Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Χαράματα 8 Σεπτέμβρη 1944, η εκτέλεση της Λέλας Καραγιάνη... H μεγάλη ηρωίδα πολύτεκνη μητέρα της Eθνικής Aντίστασης παράδειγμα στίς μέρες μας, αλλά και μέτρο σύγκρισης...

 


Aπό τον Δρ. Νίκο Κρεμμύδα
Γεννήθηκε στην Λίμνη Ευβοίας το 1898. Ήταν η ψυχή της αντιστάσεως, την περίοδο της Γερμανικής κατοχής. Με κέντρο ένα σπίτι στην οδό Φυλής και το φαρμακείο τού άνδρα της, στην Πατησίων, αρχικά οργάνωσε ένα δίκτυο για την απόκρυψη, περίθαλψη και φυγάδευση Άγγλων στρατιωτικών. Αργότερα, με κέντρο την Μονή τού Αγίου Ιεροθέου στα Μέγαρα, συγκρότησε την παράνομη οργάνωση «Μπουμπουλίνα», με πρώτα μέλη τον συζυγό της και τα 7 παιδιά της...
Η οργάνωση σε συνεργασία της με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ, καθώς και διάφορους αντιφασίστες και...
αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών είχε χαρακτήρα κατασκοπευτικό και αποστολής πληροφοριών. Με τη δράση της βυθίστηκαν πολλά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοϊου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών.
Στις 11 Ιουλίου 1944, οι Γερμανοί πληροφορούνται, από τον 'Εφιάλτη¨ , - Ριζόπουλος λέγονταν, για την δράση της και την συλλαμβάνουν. Την οδηγούν στα κολαστήρια των S.S., στην οδό Μέρλιν, και την βασανίζουν για να ομολογήσει την δράση της. Η Λέλα υποβάλλεται σε φοβερά βασανιστήρια ώς καί απειλές εκτέλεσης των τέκνων της μπροστά στα μάτια της…. Ακλόνητη και ατάραχη με αυταπάρνηση και περιφρόνηση προς τους δημίους της αποκρίνεται: «Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !....»
Τα χαράματα της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, οδηγήθηκε μαζί με άλλους πατριώτες στο Δαφνί, όπου εκτελέσθηκε ψάλλοντας με γενναιότητα τον Εθνικό Ύμνο .
Αποσπάσματα από το χρονικό :
“ Ενας Γερμανός, ονόματι Λίντερ, συνεργαζόταν μέ τήν Καραγιάννη καί είχαν καταφέρει νά σώσουν πολλούς πατριώτες. Τόν Λίντερ τόν τουφέκισαν τά ΕΣ-ΕΣ, τό Γενάρη του '44. Αλλος Γερμανός, ο Μάρκοβιτς τής έδωσε τά σχέδια του αεροδρομίου στό Τατόϊ. Η Λέλα έστειλε τά σχέδια στό Κάϊρο, και η RAF κατέστρεψε τό αεροδρόμιο. Η Λέλα, συνεχίζοντας τή δράση της, στρατολόγησε μία δακτυλογράφο του Γερμανικού Ναυαρχείου καί από πληροφορίες της, έστελνε τά ακριβή δρομολόγια των νηοπομπών στούς Συμμάχους, οι οποίοι τίς περίμεναν καί τίς κατεβύθιζαν “
“ Η Λέλα τουφεκίστηκε ένα μήνα πρίν τήν απελευθέρωση. Είχε συλληφθεί, αυτή μέ τέσσερα από τά παιδιά της, από τήν κατάθεση του συνεργάτη της Ριζόπουλου. Τήν ανάκριση τήν ανέλαβε ο αιμοβόρος Γερμανός ανακριτής Μπαίκε. Οταν ο Ριζόπουλος επανέλαβε τίς κατηγορίες μπροστά της αυτή τόν έφτυσε. Οταν ο Μπέκε τήν κτύπησε του ανταπέδωσε τό κτύπημα, όταν τήν απείλησε ότι θά σκοτώσει τά παιδιά της, του απάντησε ότι δέν είναι δικά της τά παιδιά, αλλά παιδιά της Ελλάδος “

Η Λιβύη θα μας πιει και το νερό και το πετρέλαιο!



Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Πιστεύει κανείς ότι οι «Φίλοι της Λιβύης» που άρχισαν τα ανά τον κόσμο ταξίδια για να συνεδριάζουν – την προηγούμενη Παρασκευή στο Παρίσι, στις 20 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, όπως ανακοινώθηκε – είναι πραγματικοί φίλοι της Λιβύης;
Εννοώ φίλοι του λαού της Λιβύης, όχι των πετρελαίων της Λιβύης!
Προφανώς, όχι. Επομένως, δεν μας έφτανε ο διασυρμός και το ρεζιλίκι μας, αποκτήσαμε τώρα και τη σφραγίδα του ηλιθίου στο κούτελο.
Σε τέτοιου είδους συσκέψεις, κάθονται και συζητούν επισήμως για το πλάτεμα και το βάθεμα της Δημοκρατίας και για την ανθρωπιστική βοήθεια και ανεπισήμως, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μοιράζουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών που μόλις έχουν… διασωθεί!
Προφανώς κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την Λιβύη, αλλά δεν καταλάβαμε να έλαβε η Ελλάδα μέρος σε καμιά από τις παρασκηνιακές συζητήσεις.
Ας αφήσουμε που δεν χρειάζονταν παρασκηνιακές συζητήσεις. Η Ελλάδα, δια του πρωθυπουργού, όφειλε να θέσει το θέμα ανοιχτά και μπροστά σε όλους.
Να υπενθυμίσει δηλαδή ότι από το 2006, στην ιστοσελίδα της κρατικής λιβυκής πετρελαϊκής εταιρίας έχει περιληφθεί και η θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κρήτης, μαζί με την Γαύδο και την Γαυδοπούλα, ως περιοχή ελεγχόμενη από τη Λιβύη.
Αντ’ αυτού, πληροφορηθήκαμε πως η Ελλάδα θα προσφέρει στη Λιβύη πόσιμο νερό! Δηλαδή θα «πίνουν» και το πετρέλαιο και το νερό μας!
Μετά πολλών τυμπανοκρουσιών μας πληροφόρησαν πως ήδη έφυγαν χθες για τη Λιβύη (πρώην Τζαμαχιρία και πρώην συντρόφισσα στη Σοσιαλιστική Διεθνή), δύο C-130 με 48.000 φιάλες πόσιμου νερού.
Και προφανώς θα ακολουθήσουν και άλλες αποστολές εκ μέρους της πτωχευμένης Ελλάδας προς την πάμπλουτη και πετρελαιοπαραγωγό Λιβύη, αφού, σύμφωνα με τη δήλωση που έκανε ο πρωθυπουργός, εξερχόμενος από τη διάσκεψη των Παρισίων, «είμαστε σε θέση να μεταφέρουμε μέχρι και 175 χιλιάδες κυβικά μέτρα νερού κάθε δεκαήμερο, κίνηση η οποία αναμένεται να αυξήσει τα αποθέματα της Τρίπολης σε πόσιμο νερό κατά 50% και, ασφαλώς, αυτό και θα πράξουμε, εφόσον υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση».
Να υποθέσουμε πως υπήρξε η αναγκαία χρηματοδότηση ή μας είπαν να στείλουμε το νερό με δικά μας έξοδα μαζί με τις εγγυήσεις;
Ερχόμαστε τώρα στο ψητό: Όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, «αυτή (σ.σ. η προσφορά νερού) είναι μόνο μία από τις προτάσεις που υποβάλαμε, ώστε να διευκολύνουμε τη μεταβατική φάση στην Τρίπολη, στην παρούσα συγκυρία».
Προφανώς δεν έκρινε σκόπιμο να αναφερθεί στις «άλλες προτάσεις», παρά με την ασαφή αναφορά στο «πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη διαφάνειας στην πετρελαιοπαραγωγική διαδικασία, με τρόπο ώστε να ενισχύονται κρατικοί θεσμοί και δομές».
Ποια διαφάνεια; Τι θέλει να πει; Θα βάλει τάξη στη Λιβύη, στους Συμμάχους ή στις «7 αδελφές», όπως συνηθίσαμε να αποκαλούμε τους πετρελαϊκούς κολοσσούς; Εδώ δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τους υπουργούς του, ώστε να μην τσακώνονται με τους ταξιτζήδες και να υπάρχουν τα σχολικά βιβλία στις τάξεις.
Και τι μας ενδιαφέρει εμάς αν θα υπάρχει διαφάνεια στο θέμα του λιβυκού πετρελαίου; Αυτά θα τα βρουν αυτοί που θα πάνε να βγάλουν το πετρέλαιο.
Εμάς μας ενδιαφέρει να αφαιρεθεί η Γαύδος από τη ζώνη ελέγχου της Λιβύης. Πόσες φορές θα το πούμε; Έλεος, επιτέλους!
Και τι ήταν πάλι αυτά τα φληναφήματα, ότι με την υπόθεση της Λιβύης «προσφέρεται και μία εξαιρετική ευκαιρία, ώστε Ευρώπη και Αραβικός κόσμος να συναντηθούν, και οι λαοί των χωρών μας, από ανατολή και δύση, βορρά και νότο, από όλη τη Μεσόγειο, να έρθουν σε επαφή, καθιστώντας την ευρύτερη περιοχή σε χώρο ειρήνης, συνεργασίας, αλλά και ανάπτυξης, την οποία έχουμε τόσο ανάγκη»;
Δηλαδή οι άλλοι έχουν ανάγκη το πετρέλαιο κι’ εμείς τη… φιλία των λαών; Έλεος, έλεος!
Ακόμη και η Νορβηγία, την οποία τόσο πολύ θαυμάζει ο κ. Παπανδρέου, αν κρίνουμε από την ομιλία του στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, με το πετρέλαιο ασχολήθηκε στη διάσκεψη.
Όπως επίσης μας είπε ο πρωθυπουργός «η Νορβηγία, διατύπωσε πρόταση αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνεται η διαχείριση εσόδων και πετρελαϊκών πόρων, θέμα το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό για τη Λιβύη, αλλά και για τη Δημοκρατία».
Ως γνωστόν, η Νορβηγία διαθέτει πετρέλαια, αλλά τα λεφτά από τις εξορύξεις εκεί δεν τα καταβροχθίζουν, τα τοποθετούν σε ένα ασφαλιστικό Ταμείο για τις επόμενες γενεές.
Όχι πως δεν ετέθη το θέμα του πετρελαίου και για την Ελλάδα. Ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον πρωθυπουργό σχετικά με τη θέση της Ελλάδας επί του θέματος και όσον αφορά «στη δική σας συμμετοχή».
Και ιδού τι απάντησε ο κ. Παπανδρέου: «Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει επιθυμία, ούτε υπεβλήθη αίτημα συμμετοχής. Προσωπικώς, αναφέρθηκα σε μία γενικότερη αρχή, αφού γνωρίζουμε καλά ότι η πετρελαιοπαραγωγή μπορεί να αποτελέσει ευλογία και συγχρόνως κατάρα. Αν δεν υπάρξει χρηστή διαχείριση, ενδέχεται να υπάρξουν φαινόμενα διαφθοράς, ή να οδηγηθούμε στη δημιουργία νέων ελίτ και κάποιοι να κερδοσκοπήσουν εις βάρος του λαού, που θα συνεχίσει όμως να υποφέρει. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, χρειαζόμαστε ισχυρότατους θεσμούς, που θα προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον και τα συμφέροντα του λαού της Λιβύης. Σε αυτό αποσκοπεί και η πρόταση την οποία υπέβαλε η Νορβηγία, την οποία και υποστηρίζω με σθένος».
Βλέπετε πουθενά καμιά αναφορά στο γεγονός ότι έχει δεσμευθεί ελληνική θαλάσσια περιοχή από την λιβυκή εταιρία πετρελαίου;
Το αντίθετο: Ο πρωθυπουργός είπε ότι «δεν υπάρχει επιθυμία, ούτε υπεβλήθη αίτημα συμμετοχής», αλλά αναφορά σε «γενικότερη αρχή», διότι το πετρέλαιο μπορεί να είναι «και ευλογία και κατάρα».
Οπότε, ας πάρουν οι άλλοι την ευλογία κι’ εμείς την κατάρα!
Προφανώς, οι άλλοι σπεύδουν για την ευλογία. Ο Ιταλός υπουργός των Εξωτερικών Φράνκο Φραττίνι, δήλωσε πως «η Ιταλία θα διατηρήσει το ρόλο της ως βασικός εταίρος της Λιβύης στον πετρελαϊκό τομέα».
Ως γνωστόν η κρατική ιταλική εταιρία Eni είναι ο μεγαλύτερος ξένος φορέας εκμετάλλευσης του πετρελαίου της Λιβύης. Βρίσκεται στη Λιβύη από το 1959 και έχει συμβάσεις παραγωγής πετρελαίου που ισχύουν έως το 2042 και συμβάσεις παραγωγής φυσικού αερίου έως το 2047. Το 2010 παρήγαγε ποσότητα που ισοδυναμεί με περίπου 270.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα το 2010.
Ήδη, πιστεύεται ότι η ιταλική εταιρία θα επανέλθει στις εξαγωγές φυσικού αερίου από τη Λιβύη στα μέσα Οκτωβρίου, καθώς από τη Λιβύη καλύπτονται περίπου το 12% των αναγκών της Ιταλίας σε φυσικό αέριο.
Υ.Γ. Έσπασα το κεφάλι μου ώσπου να καταλάβω πού μας ήλθε η ιδέα για το νερό, όταν οι άλλοι κουβεντιάζουν για πετρέλαιο. Και τελικά το βρήκα: Ο συντονιστής της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στη Λιβύη είναι ένας Έλληνας, ονόματι Πάνος Μουμτζής. Την ημέρα που ο πρωθυπουργός έκαμε την πρόταση για προσφορά νερού, ο συντονιστής είχε κάνει δηλώσεις στο Γαλλικό Πρακτορείο για την κατάσταση στην Τρίπολη σχετικά με το πόσιμο νερό, χαρακτηρίζοντάς τη «σοβαρή, αλλά όχι κρίσιμη».
«Θα προσπαθήσουμε να διανείμουμε πόσιμο νερό σε τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους, εντός και εκτός Τρίπολης, είναι μια σπουδαία, όσο και επείγουσα προτεραιότητα. Βρίσκεται υπό έλεγχο αυτή η προσπάθεια», δήλωσε.
Είπα κι’ εγώ! Είναι δυνατόν να υπήρξε πρωτότυπη σκέψη στη χώρα της «μασημένης τροφής»;




Ενεργειακό τρίγωνο : ΕΛΛΑΔΑΣ - ΙΣΡΑΗΛ -ΚΥΠΡΟΥ

Από: Παρασκευάς Περάκης
Εξελίξεις στον τομέα της έρευνας για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης αλλά και διαπραγματεύσεις για τον ρόλο της νατοϊκής βάσης στη Σούδα, επιφέρει η ριζική βελτίωση των Ελληνο-ισραηλινών θέσεων που επισφραγίζεται με την υπογραφή αμυντικού μνημονίου, την ώρα όμως που επιδεινώνονται οι σχέσεις Αγκυρας - Τελ Αβίβ.
Οι Τούρκοι ακόμα δεν άκουσαν από επίσημα Ισραηλινά χείλη "συγγνώμη" για το θάνατο πολιτών κατά την επιδρομή στο "Στόλο της Ελευθερίας", με αποτέλεσμα να σκληραίνουν τη στάση τους και να ανακοινώνουν την πλήρη διακοπή των εμπορικών και στρατιωτικών σχέσεων με το Ισραήλ.
Χθες, ενώπιον δημοσιογράφων, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έκανε γνωστό ότι σταματά κάθε συνεργασία με το Ισραήλ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί η παρουσία του τουρκικού στόλου γύρω από την Κύπρο.
ΡΙΣΚΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ "ΣΤΡΟΦΗ";Την ώρα που ο Ερντογάν εξαπολύει τα "βέλη" του κατά του Ισραήλ, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Τελ Αβίβ, στο πλαίσιο της οποίας θα υπογραφεί Μνημόνιο Στρατιωτικής Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Η κίνηση αυτή είναι απόδειξη της θεαματικής βελτίωσης των Ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, καθώς η χώρα μας παραδοσιακά είχε στενούς δεσμούς φιλίας με τον Αραβικό κόσμο. Αυτή η "συμμαχία" είναι αναγκαίο να προασπιστεί, γεγονός που επισήμανε μιλώντας στα "Χανιώτικα νέα" ο Νίκος Τζιφάκης, Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
"Η Ελλάδα πρέπει να μη θέσει σε κίνδυνο τις παραδοσιακά καλές της σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, ο οποίος την έχει στηρίξει στον ΟΗΕ, αναφορικά με το Κυπριακό ζήτημα", ανέφερε ο κ. Τζιφάκης.
Ο Έλληνας Ακαδημαϊκός επισημαίνει επίσης ότι δεν πρέπει η χώρα μας να έχει "την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να παίξει το ρόλο που έπαιζε μέχρι πρωτινός η Τουρκία στην περιοχή ως συνεργάτης του Ισραήλ". Ο κ. Τζιφάκης ξεκαθάρισε ότι "είναι απόλυτα θετικό το γεγονός ότι υπάρχει βελτίωση των διμερών σχέσεων αλλά "δεν πρέπει να θεωρούμε ότι έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε περισσότερα από όσα έχουμε πάρει μέχρι στιγμής".
Από την πλευρά του, ο Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, Αριστοτέλης Τζιαμπίρης, εκτιμά ότι οι εξελίξεις στις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις θα αποβούν προς όφελος της χώρας μας και δεν θα επηρεάσουν αρνητικά τις σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο.
"Οι σχέσεις των δύο χωρών είναι πλέον πολυδιάστατες. Περιλαμβάνουν τουρισμό, οικονομία, ενέργεια, διπλωματία και άμυνα. Με την υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας πλέον μπορούμε να μιλάμε για μια άτυπη και πολυδιάστατη συμμαχία ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ", δήλωσε στα "Χ.Ν." ο κ. Τζιαμπίρης, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η συμφωνία αυτή είναι ωφέλιμη για την Ελλάδα.
"Θεωρώ ότι δεν υπάρχει ρίσκο σε αυτή τη συμφωνία αλλά μόνο οφέλη. Δεν διαταράσσονται οι σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο και αυτό φαίνεται και από τις αντιδράσεις που είχαμε τους τελευταίους μήνες, από την επίσκεψη Νετανιάχου στη χώρα μας.
Η μοναδική αρνητική αντίδραση από τον Αραβικό κόσμο ήταν από τη Συρία και εκφράστηκε με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα.
Επιπλέον, όταν ακυρώθηκε ο απόπλους της δεύτερης αποστολής στη γάζα, λάβαμε εύσημα από τον Αμπάς και από τους Παλαιστινίους της Φατάχ. Μόνη αντίδραση ήταν από τη Χαμάς".
Ο κ. Τζιαμπίρης ανέφερε ότι "οι δικές μου πληροφορίες λένε πως οι εξελίξεις στις σχέσεις μας με το Ισραήλ είναι σε στενή ενημέρωση με τους Παλαιστινίους, οι οποίοι θα βγουν κερδισμένοι καθώς πλέον θα έχουν έναν 'φίλο' ο οποίος θα είναι αξιόπιστος συνομιλητής του Ισραήλ".
Ουσιαστικά, κατά τον κ. Τζιαμπίρη, διατηρούμε τις καλές μας σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο και παράλληλα μπορούμε να μεταφέρουμε τα μηνύματά του προς το Ισραήλ, εξέλιξη που ωφελεί όλες τις πλευρές.
Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ Στις πρόσφατες αναφορές του πρωθυπουργού αλλά και του Έλληνα ΥΠΕΞ, αναδείχθηκε ο σημαντικός ρόλος που θα παίξει η βάση της Σούδας στη συμμετοχή της χώρας μας στην ανασυγκρότηση της Λιβύης.
Είναι δεδομένο ότι υπάρχει απόφαση για αναβάθμιση της νατοϊκής βάσης η οποία θα αποτελέσει το επίκεντρο ανθρωπιστικών -και όχι μόνο- επιχειρήσεων της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να υπενθυμίσουμε, όπως αναφέρεται και σε χθεσινό δημοσίευμα του "Έθνους", ότι το 1999 υπήρξε προσπάθεια από τον τότε υπουργό Άμυνας Α. Τσοχατζόπουλο να γίνει η πρώτη συνεργασία με το Ισραήλ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας με την από κοινού δημιουργία του συστήματος αυτοπροστασίας των ελληνικών F-16. Ωστόσο το συγκεκριμένο πρόγραμμα συμπαραγωγής ακυρώθηκε και δεκαπέντε χρόνια μετά ο συγκεκριμένος τύπος F-16 που βρίσκονται στην Κρήτη δεν διαθέτουν ακόμη συστήματα αυτοπροστασίας.
Αναφορικά με τη βάση της Σούδας ο κ. Τζιαμπίρης δήλωσε ότι "δεν έχουμε στα χέρια μας ακόμη τα κείμενα των αποφάσεων που υπογράφτηκαν για την αμυντική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ, αλλά είναι γεγονός ότι η Κρήτη εδώ και χρόνια έχει παίξει σημαντικό ρόλο.
Η προσφορά της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ περνά πάντα από τη βάση της Σούδας και κάποια στιγμή πρέπει να αναγνωριστεί αυτό από τους συμμάχους μας".
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ Την ίδια ώρα που Ελλάδα και Κύπρος βελτιώνουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, η Τουρκία επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ότι θα αντιδράσει σε ενδεχόμενες έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας για υδρογονάνθρακες. Και σε αυτό τον τομέα, το Ισραήλ φαίνεται ότι θα βάλει "πλάτη", με τις... ευλογίες της Ουάσινγκτον.
"Πλέον δημιουργείται ένα τρίγωνο Ελλάδα - Ισραήλ - Κύπρου στον τομέα της ενέργειας", σχολιάζει ο κ. Τζιαμπίρης. εκτιμώντας ότι "η Ελλάδα μόνη της δεν θα έκανε τίποτε, ενώ τώρα με τη στήριξη από Ισραήλ και Η.Π.Α. θα προχωρήσει σε κάποιες ενέργειες".
Ο Ελληνας Ακαδημαϊκός πάντως, θεωρεί ότι δεν θα προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση σε διακύρηξη της ΑΟΖ αλλά σε "ντεφάκτο απόπειρες εξερεύνησης" που όπως είναι γνωστό θα εστιάσουν στην περιοχή νότια της Κρήτης, όπου πιθανολογείται ότι υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα.
Με δεδομένη λοιπόν τη στήριξη από τις Η.Π.Α. και το Ισραήλ, και έχοντας ως διαπραγματευτικό 'χαρτί' την παραχώρηση της βάσης της Σούδας, ανοίγει πλέον ο δρόμος των ερευνών για πετρέλαιο και υδρογονάνθρακες. Η ελληνική εξωτερική πολιτική προσανατολίζεται στις
ανάγκες της οικονομίας και απαγκιστρώνεται από... συναισθηματισμούς, κόντρα στα 'πιστεύω' της ελληνικής κοινωνίας.
Μεγάλο στοίχημα: Η διατήρηση των δεσμών φιλίας με Παλαιστινίους και Άραβες γενικότερα, αλλά και η συνεργασία τα 'κέντρα αποφάσεων' που δεν είναι άλλα από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
http://www.haniotika-nea.gr/77013-Ενεργειακό%20τρίγωνο%20.html