#Φθινοπωρινή ισημερία 2023
Σήμερα ξεκινά επίσημα το #Φθινόπωρο με την φθινοπωρινή ισημερία 2023.Ισημερία (equinox) συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ηλίου.
Στη συγκεκριμένη στιγμή ο Ήλιος βρίσκεται σε ευθεία με το κατακόρυφο ισημερινό της γης, με αποτέλεσμα:
H νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας
Όποτε έχουμε ισημερία η παρέκκλιση του άξονα της γης είναι μηδενική προς τον ήλιο.
Συγκεκριμένα για την Ελλάδα, (Eastern European Time), και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο,
το αστρονομικό γεγονός της Φθινοπωρινής Ισημερίας,πραγματοποιήθηκε σήμερα, Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου στις 09:49 π.μ. σημαίνοντας την έναρξη του αστρονομικού φθινοπώρου στις χώρες που ανήκουν στο #βόρειο_ημισφαίριο του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης και της #Ελλάδας.
Σύμφωνα με το ινστιτούτο Μηχανικής και Υπολογισμού των Εφήμερων (IMCCE). Εκείνη τη στιγμή, ο ήλιος θα περάσει πάνω από το ζενίθ του γήινου ισημερινού, θα ανατείλει σχεδόν ακριβώς στην ανατολή και θα δύσει ακριβώς δυτικά.
Σηματοδοτεί το ξεκίνημα του Φθινοπώρου για το βόρειο ημισφαίριο και την έναρξη της Άνοιξης για το νότιο ημισφαίριο.
Μπορεί το Ημερολογικό φθινόπωρο να μετρά ήδη από την 1η ημέρα του Σεπτεμβρίου αλλά το αστρονομικό φθινόπωρο για το εφέτος 2023 αρχίζει στις 23 Σεπτεμβρίου με την φθινοπωρινή ισημερία δηλ.(η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια)ενώ στη συνέχεια θα χάνουμε κατά μέσο όρο 4 λεπτά ηλιοφάνειας κάθε μέρα μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου, μέχρι δηλ. το
#χειμερινό_ηλιοστάσιο.
Το φαινόμενο της ισημερίας λαμβάνει χώρα 2 φορές κάθε χρόνο και έτσι έχουμε δύο ισημερίες: την εαρινή και τη φθινοπωρινή. Κατά την εαρινή ισημερία έχουμε την έναρξη της άνοιξης και κατά την φθινοπωρινή την έναρξη του φθινοπώρου.
Αυτά αφορούν το Βόρειο ημισφαίριο, αντιθέτως στο Νότιο ημισφαίριο, οι εποχές λειτουργούν αντίστροφα και έτσι στις 23 Σεπτεμβρίου θα ξεκινήσει η άνοιξη σε Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και λοιπές χώρες του νότιου ημισφαιρίου της Γης.
Επιπλέον, στα σημεία των δύο πόλων (βόρειος και νότιος) θεωρείται ότι το αστρονομικό φαινόμενο της ισημερίας δεν έχει έννοια, καθώς η κατάσταση αυτή είναι διαρκής.
Η εαρινή και η φθινοπωρινή ισημερία είναι οι μόνες μέρες κατά τις οποίες η ημέρα και η νύχτα έχουν ακριβώς την ίδια διάρκεια (12 ώρες περίπου). Μάλιστα, ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ίσος και ημέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα).
Άλλο ισημερίες και άλλο ηλιοστάσια
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις ισημερίες (εαρινή και φθινοπωρινή) με τα ηλιοστάσια (χειμερινό και θερινό).
Εάν και συνδέονται μεταξύ τους, στην πραγματικότητα πρόκειται για εντελώς διαφορετικά φαινόμενα.
Κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου (21 ή 22 Δεκεμβρίου ετησίως), σημειώνεται και η μικρότερη ημέρα της χρονιάς και αντίστοιχα η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα.
Από εκείνη τη στιγμή, σταδιακά, η μέρα ξεκινά να μεγαλώνει μέχρι να έρθει το θερινό ηλιοστάσιο (20 ή 21 Ιουνίου ετησίως), όταν πλέον η διάρκεια της ημέρας βρίσκεται στο αποκορύφωμά της (αντίστοιχα η νύχτα είναι μικρότερη από ποτέ σε διάρκεια).
Τότε, η διάρκεια της ημέρας αρχίζει και πάλι να μειώνεται μέχρι να φτάσει και πάλι το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Όπως προαναφέραμε για εφέτος το Φθινοπωρινή ισημερία έχουμε την 23η Σεπτεμβρίου.
Κατά την ημερομηνία αυτήν ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του
Ζυγού και έτσι εισερχόμαστε αστρονομικά στην εποχή του φθινοπώρου.
Η Φθινοπωρινή Ισημερία του ηλίου συμβολίζει την εμφάνιση της ανθρώπινης ψυχής που αντιπροσωπεύει την εκδήλωση
της ΛΟΓΙΚΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ
(3ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως).
Στα άλλα επίπεδα έχουμε την πρώτη εμφάνιση των
όντων κάθε επιπέδου.
Οι Ορφικοί κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία εκδήλωναν την λατρεία τους προς την Φύση γιατί έφερε στο Είναι τους τα Όντα.
Πρωτίστως όμως ο εορτασμός στρεφόταν στο γεγονός της εμφάνισης της ανθρώπινης ψυχής.
Την ψυχή αυτήν την ονόμαζαν
Κόρη Πρωτογόνη, σπούδαζαν τις εκδηλώσεις της δια των οποίων έφθασε να διακριθεί ως νοητικό ον της Φύσεως
(λογι-κή νόηση). Η πρώτη μύηση στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώρα αμέσως μετά την Φθινοπωρινή Ισημερία και αφορούσε τους
κατά πρώτον εισερχόμενους. Κατά την μύηση αυτή αποκαλύπτονταν τα περί της συστάσεωςτης μητρός Γης και την εμφάνιση
της ανθρώπινης ψυχής.
Στα Ελευσίνια μυστήρια κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία γινότανε η εισαγωγή των αμύητων. Κατά την εισαγωγή ελάμβανε
χώρα μακρά τελετή για την εμφάνιση στο Είναι της Κόρης της Πρωτόγονης. Έλεγαν ότι η Κόρη η Πρωτόγονη είναι κόρη
του Ουρανού και της Γης, δηλαδή αποτέλεσμα της επιμειξίας των δυνάμεων του Ουρανού (που συμβολίζει τον άπειρο χώρο
δηλαδή την Συνεχή ή Αμέριστη ουσία) και της Γης (που συμβολίζει την Ατομική ή Μεριστή ουσία).
Με την τελετή αυτήν οι Μύστες
της Ελευσίνας απέδιδαν ευγνωμοσύνη προς την θεία Φύση η οποία έφερε στο Είναι το ψυχικό Είναι κάθε οντότητας.
Έτσι οι Μύστες ως πρώτο αντικείμενο είχαν να εξετάσουν ποία ήταν η Κόρη η Πρωτόγονη, δηλαδή πως εμφανίσθηκε η ψυχή
της Φύσεως.
Η περίοδος από την Φθινοπωρινή Ισημερία μέχρι την Χειμερινή Τροπή του Ηλίου συμβολίζει την περίοδο κατά την
οποία η ψυχή ανθρώπου θα περάσει το πρώτο στάδιο εξελίξεώς της που είναι η καλλιέργεια των σπερμάτων των προς γονιμοποίηση Ιδεών.
Τα σπέρματα αυτά κυοφορούνται κατά τις διαδοχικές ενσαρκώσεις, με την επενέργεια του νόμου της ειμαρμένης.
Κατά την περίοδο αυτήν η ανθρώπινη ψυχή θα δεχθεί τις επιδράσεις του Ουρανού, θα διαπλάσει τον ηθικό χαρακτήρα
του και θα διαμορφώσει την συνείδησή του κατά τρόπον ώστε να διακανονίζει την ζωή του σε αρμονία προς τους ομοίους του.
Οι Ορφικοί θεωρούσαν την περίοδο από την Φθινοπωρινή ισημερία μέχρι την Χειμερινή τροπή του Ηλίου ως αντιστοιχούσα
προς την πρώτη περίοδο του ανθρωπίνου γένους κατά την οποία η ανθρώπινη ψυχή κατόρθωσε να εκδηλώσει τις δυναμικότητές
της που της επέτρεψαν να χαρακτηρισθεί ως πραγματικό νοητικό Ον.
Ως νοητικό ον κατόρθωσε να δεχθεί τις επιδράσεις του ουρανού, να διαπλάσει τον ηθικό του χαρακτήρα και να διαμορφώσει την συνείδησή του κατά τρόπο ώστε να
κανονίζει την ζωή του σε αρμονία με τους ομοίους του.
Έτσι κατόρθωσε να βρει τον δρόμο προς σύσταση των ανθρωπίνων
κοινωνιών οι οποίες θα του εξασφαλίσουν την πρόοδό του.
Οι ατμοσφαιρικές μεταβολές αυτήν την χρονική περίοδο έλεγαν ότι
είναι η ζώσα αλληγορική εικόνα της πρώτης ψυχικής ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Η πτώση των υδάτων κατά την χρονική
αυτή περίοδο έλεγαν ότι εικονίζει τις κατερχόμενες από τον ουρανό ακτίνες του φωτός. Επίσης έλεγαν ότι όπως καλλιεργείται η
Γη για να εκδηλώσει την βλάστηση, έτσι πρέπει να καλλιεργούνται και οι ανθρώπινες ψυχές για να εκδηλώσουν τις δυνάμεις
τους και να τις μεταβάλουν σε ιδέες και συναισθήματα. Επίσης όπως τα ύδατα καθιστούν γόνιμη τη Γη προς καλλιέργεια των
σπερμάτων από τα οποία θα εμφανισθεί η βλάστηση και από αυτήν τα άνθη και οι καρποί, έτσι και οι ανθρώπινες ψυχές θα
εκδηλώσουν τις ιδέες και τα συναισθήματά τους.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια εικόνισαν την περίοδο από την Φθινοπωρινή Ισημερία μέχρι την Χειμερινή Τροπή του Ηλίου ως
αντιστοιχούσα στην περίοδο που η μητέρα Γη αναπαύεται και αναδιοργανώνει τις δυνάμεις της για να παρασκευασθεί για να
δεχθεί στους κόλπους της προς γονιμοποίηση τα σπέρματα των καρπών. Επίσης εκτός από τις εσωτερικές τελετές, είχαν και
εξωτερικές εκδηλώσεις. Έτσι κατά τις αρχές του Φθινοπώρου ερχόντουσαν και παρέμεναν στον παρακείμενο Ναό του Παρθενώνος,
παρθένες της πόλεως των Αθηνών, οι οποίες ύφαιναν τον πέπλο της θεάς της Σοφίας. Οι παρθένες αυτές, που παρέμεναν
εκεί επί έξη μήνες για να φτιάξουν το έργο τους, αλληγορούσαν την αγνότητα της ψυχής η οποία κατά τους μήνες του
Φθινοπώρου και του Χειμώνα θα δεχθεί το σπέρμα της θείας ιδεολογίας, θα καλλιεργήσει και θα εκδηλώσει αυτό με τα αποτελέσματά
του και θα υφάνει πέπλο με τον οποίο περιβαλλόμενη θα αναγορευθεί θυγατέρα της Σοφίας.Το ανωτέρω θέμα βασίσθηκε στις εξής εργασίες του Σπ. Ναγου: 1)Περί τροπών του Ηλίου, Εορτές των Ορφικών, Περί φυσικών εορτών (περίληψη ομιλίας),
2)Περί εορτασμού των ηλιοστασίων (περίληψη ομιλίας) και σε σχετικά θέματα της εγκυκλοπαίδειας,.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια
https://youtube.com/watch?v=-pp-dQat9xg&si=eRx6UgT9EMdrGRZK
Τα Ελευσίνια Μυστήρια, αφιερωμένα στην Δήμητρα και τον Διόνυσο, είναι θεουργία παραδεδομένη από την ίδια την Δήμητρα στους ανθρώπους, η οποία τους απεκάλυπτε την πορεία (πρόοδο) του νου, που αποτελεί την ουσία της ψυχής στην ύλη, την παραμονή του εκεί σε ένα κύκλο ενσαρκώσεων εναλλαγής ζωής και θανάτου (μονή) και την εν τέλει επιστροφή του στην Αρχή, από την οποία εκπορεύεται (επιστροφή), που συνεπάγεται την θέωση του ανθρώπου και την αθανατοποίηση της ψυχής. Στις άγιες τελετές της Ελευσίνας, οι μύστες γίνονταν "τετελεσμένοι", βιώνοντας την υπέρβαση του θανάτου.
Ο Διόνυσος-Ίακχος, ο αρχηγέτης των Μυστηρίων, εφορεύει σ' αυτήν την εκθεωτική πορεία της ψυχής, που κατέρχεται στον Άδη-κόσμο μας (Περσεφόνη) και επιμελείται την ουσία της (Κόρη)· και όποιος μυείται στα Μυστήριά του, όπως λέει ο Πίνδαρος, γνωρίζει το τέλος του βίου-θάνατο και την αρχή της ζωής, του Δίιου δώρου: "οίδε μέν βίου τελευτάν, οίδεν δε διόσδοτον αρχάν", που δεσμευόταν να μην αποκαλύψει επί ποινή θανάτου. Τα Μυστήρια είχαν μία ηθικοπλαστική διάσταση και έκαναν τους μυούμενους σ' αυτά ενάρετους και καλύτερους από κάθε άποψη: "κατά παν βελτίονας εαυτών".
Σ' αυτό το βιβλίο δίνεται ετυμολογική ερμηνεία κωδικών ονομάτων, λέξεων και φράσεων, όπως των λεγομένων της εποπτείας, του δεύτερου βαθμού μύησης, σε μια προσπάθεια φιλοσοφικής προσέγγισης των διεργασιών της φύσης, που παραλληλίζονται με αυτές της ψυχής. Η όλη πορεία της Ιεράς Οδού και οι σημαντικές στάσεις της πομπής του Ιάκχου αντιστοιχίζονται με την οντική πορεία της ψυχής στην ύλη. Θίγονται επίσης θέματα όπως ο θρήνος και το γέλιο των Θεών, ο χαλκός ως μέταλλο των δαιμόνων, τα ιερά σύμβολα του στάχυος και της παπαρούνας και ο μυστηριακός συμβολισμός τους και τα φίδια του δρακοντότροχου άρματος της Δήμητρας, που δίνει στον Τριπτόλεμο και το πώς αποτυπώνουν τις τελευταίες θεωρίες της Κβαντικής Φυσικής για τον ηλεκτρομαγνητισμό και την δημιουργία μάζας.
Το Ιερό της Ελευσίνας σίγησε με την επέλαση της νέας θρησκείας και, όπως είχε πει ο Νεστόριος, ο τελευταίος Ευμολπίδης Ιεροφάντης, αυτή ήταν "η αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας της ανθρωπότητας", γιατί
"όλβιος, δς ταδ' όπωπεν επιχθονίων ανθρώπων
ος δ' ατελής ιερών ος τ' άμμορος, ούποθ' ομοίων
ίσαν εχει φθίμενός περ υπό ζόφω ηερόεντι." (Ομηρικός Ύμνος εις Δήμητραν, στ. 480-482)
"Όλβιος όποιος από τους ανθρώπους πάνω στην γη τα έχει δει αυτά,
ο αμύητος, όμως, στα ιερά και ο αμέτοχος δεν έχει όμοια μοίρα,
και χάνεται κάτω από τα ομιχλώδη και μουχλιασμένα σκοτάδια". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Απόψε Φθινοπώριασε ✍️Ν.Γκάτσος
🎵🎶🎼Μ.Χατζηδάκις 🎤Μαν.Μητσιάς
Απόψε πέφτει παγωνιά
Στο δρόμο και στη γειτονιά
Και μεσ στο βράδυ το θολό
Θυμάμαι και μελαγχολώ
Απόψε φθινοπώριασε
Και τ' όνειρο ξεθώριασε
Καρδιά μου κάνε υπομονή
Κι ο ήλιος θα ξαναφανεί
Απόψε μύρισε βροχή
Χειμώναςμπαίνει στην ψυχή
Και στο δρομάκι το στενό
Με πιάνει το παράπονο
https://youtube.com/watch?v=3d0mi-sZgrg&si=yUNIy2QS91MR6arF
