Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

 


#Σαν_Σήμερα 110χρόνια πριν...
1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1913. #ΚΡΗΤΗ #CRETE
Στο #Φρούριο_Φιρκά των #Χανίων σε επίσημη τελετή υψώνεται η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ 🇬🇷
από τον #Βασιλέα_Κωνσταντίνο_Α΄ & τον Π/Θ #Ελευθέριο_Βενιζέλο ο συγκεντρωμένος λαός της Κρήτης παραληρεί από ενθουσιασμό.
Η #ΕΝΩΣΗ_της_ΚΡΗΤΗΣ με τη μητέρα Ελλάδα επισφραγίζεται επίσημα.



#Σαν_Σήμερα
#Η_Ένωση_της_Κρήτης_με_την_Ελλάδα
Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε &επίσημα στο ελληνικό κράτος. Αιώνες αιμάτων & δακρύων έβρισκαν επιτέλους την ιστορική τους δικαίωση.
«Η πόλις ηγρύπνησε στολιζομένη. Εορτάζει δε ο ουρανός, αποκατασταθείσης από της νυκτός της γαλήνης και ανατείλαντος εαρινού ηλίου. Οι δρόμοι παρουσιάζουν όψιν λειμώνων ευωδιαζόντων από τας μυρσίνας. Παντού είναι ανηρτημέναι Βυζαντιναί σημαίαι μεταξύ των κυανολεύκων. Συνωστίζονται παντού χωρικοί υψηλόκορμοι ζώσαι εικόνες του Θεοτοκοπούλου. Τα Κρητικόπουλα εις σμήνη κυκλοφορούν με τις φουφουλίτσες των. Από του Νικηφόρου Φωκά του εκδιώξαντος εκ Κρήτης τους Άραβας πρώτην φοράν Έλλην βασιλεύς αποβιβάζεται εις την νήσον» γράφει σε ανταπόκρισή της από τα Χανιά η αθηναϊκή εφημερίδα «Εστία».


Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν στις 11:50 το πρωί, όταν οι γηραιοί αγωνιστές
#Αναγνώστης_Μάντακας, 94 ετών, & ο  #Χατζημιχάλης_Γιάνναρης, 88 ετών, ύψωσαν την ελληνική σημαία στο #φρούριο_Φιρκά, ενώ την ίδια ώρα ερρίπτοντο 101 κανονιοβολισμοί από τα ναυλοχούντα ελληνικά πολεμικά πλοία.



Αιώνες αιμάτων 
&δακρύων

στη μαρτυρική #Κρήτη έβρισκαν επιτέλους την ιστορική τους δικαίωση.

Η επίσημη ανακήρυξη της ένωσης έγινε στα ηλιόλουστα #Χανιά την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του
#Βασιλιά_Κωνσταντίνου & του πρωθυπουργού
# Ελευθέριου_Βενιζέλου, μέσα σε ιδιαίτερα πανηγυρικό κλίμα. 
Η Κρήτη είχε περιέλθει ολοκληρωτικά στην #Οθωμανική_Αυτοκρατορία στις 4 Οκτωβρίου
του 1669, όταν ο μέγας Βεζύρης #Κιοπρουλής εισήλθε πανηγυρικά στον #Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο), θέτοντας τέλος στην Ενετοκρατία στο νησί, που κράτησε 465 χρόνια (1204-1669). Παρά τη φυγή πολλών κατοίκων & την πληθυσμιακή αλλοίωση από τους νέους κατακτητές, οι Κρήτες ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στους Οθωμανούς. 

Το μαρτυρούν οι εξεγέρσεις του 1692 («Κίνημα του 1692») & του 1770 («Επανάσταση του Δασκαλογιάννη»).


Το 1821, οι Κρήτες συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό, αλλά οι προσπάθειές τους δεν ευοδώθηκαν, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού Τούρκων & Τουρκοκρητικών στο νησί &της έλλειψης εφοδίων.

Οι εξεγέρσεις κατά του κατακτητή συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση & πυκνότητα, το 1833 («Κίνημα των Μουρνιών»), το 1841 («Επανάσταση των Χαιρέτη &Βασιλογεώργη»), το 1858 («Κίνημα του Μαυρογένη»), την τριετία 1866-1869 («Μεγάλη Κρητική Επανάσταση»), το 1878 («Επανάσταση του 1878»), το1889 («Επανάσταση του 1889») &τη διετία 1897-1898 («Επανάσταση του 1897-1898»), οπότε η Κρήτη κέρδισε την αυτονομία της υπό τις ευλογίες των Μεγάλων Δυνάμεων, μετά τις απίστευτες ωμότητες που διέπραξαν οι βαζιβουζούκοι (Τούρκοι άτακτοι) στο Ηράκλειο στις 25 Αυγούστου του 1898.

Στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε το κρητικό έδαφος.
Η Κρήτη τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων & την υψηλή μόνο επικυριαρχία του σουλτάνου. Από το 1898 έως το 1913 δημιουργήθηκε η Κρητική Πολιτεία, με αρμοστή τον έλληνα βασιλόπαιδα Γεώργιο & κυβέρνηση αποτελούμενη από 5 χριστιανούς & ένα μουσουλμάνο(Οιμουσουλμάνοι αντιπροσώπευαν περίπου το 25% των κατοίκων της Κρήτης το 1900).

Δεσπόζουσα μορφή εκείνης της περιόδου αναδείχθηκε ο νεαρός δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος γρήγορα ήλθε σε σύγκρουση με τον Γεώργιο, εξαιτίας των υπερεξουσιών του.

Η «Επανάσταση στον Θέρισο» (10 Μαρτίου 1905), που οργάνωσε ο Βενιζέλος ανάγκασε τον Γεώργιο σε παραίτηση & την ανάληψη της ύπατης αρμοστείας από τον ελλαδίτη πολιτικό Αλέξανδρο Ζαΐμη. Κύριο αίτημα των εξεγερμένων ήταν η άμεση ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Η νικηφόρα έκβαση των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) για την Ελλάδα, εξαιτίας και της διορατικής πολιτικής του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, επιτάχυνε τις εξελίξεις.

Στις 30 Μαΐου 1913 ο παραπαίων σουλτάνος παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων του στην Κρήτη με τη Συνθήκη του Λονδίνου (άρθρο 4), ενώ με ιδιαίτερη συνθήκη παραιτήθηκε και από την επικυριαρχία του στο νησί (1 Νοεμβρίου 1913). 

Η Κρήτη ήταν ελεύθερη και η ένωσή της με την Ελλάδα είχε πραγματοποιηθεί. 

Το #Κρητικό_1Ζήτημα, που απασχόλησε επί μακρόν τη διεθνή πολιτική, είχε επιλυθεί.
Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας &Τουρκίας έφυγαν & οι τελευταίοι μουσουλμάνοι από την Κρήτη.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/704?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-12-01

 


#Καλό_Μήνα_Δεκέμβη
Ας καλωσορίσουμε τον 1ομήνα του Χειμώνα☃️🌡️🏔️❄️
Τον μήνα τον Χριστουγεννιάτικο🎄
Τον γέρο Δεκέμβρη τον τελευταίο μήνα του χρόνου⏳
Ας Ελπίσουμε να φέρει μαζί του
Την ΕΛΠΙΔΑ🎁την ΑΓΑΠΗ🎁 και το ΦΩΣ🌠
1η του Δεκέμβρη σήμερα του 1ου Μήνα του Χειμώνα☃️🌡️🏔️❄️αλλά και του τελευταίου Μήνα του Χρόνου ⏳ που θα γιορτάσουμε & την Όμορφότερη Γιορτή του χρόνου τα Χριστούγεννα 🌠🎄⛪



🎄Καλό Χριστουγεννιάτικο Μήνα 🎄
'Εκτός από τα Χριστουγεννιάτικα , Όμορφα στολίδια & τα Πολύχρωμα Λαμπάκια
&τα Δώρα 🎁που θα στολίσουμε τα σπίτια μας🏡🏘️
Ας στολίσουμε & την Ψυχή μας 🌃 & την καρδιά μας  με Όμορφα 🎀αισθήματα για τους συνανθρώπους μας🎀Μικρούς & Μεγάλους
για τον κόσμο μας🎀 με την ζεστασιά της Αγάπης, με χαμόγελα φωτεινά που σαν τα Χρωματιστά 🎨 Χριστουγεννιάτικα στολίδια 🎄
που σαν Λαμπάκια Γιορτινά & Φωτεινά θα 
Ακτινοβολούν ⭐🌟💫✨
  ❤️ΑΓΑΠΗ❤️ ΕΙΡΗΝΗ ❤️ΕΛΠΙΔΑ

σε όλο τον ΚΟΣΜΟ❤️





"Χθες βράδυ  λίγο μετά  τα μεσάνυχτα, μπήκε φουριόζος ο Δεκέμβρης στο σπίτι...

Τινάχτηκε καλά καλά να φύγουν από πάνω όλα τα φύλλα που τον ζέσταιναν  στη διαδρομή του. Πέσανε κι ένα σωρό σταγόνες απ΄το αδιάβροχο που φορούσε κι αμέσως έτρεξε δίπλα στο τζάκι να ζεσταθεί. Καμένο ξύλο, κανέλα και τηγανίτες μύριζε όλος ο χώρος. Πήρε κι εκείνος τη μερίδα του κι άρχισε να απολαμβάνει τη γλυκασιά. Μέσα σε λίγα λεπτά γίνανε κατακόκκινα τα μαγουλά του, γέμισαν  λάμψεις αστεριών τα μάτια του και τα μαλλιά του χρύσιζαν από τις φλόγες της φωτιάς …  Έτρεξα να τον καλωσορίσω γιατί τον περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία. Είναι ο πιο αγαπημένος μου μήνας και το ξέρει καλά. Χαμογέλασε πλατιά σαν συναντήθηκαν οι ματιές μας και συνέχισε να γλείφει τα δάκτυλά του που ΄χαν στο μεταξύ γεμίσει με μέλι και πετιμέζι από τα απομεινάρια των λουκουμάδων  του Αγίου Ανδρέα του Τρυποτηγανά …Δεν πρόλαβα να του μιλήσω και τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ! Με μια κόκκινη καρό κουβέρτα τον σκέπασα κι έμεινα ώρα πολύ να τον κοιτώ χαμογελώντας γιατί και μόνο που είχε διαλέξει το σπιτικό μου για να μπει με φόρα στο Χρόνο ένιωθα …σπουδαία!

Και σήμερα το πρωί ο Δεκέμβρης ξύπνησε φουριόζος. Μαζί του κι εγώ. Άνοιξε γοργά τη βαλίτσα του, φόρεσε τα  κατακόκκινα λουστρίνια του, το καταπράσινο παλτό του με τα χρυσά κουμπιά εκείνα που ‘ναι πασπαλισμένα με μπόλικη χρυσόσκονη και παραμυθόσκονη. Κι ύστερα στερέωσε στο κεφάλι του  ένα ημίψηλο καπέλο σαν του Εμπενίζερ Σκρουτζ. Άρπαξε κι ένα τεράστιο σακούλι και το πέρασε στον ώμο του  παραγεμισμένο σε χίλια καλούδια.

-Που τρέχεις αγόρι μου; Γιατί τόση βιασύνη; τον ρώτησα καθώς έβαζα κι εγώ το παλτό μου να προλάβω να φτάσω πρώτη απ’ όλους στο …νοσοκομείο. Ώρα ήταν να ‘χω πια και τα δυο μου χέρια ελεύθερα να γεμίζω τις μέρες του πολυαγαπημένου μου μήνα με παραμυθοκαμώματα…

- Βιάζομαι κ.Ελένη, να στολίσω τον κόσμο με λαμπιόνια, και χρώματα και χιόνια! Να μοιράσω μουσικές, παιχνίδια, δώρα, ευχές. Να ανοίξω το παλιό βιβλίο με τις συνταγές της προ προ προ γιαγιάς μου, να μυρίσει μέλι, σουσάμι και κανέλα ο κόσμος όλος. Να κλείσω και κάνα δυο τρύπες να μην γεμίσει ο κόσμος καλικάντζαρους και καταστρέψουν τις γιορτές…

-Ααααα, εδώ θα τα χαλάσουμε Δεκέμβριε. Τι σου φταίνε οι καλικάντζαροι; Δεν γίνονται Χριστούγεννα χωρίς αυτούς κι εγώ μια αδυναμία τους έχω από παιδί;

- Δε λέω για τους παραμυθένιους αλλά για τους άλλους τους κακόβουλους και παράξενους…

-Όλα και όλοι χρειάζονται αγαπημένε μου μήνα. Σύρε εσύ για τις πάνω γειτονιές κι άσε τις μέρες να κυλήσουν σιγανά, όμορφα κι όπως τους πρέπει. Φρόντισε μόνο τις νύχτες να ακούγονται από παντού μουσικές και ιστορίες, να γαληνεύει η ψυχή…

(Μεταξύ μας τώρα, τα καλικαντζαράκια, τουλάχιστον τα παραμυθένια  έχουν έρθει μέρες τώρα στον Απάνω Κόσμο και ήδη με τις σκανταλιές τους ξεκαρδίζονται τα παιδιά στα γέλια. Αλλά μην του το πείτε του Δεκέμβρη ίσαμε ανήμερα των Χριστουγέννων, ξέρετε γιατί ε;

Αλήθεια σας λέω. Τον αγαπάω πολύ τον Δεκέμβρη. Για χίλιους λόγους κι ίσως γιατί  αν και οι νύχτες του μεγαλώνουν πολύ, είναι γεμάτος φως. Μπορεί να είναι η αιτία το δέντρο, η φάτνη, τα δώρα, τα Χριστούγεννα, η μαγική νύχτα της παραμονής της πρωτοχρονιάς; Ίσως πάλι γιατί  θα ΄ρθουν οι πολυαγαπημένοι μου καλικάντζαροι με τόσες  ιστορίες  στην πλάτη τους. Μπορεί να φταίει που μυρίζει παντού κανέλα, μοσχοκάρυδο, ζάχαρη άχνη, μέλι  και φρέσκο βούτυρο. Αλλά νομίζω πιο πολύ γιατί είναι ο πατέρας …των παραμυθιών, της φαντασίας που ξεπερνά  τα όρια  κι όλοι εμείς οι παραμυθάδες  των καιρών μας ξαναγινόμαστε ακόμη πιο παιδιά…

Κείμενο της 

'Ελένης Μπετεινάκη