Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΡΚΑΔΙΟΥ: 151 χρόνια από το ιερό προσάναμμα στον αγώνα για την Ελευθερία


Σαν σήμερα 8 Νοέμβριου 1866 έλαβε χώρα το σημαντικότερο γεγονός της Κρητικής επανάστασης, το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου. 
Η Κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. 
Τα λόγια για να περιγραφεί το θάρρος των προγονών μας φτωχά. 
Η Αρκαδική Εθελοθυσία έκανε παγκοσμία αίσθηση και έθεσε τις βάσεις, ώστε να αρχίσει η ζύμωση της Ένωσης με την Ελλάδα. 
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
Ο Μουσταφά Πασάς από το χωριό Επισκοπή έστειλε επιστολή προς την Επαναστατική Επιτροπή του Αρκαδίου ότι πρόκειται εντός των ημερών να καταφθάσει και να είναι έτοιμοι να παραδοθούν. 

Κατευθύνθηκε λοιπόν προς το χωριό Ρούστικα όπου και διανυκτέρευσε στην Ιερά Μονή του Προφήτη Ηλία, ενώ ο στρατός που τον συνόδευε στρατοπέδευσε στα χωριά Ρούστικα και Άγιος Κωνσταντίνος.
Το ξημέρωμα της 5ης Νοεμβρίου, ο τούρκικος στρατός ξεκίνησε για το Ρέθυμνο όπου και έφθασε το απόγευμα της ίδιας μέρας. Πολύ σύντομα, τη νύκτα της 7ης προς την 8η Νοεμβρίου ο ισχυρός στρατός του Μουσταφά εμπλουτισμένος με όλες τις δυνάμεις του Ρεθύμνου, τουρκικές και αιγυπτιακές που στο σύνολο τους αριθμούσαν πάνω από 15.000 άνδρες, επετέθη στην μονή Αρκαδίου, μέσα στην οποία βρίσκονταν 964 άνθρωποι, από τους οποίους μόλις οι 325 ήταν άνδρες. 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Μουσταφάς, μολονότι συνόδευσε το στρατό αρκετά κοντά στην περιοχή, στρατοπέδευσε με το επιτελείο του στο χωριό Μέση, σε σημείο με πανοραμική θέα, απ’ όπου θα μπορούσε να παρακολουθεί την επίθεση.

Το ξημέρωμα της 8ης Νοεμβρίου, ενώ στην εκκλησία του Μοναστηριού γινόταν η Θεία Λειτουργία για την εορτή των Ταξιαρχών, ακούστηκαν οι σάλπιγγες των τουρκικών στρατευμάτων που πλησίαζαν στο Αρκάδι. 

Η ώρα που όλοι από μέρες περίμεναν είχε φθάσει. 
Ο Ηγούμενος Γαβριήλ προσπάθησε να εμψυχώσει το πλήθος και να τονώσει το πατριωτικό του αίσθημα, εκμηδενίζοντας το φόβο του θανάτου εφόσον η θυσία θα γινόταν για την πατρίδα. 

Το ίδιο έκανε και ο φρούραρχος Δημακόπουλος που εξήρε την έννοια της Πίστης και της Πατρίδας.
Έτσι, ξεκίνησε η οργάνωση της άμυνας. 
Οι άνδρες μοιράστηκαν στα σημεία-κλειδιά του μοναστηριού και στην ερώτηση των Τούρκων αν θα παραδοθούν ή θα πολεμήσουν, με μια φωνή απάντησαν πως προτιμούν τον πόλεμο. 
Από τη στιγμή αυτή, άρχισαν να γράφονται οι σελίδες του Αρκαδικού Δράματος που βασίστηκε στον πατριωτισμό τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των επαναστατών.
Τα πυροβόλα των Τούρκων έριχναν βολές προς όλες τις κατευθύνσεις με κύριο στόχο την κεντρική/δυτική πύλη του μοναστηριού αλλά και την ανατολική, που ήταν όμως τόσο ενισχυμένες εσωτερικά, ώστε φάνηκε από την αρχή ότι ήταν δύσκολο να κυριευθούν. 

Η πρώτη απώλεια ήταν ο ανεμόμυλος τον οποίο κατάφεραν να πυρπολήσουν και μαζί να κάψουν και τους πολεμιστές που βρισκόταν μέσα. 
Αλλά και οι απώλειες των Τούρκων δεν ήταν λίγες μια και πολλοί άνδρες είχαν σκοτωθεί, δεδομένου ότι οι επαναστάτες βρισκόταν περιχαρακωμένοι μέσα στη μονή σε αντίθεση με εκείνους που ήταν έξω και αποτελούσαν εύκολο στόχο.
Παρά το γεγονός ότι τα πράγματα δεν είχαν εξελιχθεί άσχημα μέχρι το τέλος της πρώτης μέρας και οι πολιορκημένοι έδειχναν να αντέχουν ακόμα και να ελπίζουν, τη νύχτα, δεδομένης της ένοπλης υπεροχής των εχθρών, ήταν σαφές ότι έπρεπε να μεριμνήσουν για τη στρατιωτική τους ενίσχυση ζητώντας τη βοήθεια του Πάνου Κορωναίου που βρισκόταν στην περιοχή του Αμαρίου, και των κατοίκων του Μυλοποτάμου. 

Τη μεταφορά των επιστολών με τις οποίες ζητούσαν βοήθεια ανέλαβαν, εθελοντικά προσφερόμενοι, δύο οπλαρχηγοί που βγήκαν από το μοναστήρι μεταμφιεσμένοι ως Τούρκοι. 
Κατόπιν ο ηγούμενος κάλεσε όλους τους πολιορκημένους, πολεμιστές, γέροντες, γυναίκες και παιδιά, να προσευχηθούν στο Ναό της μονής. 
Αργά την ίδια νύχτα επέστρεψαν οι «ταχυδρόμοι» και μαζί το νέο ότι η πρόσβαση ενισχύσεων ήταν σχεδόν αδύνατη, μιας και οι Τούρκοι είχαν κλείσει σχεδόν όλες τις διόδους προς τη μονή.
Η δεύτερη μέρα της πολιορκίας, η 9η Νοεμβρίου, ξημέρωσε σκοτεινή. 

Όλα έδειχναν πως η θέση των πολιορκημένων ήταν δυσάρεστη και χωρίς ελπίδα σωτηρίας. Μολονότι το ήξεραν και οι ίδιοι, διατηρούσαν ακμαίο το ηθικό τους και το μόνο που σκεφτόταν ήταν πώς θα πέσουν όσο το δυνατόν πιο ηρωικά. 
Ο Ηγούμενος Γαβριήλ τους προέτρεπε μόλις δουν τους Τούρκους να εισβάλουν, να τρέξουν στην πυριτιδαποθήκη, να βάλουν φωτιά και να θυσιαστούν» προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. 
Παρόλα αυτά ο πόλεμος συνεχιζόταν και οι Τούρκοι για δεύτερη μέρα προσπαθούσαν να ρίξουν τη δυτική Πύλη του Μοναστηριού. Την προσπάθεια τους ενίσχυσαν και σχεδόν πέτυχαν το στόχο τους φέρνοντας από το Ρέθυμνο το μεγάλο κανόνι, την περίφημη «Κουτσαχείλα».
Ανοίγοντας ρήγμα στην πύλη και κάνοντας απανωτές εφόδους στο μοναστήρι προσπαθούσαν να αποθαρρύνουν τους επαναστάτες και να τους κάνουν να παραδοθούν. 

Μάταια όμως, γιατί μέσα στο μοναστήρι ο ηγούμενος Γαβριήλ, ο Φρούραρχος Δημακόπουλος, ο Κωστής Γιαμπουδάκης, η ηρωίδα Χαρίκλεια Δασκαλάκη και όλοι οι πολεμιστές ενθάρρυναν ο ένας τον άλλο, τρέχοντας από σημείο σε σημείο και προτρέποντας τους άνδρες να μην εγκαταλείπουν τις επάλξεις. 
Το ρήγμα ωστόσο της δυτικής πύλης επέτρεψε στον εχθρό να αρχίσει να μπαίνει σταδιακά στην αυλή του μοναστηριού. 
Ο πόλεμος μεταφέρθηκε τότε στο εσωτερικό και ο αγώνας άρχισε να γίνεται σώμα με σώμα.

Όταν πια η αυλή είχε γεμίσει με Τούρκους και όλα έδειχναν να φθάνουν στο τέλος, οι πολιορκημένοι κλείστηκαν στην πυριτιδαποθήκη και ο ήρωας Κωστής Γιαμπουδάκης έβαλε φωτιά προκαλώντας την ανατίναξη της και μαζί την ηρωική θυσία των πολιορκημένων στη μονή Αρκαδίου.
Ακολούθησε η φρικτή λεηλασία της μονής από τους Τούρκους που έκαιγαν τα πάντα και σκότωναν όσους είχαν επιζήσει. 
Ακόμα και ορισμένοι άνδρες που είχαν μείνει στην τραπεζαρία της μονής μη ξέροντας τι είχε γίνει στην πυριτιδαποθήκη, σφαγιάσθηκαν με τον πιο φρικαλέο τρόπο βάφοντας με αίμα το χώρο.
Ο απολογισμός της τούρκικης λεηλασίας είναι τραγικός.

 Όπως ήδη έχει αναφερθεί, μέσα στο Μοναστήρι βρισκόταν 964 χριστιανοί συμπεριλαμβανομένων και των γυναικόπαιδων. 
Από αυτούς αιχμαλωτίστηκαν 114, διέφυγαν 3-4 και οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν. 
Από την πλευρά των Τούρκων έχασαν τη ζωή τους όχι λιγότεροι από 1500, αν και σχετικά με τον αριθμό αυτό έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. 
Τα πτώματα τους είτε ενταφιάσθηκαν σε διάφορα σημεία είτε έμειναν άταφα, όπως και αρκετών χριστιανών, τα οποία αργότερα ρίχθηκαν στο κοντινό φαράγγι. 
Τα οστά πάντως των περισσότερων χριστιανών περισυνελλέγησαν αργότερα και τοποθετήθηκαν στον ανεμόμυλο που μετατράπηκε έτσι σε κοιμητήριο των ηρώων ταυ Αρκαδικού δράματος
Η τύχη όσων επέζησαν της τραγωδίας αυτής δεν ήταν καθόλου καλύτερη από εκείνων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο Αρκάδι. 

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων, αμέσως μετά την καταστροφή τους αιχμαλώτισαν οι Τούρκοι και τους μετέφεραν όλους, ήταν περίπου 114, μέσα σε άθλιες συνθήκες στην πόλη του Ρεθύμνου. 
Οι αιχμάλωτοι υπέστησαν εξευτελισμούς και ταπεινώσεις όχι μόνο από τους τούρκους αξιωματούχους που τους μετέφεραν αλλά και από εκείνους που τους περίμεναν στην είσοδο της πόλης για να τους πετροβολήσουν και να τους υβρίσουν. 

Τις γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Δασκαλοχαρίκλεια, και τα παιδιά τα κράτησαν μια εβδομάδα στην εκκλησία των Εισοδίων, ενώ τους άνδρες φυλάκισαν για ένα ολόκληρο χρόνο σε συνθήκες απερίγραπτης φρίκης, και δε θα γλίτωναν από την κατάσταση αυτή αν δεν παρενέβαινε ο εκπρόσωπος της Ρωσίας στο Ρέθυμνο Γεώργιος Σκουλούδης και ο Γενικός Πρόξενος της Ρωσίας στην Κρήτη που επέβαλαν στον Πασά να εξασφαλίσει στοιχειώδη καθαριότητα και ένδυση στους αιχμαλώτους του Αρκαδίου. 
Αφού έκλεισαν ένα χρόνο στη φυλακή οι αιχμάλωτοι ελευθερώθηκαν και πήγαν στα χωριά τους για να συνεχίσουν την κρητική επανάσταση.
Τη βαρβαρότητα της πολιορκίας αλλά και την απίστευτη φρίκη και σκληρότητα που βίωσαν οι αιχμάλωτοι τόσο κατά τη μεταφορά τους από το Αρκάδι στο Ρέθυμνο όσο και κατά τη διάρκεια της ενός έτους φυλάκισης τους, περιγράφουν με ανατριχιαστική σαφήνεια οι ίδιοι οι επιζήσαντες στις εκ των υστέρων μαρτυρίες τους που όχι μόνο προκαλούν ρίγη συγκίνησης αλλά και αποτελούν τα πλέον αδιάσειστα στοιχεία που συνθέτουν το παζλ της ιστορίας του ολοκαυτώματος της Ιεράς Μονής Αρκαδίου.
Όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο οι Τούρκοι θεώρησαν την άλωση του Αρκαδίου μεγάλη επιτυχία και την εόρτασαν πανηγυρικά με κανονιοβολισμούς. 

Αντίθετα, η συγκίνηση και η αγανάκτηση που προκάλεσε το γεγονός όχι μόνο στους Κρήτες και τους Έλληνες αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη ακόμα και την Αμερική ήταν τόσο μεγάλη, ώστε μπορούμε να μιλάμε για ένα μεγαλειώδη αντίκτυπο των γεγονότων με σωρεία φιλελληνικών και φιλοκρητικών αντιδράσεων. 
Παντού, όπου υπήρχαν ομογενείς και άνθρωποι με φιλελεύθερο πνεύμα και ευαισθησία για τα δικαιώματα του ανθρώπου τελέσθηκαν μνημόσυνα υπέρ αναπαύσεως των ηρώων του Αρκαδίου, έγιναν έρανοι και γράφτηκε πληθώρα φιλελληνικών επιστολών και δημοσιευμάτων.
Πηγή: Άρθρο της αρχαιολόγου Στέλλας Καλογεράκη
Από το βιβλίο «ΑΡΚΑΔΙ – Το ιστορικό Μοναστήρι»

http://rethemnosnews.gr/2014/11/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%85-148-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CE%B5/
......................." Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι "
Κώστας Μουντάκης-Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου................
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ:
"Εγώ στο Μουσταφά Πασά αζωντανός δεν πάω 
καλλιά θα πάρω θάνατο σαν άντρας να ποθάνω"

ΟΙ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ

Οι Αρχάγγελοι
Μιχαήλ και Γαβριήλ
Στην Αγία Γραφή συχνά γίνεται λόγος για τους αγγέλους. 
Κατά τον Πρόκλο Κωνσταντινουπόλεως, το όνομα Μιχαήλ ερμηνεύεται ως «Δύναμις Θεού» και Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος Θεού». 
Για το λόγο αυτό και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ υπηρέτησε με μοναδικό τρόπο την ενσάρκωση του Θεανθρώπου.
Οι άγγελοι είναι δημιουργήματα του Θεού. 
Σε σχέση με τους ανθρώπους είναι ανώτεροι στη γνώση, απαλλαγμένοι από τα πάθη, άϋλοι και ασώματοι, όχι όμως απολύτως γιατί παντογνώστης, απαθής, άϋλος, ασώματος, πανταχού παρών είναι μόνον ο Θεός. 
Είναι δεύτερα φώτα νοερά, τα οποία λαμβάνουν το φωτισμό τους από το πρώτο και άναρχο φως, το Θεού. 
Στο χριστιανισμό είναι πνευματοϋλικές υπάρξεις λεπτόσωμες και επιτελούν το έργο της δόξας και του ύμνου του Θεού. 
Συχνά προς ωφελεία των ανθρώπων έρχονται σε επαφή με αυτούς. Στην παράδοση μας έχει σχηματιστεί η εικόνα της ύπαρξης των αγγέλων ως νεανίες με φτερά αλλά και ιεροπρέπεια, με τη μορφή ενός επουρανίου στρατεύματος.
Χωρίζονται και κατατάσσονται σε τάγματα με ξεχωριστά ονόματα. Τα εννέα αγγελικά τάγματα είναι: 
Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι, Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Γνωστότεροι από αυτούς είναι οι Αρχιστράτηγοι Αρχάγγελοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Τους Αρχιστράτηγους Μιχαήλ και Γαβριήλ τους αποκαλούμε και Ταξιάρχες και την εορτή τους των Ταξιαρχών. 
Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Πλήθος διηγήσεων της προστατευτικής δράσης των Αρχαγγέλων και ιδιαίτερα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ διασώζονται σε διάφορες περιοχές. 
Κοντά στο Αίγιο υπάρχει η Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Καύχημα της Μονής είναι τα «Άχραντα Πάθη» που έχουν θαυματουργικές ιδιότητες. Στη Μυτιλήνη στο χωριό Μανταμάδες υπάρχει το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Εκεί φυλάσσεται μια ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία έχει πλαστεί από λάσπη, που έγινε από χώμα και από το αίμα των μοναχών μαρτύρων, οι οποίοι σφαγιάστηκαν στην περιοχή κατά την τουρκοκρατία. 
Τον Αρχάγγελο έπλασε ο μοναδικός μοναχός που επέζησε από τη σφαγή. 
Είναι από τα μεγαλύτερα πανελλήνια προσκυνήματα που διαρκώς θαυματουργεί.
Στην είσοδο της μονής βρίσκεται και η ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία ενώ είναι τοιχογραφία , θαυματουργικά είχε εξαφανιστεί κατά τις ημέρες της εθνικής κρίσης στην Κύπρο το 1963 και εμφανίστηκε ξανά με τη λήξη των γεγονότων.

Στη Λέσβο επίσης υπάρχει και ολόκληρο χωριό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, το χωριό Ταξιάρχης , όπου και η φερώνυμη εκκλησία, στην οποία μπορεί να δει κανείς το αποτύπωμα στο μαρμάρινο δάπεδο της εκκλησίας, ανάμνηση του θαύματος που συνέβη εκεί παλιότερα.
 Όταν ο Αρχάγγελος με τη θαυματουργική παρουσία του διέσωσε μια μοναχή την οποία καταδίωκαν οι Τούρκοι. 
Τον Ταξιάρχη ακόμη τιμούν με μεγάλη ευλάβεια στη Σύμη της Δωδεκανήσου, όπου και το μοναστήρι του Πανορμίτη, όπως έτσι τον ονομάζουν εκεί. 
Πολλά θαύματα αποδίδονται και εκεί στον Αρχάγγελο. 
Με τους Αρχαγγέλους και την προστασία τους συνδέεται ιδιαίτερα η Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.
Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

















Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο Mιχαήλ είναι ο πιο ένδοξος και λαμπρός ταξιάρχης των ασωμάτων Δυνάμεων. 
Πολλές είναι οι επεμβάσεις και οι ευεργεσίες του τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στη Καινή Διαθήκη. 
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στον Πατριάρχη Αβραάμ κατά τη θυσία του Ισαάκ. 
Έπειτα στον Λωτ, όταν τον λύτρωσε μαζί με την οικογένειά του από την καταστροφή των Σοδόμων. 
Μετά παρουσιάστηκε στον Πατριάρχη Ιακώβ, όταν τον λύτρωσε από τα φονικά χέρια του αδερφού του Hσαύ. 
Αυτός προπορεύονταν μπροστά από τους Ισραηλίτες όταν ελευθερώθηκαν από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, τους έδειχνε το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας. 
Αυτός παρουσιάστηκε στον μάντη Bαλαάμ, όταν εκείνος ήθελε να καταραστεί τον Ισραηλιτικό λαό για να μη συνεχίσει το δρόμο προς τη Χαναάν. 
Αυτός παρουσιάστηκε και στον Ιησού του Nαυή απαντώντας του «Eγώ αρχιστράτηγος Kυρίου νυνί παραγέγονα».
Είναι γνωστό και το θαύμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στους Κολοσσούς της Φρυγίας. 
Στην περιοχή των Κολοσσών είχε αναβλύσει πηγή με αγιασμένο νερό που θεράπευε κάθε αρρώστια. 
Εκεί χτίστηκε ναός στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. 
Οι ειδωλολάτρες στράφηκαν εναντίον του ιερέα του ναού, τον οποίο όμως προστάτευσε ο Αρχάγγελος και σώθηκε. 
Οι ειδωλολάτρες δοκίμασαν τότε να εκτρέψουν το ρου ενός ποταμού για να πνίξουν τον ιερέα και να καταστρέψουν το ναό. 
Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ επενέβη και με τη ρομφαία του έσκισε στα δυο τη γη και τα νερά χωνεύθηκαν μέσα. 
Έως σήμερα τα νερά των ποταμών χωνεύονται, γι' αυτό και το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

Αυτά και άλλα πολλά ιστορούνται για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στις θεόπνευστες Γραφές. 
Για αυτό και μείς τον προβάλλουμε ως προστάτη και φύλακα της ζωής μας.
Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
(ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ)

Όταν ο Εωσφόρος λόγω της υπερηφάνειας του εξεγέρθηκε κατά του Θεού, θέλησε να βάλει τον θρόνο του στον ουρανό και να γίνει όμοιος με το Θεό. 

Τον ακολούθησε ένα τάγμα Αγγέλων, το οποίο και αυτό αποσκίρτησε από το Θεό εξαιτίας της υπερηφάνειας του.
 Τότε εξέπεσαν και διώχτηκαν από τον ουρανό μαζί με τον αρχηγό τους τον Διάβολο. 
Και έγιναν όλοι τους σκοτεινοί αντί φωτεινοί. 
Δαίμονες αντί Άγγελοι.

Τότε ο μέγας αυτός αρχάγγελος Μιχαήλ, βλέποντας την ελεεινή έκπτωση των Αγγέλων , κατάλαβε την αιτία της πτώσης τους, και για αυτό με την υποταγή και την ταπείνωση την οποία έδειξε στο Δεσπότη Θεό, διεφύλαξε τόσον την δική του δόξα και λαμπρότητα, όσο και την δόξα των άλλων Αγγελικών ταγμάτων. 
Για την υποταγή του και την ταπείνωση αυτή, διορίστηκε από το Θεό Παντοκράτορα να είναι ο πρώτος των Αγγελικών τάξεων.

Κατά την περίοδο εκείνη ο αρχάγγελος Μιχαήλ συγκέντρωσε και ένωσε τις τάξεις των Αγγέλων, και φώναξε σ' αυτούς το "Πρόσχωμεν.
 Ήτοι ας προσέξωμεν και ας εννοήσωμεν, τι έπαθον ούτοι οι εκπεσόντες δαίμονες διά την υπερηφανίαν τους, οίτινες προ ολίγου ήτον μαζί με ημάς Άγγελοι.
Kαι ας στοχασθώμεν τι μεν είναι ο Θεός, τι δε είναι ο Άγγελος. 
O μεν γαρ Θεός, είναι Δεσπότης και Δημιουργός ημών των Aγγέλων. 
Hμείς δε οι Άγγελοι, είμεθα δούλοι και κτίσματα του Θεού''.
 Και έτσι ύμνησε και δόξασε τον Θεό Παντοκράτορα, αναφωνώντας εκείνον τον θείο και αγγελικό ύμνο με όλους τους Αγγέλους, «Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού». 
Αυτή λοιπόν τη σύναξη των αγγέλων εορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου.
Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ
















Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ
Μαζί με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ εορτάζεται και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. 
Πολλές είναι οι επεμβάσεις και οι ευεργεσίες του τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στη Καινή Διαθήκη. 
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ήταν αυτός που παρουσιάστηκε στον Δανιήλ και εξήγησε το όραμα που είδε περί των βασιλέων Mήδων, Περσών και Ελλήνων (Δαν. 8,16). 
Και πάλιν ο Γαβριήλ φανέρωσε στον Δανιήλ, ότι μετά από εβδομήντα χρόνια θα κρατήσει η αιχμαλωσία των Ισραηλιτών, και μετά από τετρακόσια ενενήντα επτά χρόνια θα έρθει ο Χριστός (Δαν. 9,21-25). 
Ο Γαβριήλ ήταν αυτός που έφερε την είδηση στην γυναίκα του Mανωέ, ότι θα γεννήσει τον Σαμψών.
Και στην Καινή Διαθήκη ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ήταν αυτός που έφερε την είδηση στον Ιωακείμ και την Άννα, ότι θα γεννήσουν την κυρία και Δέσποινα Θεοτόκο.
Αυτός είναι που έφερε την είδηση στον Ζαχαρία ότι θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. 
Ο Γαβριήλ έτρεφε και την Αειπάρθενο Μαρία δώδεκα χρόνια μέσα στα Άγια των Aγίων με ουράνια τροφή. 
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε την χαρμόσυνη είδηση στην Θεοτόκο, ότι θα γεννήσει από Πνεύμα Άγιο τον Yιό και Λόγο του Θεού. Αυτός παρουσιάστηκε στο όραμα του Ιωσήφ και του είπε να μη φοβηθεί, αλλά να παραλάβει τη Mαριάμ ως γυναίκα του, επειδή το παιδί που θα γεννήσει προέρχεται από Πνεύμα Άγιο. 
Αυτός παρουσιάστηκε και στους ποιμένες και τους έφερε την είδηση ότι γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου Xριστός. 
Και αυτός σε όραμα είπε στον Ιωσήφ να πάρει το Θείο Βρέφος και την Μητέρα του και να φύγει στην Αίγυπτο. 
Και πάλι αυτός ξαναείπε στον Ιωσήφ να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Πολλοί από τους ιερούς μελετητές και ασματογράφους γνωματεύουν, ότι ο θείος Γαβριήλ ήταν ο Άγγελος ο οποίος κύλισε την βράχο από το μνημείο του Ιησού. 
Και αυτός ήταν που έφερε το μήνυμα στις Μυροφόρες για την Ανάσταση του Κυρίου. 
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ήταν αυτός που υπηρέτησε το Μυστήριο της ένσαρκης οικονομίας του Θεού Λόγου από την αρχή ως το τέλος. 
Για αυτό και η Εκκλησία του Χριστού αποφάσισε να συνεορτάζει μαζί τους δύο Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ, και να επικαλείται την χάρη και τη βοήθεια τους.
ΕΟΡΤΕΣ
ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ
Πολλές είναι οι εορτές που είναι αφιερωμένες στους αγγέλους.
-Η Δευτέρα είναι αφιερωμένη στα τάγματα των Ουράνιων Δυνάμεων.
Η Σύναξις των Ασωμάτων


-Η Σύναξη των Αρχιστράτηγων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου. 
Την ημέρα αυτή είναι και η εορτή της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Τηρώντας την αρχαία παράδοση, η Εκκλησία τελεί την εορτή της συνάξεως των αρχιστράτηγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και όλων των επουρανίων δυνάμεων σε ανάμνηση της αποστασίας του σατανά.
 Όταν ο αρχάγγελος Μιχαήλ είδε το σατανά πεσόντα, κάλεσε τις ουράνιες δυνάμεις. 
Αναφώνησε «πρόσχωμεν» και ύμνησε με τους υπόλοιπους αγγέλους το Θεό. 
Αυτή η συγκρότηση ονομάστηκε σύναξη των ασωμάτων, δηλαδή ένωση και ομόνοια των αγαθών αγγέλων.
Ένα μέρος από τους αγαθούς αγγέλους έχοντας ως επικεφαλής τους τον Εωσφόρο εξαιτίας της υπερηφάνειας και του εγωϊσμού ήρθαν εναντίον του Θεού. Έτσι εξέπεσαν από την αγαθότητα και μεταβλήθηκαν σε πονηρά πνεύματα, τους δαίμονες. Αντιστρατεύονται το θέλημα του Θεού και υποβάλλοντας τους ανθρώπους σε διάφορους πειρασμούς προσπαθούν να τους απομακρύνουν από τη σωτηρία και από τον Θεό. 
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: 
« κάθε κακία επινοήθηκε από αυτούς όπως και τα ακάθαρτα πάθη. 
Και τους δόθηκε η παραχώρηση να προσβάλλουν τον άνθρωπο, δεν μπορούν όμως να εξαναγκάσουν κανέναν. 
Σε μας υπάρχει η δυνατότητα να δεχτούμε ή να μην δεχτούμε την προσβολή»
-Η Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στις 26 Μαρτίου.
-Η Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ «εν τω Άδειν» στις 11 Ιουνίου. Στη σκήτη του Πρωτάτου που βρίσκεται στις Καρυές της ιεράς μονής Παντοκράτορος υπάρχει λάκκος που έχει διάφορα κελιά. Σε ένα από αυτά το οποίο ήταν αφιερωμένο στην Παναγία κατοικούσε ένας ιερομόναχος με τον υποτακτικό του. 
Ένα Σάββατο βράδυ που ο γέροντας ήταν στο Πρωτάτο και ο υποτακτικός ετοιμαζόταν να αναγνώσει την ακολουθία του, ήρθε στο κελί του ένας ξένος και ζήτησε να φιλοξενηθεί. 
Έψαλλαν μαζί την ακολουθία, όταν όμως έφτασαν στην Τιμιωτέρα ο μοναχός έψαλλε μόνο «την Τιμιωτέρα των Χερουβείμ», ο ξένος μοναχός όμως έψαλλε «Άξιον εστί ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών» και στη συνέχεια πρόσθεσε και το «την Τιμιωτεραν...» έως τέλους. 
Ο Αγιορείτης μοναχός θαύμασε τον ύμνο και ζήτησε από τον ξένο να του τον γράψει. 
Επειδή δεν είχε χαρτί και μολύβι ο ξένος χάραξε τον ύμνο με το δάχτυλο του σε μάρμαρο και αμέσως εξαφανίστηκε. 
Η μαρμάρινη πλάκα στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη και από την εποχή εκείνη ο αρχαγγελικός αυτός ύμνος ψάλλεται από όλους τους Ορθοδόξους. Η εικόνα στην οποία εψάλλει ο ύμνος ονομάζεται «Άξιον Εστί» και φυλάσσεται στο Πρωτάτο, στον κεντρικό ναό των Καρυών του Αγίου Όρους. 
Ο ύμνος έχει ως εξής: «Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, την Μητέρα του Θεού ημών. Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν».
-Το θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στους Κολοσσούς της Φρυγίας, το εν Χώναις στις 6 Σεπτεμβρίου. 
Στην περιοχή των Κολοσσών είχε αναβλύσει πηγή με αγιασμένο νερό που θεράπευε κάθε αρρώστια. Εκεί χτίστηκε ναός στο όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Οι ειδωλολάτρες στράφηκαν εναντίον του ιερέα του ναού, τον προστάτευσε όμως ο Αρχάγγελος και σώθηκε. 
Οι ειδωλολάτρες δοκίμασαν τότε να εκτρέψουν το ρου ενός ποταμού για να πνίξουν τον ιερέα και να καταστρέψουν το ναό. Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ επενέβη και με τη ρομφαία του έσκισε στα δυο τη γη και τα νερά χωνεύθηκαν μέσα. 
Έως σήμερα τα νερά των ποταμών χωνεύονται. 
Γι' αυτό και το μέρος ονομάστηκε Χώναι.
ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῳ.
Φερωνυμία καταλλήλω ἐμπρέπων, καθυπουργεῖς ἐν τὴ τοῦ Λόγου σαρκώσει, ὡς στρατηγοὶ τῶν Ἀσωμάτων τάξεων ὅθεν εὐηγγέλισαι, τὴ Παρθένω Μαρία, χαῖρε προσφωνῶν αὐτή, τὸν Θεὸν γὰρ συλλήψη, ὂν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἠμᾶς, τοὺς σὲ ὑμνοῦντας, Γαβριὴλ Ἀρχάγγελε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὡς νεφέλη ὠράθης ἐπισκιάζουσα, Μιχαὴλ Ταξίαρχο τῷ σῷ ἁγίω ναῶ, ὑετίζων δαψιλῶς ὕδωρ ἀθάνατον ὅθεν ὡς ἄλλη κιβωτόν, διεφύλαξας αὐτόν, καὶ ρείθρων τῶν ποταμῖων, τὸν ροῦν ἠκόντιαας πόρρω, πρὸς εὐφροσύνην τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος β’.
Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοῖ θείας δόξῃς, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καὶ ἀρχηγοὶ Ἀσωμάτωv, τὸ συμφέροv ἡμῖv αἰτήσασθε, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι.
ΠΗΓΗ:



Μεγάλα είναι τα θαύματα που επιτελεί, με τη μεσιτεία του μπροστά στο θρόνο του Πανοικτίρμονα και Φιλάνθρωπου Θεού, ο Μέγας Αρχάγγελος Μιχαήλ. Μεγάλη είναι όμως και η ευλάβεια του ευσεβούς πληρώματος της Εκκλησίας μας που επισκέπτεται τον Ιερό μας Ναό, για να προσκυνήσει τη θαυματουργή του εικόνα και να τον επικαλεσθεί ως σύμμαχο και βοηθό σε κάθε είδους πρόβλημά του.
Εμείς οι οποίοι ζούμε εδώ, στον τόπο που φέρει το όνομά του, στον Ταξιάρχη Χαλκιδικής, δεν παύουμε ποτέ να αναπέμπουμε δοξολογία προς τον Φιλάνθρωπο Θεό και το Άγιο Αρχάγγελο Του διότι καθημερινά βλέπουμε και ζούμε τη δύναμη της μεσιτείας του και τα θαυματουργικά της αποτελέσματα.
Θα περιοριστούμε μόνο στο να αναφέρουμε μερικά από τα πολλά θαύματα που μαρτυρούνται από κατοίκους του χωριού μας, οι οποίοι είτε τ’ έζησαν από κοντά, είτε τ’ άκουσαν από τους παλαιότερους απ’ αυτούς και τα κρατούν ζωντανά στην καρδιά και τη μνήμη τους πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό βοηθούμε στην ωφέλεια των αδελφών μας προς οικοδομή.
1)Από το χωριό της Κ. της Χαλκιδικής, κάποια οικογένεια είχε ένα παιδί το οποίο αρρώστησε βαριά, δεν μιλούσε και πήγαινε διαρκώς από το κακό στο χειρότερο. 
Ένα βράδυ η μητέρα του είδε σε όνειρο ένα Ναό και μία φωνή να την καλεί να φέρει το παιδί της στο χωριό Ταξιάρχης. 
Η μητέρα με την ελπίδα στη καρδιά, πήρε το παιδί και ξεκίνησε να το φέρει στο χωριό.
Όταν έφτασε και αντίκρισε την Εκκλησία, κατάλαβε ότι ήταν αυτή που είχε δει στο όνειρό της. 
Το παιδί θεραπεύτηκε εντελώς και σε ανάμνηση αυτού του θαύματος, μεγαλώνοντας, έβαζε κάθε χρόνο ένα λεωφορείο από το μέρος που κατάγονταν και έρχονταν να προσκυνήσουν τον Άγιο Ταξιάρχη.
 (Η παράδοση αυτή συνεχίζεται μέχρι και σήμερα).
Θα πρέπει ν’ αναφέρουμε ότι το όνομα του παιδιού που θεραπεύτηκε ήταν Μιχάλης.
2) Κάποιο παλικάρι από το χωριό Γ. της Χαλκιδικής, έπαθε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο του, αρκετά σοβαρό.
Το αυτοκίνητο έπαθε μεγάλη ζημιά και το παιδί έμεινε αναίσθητο και αβοήθητο για πολύ ώρα, επειδή το μέρος που είχε πέσει δεν ήταν εμφανές από το δρόμο.
Δύο αμάξια που έτυχε να περάσουν από εκεί και να το δουν, το βοήθησαν και το μετέφεραν στο νοσοκομείο. Το παλικάρι, ενώ ήταν ακόμη αναίσθητο και χωρίς να έχει έρθει ποτέ στο χωριό μας, καθώς το μετέφεραν στο νοσοκομείο, μέσα στο παραμιλητό του, έλεγε συνέχεια «Ταξιάρχης – Ταξιαρχών», σαν να συζητούσε με κάποιον.
Μετά από λίγο καιρό το παιδί έγινε εντελώς καλά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ονόματα των ανθρώπων που τον βοήθησαν ήταν Άγγελος και Μιχάλης. Μετά τη σωτήρια του παλικαριού, οι γονείς του συγκλονισμένοι ήρθαν στο Ναό και πρόσφεραν μια γενναία δωρεά και μας διηγήθηκαν το περιστατικό το οποίο και καταγράψαμε.
3) Στον Ταξιάρχη, πριν από μερικά χρόνια ζούσε κάποια επιφανής οικογένεια με το επώνυμο Κ. Ο πατέρας της οικογένειας αυτής διορίστηκε επίτροπος στο Ναό του Αγίου Ταξιάρχου, όμως δεν ήταν αρκετά επιμελής στα καθήκοντα του.
Κάποιο βράδυ παρουσιάστηκε στο όνειρό του ο Άγιος Αρχάγγελος και τον παρότρυνε να δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις ανάγκες του Ναού. Η απάντηση του επιτρόπου όμως ήταν η εξής: «Και τι είναι η Εκκλησία στάβλος για να πηγαίνω κάθε ημέρα εκεί;».
Τότε ο Άρχοντας Μιχαήλ προς παραδειγματισμό άρχισε να δέρνει τον επίτροπο με την λαβή του ξίφους του. Το θαύμα του Αρχαγγέλου, την επόμενη ημέρα το διηγήθηκε ο ίδιος ο επίτροπος σε ολόκληρο το χωριό, ενώ από τότε άρχισε να υπηρετεί τον Ιερό Ναό με μεγάλη επιμέλεια και ζήλο.
4) Την εποχή που οι Βούλγαροι μάστιζαν τις περιοχές της Μακεδονίας, στην περιοχή του Χολομώντα σκοτώθηκε ένα βουλγαρικό απόσπασμα, περίπου είκοσι ατόμων.
Ως αντίποινα αιχμαλωτίστηκαν είκοσι νέοι από τον Ταξιάρχη και οδηγήθηκαν όλοι οι κάτοικοι στη θέση «Αλώνι» για να παρακολουθήσουν την παραδειγματική τιμωρία τους.
Την ώρα που ο Ιερέας διάβαζε ευχές στους ετοιμοθάνατους, Ω! του παραδόξου θαύματος, μπροστά στα μάτια όλων, το πολυβόλο που είχε ετοιμαστεί για την εκτέλεση, γύρισε προς το μέρος του αρχηγού του βουλγαρικού τάγματος και τον τραυμάτισε στα πόδια.
Έκπληκτοι μπροστά στο συμβάν οι Βούλγαροι ρώτησαν τους ντόπιους ποιόν έχουν Πολιούχο στο χωριό, ελευθέρωσαν τους κρατουμένους και έφυγαν χωρίς να πειράξουν κανένα.
Διαβάστε επίσης: Ο Τούρκος που προσκύνησε τον ταξιάρχη Μιχαήλ και το θαύμα
5) Κάποιος Βλάχος στην καταγωγή, μπήκε βράδυ στον Ιερό Ναό του Ταξιάρχου για να κλέψει τα τάματα, δεν μπορούσε να απομακρυνθεί παρά μόνο έτρεχε γύρω από το Ναό. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τα ξημερώματα οπότε και τον συνέλαβαν.
6) Δασκάλα, με το όνομα Β. η οποία κατάγονταν από τον Π. της Χαλκιδικής, οδηγήθηκε από τους συγγενείς της στον Ιερό Ναό του Αρχαγγέλου, σε πολύ άσχημη κατάσταση. Όταν την έπιανε κρίση χτυπούσε ακόμη και τους συγγενείς της, και για να την συγκρατήσουν χρειάζονταν αρκετά άτομα.
Αφού παρέμεινε αρκετό διάστημα στο Ναό έφυγε τελείως θεραπευμένη.
7) Στην κολώνα που βρίσκεται μπροστά από το προσκυνητάρι του Αγίου Ταξιάρχη,παλαιότερα υπήρχαν αλυσίδες και χειροπέδες με τις οποίες έδεναν τους ασθενείς που έρχονταν να θεραπευτούν, όταν τους έπιανε κρίση και γίνονταν επικίνδυνοι. Τέτοια πρόσωπα έρχονται αρκετά κάθε χρόνο και αφού παρέμεναν κάποιο διάστημα στο Ναό έφευγαν θεραπευμένα.
8) Το 1960 περίπου διέρρηξαν τον Ιερό μας Ναό και έκλεψαν δεκαπέντε μικρές εικόνες του τέμπλου οι οποίες είχαν μεγάλη αξία. Το χωριό μας αναστατώθηκε. Όμως ο Αρχάγγελος με θαυμαστό πράγματι τρόπο έφερε πίσω τις εικόνες. Αυτοί οι οποίοι τις έκλεψαν προσπάθησαν να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό, κατά πάσα πιθανότητα, κρυμμένες από τον έλεγχο και ετοιμάζονταν να φύγουν όταν μέσα από τα φορτίο κύλησε μια εικόνα την οποία είδαν οι αστυνομικοί και τους συνέλαβαν.
Για τις εικόνες αυτές, πήγαν στο Κιάτο εκπρόσωποι του Ναού, όπου τις αναγνώρισαν και τις έφεραν πίσω με κάθε τιμή και μεγαλοπρέπεια.
9) Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε ότι πολλές φορές οι κάτοικοι του χωριού ακούνε κρότους και θόρυβο μέσα από το Ναό και τότε λένε ότι «ο Άγιος θρονιάστηκε» δηλαδή ότι έλειπε η Χάρη από το προσκυνητάρι – θρόνο, προς βοήθεια κάποιου που είχε ανάγκη και τότε επέστρεφε.
10) Κυρία από τη Θεσσαλονίκη, η οποία επισκέφτηκε στο Ναό μας, μέσα στο τρέχον έτος (2006), εργαζόμενη στο Υπουργείο …. Και η οποία ονομαστικά μας κατέθεσε την Θεϊκή παρέμβαση του Αρχαγγέλου στη ζωή της, μας ανέφερε ότι πριν λίγο καιρό φίλοι της από το χωριό Γαλάτιστα της Χαλκιδικής την έφεραν στο Ταξιάρχη για προσκύνημα επειδή είχε παρουσιαστεί όγκος στο αυτί της και έπρεπε να κάνει εγχείρηση. Παρακάλεσε τον Αρχάγγελο κλαίγοντας να αφαιρέσει με το σπαθί του τον όγκο και στην εξετάσεις που έκανε πριν την επέμβαση ο όγκος είχε εξαφανιστεί ΄΄ λες και τον είχαν κόψει με μαχαίρι΄΄, είπαν οι γιατροί. Για περισσότεροι σιγουριά επισκέφτηκε και Νοσοκομείο στην Αγγλία όπου και εκεί της είπαν ότι δεν υπήρχε πια όγκος.
11) Μέσα στο μήνα Μάιο του 2006, επισκέφτηκε το χωριό μας ζευγάρι από το χωριό Άγιος Νικόλαος Χαλκιδικής και μας διηγήθηκε ότι ενώ ο σύζυγος ετοιμάζονταν να κάνει εγχείρηση παρουσιάστηκε ο Αρχάγγελος στον ύπνο του και του είπε ότι δεν έχει να φοβάται τίποτα και η εγχείρηση θα έχει επιτυχία. Τους κάλεσε να προσκυνήσουν στο χωριό μας την Εικόνα του. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ζευγάρι αυτό πρώτη φορά επισκέπτονταν το χωριό μας.
12) Φοιτητής από τη Θεσσαλονίκη που επισκέφθηκε τον Ιερό μας Ναό, μαρτυρεί ότι κατά την προσκύνηση της Ιεράς Εικόνας και ενώ προσευχόνταν για να του δώσει ο Αρχάγελλος κάποιο ΄΄σημείο΄΄ παρηγοριάς στον πνευματικό του αγώνα και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, είδε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ ολοζώντανο μπροστά του να βγαίνει μέσα από την Εικόνα.
Μέσα στο μικρό χώρο που διαθέτουμε προσπαθήσαμε να αναφέρουμε λίγα από τα τόσα θαύματα που πραγματοποιήθηκαν με τη μεσιτεία του Αρχιστράτηγου Μιχαήλ ώστε να δοξαστεί για μια ακόμη φορά το Πανάγιο όνομα του Πανάγαθου Θεού μας.
Πιστεύουμε ότι γι’ αυτόν που έχει πίστη, τα περιστατικά αυτά θ μιλήσουν στην καρδιά του, θα δυναμώσουν την πίστη του, και θα κινήσουν τα χείλη του προς τη δοξολογία του ονόματος του Θεού.
Θα τον βοηθήσουν να απελευθερωθεί από τα δεσμά της αμαρτίας και να ανοίξει τα φτερά της πίστεως, ώστε να μπορέσει να πετάξει με τη βοήθεια και την προστασία του Παμμεγίστου Ταξιάρχου Μιχαήλ και πασών των Αϋλων Ασωμάτων Δυνάμεων στο μόνο αληθινό και άφθαρτο κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Αμήν!
Σχετικά άρθρα
Το τάμα της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου στον Αρχάγγελο Μιχαήλ στη Μυτιλήνη
Αρχάγγελος Μιχαήλ Σύμης: Μπουκάλια πιστών απο κάθε γωνιά της γης
Αρχάγγελος Μιχαήλ: Σήμερα γιορτάζει η Πολεμική Αεροπορία
Αρχάγγελος Μιχαήλ: Ο Ταξιάρχης κι η ευλάβεια του λαού
Αρχάγγελος Μιχαήλ: Εξαφανίζεται από την Εικόνα για 5 Λεπτά-Ντοκουμέντο
Το «συνεχές» Θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Σύμη