Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Βόρειος Ήπειρος, το χρονικό της καταστροφής















Βρισκόμαστε εννέα μέρες μετά την εκτέλεση ενός Βορειοηπειρώτη και δυστυχώς η στασιμότητα στην όλη κατάσταση, προέρχεται από μια εσωτερική σιωπή που φαίνεται να πηγάζει από τον ωχαδερφισμό των Βορειοηπειρωτών.
Ενώ πολλοί Ελλαδίτες και Κύπριοι αντιδρούν μαζικά εις μνήμην του Κωνσταντίνου Κατσίφα αλλά και κατά της διαχρονικής αδικίας που αφορά τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, κάνεις δε μπορεί να εγγυηθεί το τέλος στις φρικαλεότητες που επί εκατονταετίας διενεργούνται εις βάρος τους.
Βάσει μιας άκρως παθητικής εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, τροφοδοτείται με μίσος ο αλβανικός εθνικισμός, ο οποίος με τη σειρά του διαχέεται στην εξεγερθείσα μάζα των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο.
Τί είναι όμως εκείνο που κρατά τους Βορειοηπειρώτες σε μια εκ πρώτης όψεως, λήθη;
Ισχύει το πολυσυζητημένο φαινόμενο περί εκφοβισμού των Ελλήνων;
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι μιλάνε για την καταπίεση, για τις αδικαιολόγητες αλβανικές φοροεπιδρομές, για τις συστηματικές ληστρικές επιδρομές, για την μη παροχή κατάλληλης ελληνικής παιδείας, για τον ελεύθερο εθνικό και θρησκευτικό αυτοπροσδιορισμό, για την δικαστική μεροληψία και τελικώς για έναν βασικό μισθό, που κάλλιστα τους τον παρέχει το αλβανικό δημόσιο εργασιακό σύστημα. Όλα αυτά όμως λέγονται εν πλήρη μυστικότητα ή σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.
Επίσης η μυστική παρακολούθηση, ή ονομάστε την όπως αλλιώς θέλετε, έχει συνδράμει με τη σειρά της στη δημιουργία ενός κλίματος καχυποψίας και εσωστρέφειας όλων των Ελλήνων πολιτών εντός του αλβανικού κράτους. Καθετί καινούργιο ή «επαναστατικό» θεωρείται καταστροφικό. Ιδίως η απαίτηση ενός καλύτερου τρόπου ζωής. Στην περίπτωση εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα πράγματα κλιμακώνονται και οι ένθεν και ένθεν συστάσεις για «συμμόρφωση» με τις επιταγές της άρχουσας τάξης, θυμίζει εποχές του «ενβερίστικου» καθεστώτος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και για τις προκαταλήψεις που καλλιεργούνται στα μέρη αυτά, οι Βορειοηπειρώτες είναι αυτή τη στιγμή οι κατατρεγμένοι «Παλαιστίνιοι» των Βαλκανίων. Και σε αυτό το συλλογισμό δε χωράει καμία υπερβολή. Μόνον μια επιτόπια έρευνα θα σας κάνει να το διαπιστώσετε.
Όσον αφορά το μέλλον αυτών των ανθρώπων, φαίνεται πως η Ελλάδα (επίσημη πολιτεία, αλλά και ο απλός ελληνικός λαός) έχει τη δυνατότητα να παράσχει αρχικά την πρέπουσα ψυχολογική υποστήριξη σε όλους όσοι ζούνε υπό αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες και έπειτα να προβεί σε ενέργειες γνωστοποίησης των προβλημάτων τους.
Η αδιαφορία είναι ένα είδος εγκληματικότητας που διαιωνίζει τις δυσκολίες και στην τελική οδηγεί στον ταχύτατο αφανισμό των Ελλήνων μιας τόσο ιστορικής περιοχής, όπως είναι η Βόρειος Ήπειρος.
Κάνω έκκληση προς όλους εμάς, τους νοήμονες ανθρώπους, να μην οδηγήσουμε με τη στάση μας, στην επίτευξη μιας τέτοιας αδικίας. Εκείνης που αφορά πρώτα απ’ όλα τον κάθε ελεύθερο άνθρωπο και μετά, τον Έλληνα που πασχίζει να ζήσει ελεύθερος στη γη των πατέρων του.
Ανταποκριτής himara.gr
..........................................

Ο Άγιος Παΐσιος για Βόρειο Ήπειρο, Τσάμηδες και Αλβανία

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο




Όταν είχαμε έρθει από την Καππαδοκία, με την ανταλλαγή, ήταν να μας δώσουν κάτι κτήματα στην Ηγουμενίτσα. ήταν κάτι τούρκικα χωριά αυτά που οι κάτοικοί τους θα πήγαιναν στην Τουρκία. Περιμέναμε εμείς να φύγουν. 

Πάει ο πρόεδρος μας 
(σημ. ιστολογίου: 
Πρόεδρος των Φαρασσιωτών – τα Φάρασσα Καππαδοκίας 
ήταν το χωριό καταγωγής του γέροντος- ήταν ο πατέρας του γέροντος Παϊσίου, Πρόδρομος Εζνεπίδης) και του λέει ο Τούρκος:- Εσείς θα φύγετε εμείς θα κάτσουμε.

Βρε σκεφτόταν ο πρόεδρος, τι λόγος είναι αυτός;
Τι είχε γίνει ̇ 

είχαν πληρώσει δύο βουλευτές 
και τους είχαν γράψει Αλβανούς, Αρβανίτες. 
Έτσι αυτοί μείναν και εμείς πήγαμε πάνω στην Κόνιτσα.
Όταν τό ‘μαθε αυτό ο Κονδύλης, 
θύμωσε, χτύπησε το χέρι στο γραφείο, 
αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, 
ήταν τελειωμένο το πράγμα. 
Ήταν καλός ο Κονδύλης, δίκαιος. 
Όταν ήταν να κάνουν απόβαση, 
στον πόλεμο με τους τούρκους, 
δεν κρατιόταν. 
Γυρνούσε πάνω στο καράβι και φώναζε: 
« Βρέ παλικάρια, μια φορά θα πεθάνουμε, 
τι τώρα, τι ύστερα. 
Ήρωες, βρε παιδιά.»
 Εκατό μέτρα πριν φθάσει το καράβι, έπεσε μέσα στην θάλασσα. 
Ναι, ναι, ήταν πολύ θερμός ο καημένος. 
Καλός ήταν. 
Αυτούς τους τουρκαλβανούς 
μετά τους έδιωξε ο Ζέρβας.
Έτσι αποκατέστησε ο Θεός την αδικία. 
Ήταν βάρβαροι αυτοί! 
Ο Θεός να σε φυλάει. 
Πόσους και πόσους δεν είχαν σκοτώσει!!! 
Κατέβαιναν οι καημένοι οι Έλληνες πάνω από τα βουνά, φορτωμένοι ένα τσουβάλι, σιτάρι συνήθως, 
με τα πόδια, 
για να το ανταλλάξουν με λάδι ή αλάτι· 
από αυτό ζούσαν. 
Ήταν δύσκολη η ζωή τότε. 
Οι τουρκαλβανοί τους αγόραζαν τα πράγματα, 
μετά βγαίναν έξω από το χωριό 
και τους σκότωναν και έπαιρναν πίσω τα χρήματα… 
Πόσους δεν είχαν σκοτώσει έτσι… 
Βάρβαροι… 
Υπέφερε ο κόσμος από αυτούς… 
Μετά μαζευόντουσαν 30 – 40 μαζί. 
« Ότι μας βρεί να μας βρεί όλους μαζί..». 
Ήταν δύσκολο να σκοτώσεις τόσους μαζί.
Αθ. Ρακοβαλή, Ο Πατήρ Παΐσιος μου είπε, σελ 68

Όταν μια γίδα θέλει να φάει ξύλο, 

πάει και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνου.
Έτσι κάνουν και οι Αλβανοί τώρα. 
Ας τους. Μην τους λογαριάζεις. 
Μη φοβάσαι».
Νικολάου Ζουρνατζόγλου, Μαρτυρίες Προσκυνητών, 

Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Α', σελ 259
-"Εσείς οι στρατιωτικοί, την Αλβανία να προσέχετε. 

Από εκεί θα έρθει η απειλή".
-"Γέροντα, άμα φτύσουμε, 

οι Αλβανοί θα πνιγούν στο σάλιο μας, 
και σεις λέτε ότι θα έρθει απειλή από την Αλβανία; 
Δεν μπορώ να το πιστέψω".

-"Άκου το Γέροντα!", 

μου απάντησε.
Υποστράτηγος ε.α., Τσιαλίκης Χρήστος, Θεολόγος, Κομοτηνή.
Νικολάου Ζουρνατζόγλου, Μαρτυρίες Προσκυνητών, 

Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ 373.

Και για την αδερφούλα μας, την Βόρειο Ήπειρο

Ο Γέροντας , αφού πρόσφερε και στους τελευταίους επισκέπτες που ήρθαν εκείνη την στιγμή κέρασμα , 

ξαναρωτά έναν απ΄ αυτούς

-Γέροντας : Θα την πάρουμε την Πόλη ; 

Τι , λες ;

-Χρήστος : Εγώ θα πάω για την Βόρειο Ήπειρο.

-Γέροντας : Την Πόλη να πάρουμε , 

την Βόρειο Ήπειρο και επτά άτομα την παίρνουμε!

-Χρήστος : Επτά και εγώ οκτώ !

-Γέροντας : Πάρτηνα ! 

Και εγώ θα μεταφέρω τα λείψανα 
του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού , 
τα οποία είναι και βαριά! 
Τι να πούμε , βρε παιδιά , 
όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας 
(της Εκκλησίας) , 
αλλά ποιος τα διαβάζει ; 
Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει . 
Κοιμάται με τα τσαρούχια !
Ιερομόναχου Χριστόδουλου, «Σκεύος Εκλογής», Σελ :219

Τη Βόρειο Ήπειρο οι μεγάλοι τη χαντάκωσαν. 

Αυτοί πρέπει να κανονίσουν και τώρα το θέμα. 
Χρειάζεται διάκριση από εμάς 
για να μη γίνονται υπερβολές και δημιουργείται αναταραχή στον κόσμο".
Πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση, "Ο Γέροντας Παΐσιος", 1995.

Γιὰ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, ὁ Γέροντας εἶχε πεῖ μεταξὺ ἄλλων:


«Μὴ φοβάστε. 
Ἐσᾶς θὰ σᾶς ἐλευθερώσουν κάτι παλαβοί· 
ἀπὸ μέσα καὶ ἀπὸ ἔξω. 
Παλαβοὶ μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, δηλαδὴ παλικάρια. 
Αὐτοὶ δὲ θὰ καταλαβαίνουν ἀπὸ πολιτικές, 
καὶ θὰ μποῦν μέσα νὰ βοηθήσουν. 
Οἱ πολιτικοὶ θὰ τὸ χαροῦν κι αὐτοὶ κατὰ βάθος, ἀλλὰ αὐτοὶ δεσμεύονται καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἐνεργήσουν. 
Οἱ ἄλλοι θὰ τὸ δεχτοῦν. 
Ἔ! ἀφοῦ ἔγινε τώρα, ἔγινε, θὰ ποῦν. 
Μὴ φοβάστε. 
Λειτουργοῦν καὶ οἱ πνευματικοὶ νόμοι. 
Πόνος εἶναι αὐτός. 
Μιὰ οἰκογένεια εἴμαστε καὶ μᾶς χώρισαν. 
Σὰν νὰ λένε, αὐτὰ τὰ παιδιὰ νὰ πᾶνε χώρια ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους. Πονάει αὐτό!! 
Τόσες φορὲς τὴν ἐλευθερώσαμε τὴ Βόρεια Ἤπειρο, 
τόσα αἵματα, τόσα κρυοπαγήματα! 
Δὲ θὰ πᾶν χαμένα ὅλα αὐτά.»
Ἀθανάσιου Ρακοβαλῆ, «Ὁ πατήρ Παΐσιος μοῦ εἶπε», ἔκδοση 18η, σελ. 76

Η Ζωή και ο Θάνατος ενός Έλληνα στην Αλβανία














Μια φρεσκοβαμμένη ελληνική σημαία και πάνω της η ονομασία «ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ» -στην πρόσοψη του Δημοτικού Σχολείου στο κέντρο του βορειοηπειρώτικου χωριού- φαίνεται πως ήταν η αρχή του τέλους για τον 35χρονο ομογενή Κωνσταντίνο Κατσίφα, που ανήμερα της Εθνικής Επετείου 28ης Οκτωβρίου εκτελέστηκε ψυχρά απο τις επίλεκτες δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας.
Την ελληνική σημαία ζωγράφισε στον τοίχο του σχολείου, τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, προκειμένου να τιμήσει του Έλληνες στρατιώτες που είναι θαμμένοι στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο του χωριού -πεσόντες κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941- αλλά και για να υπενθυμίσει πως η ιδιαίτερη πατρίδα του κατοικείται από Έλληνες, σε πείσμα των συνεχιζόμενων αλβανικών μεθοδεύσεων. Την προηγούμενη ίδιος με φίλους του, είχαν σημαιοστολίσει –όπως σε κάθε Εθνική Επέτειο- την κεντρική οδό του χωριού έως το Στρατιωτικό Κοιμητήριο. Σημαίες που ο ίδιος αγόραζε κάθε χρόνο από την Ελλάδα και ιστούς που ο ίδιος κατασκεύαζε, διαθέτοντας τα μεροκάματά του.
Οι Βουλαριάτες είναι σήμερα ένα μικρό μειονοτικό χωριό 300 περίπου κατοίκων του δήμου Δρόπολης, 8 χλμ μετά τα ελληνοαλβανικά σύνορα στην Κακαβιά, και ανήκει στην επίσημη μειονοτικη ζώνη που αναγνωρίζει θεωρητικά τα Τίρανα. Οι ομογενείς της περιοχής, έχουν –βάση νομοθεσίας- το δικαίωμα να τιμούν τις Εθνικές Επετείους τους και βέβαια τα εθνικά τους σύμβολα. Ωστόσο οι πολλές ελληνικές σημαίες στους Βουλιαράτες, φαίνεται πως ενοχλούσαν την αλβανική αισθητική.
Οι «προφητικές» αναρτήσεις του στα social media
Το ιδιαίτερο πάθος του Κωνσταντίνου Κατσίφα για τις ελληνικές σημαίες ήταν γνωστό και στις αλβανικές Αρχές, οπως και ο ιδιαίτερος ζήλος του να υπερασπίζεται και να προβάλλει τις πατριωτικές του ευαισθησίες –ακραίες για πολλούς- μέσω αναρτήσεων στα social media και όχι μόνο. Μιλούσε ευθέως για δικαίωμα αυτοδιάθεσης των Βορειοηπειρωτών, ζητώντας ουσιαστικά ότι τα Τίρανα για το Κοσσυφοπέδιο. «Η ζωή κάτω από το ζυγό της τυραννίας δεν έχει νόημα και αξία. Η ελευθερία δε χαρίζεται, αλλά είναι έπαθλο που το κερδίζει ο άνθρωπος με τον αγώνα του» έγραψε παλαιότερα στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook. Παρακολουθώντας κανείς τα όσα κατα καιρούς έχει γράψει στα social media -όσο και εαν διαφωνεί μαζί του- εύκολα αντιλαμβάνεται τη μεγάλο του πάθος για την Ελλάδα και την επίμονη προσπαθειά του να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες του -και τους υπόλοιπους Έλληνες- για τη συνεχιζόμενη συρίκνωση του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Ο Κατσίφας έζησε και μεγάλωσε στην Ελλάδα αποκτώντας νοοτροοπία και ψυχολογία ενός Έλληνα και όχι ενός «μειονοτικού» στην Αλβανία, που τα Τίρανα αντιμετωπίζει διαχρονικά ως .. ξενιστή". Δεν είχε ουσιαστικά συμβιβαστεί με την ιδέα, πως το χωριό του –λίγα μόλις χιλιόμετρα απο την Ελλάδα που τα φώτα των χωριών της φαίνονται το βράδυ- απειλούνταν με αφανισμό.
Μία τελευταία ανάρτηση, λίγες μέρες πριν το περιστατικό, προκαλεί –εκ των υστέρων πλέον- ανατριχίλα. «Τσίπρας και Ράμα κάνουν σχέδια χωρίς το Νοικοκύρη. Για ένα πράγμα να είναι σίγουροι. Η σκληροπυρηνική Νεολαία τής Βορείου Ηπείρου δεν θα μείνη θεατής. Καλούνται όλοι Έλληνες τής Βορείου Ηπείρου 28η Οκτωβρίου να στείλουμε ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. ΕΛΛΑΣ Η ΘΑΝΑΤΟΣ» έγραψε, με το ερώτημα να παραμένει αναπάντητο εάν τελικά με το θανατό του, επιχείρησε να στείλει το δικό του «μήνημα», σε μια εποχή που για κάποιους οι έννοιες «Πατρίδα» και «Έθνος» προκαλούν αλλεργία.
Η σημαία στον τοίχο και ο Αλβανός «σερίφης»
Νωρίς το πρωί της περασμένης Κυριακής, περιμένοντας να ξεκινήσει η δοξολογία για την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στην εκκλησία του χωριού, ο Κατσίφας –σύμφωνα με μαρτυρίες- διαπληκτίστηκε μ’ έναν Αλβανό αστυνομικό, που υπηρετεί χρόνια στην περιοχή γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστασεις. Έχοντας αέρα ... «σερίφη», ο Q.P. ζήτησε μ’ επιτακτικό ύφος από τον ομογενή, εξηγήσεις για την ελληνική σημαία που ζωγράφισε λίγες ώρες νωρίτερα στον τοίχο του σχολείου. Ο Κατσίφας του απάντησε πως πρόκειται για το εθνικό σύμβολο των κατοίκων του χωριού, που θα πρέπει να γίνει σεβαστό. Συνεχίζοντας στο ίδιο έντονο ύφος, ο αστυνομικός του έδειξε με το δάχτυλο την ελληνική σημαία στην κορυφή του λόφου –επάνω απο το Στρατιωτικό Κοιμητηρίο- λεγοντάς του πως «θα κατέβει σύντομα», κουνώντας επιδεικτικά το υπηρεσιακό του περίστροφο. Δεν ήταν πρώτη φορά που ο Κατσίφας δεχόταν συστάσεις από τον «σερίφη» για τις ελληνικές σημαίες στο χωριό, σε μια προσπάθεια εκφοβισμού του.
Ο συγκεκριμένος αστυνομικός έχει σοβαρές ευθύνες για τα όσα ακολούθηαν. Αντί να προσπαθήσει να χαμηλώσει τους τόνους, ερέθισε ακόμη περισσότερο με τα λόγια και τις κινήσεις του, τον 35χρονο ομογενή που απομακρύνθηκε φανερα εκνευρισμένος και αναστατωμένος από την πλατεία. Ήταν η αρχή της τραγωδίας.
Η συνέχεια λίγο πολύ είναι γνωστή. Ο Κατσίφας επέστρεψε στην πλατεία του χωριού κρατώντας ένα τροποποιημένο –και με διόπτρα- τυφέκιο καλάσνικοφ. Για οσους απορούν που το βρήκε , να υπενθυμίσουμε πως στην Αλβανία δεν ειναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει κάποιος –παράνομα- κάτοχος όπλου. Ακολούθησε πανικός με τον 35χρονο να πυροβολεί στον αέρα και τους Αλβανούς αστυνομικούς ν’ απαντούν με τα υπηρεσιακά τους περίτροφα. Στο βίντεο απο κάμερα κινητού, που δημοσιοποιήθηκε σε αλβανικά ΜΜΕ, εικονίζεται ο Κατσίφας να προσπαθεί να καλυφθεί πίσω απο αυτοκίνητα κρατώντας χαμηλά το τυφεκιό του και χωρίς να απαντάει στις βολές των αστυνομικών. Το «σκηνικό» στην πλατεία δεν διήρκησε περισσότερα απο 5’ λεπτά. Χωρίς να υπάρξει κανένας απολύτως τραυματισμός, παρά τα όσα αρχικά μετέδωσαν εσκεμμενα τα κατευθυνόμενα αλβανικά ΜΜΕ, ο Κατσίφας απομακρύνθηκε ανηφορίζοντας τα στενά σοκκάκια του χωριού. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν διαχειρίστηκε το περιστατικό η ομάδα της τοπικής αστυνομίας, όταν μάλιστα δεν υπήρξε κανένας νεκρός ή τραυματίας προηγουμένως- και ειδοποιήθηκε άμεσα να φτάσει στο σημείο η αερομεταφερούμενη επίλεκτη μονάδα της αλβανικής αστυνομίας, γνωστή ως RENEA.
Οι “επίλεκτοι” της RENEA και τα αναπάντητα ερωτήματα
Γρήγορα ομάδες της RENEA εισέβαλλαν πάνοπλοι στους Βουλιαράτες, αναζητώντας τον Κατσίφα και ρωτώντας κατοίκους –δείχνοντάς τους φωτογραφία του που κρατούσαν στα χέρια τους- που είναι το σπίτι του. Άλλοι κινήθηκαν προς εκεί και άλλοι προς το βουνό Τσούκλισα, που δεσπόζει επάνω απο το χωριό και νωρίτερα είχε καταφύγει ο 35χρονος, άγνωστο τελικά τι έχοντας στο νου του.
Στο σπίτι του θύματος, σύμφωνα με καταγγελίες, οι αστυνομικοί της RENEA, βιαιοπράγησαν κατά της μητέρας του Κατσίφα, ζητώντας την να αποκαλύψει που κρύβεται ο γιος της. Η ίδια βεβαια δεν γνωριζε το παραμικρό για όσα είχαν προηγηθεί.
Οι υπολοιπες δυνάμεις κινήθηκαν, με την καλυψη ελικοπτέρου, προς την Τσούκλισα, αναζητώντας τα ίχνη του 35χρονου συνοδεία ειδικού σκύλου.
Σύμφωνα με μαρτυρία βοσκού της περιοχής, ο Κατσίφας έφτασε έως την κορυφή του βουνού. Εκεί τον συνάντησε ο βοσκός, που του έδωσε νερό να πιεί και ενα τζάκετ επειδή είχε ιδρώσει. Άγνωστο γιατί, αντί να συνεχίσει την πορεία του πίσω απο το βουνό για να διαφυγει, ο 35χρονος ομογενής επέλεξε να επιστρέψει πίσω κατηφορίζοντας προς τους Βουλιαριάτες έρχοντας τετ α τετ με τους επίλεκτους της αλβανικής αστυνομίας που τον καταζητούσαν. Mόνο εάν δημοσιοποιηθούν ποτε τα πλάνα που κατεγραψαν οι κάμερες του ελικοπτέρου, του drone και των κράνων που φέρουν οι επίλεκτοι της RENEA, μάθουμε τι ακριβώς έγινε στην Τσούκλισα το μεσημέρι της 28ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Θεόδωρο Βουγιουκλάκη, που εξέτασε μακροσπικά τη σωρό του 35χρονου μόλις για 5’- το θύμα φερει δύο διαμπερή τραυματα κοντά στην καρδιά. Δέχτηκε τις βολές σε όρθια στάση, απο ισχυρό όπλο και από κοντινή απόσταση, χωρίς κανενα άλλο σημάδι τραυματισμού στο σώμα, που να αποδεικνύει πως οι «επίλεκτοι», και άρτια εκπαιδευμένοι για τετοιες καταστάσεις της αλβανικής αστυνομίας, δεν επιχείρησαν να τον ακινητοποιήσουν τραυματιζοντάς τον σε μη ζωτικά σημεία του σωματός του.
Αρχικά τα αλβανικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για σύλληψη του “Greke extremist» λέγοντας πως κατα τη συλληψή του φώναξε : “Zήτω η Ελλάδα. Ζήτω ο Ελληνισμός». Μισή ώρα αργότερα –ταυτόχρονα- οι τίτλοι άλλαξαν σε «Νεκρός ο Ελληνας εξτρεμιστής». Τι μεσολάβησε εκείνα τα λεπτά και ο Κατσίφας από «συλληφθέντας» κατεληξε «νεκρός» ίσως να μη το μάθουμε ποτέ. Ο ένοπλος 35χρονος, που είχε υπηρετήσει και ως καταδρομέας στις Ε.Δ., εάν ήθελε να αφαιρέσει ζωές, μπορούσε να το κάνει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Δεν το έκανε.
Οι αλβανικές Αρχές καλούνται να δώσουν μία σειρά απο πειστικές εξηγήσεις, γιατί δεν ακολουθήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες και γιατί εκτελέστηκε ψυχρά ο 35χρονος ομογενής, όταν βρισκόταν 1,5 χλμ μακριά απο κατοικημένη περιοχή, σε μια γυμνή πλαγιά χωρίς ούτε ένα δέντρο κσι χωρίς –όπως προκύπυπτει- να προσπαθήσει να αμυνθεί. «Είναι σαν να βγήκε και να τους είπε: "Εδω είμαι, δεν φοβάμαι, μπορείτε να με σκοτώσετε αν έχετε τα κότσια" και τον σκότωσαν» δήλωσε ο γαμπρός του θύματος Βαγγέλης Σακελλαράκης.
Δεν ειναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ο Κατσίφας επεδίωξε αυτό το τέλος, για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Σε μία απο τις αναρτήσεις του στο facebook έγραψε : «H ζωή μας δεν είναι παρά μία πρόβα στο έργο που θα ακολουθήσει : Ειναι το ίδιο το έργο με μία και μοναδική παράσταση ! Εμείς γράφουμε την πλοκή, εμείς οριοθετούμε το διάλειμμα, εμείς ορίζουμε το φινάλε». Το εάν όρισε ο ίδιος το δικό του «φινάλε» ίσως να μη το μάθουμε ποτέ.
«Παιδί της προσφοράς»
Συγχωριανοί και φίλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον 35χρονο ομογενή, που ήταν «κινητήρια» δύναμη στους Βουλιαράτες. Χαμογελαστός και ευδιάθετος, βοηθούσε όποιον του το ζητούσε, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ο ίδιος συντόνιζε με τους φίλους του εξωραϊστικές δράσεις και πρωτοστατούσε κάθε Δεκαπενταύγουστο στο φημισμένο παραδοσιακό ηπειρωτικο πανηγύρι του χωριού.
Σε ηλικία 7 ετών, και μετά την πτώση του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία το 1990, εγκαταστάθηκε με τους γονείς του και τις τρεις αδελφές του στην Αθηνα. Μοναχογιός της οικογένειας, μεγάλωσε με αγάπη και υποτήριξη και πολλές ιστορίες απο τους Βουλιαράτες που επισκεπτόντουσαν σε κάθε ευκαιρία. Στην αρχή η ζωή στην Ελλάδα ήταν δύσκολη, αλλά με πολύ δουλειά και αλληλοϋποστήριξη η οικογένεια του Ιωάννη και της Βασιλικής Κατσίφα κατάφεραν να τα βγάλει πέρα. Ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε ως περήφανος Βορειοηπειρώτης. Με καμάρι κάθε 28η Οκτωβρίου στο σχολείο, έλεγε σε δασκαλους και συμμαθητές για το ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο του χωριού του, που είναι θαμμένοι Έλληνες στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον πόλεμο με την Ιταλία. Το επισκεπτόταν και το φρόντιζε κάθε φορά που βρισκόταν στο χωριό. Ειχε ακούσει τόσα πολλά απο τους παππούδες του για τα παλικάρια αυτά, που ήρθαν απο μακριά για να πέσουν για τη λευτεριά της Ελλάδας.
Παιδί απλό, καθημερινό με αίσθηση του χιούμορ και ευγένεια. Υπεράσπιζε με πάθος τις ιδέες και τα πιστεύω του με διάλογο και επιχειρήματα. Τις πρώτες ώρες μετά το περιστατικό στους Βουλιαράτες, αλβανικά ΜΜΕ επιχείρησαν να τον παρουσιάσουν ως άτομο με ψυχολογικά προβλήματα και στη συνέχεια ως «εξτρεμιστή» και μέλος της Χρυσής Αυγής. Στο μύλο της αλβανικής παραπληροφόρησης βοήθησε σημαντικά και η «διαρροή» της ΕΛ.ΑΣ. μέσω του ΑΠΕ για εμπλοκή του 35χρονου σε υπόθεση εμπορίας χασίς, πριν απο δέκα χρόνια, αν και είχε απαλαγεί πανηγυρικά των κατηγοριών.
Ήταν πολυτεχνίτης με μεγάλη του αγάπη την ξυλογλυπτική, σκαλίζοντας συνήθως μ’ επιμονή και μεράκι τέμπλα εκκλησιών. Στο εργαστηριο του στους Βουλιαράτες, είχε στήσει το «στρατηγειο» του όπως το αποκαλούσε. Εκει κατασκεύασε τις βάσεις και τα κοντάρια των σημαιών. Εκει έραψε την τεράστια σημαία που εγινε viral στα τελευταια μεγάλα συλαλλητηρια για τη Μακεδονία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα που πρωτοστάτησε με άλλους συμπατριώτες τους κατά την Συμφωνίας των Πρεσπών.
Άτομο με ιδιαίτερη πίστη και σεβσμό στα Θεία, όπως λένε δεν θα μπορούσε να βλάψει ούτε μυρμήγκι, προγραμμάτιζε το επόμενο διάστημα να ταξιδέψει στο Άγιο Όρος. Μεγάλη του επιθυμία ήταν να κτιστεί στο χωριό μια νεα μεγάλη εκκλησία. Μιλούσε με πάθος για το σχέδιο αυτό, ζητώντας απο τους συγχωριανούς του να κινητοποιηθούν ώστε να γίνει πραγματικότητα,
Λάτρευε –και μιλούσε σε όλους- για την 14χρονη κόρη του, καρπό ενός μεγάλου έρωτα στα σχολικά θρανία, που κατέληξε στα σκαλιά της εκκλησίας.
Τα τελευταία χρόνια, και λόγω της ανεργίας, εργαζόταν κάθε καλοκαίρι ως barman σε club της Μυκόνου, ευδιάθετος και χαμογελαστός, περιμένοντας υπομονετικά τη λήξη της περιόδου για να επιστρέψει στους Βουλιαράτες. Το ενδιαφέρον του για το χωριό, τον οδήγησε να ασχοληθεί με τα κοινά στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Αν και ηττήθηκε απο τον σημερινό πρόεδρο , κ.Δημήτρη Κουρεμένο, στην πορεία έγιναν οι καλύτεροι συνεργάτες και φίλοι. Αυτός του «έκλεισε» και τα μάτια, λίγη ωρα μετά την εκτελεσή του απο τους άνδρες της RENEA, όταν αψηφώντας τις απαγορεύσεις έφτασε στο σημείο για να τον δει νεκρό σωριασμένο στο έδαφος. Στη γη που λάτρεψε και αγάπησε ως το τέλος. «Η Γη μας είναι η Ψυχή μας. Είναι οι μνήμες των προγόνων μας και των θυσιών τους» έγραψε ο ίδιος. Έπεσε όρθιος στον τόπο που λάτρεψε με τελευταίες του εικόνες τα βουνά της Ελλάδας.
Αποστολή Βουλιαράτες : Παναγιώτης Σαββίδης
ΠΗΓΗ : Εφημερίδα το Πρώτο Θέμα
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ:
Ξεσπά η μάνα του Κωνσταντίνου Κατσίφα
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
Ο Κατσίφας ήταν Έλληνας στη Βόρεια Ήπειρο