Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025
17°C
Κομοτηνή
 |
Καλπάκι Ιωαννίνων. Ο «Πολεμιστής Στρατιώτης του 1940» φιλοτεχνήθηκε το 1966 από τον γλύπτη και καθηγητή του Πολυτεχνείου Λάζαρο Λάμερα.  |
Γράφει η Ελισάβετ Γεωργακούδη, φοιτήτρια Νομικής ΔΠΘ
Ποιά είναι η αξία του «ΟΧΙ» στη σύγχρονη ποχή και ποια «όχι» κατά συνέπεια καλούμαστε να κραυγάσουμε εμείς σήμερα;
Αλίμονο αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας, γιατί λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι λαός που δεν έχει μέλλον!
28η Οκτωβρίου και γιορτάζουμε την εθνική επέτειο του «ΟΧΙ», ενός «όχι» που κραύγασε ομόφωνα ολόκληρος ο ελληνικός λαός και έπειτα πολέμησε γενναία τον εχθρό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ποιά είναι η αξία του στη σύγχρονη εποχή και ποια «όχι» κατά συνέπεια καλούμαστε να κραυγάσουμε εμείς σήμερα;
Θυμάμαι ως μαθήτρια στις σχολικές γιορτές να μας παρουσιάζουν λεπτομερώς τα ιστορικά γεγονότα, να μας δείχνουν ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή και να μας διαβάζουν ποιήματα, χωρίς σχεδόν ποτέ - για να είμαι δίκαιη - κανείς να φέρνει το όχι στο σήμερα και να μας καλεί να το κάνουμε πράξη, να εμπνευστούμε από αυτό, να το βιώσουμε. Αλίμονο αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας, γιατί λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι λαός που δεν έχει μέλλον! Χρειάζεται όμως να μάθουμε να δίνουμε τις δικές μας μάχες, προσωπικές και συλλογικές, στο σύγχρονο αλβανικό μέτωπο, να έχουμε θάρρος να αναγνωρίζουμε το λάθος και ωριμότητα να πράττουμε το σωστό. Γιατί ποιο άλλο μήνυμα μεταδίδει το «όχι» από την αξία της ηθικής ευθύνης, της προάσπισης του φωτός έναντι του σκότους; Αυτό το φως είναι που οφείλουμε να κρατήσουμε όλοι στις ψυχές μας.
Μιλώντας για φως, θα ήθελα να καταθέσω ιστορίες για τους δικούς μου ήρωες του ’40. Είναι ο παππούς Φώτης, που παρά το όνομά του έχασε πράγματι το φως του στο αλβανικό μέτωπο, καθώς τυφλώθηκε στο ένα του μάτι και στην πορεία της ζωής του και στο δεύτερο. Από τις διηγήσεις, ωστόσο, του πατέρα μου νιώθω ότι έβλεπε με τα μάτια της ψυχής του, ίσως πιο καθαρά και φωτεινά απ’ όλους μας. Ο παππούς Σωτήρης, ο άλλος παππούς του πατέρα μου, πολεμούσε στην Αλβανία, όταν γεννήθηκε η πρώτη του κόρη. Την ονόμασαν Νίκη, για να γευτεί η Ελλάδα την πολυπόθητη Νίκη και την επόμενη κόρη Ειρήνη, για να επέλθει η σωτήρια Ειρήνη. Ο ίδιος μάλιστα όταν κινδύνευσε από βλήμα ενός πολυβόλου, σώθηκε χάρη σε μία εικόνα της Παναγίας που είχε πάνω του, καθώς η σφαίρα πέρασε από δίπλα. Έτσι, έταξε μία εικόνα στην Παναγία, την οποία και της αφιέρωσε. Σήμερα η ίδια εικόνα βρίσκεται στο σπίτι μας στο χωριό. Αυτοί είναι ήρωες και πόσοι άλλοι άσημοι που οφείλουμε να τιμούμε παρόλο που δεν τους γνωρίζουμε.
Ας κρατήσουμε το φως και ας έχουμε «πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας», όπως προτρέπει ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός! Οι πρόγονοί μας το έκαναν δίνοντας τη ζωή τους. Είμαι βέβαιη πως κι εμείς απλώς με το παράδειγμά μας μπορούμε. Ο τρόπος είναι απλός: σεβόμαστε τον διπλανό μας, προωθούμε τον διάλογο, σεβόμαστε το περιβάλλον μας, διατηρούμε καθαρό τον τόπο μας, προάγουμε την προσβασιμότητα, ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, είμαστε ενεργοί πολίτες και κατ’ επέκταση ενσυνείδητοι άνθρωποι.
Χρωστάμε στον εαυτό μας να έχουμε την ίδια αμείωτη λαχτάρα προς υπεράσπιση όχι μόνο της πατρίδας μας, αλλά εν γένει των ιδανικών μας.
Η 28η Οκτωβρίου κάθε χρόνο μας καλεί να μάθουμε να προσφέρουμε, να αγωνιζόμαστε, να μην ξεχνάμε, να λέμε «ΟΧΙ»… Την ίδια μέρα μάλιστα εορτάζεται η Αγία Σκέπη της Παναγίας, που συνδράμει πάντοτε τον ελληνικό λαό στους δίκαιους αγώνες του. Ας μας σκεπάζει λοιπόν η Παναγία μας, ώστε να είμαστε «με το χαμόγελο στα χείλη», όπως ήταν οι στρατιώτες μας που έφευγαν τότε στο μέτωπο!
Χρόνια πολλά!
Διαβάστε επίσης:
https://voiceofthelambs.blogspot.com/search/label/%CE%91%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%A3%20%CE%97%CE%A1%CE%A9%CE%95%CE%A3
 |
| Αριστερά ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Οδυσσέας Αλεπουδέλης, ο Νομπελίστας ποιητής, Οδυσσέας Ελύτης. Έσωσε τη ζωή του ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα, ο οποίος τραυματίστηκε στο μέτωπο και μόλις έγινε καλά, ζήτησε να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή. |
Φωτογραφία από την Πορεία προς τη Ρώμη. Ο Μουσολίνι στο κέντρο
Μπενίτο Μουσολίνι και Αδόλφος Χίτλερ