Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Άγιοι Πέτρος και Παύλος Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι






Σταύρωσις εἷλε κήρυκα Χριστοῦ Πέτρον,
Τομὴ δὲ Παῦλον, τὸν τεμόντα τὴν πλάνην.
Τλῆ ἐνάτῃ Σταυρὸν Πέτρος εἰκάδ' ἄορ δέ γε Παῦλος.



Απόστολοι Πέτρος και Παύλος - 17ος αιώνας μ.Χ. (Η εικόνα προέρχεται από τη Μονή του Σωτήρος της νήσου Πριγκήπου) - Φανάρι, Κωνσταντινούπολη

Ιερά Λείψανα: 
Η Κάρα του Αγίου Πέτρου βρίσκεται στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική Αγίου Ιωάννου Λατερανού Ρώμης.
Μέρος των Λειψάνων του Αγίου Πέτρου βρίσκονται στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική Αγίου Πέτρου Ρώμης.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Πέτρου βρίσκονται στο ρωμαιοκαθολικό Ναό της Αγίας Πουντεντιάνας Ρώμης και στις Μονές Ιβήρων και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Οι αλυσίδες του Αγίου Πέτρου φυλάσσονται στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Αγίου Πέτρου «τῶν Δεσμῶν» Ρώμης.
Η Κάρα του Αγίου Παύλου βρίσκεται στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Αγίου Ιωάννου Λατερανού Ρώμης.
Μέρος των Λειψάνων του Αγίου Παύλου βρίσκονται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό «Ἐκτός τῶν Τειχῶν» Ρώμης.
Ένας εκ των οδόντων του Αγίου Παύλου βρίσκεται στην Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινχαμ Λονδίνου.
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Παύλου βρίσκεται στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
Η αλυσίδα και το οδοιπορικό ραβδί του Αγίου Παύλου βρίσκεται στο ρωμαιοκαθολικό Παρεκκλήσιο «Φιόρι» της Ρώμης.

Ο Άγιος Πέτρος, εγκαυστική εικόνα του 6ου αι. από τη Μονή της Αγ. Αικατερίνης, Όρος Σινά







Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του

Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα

του Πρωτόκλητου.

Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες

στη λίμνη Γεννησαρέτ.

Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ,
όπου έμενε οικογενειακά μαζί
με την πεθερά του.

Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο,

όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη

της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο

αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι

έριχναν τα δίχτυα τους.

Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν

τα δίχτυα και τις οικογένειές τους

και τον ακολούθησαν.

Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος

αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή

του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε

από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις

των Αποστόλων.

Απόστολος Πέτρος - 1546 μ.Χ. - Mονή Σταυρονικήτα, 
Άγιον Όρος (Κρητική σχολή, Θεοφάνης ο Kρής)
Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές,
μέσα στις οποίες να τι προτρέπει
τους χριστιανούς:

«Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος
υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος
περιπατεί ζητών τίνα καταπίη»
(Α΄ Πέτρου, ε΄ 8).
Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε
άγρυπνοι και προσεκτικοί.
Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός
σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι
που βρυχάται, περιπατεί με μανία
και ζητάει ποιον να τραβήξει
μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί.

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου,
ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο
στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια,
στον Πόντο, στην Γαλατία,
στην Καππαδοκία, στην Ασία
και τη Βιθυνία.

Κατά την παράδοση
(που σημαίνει
 ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο)
 έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου
επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.)
υπέστη μαρτυρικό θάνατο,
αφού τον σταύρωσαν χιαστί,
με το κεφάλι προς τα κάτω
περί το έτος 64 μ.Χ.

Απόστολος Παύλος - 1542 μ.Χ. - Πρωτάτο, Άγιον Όρος - Kρητική σχολή

Ο δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας σε ένα χωρίο που ονομάζεται Γίσχαλα και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού.
Το 36 μ.Χ. περίπου, όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε.

Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό.

Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του.

Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε.

Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 
14 επιστολές
 του στην Καινή Διαθήκη.

Ο Απόστολος Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ο ίδιος, να αισθάνεται και να λέει:

«ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Προς Γαλάτας β΄ 20).

Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ο παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός.

Και ακόμα, «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Προς Κολασσαείς γ΄ 11).

Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσεις τις ανθρώπινης ζωής μας ο Χριστός.

Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη μεταξύ των ετών 64 - 67 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος δ’.

Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον

Ἦχος β’.
Τοὺς ἀσφαλεῖς.

Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας, τὴν κορυφὴν τῶν Μαθητῶν σου Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν, τῶν ἀγαθῶν σου καὶ ἀνάπαυσιν, τοὺς πόνους γὰρ ἐκείνων καὶ τὸν θάνατον, ἐδέξω ὑπὲρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια.

πηγή : saint.gr
http://www.saint.gr/642/saint.aspx

Α´ ἐπιστολὴ Παύλου πρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)


 Ο Ὕμνος τῆς Ἀγάπης

Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ θαυμαστὰ κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης. 
Εἶναι ἕνας ὑπέροχος ὕμνος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου γιὰ τὴν ἀγάπη. 
Εἶναι ἕνα ἄριστο ποίημα. 
Περιέχει καταπληκτικὲς ἀλήθειες, ποὺ φωτίζουν καὶ ἐξυψώνουν τὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. 
Μόνο ἕνας ἄνθρωπος φωτισμένος ἀπὸ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, μποροῦσε νὰ γράψῃ ἕναν ὕμνο ποὺ περιέχει τέτοιες ἐξαίσιες καὶ σημαντικὲς γιὰ τὴ ζωή μας ἀλήθειες. 
Ἑμεῖς ἐδῶ θὰ ὑπογραμμίσουμε μόνο μερικές. 
ἀγάπη εἶναι θεῖο δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεός φανερώνει τὴν ἀγάπη Του, στέλντοντας στὸν κόσμο τὸν Ἰησοῦ Χριστό
Χωρὶς λοιπὸν τὴν ἀγάπη, δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε, οὕτε νὰ ἐφαρμόσουμε καμία ἄλλη ἀρετή. 
Στοὺς πρώτους στίχους τοῦ κειμένου ὁ Παῦλος, 
Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, τονίζει ὅτι μπορεῖ κάποιος νὰ ἔχει ὅλα τὰ προσόντα καὶ τὶς ἰκανότητες· 
ἂν ὁμως τοῦ λείπει ἡ ἀγάπη , τότε εἶναι ἕνα τίποτε!

Ὑπέροχος Ὕμνος τῆς Ἀγάπης
Α´ ἐπιστολὴ Παύλου πρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)

Ἀδελφοὶ, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὔς μὲν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα· καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὀδὸν ὑμῖν δείκνυμι.Αδέλφια μου, εσείς όλοι αποτελείτε το σώμα του Χριστού και είσθε μέλη του, όπου ο καθένας έχει τη δική του θέση. Και πρώτα μεν ετοποθέτησε ο Θεός τους αποστόλους, σε δεύτερη θέση τους προφήτες, σε τρίτη θέση οι διδάσκαλοι. Έπειτα ο Θεός άλλους έθεσε να ποιούν θαύματα, άλλους θεραπείες, άλλους να προστατεύουν τους αδυνάμους και ασθενείς, σε άλλους έδωσε χαρίσματα κυβερνήσεως και σε άλλους χαρίσματα ξένων γλωσσών. Δεν είναι όλοι απόστολοι, ούτε όλοι προφήτες, ούτε όλοι διδάσκαλοι. Δεν είναι όλοι θαυματουργοί, ούτε όλοι θεραπευτές, ούτε όλοι ομιλούν και διερμηνεύουν ξένες γλώσσες. Εσείς επιδιώκετε με ζήλο τα καλύτερα χαρίσματα, και για τούτο το λόγο σας δεικνύω μία οδό ανώτερη:
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.
Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμουν· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ έπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει αλλά μένει πάντοτε ισχυρή: τα χαρίσματα είτε είναι προφητείες θα καταργηθούν, είτε είναι ξένες γλώσσες θα παύσουν, είτε είναι γνώση θα καταργηθεί και αυτή. Διότι τώρα εν μέρει και όχι τέλεια γνωρίζουμε και προφητεύουμε, όταν όμως έλθει το τέλειον, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο μιλούσα, ως νήπιο σκεπτόμουν, ως νήπιο συλλογιζόμουν. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Διότι τώρα βλέπομε όπως σε ένα κάτοπτρο θαμπά και μας μένουν ανεξήγητα αινίγματα. Όταν όμως έλθει το τέλειο, θα ιδούμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας, τότε όμως θα λάβω τόσο τέλεια γνώση, όσο με γνωρίζει ο Παντογνώστης.
νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.Αυτά θα γίνουν, τώρα δε μένουν η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, αυτά τα τρία: μεγαλύτερη δε από αυτά είναι η αγάπη.

Ἀπανθίσματα τῆς Ἀγάπης

















Παύλου πρὸς Ρωμαίους, ιβ´ 18-21
εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες. μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος. Ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν· ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. μὴ νικῷ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.Ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς, προσπαθεῖτε νὰ ἔχετε εἰρηνικὲς σχέσεις μὲ ὅλους. Μὴ ζητῆτε, ἀγαπητοί, νὰ ὑπερασπίζετε τὸν ἑαυτόν σας μὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ δότε τόπο στὴν ὀργή. διότι, καθὼς εἶναι γραμμένο τὴν ἀνταπόδωση θὰ τὴν δώσει ὁ Κύριος. Ἐὰν λοιπὸν πεινᾶ ὁ ἐχθρός σου, τάιζέ τον· ἐὰν διψᾶ, πότισέ τον· διότι, ἔτσι θὰ μαζεύσης στὴν κεφαλή του τύψεις καὶ ντροπὴ πολλή, ὡς κάρβουνα ἀναμμένα. Μὴ νικᾶσαι ἀπὸ τὸ κακό, ὥστε νὰ παρασύρεσαι σὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ νίκα τὸ κακό μὲ τὴν ἀγαθοεργία σου.
Α´ Πέτρου, δ´ 8-9.
πρὸ πάντων δὲ εἰς τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἡ ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν· φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν·ἐπάνω δὲ ἀπὸ ὅλα, φροντίσατε νὰ ἔχετε μεταξὺ σας ἀγάπη διαρκῆ καὶ θερμή, διότι ἔτσι ἡ άγάπη θὰ σκεπάσει καὶ θα συγχωρήσει ὅλες τὶς ἁμαρτίες σας· νὰ γίνετε φιλόξενοι, χωρὶς νὰ γογγύζετε.





Σχόλια στὸν ὕμνο τῆς ἀγάπης

«Ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔχει μέσα του τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, εἶναι χαρακτηριστικὰ ὑπέροχη.
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγαπᾶ, δὲ ζηλεύει, δὲ φουσκώνει ἀπὸ ἐγωισμό, δὲ θυμώνει, δὲ ζητεῖ τὸ δικό του συμφέρον, δὲ σκέπτεται κακὸ γιὰ τοὺς ἄλλους. 
Ἡ ἀγάπη δὲν ξεπέφτει ποτέ, ἀλλὰ θὰ ἰσχύει πάντοτε. 
Ἡ ἀγάπη θὰ γεμίζει τὶς καρδιές ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ τὴν παραδέχθηκαν καὶ τὴν ἐφάρμοσαν στὴ ζωή τους. 
Ἔτσι, ἡ μακαριότητα καὶ ἡ χαρά θὰ εἶναι τὰ σημάδια τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ μέσα στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες τῶν αἰώνων.» 
(ἀπὸ τὸ σχολικὸ ἐγχειρίδιο «Εὐαγγελικὲς Περικοπὲς» τοῦ Κωνσταντίνου Γρηγοριάδου, σελ. 201, Ἔκδοση 1989, ΟΕΔΒ, Ἀθήνα)
ΠΗΓΗ: www.nektarios.gr

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

H φωτογραφία της κόρης του Γουίλ Σμιθ να μαζεύει όγκους σκουπιδιών σε παραλία των Αντίπαξων, αναστάτωσε τους Παξινούς και δυσφήμισε μέσω του Διαδικτύου ένα από τα ωραιότερα νησιωτικά συμπλέγματα της Μεσογείου. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;


Είναι χωματερές οι παραλίες στους Αντίπαξους;



Protagon
H φωτογραφία της κόρης του Γουίλ Σμιθ να μαζεύει όγκους σκουπιδιών σε παραλία των Αντίπαξων, αναστάτωσε τους Παξινούς και δυσφήμισε μέσω του Διαδικτύου ένα από τα ωραιότερα νησιωτικά συμπλέγματα της Μεσογείου. 
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; 
Και τι λέει για όλα αυτά ο δήμαρχος των Παξών;

Μία φωτογραφία που ως γνωστόν ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, και μια λεζάντα μερικών δεκάδων λέξεων έκαναν την αρχή.
Η ιστορία γνωστή: 
η οικογένεια του διάσημου αμερικανού ηθοποιού, Γουίλ Σμιθ, αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα από τις διακοπές της στα νερά του Ιονίου και να καθαρίσει μία ελληνική παραλία. 
Η Γουίλοου Σμιθ, θυγατέρα του σταρ, με εφηβικό ενθουσιασμό έγραψε στο Instagram ότι μαζί με την οικογένειά της μάζεψε 22 σακούλες σκουπιδιών από παραλία των Αντίπαξων.

Η συγκεκριμένη ανάρτηση όμως προκάλεσε την αντίδραση του δημάρχου Παξών, 

Το κακό που μας έκαναν οι Σμιθ
Πατήστε εδώ

Η είδηση ταξίδεψε με ρυθμούς Διαδικτύου και γρήγορα στο συλλογικό φαντασιακό δημιουργήθηκε μία εικόνα στην οποία αποτσίγαρα, κομμάτια πλαστικού και βρωμερά υπολείμματα τροφών επιπλέουν στις παραλίες του μαγευτικού αυτού νησιού του Ιονίου μαζί με τους λουόμενους.
Στα κοινωνικά δίκτυα, πέρα από την δίκαιη και καθ΄όλα θεμιτή αγανάκτηση για όλους όσοι θάβουν σκουπίδια και αποτσίγαρα κάτω από την άμμο, υπήρχαν και αρκετοί που έσπευσαν να θάψουν το μικρό νησί του Ιονίου κάτω από την διαδικτυακή σκουπιδοφιλολογία.
Και αν στην Ελλάδα γνωρίζουμε την ομορφιά αυτών των νησιών, φανταστείτε την εικόνα που σχηματίζει ένας Αμερικάνος που βλέπει για πρώτη φορά τους Αντίπαξους σε μία φωτογραφία με μαύρες σακούλες σκουπιδιών.

«Πρόκειται για διαστρέβλωση και συκοφάντηση» 

λέει στο Protagon ο δήμαρχος των Παξών, Σπύρος Βλαχόπουλος.
Η κόρη του Γουίλ Σμιθ, Γουίλοου, σε μία καθαρή παραλία στους Αντίπαξους

Παρά τα όσα έχουν ακουστεί τις προηγούμενες ημέρες, ο κ. Βλαχόπουλος, δεν κατηγορεί την διάσημη οικογένεια των 
Σμιθ για δυσφήμιση του νησιού. 
«Η νεαρή κόρη των Σμιθ  προφανώς έκανε μία καλή πράξη θέλοντας να περάσει ένα μήνυμα εθελοντισμού» σημειώνει. 
«Από εκεί και πέρα όμως ξεκίνησε μία επιχείρηση διαστρέβλωσης που παρουσιάζει το νησί σαν έναν απέραντο σκουπιδότοπο. 
Αυτό προσβάλλει κατά κύριο λόγο τους εργαζόμενους αλλά και τους εθελοντές που καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για τον καθαρισμό του μικρού νησιού».

Υπάρχει όντως ένα παράδοξο με την εικόνα που απεικονίζει τις μαύρες σακούλες και τους Σμιθ. 


Η αλήθεια είναι ότι οι Αντίπαξοι, όπως και τα περισσότερα δημοφιλή ελληνικά νησιά, βρίσκονται το καλοκαίρι σε μία ιδιότυπη φάση «ζωντανής μετάδοσης» όλες τις ώρες και όλες τις ημέρες. 
Από τα τέλη Μαΐου μέχρι τα τέλη Αυγούστου, χιλιάδες τουρίστες ξεχύνονται σε μικρές και μεγάλες παραλίες του νησιού, σημαδεύοντας με τις κάμερες των κινητών τους όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία. 
Και με μία πρόχειρη βόλτα στους διαδρόμους των social media, δεν θα δεις απογοητευμένες καταγγελτικές αναρτήσεις με σκουπίδια στις παραλίες του νησιού αλλά φωτογραφίες με κρυστάλλινα νερά και χρυσαφένιες ακτές. 
Αρα, πού διάολο βρέθηκαν τόσα σκουπίδια για να γεμίσουν 22 σακούλες;
Στην κόκκινη κουκίδα βρίσκεται η μικρή παραλία που σύμφωνα με τον δήμαρχο των Παξών ενδέχεται να «μαζεύει» τα σκουπίδια που ξεβράζει η ανοιχτή θάλασσα

Ο κ. 
Βλαχόπουλος υποστηρίζει ότι η οικογένεια του Γουίλ Σμιθ βρήκε τα σκουπίδια σε μία μικρή, απρόσιτη από την ξηρά παραλία στα βορειοδυτικά του μικρού νησιού.
Στην συγκεκριμένη παραλία ξεβράζονται όντως αρκετά σκουπίδια από την ανοιχτή θάλασσα, κάτι που άλλωστε συμβαίνει σε όλα τα νησιά. 
«Μιλάμε κυρίως για κουτιά φελιζόλ, μπουκάλια απορρυπαντικού και ξύλα» 
εξηγεί ο δήμαρχος Παξών ο οποίος όμως τονίζει ότι, ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, ο αριθμός 22 για σακούλες με σκουπίδια είναι «υπερβολικός».

Η αλήθεια, σε μία ακόμα ιστορία διαδικτυακής τρέλας, βρίσκεται κάπου στη μέση. 
Ούτε η οικογένεια Σμιθ σε ρόλο πράκτορα προσπαθεί να δυσφημίσει τα ελληνικά νησιά γεμίζοντας μαύρες σακούλες σκουπιδιών με κατάξανθη ελληνική άμμο, ούτε φυσικά οι Αντίπαξοι έχουν καταληφθεί από τα σκουπίδια, όπως καλή ώρα, πολλές ελληνικές μεγαλουπόλεις…
ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ :
http://www.documentonews.gr/article/diapseydei-o-dhmarxos-paxwn-thn-oikogeneia-toy-goyil-smith-video

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Τά παιδιά μας δέν χρειάζονται «θρησκευτικό γραμματισμό», ἀλλά λόγο παρακλήσεως .

Τά παιδιά μας δέν χρειάζονται «θρησκευτικό γραμματισμό», ἔχουν ἀνάγκη ἀπό λόγο παρακλήσεως
Πρωτοπρ. Ἰωάννης Φωτόπουλος
Arigatou: Mιά παρέμβαση ἐκ μέρους τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν
Μιά ἱστορία ἀληθινῆς παραπληροφόρησης ἤ
ἀνακριβεῖς ἀπαντήσεις σέ ἀποδεδειγμένες τοποθετήσεις
Στά πλαίσια τῆς ἐκδηλώσεως πού ὀργάνωσε ὁ θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ στή Στοά τοῦ Βιβλίου στίς 3 Ἀπριλίου 2017 μέ γενικό θέμα «Ὁ διάλογος καί ἡ κριτική γιά τό νέο πρόγραμμα στά θρησκευτικά» μίλησε ὁ σχολικός σύμβουλος Ἄγγελος Βαλλανιάτος μέ θέμα 

«Ἡ παραπληροφόρηση ὡς ἐργαλεῖο ἐκφοβισμοῦ».
Πρίν ἀναφερθοῦμε στό περιεχόμενο τῆς εἰσηγήσεως τοῦ κ. Βαλλιανάτου καλό εἶναι νά γνωρίζουμε ὅτι παραπληροφόρηση εἶναι «ἡ σκόπιμα κακή πληροφόρηση, πού χαρακτηρίζεται ἀπό τή μετάδοση ἀνακριβῶν, μονόπλευρα διογκωμένων ἤ ἐπινοημένων (ψευδῶν) πληροφοριῶν ἤ καί τήν ἀπόκρυψη ἄλλων» (Μπαμπινιώτης).
Ὁ κ. Βαλλιανάτος μίλησε γιά «μιά ἱστορία παραπληροφόρησης».
Ἀναφέρθηκε σέ διάφορα δημοσιεύματα στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό Τύπο πού ἀφοροῦσαν τήν προσωπική του ἐμπλοκή κατά τήν κατάρτιση τοῦ νέου παλαιοτέρου καί ἀναθεωρημένου προγράμματος διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν.
Μέ ἔντονο καί δραματικό τρόπο παρουσίασε μέ τή βοήθεια διαφανειῶν τόν ἑαυτό του ὡς ἀδικούμενο καί συκοφαντούμενο.
Ἄν καί πολλά ἀπό τά δημοσιεύματα εἶναι γραμμένα μέ ἀκραῖο τρόπο, πουθενά σ΄ αὐτά δέν μπόρεσα νά διακρίνω «μετάδοση ἀνακριβῶν, μονόπλευρα διογκωμένων ἤ ἐπινοημένων (ψευδῶν) πληροφοριῶν».

Νομίζω, ἄν δέν ἀδικῶ τόν κ. Βαλλιανάτο, ὅτι προσπάθησε νά ἐπικεντρώσει τό ἐνδιαφέρον τοῦ ἀκροατηρίου του στήν φανταστική του κατασυκοφάντηση χωρίς νά ἀπαντᾶ στήν οὐσία τῆς κριτικῆς πού ἀσκεῖται στά νέα προγράμματα.
Πολύ δύσκολα στήν εἰσήγησή του κατάφερε νά θίξει κάποιες ἄνευ αξίας...παρωνυχίδες, ἐνῷ κατέφυγε σέ κάποιες ἀναληθεῖς τοποθετήσεις μέ τίς ὁποῖες ἔδωσε ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις στούς ἀκροατές τους.
Ἀλλά, ὅπως εἶπε ὁ κ. Βαλλιανάτος, «ἄς βάλουμε τά πράγματα στή θέση τους».

Ἐκεῖνο πού ἐνοχλεῖ περισσότερο τόν κ. Βαλλιανάτο εἶναι ἡ ἔρευνα πού ἔκανε ἡ ΠΕΘ σχετικά μέ τό πρόγραμμα σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά καί προπάντων ἡ ὅλη ἐργασία τῆς θεολόγου καί ὑπευθύνου τοῦ γραφείου αἱρέσεων τῆς ΠΕΘ κ. Βασσάλου σχετικά μέ τήν ὀργάνωση Arigatou.
Σέ ἡμερίδα πού ὀργάνωσε ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν μέ ἁπλά λόγια ἡ κ. Βασσάλου ἀπέδειξε, μετά ἀπό λεπτομερῆ ἔρευνα, ὅτι τό νέο ἑλληνικό πρόγραμμα γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι ἐπί τῆς οὐσίας ἀντιγραφή τοῦ Προγράμματος τοῦ Παγκοσμίου Δικτύου Θρησκειῶν γιά Παιδιά (GNRC )πού ἔχει ἐκπονήσει ἡ νεοβουδδιστική ὀργάνωση Arigatou.
Τό πρόγραμμα αὐτό ὀνομάζεται Learning to live together (LTLT).
Καί ἀσφαλῶς μέ τό πρόγραμμα αὐτό δημιουργεῖται φοβερή σύγχυση στούς ἕλληνες μαθητές ὡς πρός τήν ὀρθόδοξη ταυτότητά τους.

Ἐπειδή ὡς ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ εἴχαμε τήν τιμή νά συνεργαστοῦμε μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων σέ κοινή ἡμιημερίδα καί νά ἀκούσουμε τήν εἰσήγηση τῆς κ. Ἑλένης Βασσάλου μέ θέμα 
«Το Πρόγραμμα του “Παγκοσμίου Δικτύου Θρησκειών για Παιδιά” (GNRC ) της ARIGATOU ως πρότυπο των ελληνικών Προγραμμάτων Σπουδών για τα Θρησκευτικά» θά θέλαμε νά ἐκφράσουμε τίς σκέψεις μας πάνω στά λεχθέντα ὑπό τοῦ κ. Βαλλιανάτου.

Ἄς δοῦμε λοιπόν λίγο πιό ἀναλυτικά τί ἰσχυρίστηκε ἡ κ. Ἑλ. Βασσάλου καί τί ἀπάντησε ὁ κ. Βαλλιανάτος.

Arigatou εἶναι νεο-βουδιστική ὀργάνωση

Αὐτό ἰσχυρίστηκε ἡ κ. Βασσάλου καί ὁ κ. Βαλλιανάτος ἀπάντησε: «Ἡ Arigatou εἶναι μή κυβερνητικός μή κερδοσκοπικός ὀργανισμός πού καλεῖ τούς ἀνθρώπους κάθε θρησκείας νά συνεργαστοῦν γιά νά ἀντιμετωπίσουν τά προβλήματα τῆς φτώχειας, τῆς πείνας...δέν εἶναι θρησκεία, δέν εἶναι βουδιστικό ἤ νεοβουδιστικό (δική μου ὑπογράμμιση)...φτιάχνει παιδαγωγικό μοντέλο».

Δυστυχῶς γιά τόν κ. Βαλλιανάτο στό προπαγανδιστικό φυλλάδιο Shining ever brighter τῆς ὀργανώσεως στή σελίδα 14 διαβάζουμε ὅτι ἱδρυτής τῆς Arigatou εἶναι ὁ Τakeyasou Μiyamoto «ἀρχηγός τῆς ἰαπωνικῆς βουδδιστικῆς ὀργανώσεως Μyochikai», ὁ ὁποῖος γράφει ὅτι ἡ ἱδρύτριά της Mitsu Miyamoto «ἔκανε μεγάλες προσπάθειες γιά νά διαδώσει τή διδασκαλία τοῦ Βουδδισμοῦ γιά νά χτίσει ἕνα κόσμο ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά μποροῦν νά ζοῦν μιά εὐτυχισμένη ζωή βασισμένη στίς ἀρχές τῆς εἰρήνης, τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἰσότητας» [i].
Ὁ ἴδιος ὁ Takeyasu Miyamoto γράφει ὅτι «μέχρι σήμερα καταβάλλω κάθε προσπάθεια γιά νά ὑποστηρίζω τήν ἀλήθεια τῶν διδαχῶν» τῆς Mitsy Miyamoto καί τοῦ ἀποβιώσαντος συζύγου της.
Τέλος ὁ Keishi Miyamoto, στέλεχος τῆς Arigatou 
διηγεῖται ἕνα μύθο πού χρησιμοποιοῦσε ὁ Βούδας στά κηρύγματά του γιά νά πεῖ στή συνέχεια ὅτι
 «αὐτή ἡ ἱστορία ἀποκαλύπτει σέ μᾶς τό πνεῦμα τοῦ βουδδισμοῦ».

Πέραν τούτου, ἀποδεδειγμένα, στά συμβούλια τῆς Arigatou συμμετέχουν ἄλλες 14(!) βουδιστικές ἰνδουϊστικές καί πνευματιστικές ὀργανώσεις.
Γι΄ αὐτές οὔτε λόγος ἀπό τόν κ. Βαλλιανάτο.
Δεδομένου λοιπόν τοῦ βουδιστικοῦ-παραθρησκευτικοῦ χαρακτήρα τῆς Arigatou, ἡ «ἐκπαιδευτική» δράση της δέν πρέπει νά μᾶς ἐξαπατᾶ.
Λίγη γνώση τῶν μεθόδων τῶν ἀποκρυφιστικῶν ὀργανώσεων φανερώνει ὅτι αὐτές χρησιμοποιοῦν πολλά προσωπεῖα.

Ἐμφανίζονται ὡς ὁμάδες πού ἀσχολοῦνται μέ τήν παγκόσμια εἰρήνη, τήν οἰκολογία, τή θεραπευτική, τή γυμναστική, τήν ψυχολογία, τή διατροφή, τήν ἐκπαίδευση στελεχῶν κλπ, κλπ.
Ἐτσι εἰσχωροῦν στήν κοινωνία καί πολλαπλασιάζουν τούς ὀπαδούς τους ἐξυπηρετώντας καί ἄλλους σκοπούς, ὅπως ἐδῶ τήν ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ φρονήματος [ii].

Εἶπε ἀκόμη ἡ κ. Βασσάλου ὅτι

Τό νέο ἑλληνικό πρόγραμμα ἀντιγράφει τό πρόγραμμα Learning to live together ( LTLT) τῆς ὀργανώσεως Arigatou.

Ὁ κ. Βαλλιανάτος ἰσχυρίστηκε ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἀντιγραφή διότι τό ἑλληνικό πρόγραμμα εἶναι πρόγραμμα σπουδῶν, ἐνῷ τό LTLT εἶναι μιά μέθοδος.
Μάλιστα, ἀλλά τί μέθοδος;
Μέθοδος διαθρησκειακῆς ἐκπαιδεύσεως. 
Βέβαια ὁ κ. Βαλλιανάτος «ἔπαιξε» μέ τίς λέξεις. 
Μίλησε γιά κακή μετάφραση ἀπό τά ἀγγλικά.

Τό συμβούλιο τῆς Arigatou στό ὁποῖο συμμετέχει ὀνομάζεται Interfaith council on Ethics Education δηλ. Διαθρησκειακό Συμβούλιο γιά τήν ἠθική ἐκπαίδευση, ἐνῷ, λέει ὁ κ. Βαλλιανάτος, ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων τό μετέφρασε ὡς Συμβούλιο γιά τή Διαθρησκειακή Ἐκπαίδευση! 
Σέ λόγια νά βρισκόμαστε.

Ἕνα διαθρησκειακό Συμβούλιο μέ τά κείμενα, τά συνέδρια τίς ἀνακοινώσεις του τί θά παραγάγει; 
ὄχι βέβαια ὀρθόδοξη ἤ ἰσλαμική ἤ ἄλλη ἐκπαίδευση ἀλλά διαθρησκειακή ἠθική ἐκπαίδευση.
Ἐξάλλου ὁ Keishi Miyamoto δηλώνει ὅτι ἡ Arigatou συνεχίζει νά ἀγωνίζεται γιά τήν ὑπέρβαση τῶν ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν ὁρίων.

Τό Διαθρησκειακό συμβούλιο λοιπόν ἐκπόνησε τό πρόγραμμα Learning to live together πού στοχεύει νά περάσει στά σχολεῖα μας ἡ διαθρησκειακή ἐκπαίδευση.

Μέ ἁπλᾶ λόγια στοχεύει τάχα νά ἐνημερώσει τά παιδιά, στήν οὐσία νά τά κάνει νά χάσουν τήν ἔστω καί ἀμυδρή ὀρθόδοξη ταυτότητά τους καί νά τά ὁδηγήσει σέ «ἀναζήτηση» μέσα στόν ζόφο τῶν ποικίλων θρησκευμάτων, αἱρέσεων καί τῆς παραθρησκείας. 
Νά τό πῶ κάπως ἀλλιῶς.
Τό LTLT ἐπιδιώκει μιά ὤσμωση, μιά διαπερατότητα μέ τό ὀρθόδοξο μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, ἕνα συμφυρμό Ὀρθοδοξίας καί παραθρησκείας.
Ὅτι αὐτός εἶναι ὁ στόχος τοῦ προγράμματος φαίνεται ἀπό τήν ἀνάρτηση πού ἔκανε ἕνα blog τῆς Arigatou στό διαδίκτυο γιά τό Σεμινάριο πού ὀργάνωσε τό LTLT στό διορθόδοξο Κέντρο τῆς Μονῆς Πεντέλης τόν Σεπτέμβριο 2013:

«Τό Σεπτέμβριο ὀργανώσαμε στήν Ἀθήνα τό πρῶτο Ἐργαστήριο Βασικῆς Ἐκπαιδεύσεως τοῦ Προγράμματος LTLT. 

Ὁ κύριος σκοπός τοῦ Ἐργαστηρίου ἦταν νά εἰσάγουμε τό πρόγραμμα στά σχολεῖα μέσῳ τῆς ἐπιμορφώσεως τῶν διδασκόντων τῆς πρωτοβάθμιας καί δευτεροβάθμιας ἐκπαιδεύσεως καί νά ἐφαρμοσθεῖ σάν μέρος τῶν μαθημάτων τῶν Θρησκευτικῶν, τῆς Πολιτικῆς ἀγωγῆς καί τῆς Φυσικῆς καί τῶν γενικῶν μαθημάτων στά διαφορετικά τους ἐκπαιδευτικά περιβάλλοντα» [iii].

Αὐτό ἀκριβῶς κάνει καί τό ἑλληνικό πρόγραμμα πού συνέταξε ὁ κ. Βαλλιανάτος
Ἀντιγράφει μέσα στό ἑλληνικό πρόγραμμα ἀκριβῶς τήν οὐσία τοῦ προγράμματος Learning to live together.
Ἀντιγράφει ὄχι μόνο τίς μεθόδους καί τίς τεχνικές ἀλλά καί τό περιεχόμενο.
Ἔτσι λοιπόν, εἶπε ἡ κ. Ἑ. Βασσάλου

γ) συνεξετάζονται ὁ Χριστός, ἡ περί Αὐτοῦ ὀρθόδοξος διδασκαλία, ἡ ὀρθόδοξη λατρεία κλπ. μαζί μέ τούς ἀρχηγούς τῶν θρησκειῶν, τά ἔθιμα, τίς γιορτές καί τά σύμβολά τους.

Παρά τίς διαψεύσεις τοῦ κ. Βαλλιανάτου τόσο στίς σελίδες τοῦ ἑλληνικοῦ ὅσο καί στίς σελίδες τοῦ LTLT πού παραπέμπει ἡ κ. Βασσάλου συνεξετάζεται ὁ Χριστός μέ τούς ἀρχηγούς τῶν ψευδοθρησκειῶν.

Ὄντως στή σελ. 113 τοῦ LTLT παρατίθεται ἐρωτηματολόγιο σχετικά μέ τίς θρησκεῖες.
Ὅλα ἀνάκατα! 
Ἰδού ὁρισμένες ἐρωτήσεις:

1. Who was Mohammed? 
Ποιός ἦταν ὁ Μωάμεθ;


2. Who was Buddha? 
Ποιός ἦταν ὁ Βούδδας;


3. What does the word ‘Christ’ mean? 
Τί σημαίνει ἡ λέξη Χριστός;


4. Who was Jesus? 
Ποιός ἦταν ὁ Ἰησοῦς;


5. What is reincarnation? 
Τί εἶναι ἡ μετενσάρκωση;


6. How many disciples did Jesus have?
 Πόσους μαθητές εἶχε ὁ Ἰησοῦς;


7. When was the Prophet Mohammed born?
 Πότε γεννήθηκε ὁ Προφήτης Μωάμεθ;


8. What are the Vedas? 
Τί εἶναι οἱ Βέδες;


9. What is the Muslim holy book called? 
Ποιό εἶναι τό ἱερό βιβλίο τοῦ μουσουλμάνου;


10. What is the name of the place where Jewish people pray? Πῶς ὀνομάζεται ὁ τόπος πού προσεύχονται οἱ Ἰουδαῖοι;


11. What is a guru? 
Τί εἶναι ἕνας γκουρού;


12. What language did Jesus speak?
 Ποιά γλώσσα μιλοῦσε ὁ Ἰησοῦς;


13. What is meditation? 
Τί εἶναι ὁ διαλογισμός;


14. What is Hanukkah and how is it practice? 
Τί εἶναι ἡ Χανούκκα καί πῶς τελεῖται;


15. Who is Shiva in Hinduism? 
Ποιός εἶναι ὁ Σίβας στόν Ἰνδουϊσμό;

Ἀντίστοιχα στό ἑλληνικό πρόγραμμα σπουδῶν μετά ἀπό κάποιες παραβολές τοῦ Χριστοῦ στίς σελίδες 68-69 διαβάζουμε, «Αποφθέγματα διδασκάλων από τις θρησκείες του κόσμου»:

Βούδας: «Λοιπόν, σ’ εσάς απευθύνομαι, μοναχοί μου:
η φθορά είναι ο νόμος των πραγμάτων.
Μην εγκαταλείπετε τον άοκνο αγώνα σας»


Λάο Τσε: «Μην προτιμάς τους σπουδαίους και ο λαός δεν θα μαλώνει.
Μην εκτιμάς τα πολύτιμα αντικείμενα και ο λαός δεν θα κλέβει.
Μην έχεις πόθους άπληστους και η καρδιά του λαού δεν θα συγχύζεται»


Μωάμεθ: «Ω λαοί, ακούστε τους λόγους μου και εντυπώστε τους μέσα σας...
Σας αφήνω έναν νόμο που θα σας διαφυλάξει για πάντα από το λάθος με την προϋπόθεση ότι θα τον τηρείτε με πιστότητα.
Έναν νόμο σαφή και ωφέλιμο, το βιβλίο του Θεού και το παράδειγμα του προφήτη του.


Καλοῦνται ἐπίσης οἱ μαθητές ἤδη ἀπό τήν Τρίτη Δημοτικοῦ νά κάνουν διαλογισμό καί νά ἐξοικειωθοῦν μέ σύμβολα θρησκειῶν.

Ἄν καί ὁ κ. Βαλλιανάτος τό διαψεύδει, στό πρόγραμμα LTLT σελ.30 διαβάζουμε:
Διαλογισμός – ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ηρεμήσουν, βελτιώνει την αυτοσυγκέντρωσή τους, και καλλιεργεί την σωματική και διανοητική τους ευεξία.
Καί στόν Ὁδηγό Ἐκπαιδευτικοῦ τοῦ ἑλληνικοῦ προγράμματος σ.158 διαβάζουμε:
«Μουσική και διαλογισμός (Ακούν μουσική με κλειστά μάτια.
Στοχάζονται. Ανακοινώνουν και συζητούν)».


Προλαβαίνοντας βέβαια κάποιες, ἔστω ἐνδόμυχες ἀντιδράσεις, ἀπό τό ἀκροατήριο, εἶπε καί ἕνα...ἀστεῖο:
«Δέν ὑπάρχει στό πρόγραμμα σπουδῶν διαλογισμός μέ θρησκευτική χροιά»!
Λές καί ὑπάρχει ἄλλου εἴδους διαλογισμός!
Ὁ διαλογισμός πραγματώνεται πάντοτε μέ συγκεκριμένο τρόπο μέ ἄμεσο στόχο τή χαλάρωση τῆς συνειδήσεως καί ἀπώτερο στόχο τήν ἀπώλεια τῆς εἰς Χριστόν πίστεως.

Τό LTLT σ. 106 προβλέπει τήν κατασκευή Μάνταλα, δηλ. βουδδιστικῶν καί ἰνδουϊστικῶν συμβόλων, ἐνῷ στό ἑλληνικό πρόγραμμα (σ.38-39) διαβάζουμε:

«Οι μαθητές συλλέγουν σύμβολα από άλλες θρησκείες:
ο τροχός της ζωής, Μάνταλα (Ινδουισμός), γιν και γιανγκ
(Ταοϊσμός) κ.ά. 
Κάθε μαθητής επιλέγει ένα και το χρωματίζει»

Ὅλα ὅσα ἀναφέραμε ἀποτελοῦν μικρό μόνο μέρος ἀπό τό ὑλικό τῆς ἔρευνας πού ἔκανε ἡ νέα Δεββώρα, ἡ κ. Βασσάλου.
Καί οἱ ἕξι Θεολόγοι τοῦ Θεολογικοῦ Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ μέ τίτλους βαρύγδουπους πού μαζεύτηκαν στή Στοά Βιβλίου νά ἀπαντήσουν στήν εἰς βάθος, νηφάλια κριτική της, ἀσχολήθηκαν τελικά μέ ἀσήμαντα ζητήματα. 
Στήν οὐσία φιμώθηκαν.

Ὁ κ. Ἄγγελος Βαλλιανάτος, ἀμήχανος, προσπάθησε νά ἀμυνθεῖ ἀπειλώντας μέ ἀγωγές καί μηνύσεις - κλασσική μέθοδος ὅσων θέλουν νά φιμώσουν τούς ἀντιπάλους τους - καί παρουσιάζοντας τούς ἀσκήσαντες κριτική, προπάντων τήν κ. Βασσάλου, ὡς ἀνθρώπους τερατόμορφους.
Εἶπε ὅτι ὅσα ἐγράφησαν «προσβάλλουν τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, χρησιμοποιοῦν ρητορική μίσους, σπιλώνουν ἀνθρώπους, φοβίζουν γονεῖς, φανατίζουν» κλπ.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ κ. Βαλλιανάτος μέ τίς ἀναληθεῖς διαβεβαιώσεις του, μέ τήν ἀπόκρυψη πληροφοριῶν, τήν ἀποσιώπηση καί τή σοφιστική μεταποίηση ἀποδεδειγμένων γεγονότων παρήγαγε γιά τούς ἀκροατές του μιά ἀληθινή ἱστορία παραπληροφορήσεως σχετικά μέ τήν ὀργάνωση Arigatou καί τό νέο πρόγραμμα διδασκαλίας τῶν θρησκευτικῶν.

Τελειώνοντας τήν παρέμβασή μας ὡς ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ θά θέλαμε νά ποῦμε τά ἀκόλουθα:
Ἐπειδή ὑπάρχει συνοδική ἀπόφαση, Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πού χαρακτηρίζει τήν ὀργάνωση Arigatou «ἀσυμβίβαστη μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη» 
(Ἐγκύκλιο σημείωμα τῆς 27ης Ὀκτωβρίου 2016) 
νομίζουμε ὅτι θά ἦταν πολύ καλό γιά τόν ἴδιο τόν κ. Ἄγγελο Βαλλιανάτο νά διακόψει τούς δεσμούς του μέ τήν ὀργάνωση αὐτή.
Θά ἦταν εὐχῆς ἔργον νά ἀξιοποιήσει τά ἀναμφισβήτητα ταλέντα του προσφέροντάς τα ἀκέραια στή διακονία τῶν ἑλλήνων ὀρθοδόξων μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι μέσα στόν ὀρυμαγδό πού ἔχει ξεσηκώσει ἡ Νέα Ἐποχή μέ τόν πανσεξουαλισμό, τήν κατάρριψη κάθε ἀξίας καί τήν ἀμφισβήτηση τῶν πάντων, ἤδη βρίσκονται σέ σύγχυση ὅσον ἀφορᾶ στήν ταυτότητά τους ἐν συνόλῳ.
Τά παιδάκια μας δέν χρειάζονται «θρησκευτικό γραμματισμό».
Ἔχουν μόνο ἀνάγκη ἀπό λόγο παρακλήσεως, λόγο αὐθεντικό καί σωτήριο γιά τόν γλυκύτατο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό πού εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή.

Τά παιδιά μας δέν χρειάζονται «θρησκευτικό γραμματισμό»,
ἔχουν ἀνάγκη ἀπό λόγο παρακλήσεως

Γιά τήν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Πρωτοπρ. Ἰωάννης Φωτόπουλος
ἱδρυτικό μέλος τῆς Ε.Π.Μ.
Πηγή:Όρθρος

[i] Μέ πολλή...μετριοφροσύνη ἡ γκουρού διεκήρυττε:
«Εἶμαι μόνο ἕνα ἀνθρώπινο πλάσμα, μιά γυναῖκα, ἀλλά ἀποφασίζω νά γίνω ἡ βάση καί ἡ ραχοκοκκαλιά ὅλου τοῦ κόσμου»!

[ii] Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἀειμνήστου διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἡμῶν τῶν ἰδίων πατρός Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε λαμπρό δρόμο στήν Ἀπολογητική μας κατά τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων.

[iii] Workshop on the Learning to Live Together Programme in Athens-September 2013:
In September we organised in Athens the first Basic Training Workshop on the Learning to Live Together Programme.
The main goal of this workshop was to introduce the program in schools through the training of teachers of primary, secondary and gymnasium levels to be implemented as part of religious, physical, civic and general education courses in their different educational settings.

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Οδηγός στην αθεΐα τα νέα θρησκευτικά ...

Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη*
Υπουργείο Παιδείας και Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) επείγονται να επιβάλουν τα νέα προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών, τα ακατάλληλα και ασύμβατα προς το Σύνταγμα, τους Νόμους του Κράτους και τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (Σ.τ.Ε.). 
Αλλά και προς το καθιερωμένο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους αγωγή και παιδεία «σύμφωνη με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις».
Δημιουργούν τετελεσμένα ενώ διαρκεί, υποτίθεται, ο διάλογος με την Εκκλησία για την αναμόρφωση αυτών των προγραμμάτων, όπως είχε συμφωνηθεί κατά τη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό και τον αρμόδιο τότε Υπουργό. 
Εκτύπωσαν τα νέα βιβλία των Θρησκευτικών και κάλεσαν εσπευσμένα τους Θεολόγους σε επιμόρφωση στα νέα προγράμματα. 
Σε πρόχειρη και βιαστική, όπως-όπως επιμόρφωση, σε δυο απογεύματα πάνω σε ύλη 250 σελίδων, εκτός του υποστηρικτικού υλικού (του Οδηγού Εκπαιδευτικών και του Διδακτικού Υλικού). 
Αν είναι ποτέ δυνατόν να επιτευχθεί πλήρης και σωστή επιμόρφωση σε τόση ύλη μέσα σε δυο απογευματινές συναντήσεις.
Με αυτό τον τρόπο πιστεύουν, φαίνεται, οι κυβερνώντες ότι θα δημιουργήσουν τετελεσμένα και θα αναγκάσουν την Εκκλησία να αποδεχθεί τα νέα προγράμματα λέγοντάς της ότι τα βιβλία τυπώθηκαν, οι Θεολόγοι έχουν επιμορφωθεί, συνεπώς δεν μπορούν να αλλάξουν τα προγράμματα. 
Ή, ας τα εφαρμόσουμε τώρα και βλέπουμε τυχόν αλλαγές στην πορεία εφαρμογής τους.
 Έχουν άλλωστε και τη συνδρομή της καιρικής ομάδας των Θεολόγων, που συμπλέουν μαζί τους, ενώ η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, που εκπροσωπεί την πλειονότητα των Θεολόγων, διαμαρτύρεται εντονότατα και προσφεύγει στη δικαιοσύνη.
Έτσι επιχειρείται να επιβληθεί η ιδεολογία των κυβερνώντων στο μάθημα των Θρησκευτικών. 
Εκτός και έχουν εξασφαλίσει τη συγκατάθεση μελών της επιτροπής διαλόγου της Εκκλησίας, πριν καν αποφασίσει η Ιεραρχία, που είναι αδιανόητο. 
Και καθιστά υπεύθυνους έναντι της κοινωνίας και της ιστορίας όσους τυχόν ενέχονται σ’ αυτή την απαράδεκτη μεθόδευση. 
Ομιλούμε υποθετικά, γιατί αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι είναι δυνατό να συνέβη κάτι τέτοιο.
Με τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών επιχειρείται στην παρούσα φάση, η μεταβολή του χαρακτήρος και του περιεχομένου του μαθήματος. 
Η μετάλλαξή του από ορθόδοξη αγωγή σε θρησκειολογία. 
Σε διδασκαλία όλων των θρησκειών. 
Και μάλιστα εξισωτικά. 
Χωρίς κανένα τονισμό της Θεανθρώπινης προσωπικότητος του Ιησού Χριστού και της ασύγκριτης υπεροχής της διδασκαλίας Του έναντι του Μωάμεθ και του Κορανίου κ. λπ. 
Ο Χριστός δεν είναι απλώς ένα ιστορικό πρόσωπο, ο ιστορικός Ιησούς. 
Αλλά το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. 
Ο Κύριος ουρανού και γης.
Το θέμα δεν είναι ο θρησκευτικός εγγραμματισμός. 
Να αποκτήσουν δηλαδή οι νέοι γνώσεις γύρω από τις θρησκείες, αλλά να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το Χριστό.
Έτσι, θα νιώσουν ψυχική πληρότητα και ασφάλεια και δε θα εκκλίνουν στην παραβατικότητα, στη βία, στο έγκλημα, στο σατανισμό, στην παραθρησκεία και σε άλλες φθοροποιές διεξόδους.
Όπως επανειλημμένως τονίσαμε, με τον σχετικισμό που χαρακτηρίζει τα νέα προγράμματα, θα υπάρξει θρησκευτικό συνονθύλευμα. 
Σύγκραση και αχταρμάς, με συνέπεια οι μικροί μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου να μπερδευτούν, εφόσον δεν έχουν γνωρίσει προηγουμένως πλήρως την ορθόδοξη πίστη και ζωή. 
Θα χάσουν το θρησκευτικό τους προσανατολισμό και θα καταλήξουν στην θρησκευτική αδιαφορία και στην αθεΐα. Εκεί οδηγεί ο σχετικισμός. 
Η αντίληψη δηλαδή ότι δεν υπάρχει πλήρης και απόλυτη αλήθεια, στην επιστήμη και στη θρησκεία. 
Αλλά και ο συγκρητισμός. 
Η ανάμειξη δηλαδή στοιχείων διαφορετικής προελεύσεως θρησκειών και τύπων λατρείας τους. 
Εύστοχα παρατηρήθηκε πως η αντίληψη ότι «η θρησκεία είναι ένας χώρος όπου δεν κυριαρχεί η αλήθεια, αλλά η αυθαιρεσία ή το γούστο, είναι ένας χώρος, όπου τελικά anything goes». 
Κατά τον Grace Davie «μία επονομαζομένη πολυθρησκευτική (multifaith) εκπαίδευση μπορεί να καταλήξει στο να μην σέβεται την πίστη κανενός· και στο να υποβαθμίζει εντελώς την έννοια της Θρησκείας». 
Εκεί οδηγούνται οι νέοι μας από τους κυβερνήτες, που υπόσχονται δημοκρατικό διάλογο αλλά εφαρμόζουν, ως φαίνεται, την αρχή του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». 
Αυθαιρετούν, παρανομούν και τρομοκρατούν. 
Απειλούν με απολύσεις τους θεολόγους, εάν δεν εφαρμόσουν τα νέα προγράμματα.
Συμβαίνουν δε όλα αυτά, δηλαδή αλλάζει ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της αγωγής των ορθοδόξων μαθητών, ενώ κατοχυρώνεται με νόμο, που εισηγήθηκε πέρυσι ο κ. Φίλης, η αμιγής θρησκευτική αγωγή των Μουσουλμάνων, των Εβραίων και των Ρωμαιοκαθολικών.
Γιατί; 
Για να αλλάξει θρησκευτικώς και εθνολογικώς η σύσταση του πληθυσμού μας; 
Δεν αναγνωρίζονται δικαιώματα στην πλειοψηφία των πολιτών; 
Το ερώτημα είναι: 
Η Εκκλησία θα απεμπολήσει το δικαίωμα να διδάσκονται οι νέοι μας την πίστη των πατέρων τους, όπως τουλάχιστον συμβαίνει με τους αλλόθρησκους και αλλόδοξους;
Το θέμα της αλλαγής των προγραμμάτων των θρησκευτικών είναι σοβαρό. 
Η ορθόδοξη πίστη είναι το πλέον απαραίτητο και αναγκαίο στήριγμα των παιδιών μας στη σύγχρονη κοινωνία, όπου αντιμετωπίζουν ποικίλα αρνητικά ερεθίσματα.
Όπως σωστά έχει παρατηρηθεί, «η μεγαλύτερη απειλή για τα παιδιά στις σύγχρονες κοινωνίες δεν είναι ότι θα πιστέψουν σε κάτι πολύ βαθιά, αλλά ότι δεν θα πιστέψουν καθόλου βαθιά σε τίποτα».
Ας σταματήσουν λοιπόν τα φληναφήματα περί κατηχητισμού.
 Και τα περί εκσυγχρονισμού των Θρησκευτικών με τα νέα προγράμματα. 
Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει. 
Και ας μην επιμένουν αυτοί που μας διαφεντεύουν. 
Ας γίνει πάγωμα των προγραμμάτων, ας εκτυπωθούν και διανεμηθούν τα υπάρχοντα βιβλία του 2006, ώσπου να γραφούν νέα με την σύμφωνη γνώμη όλων των πλευρών, ύστερα από σοβαρό και αξιόπιστο διάλογο.
Άλλωστε το θρησκευτικό μάθημα ως ομολογιακό διδάσκεται σε 26 από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να γίνει θρησκειολογικό; 
Ας σταματήσει να είναι η αντιμετώπιση του θρησκευτικού μαθήματος των ορθόδοξων κατώτερη από εκείνη των άλλων θρησκειών και δογμάτων. 
Ας προβάλλουμε την εικόνα του Χριστού, του μόνου Θεού, στις καρδιές των παιδιών μας. 
«Η μορφή του η αγία και τα λόγια του τα θεία, ας ρίχνουν φως κι αθανασία στις αγνές καρδιές» των παιδιών μας. 
Αρκετά τα πληγώσαμε ως τώρα με τα μνημόνια και το γενικό χάλι της κοινωνίας που δημιουργήσαμε. 
Ας μην τα στερήσουμε την ψυχική δύναμη και υποστήριξη που δίνει η πίστη στον Χριστό, οδηγώντας τα στην αθεϊα. 
Εκκλησία και κοινωνία οφείλουμε να εμποδίσουμε τα σχέδια να πάψει η παιδεία μας να είναι ελληνική και ορθόδοξη.
 * O Βασίλειος Χ. Στεργιούλης είναι θεολόγος 
ΠΗΓΗ: eleftheria.gr

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

3 και 14 Ιουνίου 1942 - 75 χρόνια πριν - H εκτέλεση των 62 ΄Εθνομαρτύρων , 5 χ.λ.μ έξω από το ΄Ηράκλειο , στο δήμο Μαλεβιζίου . Ανάμεσά τους και ο τότε δήμαρχος ΄Ηρακλείου ο Μηνάς Γεωργιάδης μαζί με άλλους ... τους πιο επιφανείς άνδρες της Κρήτης ...


φωτό από ekriti.gr
΄Eκκλησάκι Αγίων Πάντων
τόπος εκτέλεσης των 62 εθνομαρτύρων
τον Ιούνιο του 1944 , στην ΄Αμμουδάρα
του Δήμου Μαλεβιζίου .

Οι 62 εθνομάρτυρες
Εκτελέστηκαν την 3-6-1942


Τίτος Γεωργιάδης ( Δήμαρχος Ηρακλείου )
Εμμαν. Γεωργιάδης
Μηνάς Γεωργιάδης

Ζαχαρίας Λεβής
Εμμαν. Λεβής

Μιχαήλ Σηφάκης

Νικόλαος Ανωγειανάκης

Μιχαήλ Γκολέμης

Ιωάννης Φανουράκης

Ιωάννης Σερμετζάκης

Μενελ. Πατεράκης

Εμμαν. Σαμαρείτης

Εκτελέστηκαν την 14-6-1942
Γεώργιος Σκουλάς

Αντων. Καστρινάκης

Γεώργιος Μεθυμάκης

Σπύρος Μπογδάνος

Νικόλαος Σουργιαδάκης

Γεώργιος Βοΐλας

Γεώργιος Κουρομιχελάκης

Αλκιβ. Μαρής

Νικόλαος Κατεχάκης

Αριστειδ. Ραγκαβής

Γεώργιος Σηφάκης ιερεύς

Κων/νος Σημαιονόγλου

Κων/νος Καρακωνσταντάκης

Ζαχαρίας Καρβουνάκης

Ιωάννης Αναγωνιάκης

Εμμαν. Αποστολάκης

Ευάγγ. Σηφάκης

Δημήτριος Πατεράκης

Νικόλαος Σηφάκης

Δημήτρης Ανωγειανάκης

Γεώργιος Πατεράκης

Στυλιανός Καπετανάκης

Μιχαήλ Κονδυλάκης

Μιχαήλ Παπαδογιαννάκης

Χρήστος Πετράκης
Νικόλαος Πετράκης

Εμμαν. Κουτεντάκης
Παύλος Κουτεντάκης
Μιχαήλ Κουτεντάκης

Ιωάννης Μετζάκης

Ιωάννης Ρωμάνος

Εμμαν. Μαυρονύχτης
Γεώργιος Μαυρονύχτης

Αντώνιος Βαρούχας

Γεώργιος Μεταξάς

Εμμαν. Μιγάδης ή Πλανόδιος

Ιωάννης Μανουσάκης

Δημήτριος Γρηγοράκης

Ιεροθ. Κονταδάκης

Παναγ. Φρυσούλης

Μιχαήλ Περκατσούνης

Χριστοφ. Παπαδάκης

Νικόλαος Ηλιού

Ανδρέας Τσεπαπαδάκης

Εμμαν. Σπυριδάκης

Γεώργιος Σαμαρείτης
Χαραλαμπ. Σαμαρείτης
Βασιλ. Σαμαρείτης

Ιωάννης Μπαντουβάς

Ιωάννης Αποστολάκης


-------------

Toυ Μανόλη Δοριάκη*
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009


Όπως αναφέρει ο Γεώργιος Κάβος στο μνημειώδες έργο του 
«Γερμανοϊταλική Κατοχή και Αντίσταση Κρήτης 1941-1945».

Στις 3 Ιουνίου 1942 ο Διοικητής Φρουρίου Κρήτης Στρατηγός Αλ. Αντέ αποφάσισε σύμφωνα με το δόγμα της ομαδικής ευθύνης να επιβάλλει αντίποινα και στην πόλη του Ηρακλείου για την απόπειρα εκτελέσεως του Διοικητή Χωρ/κής Ιωάννου Πωλιουδάκη και το φόνο του Προέδρου της Κοινότητος Αγίας Βαρβάρας Μιχ. Χουστουλάκη και απέστειλε διαταγή στο Στρ/κό Διοικητή Ν. Ηρακλείου Υποστράτηγο Φόλκμαν να εκτελεστούν 12 όμηροι, μεταξύ των οποίων να είναι και οι κορυφαίοι των Ηρακλειωτών, ώστε να τρομοκρατηθούν όλοι οι κάτοικοι του Ν. Ηρακλείου και να ασκήσουν πίεση στους Αρχηγούς των ενόπλων ανταρτικών ομάδων του Ψηλορείτη να σταματήσουν τις εκτελέσεις των συνεργατών των Γερμανών. 
Πραγματικά ο Φόλκμαν σε συνεργασία με τον αρχηγό της Γκεστάπο Ταγμ/ρχη Χάρτμαν και με σύμφωνη γνώμη πιθανώς του Νομάρχη Ηρακλείου Ιωάννη Πασσαδάκη και του Διοικητή Χωρ/κής Ιωάννη Πωλιουδάκη κατάρτισε τον πίνακα εκείνων που θα εκτελούσαν, οι οποίοι ήταν:

1. Δήμαρχος Ηρακλείου Μηνάς Γεωργ. Γεωργιάδης.

2. Δικηγόρος - Πολιτευτής τέως Γενικός Διοικητής Κρήτης Τίτος Γεωργ. Γεωργιάδης.

3. Εμπορος Εμμ. Γεωργ. Γεωργιάδης.

4. Καθηγητής – Λυκειάρχης Μιχαήλ Σηφάκης από την Αγία Βαρβάρα.

5. Μιχαήλ Γεωργ. Γκομέλης από τη Μικρά Ασία.

6. Νικόλαος Μιχ. Ανωγειανάκης από την Αγία Βαρβάρα.

7. Ζαχαρίας Λεων. Λεβής ή Λευί από τα Ιωάννινα.

8. Μενέλαος Κων. Πατεράκης από Αγία Βαρβάρα.

9. Φοιτητής Φιλολογίας Ιωάννης Γεωργ. Σεμερτζάκης από Ηράκλειο.

10. Λοχίας Ιωάννης Γεωργ. Φανουράκης από Ασίτες Μαλεβυζίου.

11. Χαμάμ Λεβής από το Βόλο Θεσσαλίας.

12. Βασίλειος Γεωργ. Σαμαρειτάκης από τον Πρινιά Μαλεβυζίου.

Στις 10 το πρωί στις 3 Ιουνίου 1942 άνδρες της Γκεστάπο παρέλαβαν από τα κρατητήρια της Γκεστάπο τους τρεις αδελφούς Γεωργιάδη και πήγαν στις φυλακές Αλικαρνασσού, απ’ όπου πήραν και τους υπόλοιπους και τους μετέφεραν στο Μετόχι Βιστάκη μεταξύ Ξεροποτάμου και Γάζι πέντε περίπου χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου.

Όταν έφτασαν εκεί, τους υποχρέωσαν και έσκαψαν ένα λάκκο με τα σκαπανικά εργαλεία που είχαν φέρει μαζί τους οι δήμιοί τους.

Μετά τους έστησαν μπροστά στο λάκκο για να τους εκτελέσουν και τότε οι περισσότεροι έτρεξαν να σωθούν, αλλά ένα άλλο γερμανικό απόσπασμα που βρισκόταν λίγο πιο πέρα τους πρόλαβε και δεν σώθηκε κανένας.

Σε ένα άλλο κεφάλαιο αναφέρει:

Στις 12 Ιουνίου 1942, σαν νύχτωσε, οι σαμποτέρς φορτώθηκαν τις αποσκευές και τις εκρηκτικές ύλες και κινήθηκαν προς την περιοχή του αεροδρομίου Ηρακλείου για την εκτέλεση του σαμποτάζ.

Πλησίασαν από την ανατολική πλευρά το αεροδρόμιο, αλλά η παραπέρα μετακίνησή τους ήταν αδύνατη, γιατί υπήρχε μεγάλη κίνηση αεροπλάνων, αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και προσωπικού.

Στη θέση αυτή παρέμειναν τρεις ολόκληρες ώρες περιμένοντας να βρουν ευκαιρία για να πραγματοποιήσουν το σαμποτάζ, 
αλλά κάποια στιγμή ο αρχηγός της ομάδας 
έδωσε σήμα και επανήλθαν στη σπηλιά, 
όπου έμειναν όλη τη μέρα.

Στις 13 και 14 Ιουνίου 1942 τη νύχτα, 
η ομάδα κινήθηκε και πάλι από τη σπηλιά του Καρτερού 
σε φάλαγγα κατά άνδρα με επικεφαλής τον 
Ταγματάρχη Ζωρζ Μπεργιέ προς το αεροδρόμιο.

Εφθασε στη θέση Νταμάρια ανατολικά του αεροδρομίου, 
τη στιγμή που συμμαχικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν το αεροδρόμιο και τα αντιαεροπορικά πυροβόλα χτυπούσαν αδιάκοπα και αυτό βοήθησε την κίνησή τους. 
Με σύνθημα του αρχηγού προχώρησαν, 
έκοψαν τα συρματοπλέγματα και μπήκαν στο χώρο του αεροδρομίου. 
Εκεί συνάντησαν μια γερμανική περίπολο που προχωρούσε με τον ίδιο σχηματισμό και, παρά το ότι ο επικεφαλής έριξε το φως του φακού του στο πρόσωπο του αρχηγού των σαμποτέρ, δεν τους αναγνώρισε, γιατί νόμισε ότι επρόκειτο για άλλη γερμανική περίπολο.

Όταν προχώρησαν λίγο στο εσωτερικό του αεροδρομίου, μ’ ένα συνθηματικό σφύριγμα του Ταγματάρχη Ζωρζ Μπεργιέ σκορπίστηκαν με τα στιλέτα στο χέρι και άρχισαν να τοποθετούν τις χελώνες στα 17 γερμανικά αεροπλάνα που βρίσκονταν σκορπισμένα στο διάδρομο του αεροδρομίου και άλλες τοποθέτησαν σε αποθήκες.
Η τοποθέτηση έπρεπε να γίνει μέσα σε 20 λεπτά και ο ωρολογιακός μηχανισμός των χελωνών είχε ρυθμιστεί και έπρεπε να λειτουργήσει σε 45 λεπτά. 
Μέσα στο αεροδρόμιο οι σαμποτέρ δεν σταμάτησαν κανένα άλλο Γερμανό, κανένα επεισόδιο δεν σημειώθηκε και δεν έκαναν χρήση των όπλων τους. Απεχώρησαν εγκαίρως από το σημείο απ’ όπου μπήκαν και διέφυγαν προς τη θέση Δύο Αοράκια απ’ όπου παρακολούθησαν τις εκρήξεις και, πριν ξημερώσει, γύρισαν στην κοίτη του ποταμού Καρτερού.

Την ίδια μέρα οι Γερμανοί εκτέλεσαν πενήντα άλλους πατριώτες από το Νομό Ηρακλείου στο ίδιο μέρος. 
Αυτό γιγάντωσε και φώλιασε στις καρδιές των Κρητικών το πνεύμα της εκδίκησης και της αντίστασης.

Πέρασαν 67(75 σήμερα) χρόνια από τότε που το κροτάλισμα των πυροβόλων έκοψε απότομα τον ύμνο στην Ελευθερία. 
Το τραγούδι που διάλεξαν οι 62 Εθνομάρτυρες για τελευταίο τους.

Το προσκλητήριο των 62 Μαρτύρων που θα γίνει στην επιμνημόσυνη δέηση επικυρώνει 62 φορές την αιωνία παρουσία τους στο Πάνθεο των Ημιθέων, επιβεβαιώνει το στεφάνωμά τους με το στεφάνι της δόξας, επιβραβεύει την πίστη τους και επισφραγίζει την αθανασία τους.

Και τα δάφνινα ή λουλουδένια στεφάνια που θα κατατεθούν στη μνήμη τους αποτελούν σύμβολα τιμής, σεβασμού και ευγνωμοσύνης.

Δεν είναι βέβαια ο μοναδικός ο τόπος αυτός της θυσίας. 
Από τέτοιες εκατόμβες η Κρήτη είναι κατάσπαρτη.

Τα κρητικά τα χώματα με το βελόνι αν σκάψεις
αίμα θα βρεις παλικαριών κόκαλα ηρώων θα ξεθάψεις.

Αποτελεί μονάχα ένα κλαδί δάφνης στο μεγάλο και δοξασμένο στεφάνι, 
στην ένδοξη ιστορία της Κρήτης με τον ατίμητο τίτλο 
ΜΑΧΗ ΚΡΗΤΗΣ – ΚΑΤΟΧΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Για την Κρήτη ποτέ τα κοινά μέτρα δεν μπόρεσαν να μετρήσουν τη μεγαλοσύνη τους.

Υπήρξε πάντοτε μια ιδέα, μια φλόγα, ένας ποταμός αίματος.

Ενας ακατάπαυστος αγώνας για την Ελευθερία.

Μια θυσία στο βωμό της τιμής και του χρέους.

Δημιούργησε πολιτισμούς και ανάθρεψε θεούς και ήρωες.

Ντύθηκε πολλές φορές τη μαγεία του Θρύλου και πήρε τη γοητεία του παραμυθιού.

Συνεχείς πόλεμοι γιγάντωναν μέσα στους αιώνες το θεσπέσιο αγωνιστικό της Πνεύμα και της δυνάμωναν το συναίσθημα της ευθύνης της Ιστορίας.

Κράτησε στα άτρεμα χέρια της τη σκυτάλη των ελληνικών αιώνων και πολέμησε πάντα όπου το ζητούσε ο ελληνισμός, η ελευθερία και τα πανανθρώπινα ιδανικά.

Μια δυσβάσταχτη αναλογία τη συνόδευε πάντα σε όλες τις εξορμήσεις της, αλλά θριάμβευε με τη δύναμη της πίστης.

Παράδοσή της να φυλάγει Θερμοπύλες και χρέος της να μην τις εγκαταλείπει ποτέ.

Αυτή είναι η Κρήτη μας.

Χώρα ιερή της λευτεριάς και της παλικαριάς. 
ΑΘΑΝΑΤΟ Νησί! 
Αυτή είναι η μοίρα του νησιού μας και της πατρίδας μας ολόκληρης. 
Να αντιμετωπίζει πάντα τους βαρβάρους, να μάχεται για την Ελευθερία, να αψηφά το θάνατο, να παραβλέπει το κέρδος, να παίζει τη λύρα και να τραγουδά την παλικαριά, τον έρωτα, το θάνατο και τη ζωή.

Εδωσε πάντοτε το παρόν στο προσκλητήριο της ελευθερίας και το δίνει και σήμερα στη μεγάλη αναπλαστική προσπάθεια μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη για τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος χωρίς πολέμους, μίση και φυλετικές και ρατσιστικές διακρίσεις.

Το να θέλει ο άνθρωπος να ζει ελεύθερος κάτω από τον ίσκιο της ειρήνης, της προόδου και της ευημερίας είναι επιδίωξη των πολλών.

Το να πεθαίνει όμως αυτόβουλα για όλα αυτά τα αγαθά είναι προνόμιο των ολίγων.

Και αυτό το προνόμιο το έχουμε οι ΚΡΗΤΙΚΟΙ!!!

* Ο Μανόλης Δοριάκης είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός
από την εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ 
........................
Ο οραματιστής δήμαρχος Ηρακλείου, Μηνάς Γεωργιάδης, αριστερά,και ο αδελφός του Τίτος, πολιτικός και δικηγόρος, ήταν ανάμεσα στους εκτελεσμένους. Δεξιά το ντοκουμέντο της κατάθεσης  Γερμανού αξιωματικού για τον "επώνυμο καταδότη"

Ο οραματιστής δήμαρχος Ηρακλείου, Μηνάς Γεωργιάδης, αριστερά,και ο αδελφός του Τίτος, πολιτικός και δικηγόρος, ήταν ανάμεσα στους εκτελεσμένους.
Δεξιά το ντοκουμέντο της κατάθεσης Γερμανού αξιωματικού για τον "επώνυμο καταδότη"

Το Μεγάλο Κάστρο αποχαιρετούσε 62 από τα πιο διαλεχτά του παλικάρια, δολοφονημένα από το αποσπάσματα των Γερμανών κατακτητών.
  Με πρώτο, τον πρώτο πολίτη του, το δήμαρχό του Μηνά Γεωργιάδη, μια φωτισμένη μορφή που προσπάθησε να αλλάξει το Ηράκλειο του μεσοπολέμου.
"Πρωταγωνιστής" στην ιστορία ένας επώνυμος Ηρακλειώτης της εποχής, όπως έχει καταγραφεί στα ντοκουμέντα της ιστορίας.
(Δείτε: Η χαμένη κατάθεση Γερμανού αξιωματικού για τον «επώνυμο καταδότη» των 62 Μαρτύρων, θείο του Β. Μεϊμαράκη)
Στις 3 Ιουνίου έπεφταν οι 12 πρώτοι νεκροί.
Ο δήμαρχος Μηνάς, μαζί με τ’ άλλα δύο αδέλφια του, το δικηγόρο και πολιτικό Τίτο και τον έμπορο και διανοούμενο, προσωπικό φίλο της Μαρίκας Κοτοπούλη, Μανόλη. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 14 Ιουνίου, οι δυνάμεις κατοχής εκτελούσαν άλλους 50 εθνομάρτυρες.
Οι 62, εν συνόλω, μάρτυρες του Ηρακλείου έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες αυτού του τόπου.
Η θυσία τους συγκίνησε τους Έλληνες πατριώτες.
Τους προκάλεσε θλίψη, αλλά παράλληλα χαλύβδωσε τη θέλησή τους να αγωνιστούν για να ζήσουν σε μια ελεύθερη πατρίδα.
Στα 73 χρόνια που πέρασαν από εκείνο τον Ιούνη οι 62 μάρτυρες έγιναν οι σύγχρονοι ήρωες της Ελλάδας, το πρότυπο του αγώνα και της θυσίας για λευτεριά.

Ανάμεσα στους 62 ήρωες ήταν ολόκληρες οικογένειες.
Εκτός από τους Γεωργιάδηδες, ήταν οι Σαμαρείτηδες, οι Λεβήδες, οι Πετράκηδες, οι Κουτεντάκηδες, οι Μαυρονύχτες.
Όλοι αυτοί, και οι 62, στάθηκαν ως ήρωες απέναντι στα εκτελεστικά αποσπάσματα.
Δηλαδή, στην πραγματικότητα, ως Έλληνες.
Ως ελάχιστη απόδοση τιμής στους σύγχρονους εθνομάρτυρες του Ηρακλείου δημοσιεύομε τον κατάλογο των ηρώων που έμειναν στην ιστορία.

Ο ηρωικός δήμαρχος Ηρακλείου, Μηνάς Γεωργιάδης, σε φωτογραφία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, από το αρχείο του ανιψιού του, Μηνά Γεωργιάδη.
Ήταν από τους πρώτους που εκτέλεσαν οι Γερμανοί, στις 3 Ιουνίου 1942


Ο Τίτος Γεωργιάδης

Ο φιλόλογος και προϊστάμενος των Κρατικών Αρχείων Ηρακλείου κ. Μανόλης Δρακάκης σε ομιλία του για τον Μηνά Γεωργιάδη, στις 27 Απριλίου 2009, σημείωνε:
«Η γερμανική εισβολή θα βρει τον πρώτο πολίτη της πόλης, συνεπή στις αρχές και τα πιστεύω του, στην πρώτη γραμμή της λαϊκής αντίστασης. 
Ο Μηνάς, ο Τίτος, ο Ραπτόπουλος, ο Στυλιανός Γιαμαλάκης, ο Μανώλης Πετράκης, μαζί με άλλους πατριώτες, συγκροτούν στις αρχές του 1941, την Κρητική Επαναστατική Επιτροπή, που λίγο αργότερα μετονομάζεται σε Εθνική Κρητική Επαναστατική Επιτροπή.

Λίγους μήνες αργότερα, 15 Ιουνίου 1941, ο Τίτος, ως αντιπρόσωπος του Νομού Ηρακλείου, μαζί με άλλους επτά πατριώτες, τον γιατρό Παΐση, εφέτη Καρακουλάκη, τον δικηγόρο Ιωαννίδη, τον πατέρα του Φοίβου, τον συνταγματάρχη Ανδρέα Παπαδάκη, από το Ρέθυμνο, τον Αντώνη Γρηγοράκη από τον Κρουσώνα, τον ταγματάρχη Ραπτόπουλο, από τη Βιάννο, συναντώνται στα Χανιά και δημιουργούν την Α.Ε.Α.Κ.
(Ανώτατη Επιτροπή Αγώνος Κρήτης), την πρώτη Παγκρήτια αντιστασιακή οργάνωση στην Κρήτη.

Κι όταν οι Γερμανοί θα καταλάβουν το Ηράκλειο, ο δήμαρχος της Πόλης, μαζί με τον Τίτο και τον Μανώλη, θα είναι από τους πρώτους, που θα συλληφθούν και θα κρατηθούν ως όμηροι στα κρατητήρια της Γκεστάμπο. 
Στις 3 Ιουνίου 1942 ο Διοικητής Κρήτης, στρατηγός Άλεξ Αντρέ, με επείγουσα διαταγή στον στρατιωτικό διοικητή Ν. Ηρακλείου Φόλκμαν, του ζητά να εκτελεστούν 12 όμηροι, μεταξύ των οποίων και οι κορυφαίοι των Ηρακλειωτών πολιτών.
Είχε προηγηθεί από τις αντάρτικες ομάδες η απόπειρα δολοφονίας επώνυμων συνεργατών του κατακτητή, όπως του Διευθυντή της Χωροφυλακής Ιωάννου Πωλιουδάκη και ο φόνος του προέδρου της Αγίας Βαρβάρας Μιχάλη Χουστουλάκη.
Σύμφωνα λοιπόν με το γερμανικό δόγμα της Ομαδικής Ευθύνης και για να τρομοκρατηθούν όλοι οι κάτοικοι του ν. Ηρακλείου και να ασκήσουν έτσι πίεση στις αντάρτικες ομάδες του Ψηλορείτη να σταματήσουν τις εκτελέσεις συνεργατών των Γερμανών, ο στρατιωτικός διοικητής Φόλκμαν, σε συνεργασία με τον αρχηγό της Γκεστάπο ταγματάρχη Χάρτμαν και πιθανόν τον Νομάρχη Ηρακλείου Ιωάννη Πασσαδάκη και τον Δ/ντή Χωροφυλακής Πωλιουδάκη, κατάρτισαν τον πίνακα εκείνων που θα έπρεπε να εκτελεστούν, των πρώτων δώδεκα. 

Πρώτοι οι τρεις Γεωργιάδηδες…"
Οι 62 εθνομάρτυρες
Εκτελέστηκαν την 3-6-1942


Τίτος Γεωργιάδης

Εμμαν. Γεωργιάδης

Μηνάς Γεωργιάδης

Ζαχαρίας Λεβής

Εμμαν. Λεβής

Μιχαήλ Σηφάκης

Νικόλαος Ανωγειανάκης

Μιχαήλ Γκολέμης

Ιωάννης Φανουράκης

Ιωάννης Σερμετζάκης

Μενελ. Πατεράκης

Εμμαν. Σαμαρείτης


Εκτελέστηκαν την 14-6-1942


Γεώργιος Σκουλάς

Αντων. Καστρινάκης

Γεώργιος Μεθυμάκης

Σπύρος Μπογδάνος

Νικόλαος Σουργιαδάκης

Γεώργιος Βοΐλας

Γεώργιος Κουρομιχελάκης

Αλκιβ. Μαρής

Νικόλαος Κατεχάκης

Αριστειδ. Ραγκαβής

Γεώργιος Σηφάκης ιερεύς

Κων/νος Σημαιονόγλου

Κων/νος Καρακωνσταντάκης

Ζαχαρίας Καρβουνάκης

Ιωάννης Αναγωνιάκης

Εμμαν. Αποστολάκης

Ευάγγ. Σηφάκης

Δημήτριος Πατεράκης

Νικόλαος Σηφάκης

Δημήτρης Ανωγειανάκης

Γεώργιος Πατεράκης

Στυλιανός Καπετανάκης

Μιχαήλ Κονδυλάκης

Μιχαήλ Παπαδογιαννάκης

Χρήστος Πετράκης

Νικόλαος Πετράκης

Εμμαν. Κουτεντάκης

Παύλος Κουτεντάκης

Μιχαήλ Κουτεντάκης

Ιωάννης Μετζάκης

Ιωάννης Ρωμάνος

Εμμαν. Μαυρονύχτης

Γεώργιος Μαυρονύχτης

Αντώνιος Βαρούχας

Γεώργιος Μεταξάς

Εμμαν. Μιγάδης ή Πλανόδιος

Ιωάννης Μανουσάκης

Δημήτριος Γρηγοράκης

Ιεροθ. Κονταδάκης

Παναγ. Φρυσούλης

Μιχαήλ Περκατσούνης

Χριστοφ. Παπαδάκης

Νικόλαος Ηλιού

Ανδρέας Τσεπαπαδάκης

Εμμαν. Σπυριδάκης

Γεώργιος Σαμαρείτης

Χαραλαμπ. Σαμαρείτης

Βασιλ. Σαμαρείτης

Ιωάννης Μπαντουβάς

Ιωάννης Αποστολάκης


Ποιοι τους κατέδωσαν στους Γερμανούς;
Ανάμεσα στα μέλη της τοπικής κοινωνίας, ειδικά ανάμεσα στους αντιστασιακούς που έφυγαν σιγά - σιγά, πάντα υπήρχε μια συζήτηση για τον άνθρωπο που "έδωσε" πολλούς από τους διαλεχτούς Ηρακλειώτες στην Γκεστάπο.
Υπάρχουν και σχετικές αναφορές σε βιβλία για την εποχή.
 Στηρίζονταν πάντα σε προφορικές μαρτυρίες ανθρώπων της αντίστασης.
Χωρίς όμως να υπάρχει ένα στοιχείο, μια απόδειξη.


Κι όμως, 72 χρόνια πριν, 
(75 σήμερα) το στοιχείο είχε καταγραφεί με επίσημο μάλιστα τρόπο.
Αλλά, περιέργως, ουδέποτε ήλθε στο φως στη συνέχεια.
Σήμερα πιθανότατα δεν υπάρχει πλέον.


Το είχε καταθέσει ο Γερμανός ανθυπολοχαγός, Κρον, διοικητής της γερμανικής στρατιωτικής αστυνομίας στο Ηράκλειο (Φελδ Ζανταρμερί) , στην "έκθεση εξετάσεώς" του από τον ειδικό ανακριτή Χανίων, στις 6 Ιουνίου 1945, μετά δηλαδή την απελευθέρωση.
Τμήμα της έκθεσης είχε δημοσιευτεί λίγους μήνες αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου 1945, στην "Ελεύθερη Κρήτη", όργανο του ΕΑΜ στο Ηράκλειο.
Κι από κει, ευτυχώς, σώθηκε, καθώς έχει σωθεί στη Βικελαία το συγκεκριμένο φύλλο.


Ο Γερμανός αξιωματικός κατέθετε τις πληροφορίες που είχε από τη γερμανική μυστική αστυνομία, την Γκεστάπο.
Ονόμασε τον Δημήτριο Μεϊμαράκη ως τον άνθρωπο που έδωσε στην Γκεστάπο τις πληροφορίες για τους αδελφούς Γεωργιάδη, τον δικηγόρο Γεώργιο Σκουλά και τους υπόλοιπους που εκτελέστηκαν.
Μια καταγραμμένη με επίσημο τρόπο μαρτυρία, πραγματικά φοβερή, που επιβεβαιώνι τις φήμες και τις πληροφορίες που υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Δημήτριος Μεϊμαράκης ήταν αδελφός του προπολεμικού βουλευτή της συντηρητικής παράταξης, Βασίλειου, που από την πρώτη στιγμή, με δημόσια δήλωσή του είχε σταθεί στο πλευρό των κατακτητών, αλλά και του Ευάγγελου, παππού του πρώην αρχηγού της ΝΔ και υποψήφιου πρωθυπουργού, ο οποίος ήταν μέλος της "Μεγάλης Λαϊκής Επιτροπής", στήριζε, υποτίθεται εκ μέρους της τοπικής κοινωνίας, τη ναζιστική παρουσία...
 

Ο Γερμανός αξιωματικός στην κατάθεσή του στον ειδικό ανακριτή ανέφερε, σύμφωνα με το απόσπασμα - ντοκουμέντο που είχε παρουσιάσει η "Ελεύθερη Κρήτη", ότι "η οικογένεια Μεϊμαράκη και ιδίως ο Δημήτριος Μεϊμαράκης ήτο εκείνος ο οποίος έδιδεν εις τους Γερμανούς τας πληροφορίας περί των Αγγλοφίλων Ηρακλείου και εκείνος ο οποίος παρέσχεν τας πληροφορίας δια τους ομαδικώς εκτελεσθέντας 50 Ηρακλειώτας, μεταξύ των οποίων οι αδελφοί Γεωργιάδηδες και ο δικηγόρος Σκουλάς". 
Ο Κρον είχε έλθει στο Ηράκλειο τον Ιούνιο του 1944, δυο χρόνια μετά την εκτέλεση. Και εξηγεί πώς γνώριζε αυτή τη φοβερή λεπτομέρεια για το πρόσωπο που κατέδωσε τους διαλεχτούς Ηρακλειώτες.
"Το ανωτέρω περιστατικόν ήκουσα από ανθρώπους της Γερμανικής Μυστικής Αστυνομίας", εξηγούσε.

Η αναφορά σε "50 Ηρακλειώτες" εξηγείται από το γεγονός ότι τόσοι ήταν εκείνοι που εκτελέστηκαν στις 14 Ιουνίου.
Οι 12, ανάμεσα στους οποίους οι 3 Γεωργιάδηδες, είχαν εκτελεστεί στις 3 Ιουνίου.
 Όμως ακόμα, ούτως ή άλλως, η Ελλάδα δεν είχε μετρήσει τους νεκρούς της και τις καταστροφές.

Πρόσθετε όμως και άλλα ο ανθυπολοχαγός και διοικητής της γερμανικής αστυνομίας στο Ηράκλειο.
 Όσα πλέον έβλεπε ο ίδιος, ενώ ήταν στη θέση του.
 "Εν συνεχεία ο αυτός Μεϊμαράκης - πρόσθετε- και καθ' ον χρόνον εγώ υπηρέτουν εν Ηρακλείω, επεσκέπτετο τακτικά την Μυστικήν Αστυνομίαν και παρείχε πληροφορίας περί αγγλοφίλων προσώπων και γενικώς περί αντιγερμανικών κινήσεων.
Τούτο το γνωρίζω εξ ιδίας αντιλήψεως.
Αι προδοσίαι αυταί του Μεϊμαράκη και Πωλιουδάκη
(σημείωση Candianews: ήταν ο διοικητής της "ελληνικής" χωροφυλακής στο Ηράκλειο) εγίνοντο επί ανταλλάγματι διότι ούτοι ελάμβανον αδείας εξαγωγής ελαίου τας οποίας εξεμεταλλεύοντο".

Την ίδια ημέρα η εφημερίδα δημοσίευε και μια δεύτερη κατάθεση, αυτή του λοχία της γερμανικής στρατιωτικής αστυνομίας και υφισταμένου του Κρον, Ριχάρδου Χάαρ στον ανθυπομοίραρχο Δραμητινό, μετέπειτα διοικητή ασφαλείας Ηρακλείου.
Στην κατάθεση γίνεται αναφορά σε ένα ακόμα μέλος της οικογένειας Μεϊμαράκη και στο ρόλο του.
Ήταν η κόρη του Ευάγγελου Μεϊμαράκη, Νίνα.
"Όταν υπηρέτουν εις την Φελδ Ζανταρμερί από του Ιουνίου 1944 μέχρι του Οκτωβρίου- κατέθετε ο Χάαρ- ήρχετο μια γυναίκα πολύ συχνά, ήτις αφού παρετήρη από το παράθυρον, οσάκις αντιλαμβάνετο ότι ήτο μόνος ο Κρον, προϊστάμενος της Φελδ Ζανταρμερί, εισήρχετο εις το γραφείον του και ενεκλείοντο συζητούντες επί πολλήν ώραν·
είμαι δε της γνώμης ότι αυτή ήτο πληροφοριοδότης του Κρον.
Εις την υπηρεσίαν μας είχομεν αριθμόν ραδιοφώνων και ασφαλώς ο Κρον θα έδωσε και εις ταύτην.
Η δεσποινίς αυτή ήτο μια την οποία μοι υπέδειξαν προχθές, ήτις ως έμαθα τότε ονομάζεται ΝΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΪΜΑΡΑΚΗ εξ Ηρακλείου..."

Πάντως θα έχει ενδιαφέρον να αναζητηθεί η τύχη των δυο ιστορικών αυτών εγγράφων, ειδικά του πρώτου, που ρίχνει φως σε μια τέτοιων διαστάσεων δραματική υπόθεση που ακόμα και σήμερα πληγώνει ακόμα και συγκινεί το Ηράκλειο.

Τα αποσπάσματα των δυο καταθέσεων, όπως δημοσιεύτηκαν
στην πρώτη σελίδα της "Ελεύθερης Κρήτης"

πηγή :
Η εκτέλεση των 62 Μαρτύρων από τους Ναζί 
στο νέο βιβλίο αποκάλυψη του Μ. Παπαμαστοράκη

Την εκτέλεση των 62 μαρτύρων από τους Ναζί στις 3 και 14 Ιουνίου του 1942 πραγματεύεται το βιβλίο του Μανώλη Παπαμαστοράκη, που αποτελεί σημαντική προσφορά στην σύγχρονη ιστορία της Κρήτης.
Ο Μανόλης Παπαμαστοράκης έχει ιδιαίτερη προτίμηση στην ιστορία για αυτό και έχει εξελιχθεί σε έναν αξιόλογο ιστορικό συγγραφέα. 
Προβάλλει και αναδεικνύει με την γλαφυρή πένα του κάθε αξιοπρόσεκτο ιστορικό γεγονός. 
Ασχολείται κατά προτεραιότητα με την Κρητική ιστορία. 
Θέλει να κρατήσει ‘ζωηρή’ την ιστορική μνήμη.

Τον έχει βαθιά σημαδέψει η ομαδική εκτέλεση των 62 Μαρτύρων στο Γάζι στις 3 και 14 Ιουνίου του 1942 από τους Γερμανούς κατακτητές, επειδή ήθελαν να ζουν ελεύθεροι. 
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και τρείς συγχωριανοί του και συγγενείς από τα Κάτω Καστελλιανά, ο θείος και η αδελφοί «Κουτεντάκηδες». 
Αν και 10χρονο αγόρι τότε, θυμάται τους θρήνους των δικών τους, όταν έφθασε στο χωριό η θλιβερή είδηση.
Ο Συγγραφέας αισθάνεται ένα χρέος να παρουσιάσει με το νέο του αυτό βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό «τις γενναίες, ανεπανάληπτες και αδάμαστες μορφές των 62 Ηρώων που στάθηκαν αγέρωχοι με προτεταμένα τα στήθη τους μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των γερμανών που θυσιάστηκαν αυτοπροαίρετα, γιατί θέσανε παν’ από όλα την Πατρίδα και την Ελευθερία της».
Και το κάνει αυτό με μια υπέροχη συγγραφική πληρότητα, με μια γλαφυρή εξιστόρηση των γεγονότων που συγκινεί και δονεί τις καρδιές. 
Παραθέτει, αντικειμενικά, αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που ένα μέρος από αυτό είναι αδημοσίευτο. 
Για αυτό τούτο το έργο του εκτιμάται δίκαια ως μια σημαντική προσφορά του στην σύγχρονη ιστορία της Κρήτης.

Χρόνια ολόκληρα ασχολήθηκε με τη συλλογή των ιστορικών αυτών ντοκουμέντων που παραθέτει. 
Με μια μηχανή στο χέρι και με πολύ επιμονή και υπομονή οπλισμένος, επισκεπτόταν τα χωριά και τα σπίτια των νεομαρτύρων αυτών, των αθάνατων ηρώων της Κρητικής ελευθερίας, για να βρει τους επιζώντες συγγενείς τους, να συγκεντρώσει από αυτούς στοιχεία και να πάρει φωτογραφίες. 
Σκοπός του ήταν να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν πλουσιότερο υλικό για να κρατήσει ‘ζωντανή’ την μνήμη τους και να μην αφήσει να την αφανίσει ο χρόνος. Οι νεώτερες γενιές της Κρήτης πρέπει να μάθουν την αιματοποτισμένη Κρητική ιστορία και να διδαχθούν από τα υψηλά ιδανικά των γενναίων προγόνων τους, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στο Γάζι για την τιμή και την ελευθερία της Κρήτης.
Ο Μανόλης Παπαμαστοράκης ενεργοποιώντας το ασίγαστο πάθος για την Κρήτη, αγωνίζεται με το πολυσήμαντο αυτό βιβλίο του να κρατήσει άσβεστη την εθνική μνήμη και να διασώσει την πολύτιμη ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά μας και ιδιαίτερα της ένδοξης και πολύπαθης, αλλά πάντα αγέρωχης και απροσκύνητης Κρήτης, της ομογάλακτης αδερφής της ελευθερίας.