Σκληρόδερμα: Η νόσος που «παγώνει» το πρόσωπο των νέων γυναικών.

Οι ασθενείς με Σκληρόδερμα είναι πολλά περισσότερα από τη νόσο τους, μας υπενθυμίζει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρρευματικού Αγώνα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του νοσήματος (29/6)

Με πρωταρχικό στόχο την αναγνώριση ότι οι ασθενείς με Σκληρόδερμα είναι πολλά περισσότερα από τη νόσο τους, γιορτάζεται και φέτος από την Ομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Εταιρειών για το Σκληρόδερμα (FESCA) και την Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ) στις 29 Ιουνίου η Παγκόσμια Ημέρα για το Σκληρόδερμα.

Το σύνθημα για φέτος είναι «Είμαι το πάθος μου, όχι η ασθένειά μου! Το Σκληρόδερμα και η covid-19 δεν θα μου πάρουν το χαμόγελό μου!»

Οι δύο βασικές μορφές της νόσου είναι το  Εντοπισμένο Σκληρόδερμα όπου υπάρχει προσβολή μόνο του δέρματος του ασθενούς, κυρίως χεριών και προσώπου και το Συστηματικό Σκληρόδερμα όπου εκτός από το δέρμα προσβάλλονται και τα άλλα εσωτερικά όργανα (νεφροί, οισοφάγος, καρδιά και πνεύμονες). 

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνή σε γυναίκες μεταξύ 30 και 50 ετών. 

Συνολικά υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 1.500 ασθενείς σε όλη τη χώρα, ενώ προστίθενται περίπου 100 νέοι ασθενείς με Σκληρόδερμα ανά έτος, αν και οι αριθμοί αυτοί μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, δεδομένου ότι υπάρχει αδιευκρίνιστος αριθμός ασθενών στους οποίους η διάγνωση δεν έχει ακόμη γίνει, ιδίως στα αρχικά στάδια της πάθησης.

Το Συστηματικό Σκληρόδερμα διακρίνεται σε δύο κύριες μορφές: στο Διάχυτο Συστηματικό Σκληρόδερμα που χαρακτηρίζεται από πάχυνση και σκλήρυνση του δέρματος του προσώπου, του τραχήλου, του κορμού, της κοιλιάς και των άνω και κάτω άκρων και στο Περιορισμένο Συστηματικό Σκληρόδερμα, που χαρακτηρίζεται από πάχυνση και σκλήρυνση του δέρματος του προσώπου και των ακραίων τμημάτων των άνω και κάτω άκρων, δηλαδή των χεριών, αντιβραχίων, κνημών και ποδιών. 

Τα συμπτώματα του Σκληροδέρματος μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο, και μπορεί να μην είναι τυπικά της νόσου για τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, για το λόγο αυτό η διάγνωση της νόσου μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη.

Το φαινόμενο Raynaud και το πρήξιμο των δακτύλων των χεριών ώστε να μοιάζουν με λουκάνικα («αλλαντοειδής» διόγκωση) 

είναι από τις πρώτες και τις πλέον χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της νόσου, σε αντίθεση με τα πιο σοβαρά συμπτώματά της, τα οποία επηρεάζουν τα εσωτερικά όργανα και δεν είναι εμφανή.

Η εμφάνιση του φαινομένου Raynaud, σε πάνω από το 90% των ασθενών με Σκληρόδερμα, μπορεί να προηγηθεί κατά πολλά χρόνια από τις άλλες εκδηλώσεις. 

Παρουσιάζεται με χαρακτηριστική εναλλαγή στο χρώμα του δέρματος των άκρων από λευκό, σε μελανό και στη συνέχεια κόκκινο, μετά από έκθεση στο κρύο ή από στρες. 

Στις πιο σοβαρές μορφές παρουσιάζονται ταυτόχρονα δακτυλικά έλκη και νεκρώσεις στα άκρα όπως επίσης και ασβεστώματα.

«Αν και είναι ζωτικής σημασίας να αυξήσουμε τη γνώση σχετικά με την πάθηση, είναι επίσης σημαντικό να αντιμετωπίσουμε και να κατανοήσουμε το άτομο όχι μόνο την ασθένεια. 

Ο στόχος είναι να εκτιμήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τι κάνει κάθε ασθενής στη ζωή του, δείχνοντας το πάθος τους, δείχνοντας τι τους κάνει να χαμογελούν, να παλεύουν και να ξεπερνούν την ασθένεια» 

αναφέρει η κυρία Αθανασία Παππά, Πρόεδρος της ΕΛΕΑΝΑ.

«Η έλλειψη επίγνωσης και κατανόησης μεταξύ των επαγγελματιών της υγειονομικής περίθαλψης οδήγησε σε καθυστερημένη διάγνωση, η οποία μπορεί να έχει σοβαρές και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή συνέπειες για τους ασθενείς με Σκληρόδερμα. 

Είναι ζωτικής σημασίας οι ασθενείς με Σκληρόδερμα να ταυτοποιούνται το συντομότερο δυνατόν, ώστε να μπορούν να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία και φροντίδα» 

τονίζει η κυρία Sue Farrington, Πρόεδρος της FESCA.

ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr 

Η 'Εορτή της Πεντηκοστής - Της 'Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, τα γενέθλια!

Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ,
1546. Ι.Μ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ανάλυση της εικόνας 

Πηγή: 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΠΕΤΡΑΚΗ

Η Πεντηκοστή δεν είναι μια απλή συνέπεια ή συνέχεια της Ενσαρκώσεως. 

Η Πεντηκοστή έχει όλη την αξία της καθ' εαυτή, είναι η δεύτερη πράξη του Πατρός: ο Πατήρ αποστέλλει τον Υιό και τώρα αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα. Η τέλεια αποστολή του, ο Χριστός επανέρχεται προς τον Πατέρα για να κατέλθει τώρα το Άγιο Πνεύμα ως Πρόσωπο. 

Η Πεντηκοστή εμφανίζεται έτσι ως το έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας της σωτηρίας. 

Κατά τους Πατέρες ο Χριστός είναι ο μεγάλος Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος.

Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει: 

<<ο Λόγος έγινε σάρκα... ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες πνευματικά, γίνουν ένα Πνεύμα>>. 

Επίσης κατά τον άγιο Συμεών: 

<<Αυτός ήταν ο σκοπός και ο προορισμός κάθε έργου της σωτηρίας μας από το Χριστό, να πάρουν οι πιστοί το Άγιο Πνεύμα>>.

Δοσμένο στον άνθρωπο κατά τη θεία εμφύσηση, τη στιγμή της δημιουργίας, το Άγιο Πνεύμα του αποδίδεται πάλι την ημέρα της Πεντηκοστής και του γίνεται πιό εσωτερικό, πιό οικείο από αυτόν τον ίδιο. 

<<Πυρ ήλθα να βάλω στη γη>> (Λουκ. 12,49), αυτή η φωτιά είναι το Άγιο Πνεύμα.
Κάτω από την εικόνα των πυρίνων γλωσσών, η θεία ενέργεια θεοποιεί, εισέρχεται και αγκαλιάζει με την αλήθειά της τη φύση.

Εάν ο Χριστός ανακεφαλαιώνει και ολοκληρώνει την ανθρώπινη φύση στην ενότητα του σώματός του, το Άγιο Πνεύμα, αντίθετα, αναφέρεται στη προσωπική αρχή της φύσεως, στα ανθρώπινα πρόσωπα, και κάνει κάθε ένα χαρισματικό. 

Όπως λέγει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχουμε συγχωνευθεί σε ένα μόνο Σώμα, αλλά διαιρεθεί σε προσωπικότητες.
Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος προηγείται και αναγγέλλεται από την εορτή της Αγίας Τριάδος.

Από την αποκάλυψη της ουράνιας Εκκλησίας των τριών θείων Προσώπων, το Πνεύμα οδηγεί στη σύσταση της επίγειας εικόνας του: την Εκκλησία των ανθρώπων.
Την Κυριακή της Πεντηκοστής, 

η εικόνα της Τριάδος προσφέρεται στη θεωρία των πιστών σαν ένας θείος καθρέπτης, όπου οι άνθρωποι διαβάζουν τη μυστηριώδη αλήθεια της ίδιας τους υπάρξεως.
Τώρα μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τη σύνθεση της εικόνας. 

Δεν είναι καθόλου μια απλή εικονογραφία του κειμένου των Πράξεων (2,3). 

Δείχνει το Κολλέγιο των δώδεκα αποστόλων, το μυστηριώδες πλήρωμα που αντικαθιστά τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ.
Βλέπουμε τους αποστόλους καθισμένους, σχηματίζοντας δυο ομάδες, η μια απέναντι στην άλλη, πάνω σε πεταλόμορφο έδρανο με πλάτη και υποπόδιο έχοντας επικεφαλής τον Πέτρο και τον Παύλο. Οι τέσσερις ευαγγελιστές και ο Παύλος κρατούν κλειστούς κώδικες ενώ ο Πέτρος και οι λοιποί απόστολοι κλειστά ειλητάρια. Η παρουσία τους έχει την ευγλωττία του συμβόλου που περιλαμβάνει όλο το σώμα της Εκκλησίας. Γι' αυτό η Παρθένος απουσιάζει. Ήταν παρούσα στην εικόνα της Αναλήψεως, που έπαιρνε από πάνω τη τυπική ευλογία του Χριστού και την υπόσχεσή, του της επικλήσεως - Πεντηκοστής.
Όλοι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, σε μια κλίμακα όμοιου μεγέθους, που είναι η ισοτιμία τους. Ο Πέτρος και ο Παύλος αφήνουν μια κενή θέση μεταξύ τους. Εδώ ο Χριστός είναι αόρατος, αλλά αυτός που είναι το Κεφάλι είναι πάντοτε παρών, είναι αυτός που κυβερνά και κατευθύνει την Εκκλησία.
Η εικόνα δείχνει μια ανοικτή σύνθεση και τοποθετεί το γεγονός σε μια πλατειά, ψηλή σκηνή, <<υπερώο>> του οποίου ο απεριόριστος εκκλησιαστικός χώρος εξουσιάζει το κόσμο.
Είναι ανοικτό από πάνω, είναι σαν να ελκύεται προς τον ουρανό, προς τη πατρική Πηγή, απ' όπου αναχωρούν οι πύρινες γλώσσες, οι τριαδικές ενέργειες συγκεντρωμένες στο Άγιο Πνεύμα.
Ανοίγει επίσης προς τα κάτω, σε μια μαύρη αψίδα, όπου βασανίζεται ένας φυλακισμένος ντυμένος σαν βασιλιάς, αλλού η αψίδα είναι κλεισμένη με ένα κιγκλίδωμα φυλακής που υπογραμμίζει μια κατάσταση αιχμαλωσίας. Η επιγραφή γύρω από το κεφάλι του φυλακισμένου εξηγεί ότι είναι ο Κόσμος προσωποποιημένος, το αιχμάλωτο σύμπαν του Πρίγκηπα αυτού του κόσμου.
Το σκοτάδι που τον περιβάλλει, εικονίζει <<τα σκότη και τη σκιά του θανάτου>> είναι ο καθολικευμένος άδης απ' όπου ο μη βαπτισμένος κόσμος αποχωρεί και στο μέρος του το πιο φωτεινό, επιθυμεί επίσης το αποστολικό φως του Ευαγγελίου.
Τείνει τα χέρια του για να πάρει αυτός επίσης τη χάρη και τα δώδεκα ειλητάρια που κρατεί με σεβασμό πάνω σε ένα ύφασμα, συμβολίζουν το κήρυγμα των δώδεκα αποστόλων, αποστολική ιεραποστολή της Εκκλησίας και παγκόσμια υπόσχεση της σωτηρίας.
Είναι η αντίθεση των δυο αυτών κόσμων που συνυπάρχουν, πάνω η <<καινή γη>>, ο ιδεώδης Κόσμος, πυρπολημένος από το θείο πυρ και κάτω ο φυλακισμένος, ο απελπισμένος Κόσμος που τείνει χέρι προς το Χριστό, από τον οποίο δεν θα μείνει ποτέ άδειο.
Οι απόστολοι είναι ταυτόχρονα ίδιοι και οι άλλοι: στην ανθρώπινη φύση ενώνεται μια πύρινη γλώσσα. 

Εντελώς φυσικά τη Κυριακή που ακολουθεί τη Πεντηκοστή και κλείνει το χρόνο της, η Εκκλησία γιορτάζει την εορτή των Αγίων Πάντων, την εορτή όλων των αγίων, γνωστών και αγνώστων. 

Είναι η εορτή αυτής της ουσίας της Εκκλησίας, της αγιότητος, η εορτή των πυρίνων γλωσσών της Πεντηκοστής.
Η Εκκλησία γεμάτη από την Αγία Τριάδα, συμπληρώνεται στην Εκκλησία γεμάτη από αγίους. (Η τέχνη της Εικόνας, Π.ΠΟΥΡΝΑΡΑ)

«Έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ναζιστικά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στην Ευρώπη. Μνήμη και Χρέος», 77 χρόνια μετά, εν μέσω πανδημίας covid19, πραγματοποιούνται 4ήμερες 'Επετειακές Εκδηλώσεις Μνήμης της Σφαγής του Διστόμου 6-10 Ιουνίου 2021

'Επετειακές Εκδηλώσεις Μνήμης της Σφαγής του

Διστόμου 6-10 Ιουνίου 2021

Με ιδιαίτερη συγκίνηση σας αποστέλλουμε συνημμένα την πρόσκληση του Δήμου Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας στις Επετειακές Εκδηλώσεις Μνήμης της Σφαγής του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, καθώς σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 77 χρόνια από το ιστορικό γεγονός.

Στο πλαίσιο των Εκδηλώσεων Μνήμης θα πραγματοποιηθεί τετραήμερο διαδικτυακό συνέδριο με τίτλο

«Έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ναζιστικά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στην Ευρώπη. Μνήμη και Χρέος»,

με τη συμμετοχή εκλεκτών ομιλητών

από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας την Πολωνία και τη Γερμανία.

Επίσης, θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά μια πεζοδρομική διαδρομή, το "Μονοπάτι της Σωτηρίας", αναβίωση της διαδρομής σωτηρίας που ακολούθησαν οι επιζήσαντες Διστομίτες λίγες ώρες μετά τη Σφαγή.

Λόγω των δύσκολων υγειονομικών συνθηκών της πανδημίας της νόσου

Covid- 19, οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν κυρίως σε διαδικτυακό πλαίσιο, αλλά και τηρώντας αυστηρά το υγειονομικό πρωτόκολλο όπου θα υπάρξει φυσική παρουσία, καθώς προέχει η προστασία της δημόσιας υγείας.

Ευχή όλων είναι η πραγματοποίηση των εκδηλώσεων μνήμης της 78ης επετείου το 2022 να γίνουν με καλύτερες υγειονομικές συνθήκες και να έχουν μεγάλη διάρκεια και συμμετοχή.

Με εκτίμηση,

Αμαλία Παπαϊωάννου

Αρχαιολόγος

Επιμελήτρια Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου