'Αγίου Φανουρίου σήμερα, γιορτάζει ο Άγιος Φανούριος, ο Προστάτης της Ρόδου, που φανερώθηκε τον 13 αι μ.Χ. – Τα 12 μαρτύ­ρια, η θαυματουργή εικόνα και η φανουρόπιτα...

 

 

Ο Άγιος Φανούριος είναι Προστάτης της Ρόδου, η ύπαρξή του αγνοήθηκε μέχρι και τον 14ο αιώνα, οπότε και βρέθηκε η εικόνα του, όταν έσκαβαν σε ερείπια παλαιού ναού σε απόσταση μόλις 100 μέτρων από την νότια τειχική οχύρωση της Μεσαιωνικής Πόλης Ρόδου. Γιορτάζεται σε όλη την Χριστιανοσύνη στις 27 Αυγούστου.

Ο Μητροπολίτης Ρόδου Νείλος (1355-1369) διάβασε την επιγραφή “Άγιος Φανούριος” και βρήκε την εικόνα με ένα νέο ντυμένο με στρατιωτική ενδυμασία, που κρατούσε σταυρό με λαμπάδα και ήταν πλαισιωμένος από 12 σκηνές του μαρτυρίου του, γι’αυτό και αρκετοί τον προσομοιάζουν με τον Άγιο Γεώργιο, τον Τροπαιοφόρο. Ο Μητροπολίτης Νείλος  καθιέρωσε ως ημερομηνία εορτής του Αγίου την ημέρα εύρεσής του, δηλαδή την 27η Αυγούστου.

Σήμερα ο Ιερός Ναός του Αγίου Φανουρίου στη Μ. Πόλη Ρόδου, συντηρείται κτηριακά από την Εφορία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και αποτελεί ένα θαυμάσιο προσκυνηματικό τόπο, αλλά και αρχαιολογικό-τουριστικό σημείο, δεδομένου ότι οι αγιογραφίες του χρονολογούνται από το 1335 μ Χ.

Ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, στις 27 Αυγούστου ο τέως Δήμαρχος Ρόδου κ.Φώτης Χατζηδιάκος (θητεία 2014-2019)  καθιέρωσε να γιορτάζεται ο Άγιος Φανούριος, που είναι ο ένας από τους δυο προστάτες του νησιού [συνπολιούχος είναι ο Κωνσταντίνος ο Υδραίος του οποίου η μνήμη γιορτάζεται στις 14 Νοεμβρίου]. Ο εορτασμός του Αγίου πραγματοποιείται  στην είσοδο του δημαρχιακού κτηρίου , του οποίου υφίσταται προσκυνηματικός χώρος.

Από τη Ρόδο η λατρεία του Αγίου Φανουρίου εξαπλώθηκε στη Λέσβο, στην Κύπρο, στη Χίο αλλά  κυρίως στην Κρήτη, όπου υπάρχουν τρία σπουδαία μοναστήρια και δεκάδες ναοί. 

Στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα σε όλη τη διάρκεια του έτους ο άγιος τιμάται με την προσφορά άρτων και γλυκισμάτων, τη γνωστότερη Φανουρόπιτα, η οποία παρασκευάζεται από επτά ή εννέα υλικά, νηστίσιμα κυρίως υλικά “για να συγχωρέσει ο Θεός την μάνα του Αγίου”

Η παράδοση που σχηματίστηκε, στην άγνωστη βιογραφία του είναι ότι η μητέρα του ήταν σκληρή, άπονη και αυστηρή με τους φτωχούς. Στη μνήμη της και για να συγχωρεθεί, ο Άγιος Φανούριος ζήτησε μια χάρη: Να μην πηγαίνουνε πράμα γι’αυτόν, μόνο για τη μάνα του για να λένε να την συγχωρέσει ο Θεός…”

Τον Άγιο Φανούριο έκανε αρκετά δημοφιλή η παρήχηση του ονόματός του προς το φαίνω, φανερώνω. Το αντάλλαγμα είναι η παρασκευή φανουρόπιτας που μοιράζεται στον κόσμο.

Στην Κύπρο, στην Κρήτη στη Σκιάθο, στη Φλώρινα αρχικά και αργότερα στην Ελλάδα ο Άγιος Φανούριος  σύμφωνα με την παράδοση φανερώνει τον γαμπρό στα ανύπανδρα κορίτσια.

ΕΔΩ η καλύτερη συνταγη για φανουρόπιτα

iporta.gr

Τα θαύματα 

Ο Άγιος Φανούριος έκανε αρκετά θαύματα στους πιστούς που επικαλούνται το όνομά του κι ένα απ’ αυτά είναι το ακό­λουθο:

Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 – 1669 μ.Χ.), που είχαν δικό τους Αρ­χιεπίσκοπο και γι’ αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον Καθολικισμό (Παπισμό).

Έτσι οι Λατίνοι πήρανε σαν καταπιεστι­κό μέτρο ενάντια στην Ορθοδοξία να μην επιτρέπουν να χειροτονούνται ιερείς στην Κρήτη, οπότε οι Κρητικοί αναγκάζονταν να μεταβαίνουν στο νησί Τσιρίγο (Κύθηρα) για να χειροτονηθούν ιερείς από Ορθόδοξο Αρχιερέα, που έδρευε εκεί.

Κάποια εποχή λοιπόν ξεκίνησαν απ’ την Κρήτη τρεις διάκονοι για το Τσιρίγο κι αφού χειροτονήθηκαν εκεί ιερείς, επέστρεφαν τρισευτυχισμένοι στο πολύπαθο τότε απ’ τη σκλαβιά νησί τους. Κατά κακή τους τύχη Αγαρηνοί πειρατές τους συνέλαβαν στο πέλαγος, τους μετέφεραν στη Ρόδο, όπου τους πούλησαν σε τρεις διαφορετικούς Αγαρηνούς αφέντες.

Η θέση των τριών ιερέων ήταν αξιοθρή­νητη κι όμως μια γλυκιά προσμονή ήλθε να γλυκάνει το πικρό παράπονό τους. Μάθα­νε πως στη Ρόδο ο Άγιος Φανούριος θαυματουργούσε και σ’ αυτόν στήριξαν τις ελ­πίδες τους κι ολοένα προσεύχονταν και τον επικαλούνταν ο καθένας τους ξεχωριστά, για να τους λυτρώσει απ’ τη σκληρή αιχ­μαλωσία στους μιαρούς Αγαρηνούς.

Ζήτησε, λοιπόν, ο κάθε ιερέας, χωρίς να συνεννοηθούν μεταξύ τους, απ’ τον αφέν­τη του, να του δώσει άδεια να μεταβεί στην εκκλησία για να προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου Φανουρίου. Πήρανε κι οι τρεις τους μ’ ευκολία την άδεια, προσκύνησαν μ’ ευλάβεια την εικόνα του Αγίου βρέχοντας τη γη με τα δάκρυά τους, γονατιστοί σαν προ­σεύχονταν, και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους παρακαλούσαν τον Άγιο Φανούριο να μεσολαβήσει για να γλιτώσουν πια απ’ τα χέρια των Αγαρηνών.

 
Το συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Φανουρίου

Το παρακάτω κείμενο είναι ενός ανθρώπου, που επιχειρεί να περιγράψει κάτι το απερίγραπτο. Ένα θαύμα που άλλαξε τη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του:

«Μου συνέβη κάτι στη ζωή που το μόνο που νομίζω είναι ότι έχω υποχρέωση να κάνω είναι να το φωνάζω όπως λέμε.

Στις 27/7/2002 μου τηλεφώνησαν στο χωριό που βρισκόμουνα στα Χανιά. Πήγα στην Αθήνα, ο Ανδρέας, ο γιος μου, ήταν πολύ άρρωστος και το πρωί, την άλλη μέρα δηλαδή, βρισκόμουν στην Καλλιθέα των Αθηνών στο σπίτι του μικρότερου γιου μου».

Και αρχίζει να μου διηγείται τα πράγματα όπως είχαν εξελιχθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή.

«Μου λέει, λοιπόν, πατέρα, ο Ανδρέας μας τώρα και μια βδομάδα είχε κυμαινόμενο πυρετό και διάρροια, πήγε στο Τζάνειο Νοσοκομείο στις 20 του ίδιου μηνός και του είπαν ότι είναι μια εντερική ανωμαλία και ότι κανονικά πρέπει να μπει στο Νοσοκομείο. Είχε πάει μαζί ένας αδελφικός του φίλος, εν τέλει αποφάσισαν να μην μείνουν και έφυγαν μέχρι και στις 26 του ίδιου μηνός η κατάσταση η ίδια. Κατόπιν πιέσεως της γυναίκας του αποφάσισε να καλέσουν τον ίδιο φίλο και τις απογευματινές ώρες τις 26 Ιουλίου, ημέρα Αγίας Παρασκευής, πάνε στο Νοσοκομείο ´Γεννηματάς´ που εφημέρευε. Από ό,τι, λοιπόν, λέει ο συνοδός ο Ανδρέας κατά την είσοδό του στο Νοσοκομείο δεν ισορροπούσε και τόσο καλά, μόλις τον είδαν οι γιατροί διαπίστωσαν φαίνεται τη σοβαρότητα της καταστάσεως του ασθενούς που σε κάποια στιγμή βρέθηκε πάνω του όλο το τμήμα της εφημερίας των γιατρών.

 
Δεν άργησαν να διαπιστώσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και λένε στη συνοδό του, ενώ ειδοποίησαν και τη γυναίκα του και τον αδελφό του. Εδώ θα προσθέσω ότι ο ασθενής έχει και δύο κοριτσάκια σε ηλικία κάτω των 5 ετών. Ο ασθενής μετά από λίγο έπεσε σε κώμα και εισήχθη στην Εντατική και από εκεί βρέθηκε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς το Σισμανόγλειο οι γιατροί συνοδοί είπαν στους φίλους του ασθενή ότι εκείνη την ώρα μόνο η καρδιά λειτουργούσε μόνη της, όλα τα άλλα όργανα λειτουργούσαν με υποστήριξη.

Εγώ βρέθηκα στο Σισμανόγλειο στις 28 Ιουλίου, την άλλη ημέρα του Αγίου Παντελεήμονα, που είναι και ημέρα γενεθλίων μου, είδα τον Ανδρέα καλωδιωμένο, πρησμένο στο τριπλάσιο του φυσιολογικού όγκου, μελανιασμένα τα πόδια από τα γόνατα και κάτω και την αγωνία των γιατρών να ψάχνουν να εντοπίσουν τον ιό που προκάλεσε αυτή την κατάσταση.

Λόγω της φύσεως της δουλειάς του προσανατολίζονταν προς τη λεπτοσπείρωση.

Εν τω μεταξύ οι γιατροί δεν έμεναν με σταυρωμένα χέρια, του χορηγούσαν αντιβιοτικά.

Εν τέλει ευρέθη το μικρόβιο ´Ρητσέτσια´, ένα μικρόβιο, που, όπως μα είπαν, δεν είναι σύνηθες στον ελλαδικό χώρο.

Κάποια στιγμή χρειάστηκε να ανοιχθεί στον ασθενή τραχειοτομή.

Πέρασε ένας ακριβός μήνας μέχρι και την 26 Αυγούστου ο ασθενής δεν συνήλθε ποτέ, ενώ οι γιατροί μας συμπαραστέκονταν…

Στις 26 του Αυγούστου, στη 1 μ.μ., που ως συνήθως ενημερώνονται οι συγγενείς του ασθενούς, μπαίνω εγώ να μας ενημερώσει ο καθηγητής της Εντατικής. Η ενημέρωση, λοιπόν, ήταν ακριβώς αυτή: ´Ο ασθενής σας δεν παρουσιάζει καμία βελτίωση, απεναντίας η αξονική μας δείχνει όλο και περισσότερο ότι ο εγκέφαλος πρέπει να είναι νεκρός´.

Με λίγα λόγια δεν είχαμε ούτε έστω μια απειροελάχιστη ελπίδα, αυτά έλεγαν τα όργανα, διότι, παρόλες τις προσπάθειες των γιατρών να τον ξυπνήσουν, ήτο αδύνατο.

Το πρωί όμως της 27ης Αυγούστου, η γιατρός της βάρδιας τον είδε να έχει ξυπνήσει. Φυσικά σίγουρα θα ξαφνιάστηκε Αυτό που του είπε ήταν ότι έχει μια καλή σύζυγο και κείνος της απάντησε με δυσκολία λόγω της τραχειοτομής… καταφατικά με ένα ´ναι´.

Την ίδια μέρα πήγα στο Νοσοκομείο με τον γιο μου Γιώργο και στις 12.30 μπήκε μόνος ο γιος μου στην Εντατική, ενώ εγώ έμεινα απ’ έξω. Είχα απομακρυνθεί από την Εντατική και αίφνης βλέπω τον γιο μου να εξέρχεται δακρυσμένος!
Εγώ εκείνη την ώρα που ποτέ δεν είχα χάσει την πίστη μου, εσκέφθηκα ότι ´τελείωσε´ ή ´τελειώνει´.

Πήγα, λοιπόν, κοντά και με λυγμούς μου λέει ´πατέρα μίλησα με τον Ανδρέα´. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου!

Πήγαμε πάλι στον ίδιο καθηγητή για ενημέρωση και αιφνιδιασμένος και αυτός μας είπε ότι υπήρχε μια γενική βελτίωση.

Ο ασθενής είχε ιαθεί εντελώς σχεδόν, εκτός από την κίνηση.

Μετά από 10 περίπου ημέρες ο ασθενής επέστρεψε στο ´Γεννηματάς´ όπου και ανήκε ως ασθενής και από εκεί στη Βούλα και μετά από κάποιο διάστημα ο Ανδρέας πήγε σπίτι του και στη δουλειά του.

Εδώ τώρα είναι για μένα το θαύμα, στο χωριό που βρισκόμουν στα Χανιά, κάποιο βράδυ ένα αόρατο πουλί ήθελε να μπει στο σπίτι με κραυγές που δεν έχω ξανακούσει στη ζωή μου και αόρατο εξαφανίστηκε. Ακόμη το σημαντικότερο είναι ότι το ξημέρωμα που ξύπνησε ο Ανδρέας, εγώ την ίδια νύχτα είδα στον ύπνο μου έναν Ρωμαίο στρατιώτη, εγώ σαν πιστός Χριστιανός, αλλά δεν πάω τακτικά στην εκκλησία, δεν ήξερα την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και μάλλον τον νόμιζα υπερήλικα Άγιο. Τον είδα πάνω από κάτι σαν κατεδαφισμένο σπίτι ούτε μου μίλησε ούτε τίποτε.

Μες τη χαρά μας, λοιπόν, εκείνη την ημέρα κάποια γυναίκα είπε ότι είναι του Αγίου Φανουρίου και έπρεπε να πάμε να ανάψουμε ένα κερί.

Πήγαμε, λοιπόν, στο Περιστέρι σε έναν ναό του Αγίου Φανουρίου και εκεί σκύβοντας να προσκυνήσω είδα στην εικόνα τον Ρωμαίο στρατιώτη που δεν ήταν άλλος από τον Άγιο Φανούριο, μεγάλη η Χάρη του και δοξασμένο το όνομά Του.

Εγώ λέω ο Άγιος Φανούριος που ξημέρωνε η γιορτή του έκανε το θαύμα και γύρισε στη ζωή τον γιο μου.

Δεν θέλω να πείσω κανένα ότι είναι θαύμα. Απλά το έζησα, το ζω και θα ευχαριστώ τον Θεό και τον Άγιο κάθε ώρα.

Το μόνο τάμα που έκανα στον Άγιο είναι να το μάθουν πιο πολλοί, αν και ο Άγιος -φυσικά- δεν έχει ανάγκη τη δική μου προβολή».

Το εκκλησάκι στην Κρήτη με τα αμέτρητα θαύματα

 
Το εκκλησάκι βρίσκεται στο 27ο χιλιόμετρο για όσους κινούνται από Χανιά προς το Ρέθυμνο, αλλά είναι καλά «κρυμμένο» πίσω από τα δέντρα.

Όπως αναφέρουν πολλοί θυμούνται ακόμη το περιστατικό του Χανιώτη ο οποίος έπασχε από καρκίνο και υποστηρίζει ότι ονειρεύτηκε τον Άγιο Φανούριο που του ζητούσε να φέρει το αντίγραφο της εικόνας από τη Ρόδο.

Χωρίς δεύτερη σκέψη το έπραξε, χωρίς όπως λέει να γνωρίζει ότι ήταν πολύ καιρό επιθυμία του εφημέριου να μεταφερθεί στο εκκλησάκι η εν λόγω εικόνα. Όπως αναφέρεται από πιστούς, ο άνδρας που είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας συνεχίζει να ζει και εργάζεται στα Χανιά.

Σύμφωνα με το daynight, ο 67χρονος εφημέριος με συγκίνηση κάνει λόγο για τον Άγιο Φανούριο που ανταποκρίνεται άμεσα στη βοήθεια που ζητούν οι πιστοί και οι προσκυνητές και δίνει τη δύναμή του, χαρίζοντας ένα από τα αμέτρητα θαύματα που περιγράφονται από «στόμα σε στόμα».

Πολλοί έχουν να θυμηθούν τους δύο άντρες που ακόμα επιστρέφουν κάθε χρόνο στο εκκλησάκι με αρτοπλασία καθώς όταν ήταν φαντάροι είδαν το «χάρο με τα μάτια τους» αλλά σώθηκαν.

Οι φαντάροι οδηγούσαν στην εθνική και έτρεχαν με ταχύτητα προς τα Χανιά για να φτάσουν εγκαίρως στη μονάδα, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν με άλλο αυτοκίνητο. Όλοι σχολίασαν ότι θα έπρεπε να είχαν σκοτωθεί βλέποντας το διαλυμένο αυτοκίνητο. Σώθηκαν όμως κατά ανεξήγητο τρόπο. 

Πηγή:

Εορτή Αποστόλου Τίτου σήμερα του μοναδικού 'Ελληνα 'Αποστόλου, μαθητή του Αποστόλου των 'Εθνών Παύλου και πρώτου Επισκόπου Κρήτης! Σε αυτόν οφείλουμε τη γέννηση και τη διάδοση της Ορθοδοξίας στην Κρήτη, με την ίδρυση της 1ης ορθόδοξης επισκοπικής έδρας, στην αρχαιολογική σήμερα Γόρτυνα, νότια του Ηρακλείου Κρήτης.

Διπλή Γιορτή σήμερα για την #Κρήτη &
το #Ηράκλειο!
✝️#Αγίου_Αποστόλου_Τίτου, που απεβίωσε το έτος 105 μ.χ, 1ου Επισκόπου Κρήτης!
Σήμερα, πανηγυρίζει ο ιστορικός ναός του Αγίου Τίτου, όπου μάλιστα βρίσκεται, η Τιμία Κάρα του #Αποστόλου_Τίτου το ιερό κειμήλιο της Ορθοδοξίας μας!  'Εορτή Αποστόλου Τίτου σήμερα του μοναδικού  'Ελληνα 'Αποστόλου!
Ο Άγιος Τίτος ήταν αγαπημένος μαθητής του Αποστόλου των 'Εθνών, #Παύλου & 1οςεπίσκοπος Κρήτης!
Η πρώτη εκκλησία αφιερωμένη στο όνομά του ήταν αυτή στην παλιά πρωτεύουσα #Γόρτυνα, που στέγαζε & τη μητρόπολη του νησιού μέχρι την καταστροφή της από σεισμό & τη μεταφορά της πρωτεύουσας από τους Άραβες (828) από τη Γόρτυνα στο Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο).
Σ' αυτόν οφείλουμε τη γέννηση & τη διάδοση της Ορθοδοξίας &του Ευαγγελίου στην Κρήτη,
& την πίστη στον Ιησού Χριστό, με την ίδρυση της 1ης ορθόδοξης επισκοπικής έδρας, στην αρχαιολογική σήμερα Γόρτυνα, νότια του Ηρακλείου Κρήτης.

Εγκαινιάζοντας έκτοτε μια αδιάλειπτη σχέση ανάμεσα στον Τριαδικό Θεό &στον Κρητικό λαό που έχαιρε της αγάπης του Θεού &των Αγίων Αποστόλων του!  Σημάδι ευλογίας γενικότερα για τον  Κρητικό λαό &την Κρήτη, όπου βρίσκεται η Τιμία Κάρα του, ιερό κειμήλιο της Ορθοδοξίας μας! Απεβίωσε το έτος 105 μ.χ.
🌿🇬🇷🌿2η Γιορτή #Σαν_σήμερα  #25η_Αυγούστου_1898 πριν 120χρόνια λοιπόν στην #Κρήτη στο τουρκοκρατούμενο #Ηράκλειο, η μεγάλη Σφαγή 700 Ελλήνων &17 Άγγλων από εξαγριωμένο τουρκικό όχλο μετά από την υποκίνηση των ηγετών τους.
#25η_Αυγούστου_1898 🕯️
η ανάμνηση της ημέρας της 25ης Αυγούστου του 1898 όπου ναι μεν υπήρξε η ημέρα της Μεγάλης Σφαγής που σημειώθηκε στην οδό Πλάνης, ( έκτοτε ονομάσθηκε 25ης Αυγούστου) που όμως υπήρξε, η αφορμή να στραφεί το ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων για την  απελευθέρωση του νησιού σπό τον τουρκικό ζυγό & η αρχή του τέλους της παραμονής των Τούρκων στο νησί &την  'Ενωση της Κρήτης με την Μητέρα Ελλάδα μερικά χρόνια μετά τον Δεκέμβριο του 1901
✝️Μαρτύρων Μνήμη🌿🇬🇷🌿🕯️
"Η τελευταία πράξη της πολυχρόνιας τραγωδίας του κρητικού λαού παίχτηκε εδώ στο Ηράκλειο, στον κυριότερο εμπορικό δρόμο, που οδηγεί από το κέντρο προς το λιμάνι, στις 25 Αυγούστου 1898. Σ' όλη την περιοχή του δρόμου αυτού εσφάγησαν &εκάησαν ζωντανοί περισσότεροι από 500 Χριστιανοί &μαζί με αυτούς 17 Άγγλοι & ο πρόξενος της Αγγλίας #Λυσίμαχος_Καλοκαιρινός από τον μαινόμενο τουρκικό όχλο του Ηρακλείου.Ο τουρκικός στρατός που βρισκόταν στην πόλη, όχι μόνο δεν τους εμπόδισε στο έργο τους, αλλά συνέπραξε μ' αυτούς στη σφαγή και τη διαρπαγή.
Η Διοίκηση του αγγλικού στρατού κατοχής βρήκε τους πρωταίτιους 17 Τούρκους &τους κρέμασε, για το αίμα ισαρίθμων Άγγλων στρατιωτών ενώ έδιωξαν βίαια αμέσως τον τουρκικό στρατό από την Κρήτη.
https://voiceofthelambs.blogspot.com/2012_08_25_archive.html#1947704919417342708

Ἀπολυτίκιον Ἀγίου Τίτου, Ἦχος δ΄.

 

Τοῦ Παύλου συνέκδημος, καὶ μαθητὴς γεγονώς, τὴν Κρήτην κατηύγασας, Τίτε Ἀπόστολε, τῇ αἴγλῃ τῶν λόγων σου. Ὡς οὖν ταύτην ἐῤῥύσω, σκότους τῆς ἀσεβείας, οὕτω καὶ νῦν  τοὺς πόθῳ, σὲ τιμῶντας παμμάκαρ, ὡς ἔχων παῤῥησίαν πολλὴν, ῥῦσαι παντὸς πειρασμοῦ.

Ἴτω παρ' ἡμῶν καὶ Τίτῳ βραχὺς τίτλος,

Τούτου τελευτὴν τὴν ἐν εἰρήνῃ φέρων.
Οὐράνιον δάπεδον λάχες εἰκάδι Τίτ' ἑνὶ πέμπτῃ.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Προκληθείς ουρανόθεν προς γνώσιν ένθεον, την εν σαρκί του Δεσπότου επιδημίαν εν γη, αυτοψεί εωρακώς φωτός πεπλήρωσαι, όθεν του Παύλου κοινωνός, θεηγόρος γεγονώς, την Κρήτην πάσαν πυρσεύεις, της ευσεβείας τω λόγο, Τίτε απόστολε μακάριε.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Τοῦ Παύλου συνέκδημος, καὶ μαθητὴς γεγονώς, τὴν Κρήτην κατηύγασας, Τίτε Ἀπόστολε, τῇ αἴγλῃ τῶν λόγων σου. Ὡς οὖν ταύτην εἰσῆξας πρός τό φῶς τοῦ Κυρίου, οὕτω καὶ νῦν τοὺς πόθῳ, σὲ τιμῶντας παμμάκαρ, ὡς ἔχων παρρησίαν πολλὴν, φώτισον θείῳ φωτί.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητὼν.
Τοῦ Παύλου δειχθείς, συνόμιλος Ἀπόστολε, σὺν τούτω ἡμῖν, τὸν λόγον προκατήγγειλας, τῆς ἐνθέου χάριτος, μυστολέκτα Τίτε μακάριε, διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι, Μὴ παύσῃ Πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Saind.gr

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΡΗΤΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΙΤΟΣ

Ο Απόστολος Τίτος είναι ο  και ο πρώτος Επίσκοπος της Εκκλησίας της Κρήτης. Στο ιστορικό προσκήνιο εμφανίζεται για πρώτη φορά περί το 49 μ.Χ. ως συνοδός του Αποστόλου Παύλου και του Βαρνάβα στην Αποστολική Σύνοδο των Ιεροσολύμων. Έκτοτε ακολουθεί τον Παύλο ως πιστός και αφοσιωμένος μαθητής στις αποστολικές του περιοδείες στην Ασία και την Ευρώπη. Ο Παύλος αναφέρεται στον Τίτο με εκφράσεις που μαρτυρούν το στενό σύνδεσμο των δύο ανδρών.

Τον χριστιανικό Ευαγγελισμό της Κρήτης επιχείρησε ο Παύλος περί το 62-63 μ.Χ. κατά την δεύτερη αποστολική περιοδεία του. Η παραμονή του Παύλου στην Κρήτη ήταν σύντομη και το δυσχερές έργο της οργάνωσης της πρώτης κρητικής Εκκλησίας το ανέθεσε στον Τίτο, στον οποίο γράφει "Τούτου χάριν κατέλιπόν σε εν Κρήτη, ίνα τα λείποντα επιδιορθώση, και καταστήσης κατά πόλιν πρεσβυτέρους, ως εγώ σοι διεταξάμην " (Τίτ. α΄, 5).

Η δράση του Τίτου στην Κρήτη δεν είναι επαρκώς γνωστή, γιατί δεν σώθηκαν αρχαίες επίσημες και εξακριβωμένες πληροφορίες για την πρώτη περίοδο της Κρητικής Εκκλησίας.

Στους μεταγενέστερους χρόνους δημιουργήθηκε στην Κρήτη πλούσια συναξαριακή παράδοση για τον πρώτο Επίσκοπο και πάτρωνα της τοπικής Εκκλησίας.

Σύμφωνα με την παράδοση αυτή, ο Τίτος ήταν Κρητικός, από γένος επισημότατο, που ανήγε την αρχή του στο μυθικό βασιλιά της Κνωσού, το Μίνωα.

Ήταν συγγενής του Ρωμαίου ανθυπάτου της νήσου Ρουστίλλου (Ρουστούλου), έλαβε γενναία μόρφωση και βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα, όπου έγινε αυτόπτης μάρτυς των παθών και της αναστάσεως του Χριστού. Ως επίσκοπος, αργότερα, στην πατρίδα του ίδρυσε εννέα επισκοπές, στην Κνωσό, την Ιεράπυτνα, την Κυδωνία, τη Χερσόνησο, την Ελεύθερνα, τη Λάμπη, την Κίσαμο, την Κάντανο, και τη Γόρτυνα. Σύμφωνα με την ίδια συναξαριακή παράδοση, ο Τίτος πέθανε σε ηλικία 94 ετών, περί το 105 μ.Χ.

Στην Γόρτυνα, που ήταν το πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο της νήσου, ιδρύθηκε ήδη από τις αρχές του 6ου αιώνα μεγαλοπρεπής ξυλόστεγη βασιλική, που αναδείχθηκε σε παγκρήτιο κέντρο λατρείας του Αποστόλου. Εδώ, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, φυλασσόταν και το ιερό λείψανο του. Ο ναός του Αγίου ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα λατρείας σε όλη την Ανατολή.
Κατά την περίοδο της Αραβοκρατίας στην Κρήτη (824 - 961), δεν έχουμε καμία πληροφορία για την λατρεία του Αγίου. Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά το 961 μ.Χ., το πολιτικό και Θρησκευτικό κέντρο της Κρήτης μεταφέρθηκε στο Χάνδακα (Ηράκλειο), όπου κτίσθηκε πάλι μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός ναός αφιερωμένος στον Απόστολο Τίτο, στην ίδια θέση που και σήμερα βρίσκεται. Στο κτίσμα εκείνο είχε μεταφερθεί και η Κάρα του Αγίου.
Δετοράκης θεοχάρης

.......................................

Ιερός Ναός Αγίου Τίτου ή Παναγίας Κεράς (Γόρτυνα)

Η πόλη της Γόρτυνας, η πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Kυρηναϊκής (Αφρική) και έδρα του διοικητή της Κρήτης, από τον 4ο μ.Χ. αι. υπαγόταν στο ανατολικό ρωμαϊκό κράτος και αποτελούσε κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο μία ακμαία πόλη και έδρα της αρχιεπισκοπής. Ενδεικτικός της ακμής της, κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, είναι ο μεγάλος αριθμός μνημείων που έχουν ανασκαφεί ή εντοπιστεί στην ευρύτερη περιοχή. Το μεγαλύτερο και πιο πολυτελές οικοδόμημα της πόλης αποτελούσε αναμφισβήτητα η ξυλόστεγη βασιλική, νότια του γνωστού ναού του Αγίου Τίτου, και βόρεια του σημερινού οικισμού Μητρόπολη. Η μεγαλοπρεπής βασιλική, αφιερωμένη στον πρώτο Επίσκοπο Κρήτης Άγιο Τίτο, ιδρύθηκε τον 6ο αι. επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527-565) και «ἐπισκόπου Θεοδώρου» ως μητροπολιτικός ναός της Εκκλησίας των Γορτυνίων. Κτίσθηκε πάνω σε μία βασιλική του 5ου αι. της οποίας δε  την αρχική μορφή. Πρόκειται για πεντάκλιτη βασιλική με νάρθηκα και αίθριο, ενώ το μέγεθός της 67×33 μ., χωρίς το αίθριο, την κατατάσσει ανάμεσα στα πιο μνημειώδη κτίσματα αυτής της κατηγορίας. Τα κλίτη χωρίζονται με κιονοστοιχίες δεκατριών κιόνων που πατούν πάνω σε στυλοβάτη. Το ιερό βήμα εκτός από την αγία τράπεζα έφερε σύνθρονο με κύκλιο, δηλαδή ένα σκεπαστό διάδρομο που επέτρεπε την επικοινωνία από τη μία πλευρά του ιερού στην άλλη. Το δάπεδο του ιερού ήταν επιστρωμμένο με opus sectile, αυτό του κεντρικού κλίτους με ψηφιδωτό, ενώ των άλλων κλιτών με μεγάλες ασβεστολιθικές πλάκες. Στο κεντρικό κλίτος υπήρχε μεγάλος άμβωνας του τύπου με δύο ευθύγραμμες κλίμακες, καθώς και σολέα. Ανάμεσα στα άλλα τμήματα του ναού θα πρέπει να μνημονευθεί ο μεμονωμένος τάφος στη ΝΔ γωνία του κεντρικού κλίτους, ο οποίος προϋπήρχε και ενσωματώθηκε στο κτήριο. Ο τάφος αυτός, όπως και κάποιοι άλλοι σε έναν ιδιαίτερο χώρο στα ΒΔ, είχαν στην πλάκα κάλυψής τους οπές για υγρές προσφορές, δηλαδή χοές, ένα ειδωλολατρικό έθιμο το οποίο επιβίωσε ως και τα παλαιοχριστιανικά χρόνια και ίσως συνδέεται με τη λατρεία μαρτύρων. Ο ναός έχει τουλάχιστον μία επισκευαστική φάση τον ύστερο 6ο αι., όπως διαπιστώνεται από την επιγραφή του ψηφιδωτού που αναφέρει τον επίσκοπο Βετράνιο. Η ιουστινιάνεια βασιλική καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά με το σεισμό του 620. Επί βασιλείας του αυτοκράτορα Ηρακλείου (610-641) η βασιλική ανακατασκευάστηκε σχεδόν στο σύνολό της, διατηρώντας όμως την κάτοψη και τις προηγούμενες διαστάσεις. Το κεντρικό κλίτος επιστρώθηκε με μεγάλες μαρμάρινες πλάκες που κάλυψαν το ψηφιδωτό δάπεδο, ενώ δημιουργήθηκε εγκάρσιο κλίτος ανάμεσα στο ιερό βήμα και τον κυρίως ναό και ανακατασκευάσθηκε ο άμβωνας που στη φάση αυτή ομοιάζει με αυτόν της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Η τελική εγκατάλειψη του χώρου επήλθε μετά τον καταστροφικό σεισμό γύρω στα 670, χρονολογία που σηματοδοτεί και το τέλος της πόλης της Γόρτυνας. Λίγα μέτρα βόρεια βρίσκεται η Ροτόντα, το βαπτιστήριο της βασιλικής, ως το μοναδικό σωζόμενο κτίσμα αυτού του τύπου στην Κρήτη. Το κυκλικό κτήριο φέρει δύο κύριες φάσεις, του β΄ μισού του 5ου και του 6ου αι. Αποτελείται από τον περίδρομο, πλάτους 3,65 μ. και τον κυκλικό κεντρικό πυρήνα που επικοινωνεί με τον περίδρομο με τέσσερα ανοίγματα, ενώ εσωτερικά είναι διαρθρωμένο σε οκτώ ημικυκλικές κόγχες. Οκτώ κίονες από μάρμαρο Καρύστου, με ιωνικά κιονόκρανα, πάνω σε ψηλούς πλίνθους, στήριζαν τα τόξα που έκλειναν τις κόγχες, τα οποία με τη σειρά τους συγκρατούσαν τον βαρύ τρούλλο που στέγαζε το οικοδόμημα. Στο κέντρο του χώρου βρίσκεται η μεγάλη κολυμβήθρα σταυροειδούς κάτοψης με τετράλοβο λουτήρα, εξωτερικά διακοσμημένο με opus sectile και τοιχογραφίες. Τοιχογραφίες από τις οποίες σώζονται ελάχιστα τμήματα έφερε εξωτερικά και ο κεντρικός πυρήνας του κτίσματος, ενώ το δάπεδο και οι τοίχοι του έφεραν μαρμάρινη επένδυση με opus sectile. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα εξαιρετικής τέχνης κιονόκρανα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει αυτό που φέρει φύλλο άκανθας και δύο μεγάλους αετούς με μαζεμένα τα φτερά. Νότια και σε απόσταση 300 μ. από τη βασιλική βρίσκεται και το μοναδικό στην Κρήτη τρίκογχο κτίσμα. Η χρήση του παραμένει άγνωστη, αν και τα κτήρια του τύπου αυτού συνήθως ιδρύονταν ως μαρτύρια, πάνω στον τάφο κάποιου μάρτυρα. Το τρίκογχο περιλαμβάνει ένα κεντρικό ορθογώνιο χώρο, στην ανατολική πλευρά του οποίου βρίσκεται η εγγεγραμμένη ημικυκλική αψίδα του ιερού, ενώ στη βόρεια και τη νότια πλευρά ανοίγονται δύο κόγχες, δημιουργώντας έτσι το σχήμα του. Το κτίσμα φαίνεται να έχει δύο κύριες φάσεις, όπως συνάγεται και από το ψηφιδωτό του δάπεδο. Η πρώτη φάση του ψηφιδωτού διακόσμου που φέρει φυτικά μοτίβα και πουλιά, πιθανόν ανάγεται σε ρωμαϊκό κτίσμα του 3ου-4ου αι., ενώ η δεύτερη στην οποία ανήκει το τμήμα με τη γεωμετρική διακόσμηση, παραπέμπει σε ένα θρησκευτικού χαρακτήρα κτίσμα του 6ου-7ου αι. Δυτικότερα κοντά στην εθνική οδό Ηρακλείου-Μοιρών βρίσκεται και το τετράκογχο κτίσμα, μέρος ευρύτερου κτηριακού συγκροτήματος, πιθανόν του β΄ μισού του 6ου αι., το οποίο έχει ταυτισθεί με βαπτιστήριο. Το κτήριο περιλαμβάνει ένα κεντρικό ορθογώνιο χώρο, με τέσσερις κόγχες να ανοίγονται στις πλευρές του με προσανατολισμό τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Στο κέντρο του φέρει την κολυμβήθρα, μία τετράγωνη κτιστή κατασκευή η οποία ενσωματώνει έναν επιμήκη χώρο επενδυμένο με μαρμάρινες πλάκες στο δάπεδο και με εγκοπές ως βαθμίδες στις κατά μήκος πλευρές. Από τα πιο σημαντικά μνημεία της Γόρτυνας, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης, κοντά στο ωδείο, είναι ο μεγάλος ναός γνωστός ευρέως σήμερα ως «Ναός του Αγίου Τίτου», και κατά την τοπική εκκλησιαστική παράδοση ως «Παναγία Κερά». Πρόκειται για κτήριο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος από αρχιτεκτονική άποψη, στον τύπο της τρουλλαίας βασιλικής, με σωζόμενο ακέραια το ανατολικό του τμήμα που έχει κατασκευασθεί από δόμους. Στην κάτοψη έχει τη μορφή τρίκλιτης σταυρόσχημης εγγεγραμμένης σε ορθογώνιο βασιλικής, με τρούλλο και υπερώα μόνο στη δυτική πλευρά. Η βόρεια και η νότια κεραία του σταυρού απολήγουν σε κόγχες, όπως σε κόγχες απολήγουν και οι πλάγιοι τοίχοι του κεντρικού τμήματος του τριμερούς ιερού βήματος. Ο νάρθηκας, όπως και ο κυρίως ναός, έφερε επίσης τριμερή χωρισμό, ο τελευταίος με κιονοστοιχία τριών κιόνων και ενδιάμεσα θωράκια. Στον ναό διακρίνονται περισσότερες κατασκευαστικές ή επισκευαστικές φάσεις, ενώ κατά καιρούς έχει χρονολογηθεί από τον 6ο έως και τον 10ο αι. Πιο πιθανή μοιάζει η ίδρυσή του κατά τον 6ο αι., την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού από έναν επίσκοπο ή αυτοκρατορικό αξιωματούχο του οποίου η ταυτότητα παραμένει άγνωστη. Στην εποχή αυτή παραπέμπουν τα σωζόμενα κιονόκρανα, ο άμβωνας, αλλά και η μεγάλη ομάδα λειτουργικών σκευών που βρέθηκαν θαμμένα στο δάπεδο του ναού και εκτίθενται στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, στο Ηράκλειο. Μετά από μία περίοδο εγκατάλειψής του μετά την αραβική κατάκτηση της Κρήτης η οποία σηματοδότησε την οριστική ερήμωση της Γόρτυνας, ο ναός επανιδρύθηκε κατά τη βενετική περίοδο με τη δημιουργία ενός μικρότερου ο οποίος περιελάμβανε το σωζόμενο ανατολικό τμήμα του παλαιού ναού με το κυρίως ιερό βήμα και τον βόρειο χώρο.
ΜητρόποληΙερά Μητρόπολη Γορτύνης και Αρκαδίας

ΔιαδρομέςΓόρτυνα – Μονή Κουδουμά – Μονή Απεζανών

Κειμήλιαμουσείο

Φωτογραφίες







Περισσότερες πληροφορίες για τον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας  εδώ:orthodoxcrete.com 


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΙΤΟΥ 

στο Ηράκλειο 

Ο πρώτος ναός του Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα ήταν μονόχωρος δρομικός.
Όταν, κατά την έναρξη της ενετικής κυριαρχίας στο νησί το 1210 εγκαταστάθηκε στον ναό o Λατίνος Αρχιεπίσκοπος, φαίνεται ότι στο κτίσμα έγιναν ορισμένες τροποποιήσεις. Διανοίχθηκε κυκλικός φεγγίτης στην πρόσοψη και προστέθηκε πύργος κωδωνοστασίου πριν απο τα μέσα του 15ου αιώνα και επανακατασκευάστηκε. Ο ναός αυτός καταστράφηκε πριν από τα μέσα του l5ου αιώνα και επανακατασκευάσθηκε.
Το δεύτερο κτίσμα που εγκαινιάσθηκε από τον Λατίνο Αρχιεπίσκοπο της Κρήτης Fantino Dandolo στις 3 Ιανουαρίου του 1446, ήταν μία τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, στολισμένη με σπάνια μάρμαρα, άγιες Τράπεζες και παρεκκλήσια. Το κτίσμα αυτό, που κατά τον σεισμό του 1508 υπέστη ελαφρές ζημιές χωρίς να χάσει την μεγαλοπρέπειά του, καταστράφηκε από πυρκαγιά στις 3 Απριλίου του 1544. Από την πυρκαγιά διασώθηκαν τα ιερά λείψανα και κειμήλια του ναού, μεταξύ των οποίων η Κάρα του Aγίου Τίτου και η εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντίτισσας.
Το 1557 ξανακτίσθηκε άλλος ναός, του ιδίου ρυθμού με τον προηγούμενο και εξ ίσου μεγαλοπρεπής. Ο περιηγητής Kootwyck το 1598 τον ονομάζει "pulcherrima et vetustis operis basilica". Με την πτώση του Χάνδακα στους Τούρκους το 1669 τα κειμήλια του ναού φυγαδεύθηκαν στην Βενετία. Ο ναός υπέστη εκτεταμένες μετατροπές για να λειτουργήσει ως μουσουλμανικό τέμενος, γνωστό ως Βεζύρ Τζαμί, στο όνομα του Πορθητή του Χάνδακα Ζαδέ Φαζίλ Αχμέτ Κιοπρουλή.
Ο σεισμός του 1856 μετέτρεψε και εκείνο το κτίσμα σε ερείπια. Το 1869 ο Μεγάλος Βεζύρης Ααλή Πασάς ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Αθανάσιο Μούση από τα Ταταύλα της Κωνσταντινουπόλεως, Ηπειρώτη στην καταγωγή, την ανέγερση νέου μεγαλοπρεπούς τεμένους (Γενί τζαμί) διατηρώντας όμως και το παλαιό του όνομα. Το 1922 μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας το κτίσμα αποδόθηκε στην Ορθόδοξη Χριστιανική λατρεία και εγκαινιάσθηκε στις 3 Μαΐου του 1925 επί Μητροπολίτου Κρήτης Τίτου Ζωγραφίδου.
Ο ναός του Αγίου Τίτου είναι ένα εκλεκτικό μνημείο με ποικίλα στοιχεία από τους ρυθμούς των μνημείων της Κωνσταντινουπόλεως. Ο ρυθμός του είναι τετρακιόνιος με τρούλο και νάρθηκα ο οποίος προστίθεται στο τετράγωνο της κάτοψής του. Στην ΝΑ γωνία του νάρθηκα είναι προσαρτημένη η βάση του μιναρέ. Εσωτερικά θυμίζει περίκεντρο κτίσμα, ενώ εξωτερικά τα επί μέρους μορφολογικά του στοιχεία απηχούν ρυθμούς της Οθωμανικής τέχνης, της επηρεασμένης και από την βυζαντινή ναοδομία. Στις αριστοτεχνικά διαρθρωμένες με καθαρές γραμμές πλευρές του κτηρίου, κυριαρχούν τα κατακόρυφα στοιχεία, διασπώντας τον όγκο του σε επίπεδα. Εξωτερικά το κτίσμα είναι κατασκευασμένο με ισόδομη από λαξευτούς πωρολίθους τοιχοποιία και κοσμείται με λιθόγλυπτη επίστεψη.
Στις15 Μαΐου 1966 έγινε η επανακομιδή της Κάρας του Αγίου Τίτου από τον Άγιο Μάρκο της Βενετίας, ενώ στον ναό της S.M. Della Salute της ίδιας πόλης φυλάσσεται ακόμη η εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντήτισσας.
Από το 1974 μέχρι το 1988 πραγματοποιήθηκαν στο Ναό εκτεταμένες εργασίες για τη στερέωση και αποκατάστασή του.


Νίκη Κριτσωτάκη

http://www.agiostitos.gr/main.php?file=021

Διαβάστε επίσης:

Σαν Σήμερα 25η Αυγούστου 1898

στο 'Ηράκλειο Κρήτης:

#Σαν_σήμερα  #25η_Αυγούστου_1898 πριν 125 χρόνια στην #Κρήτη στο τουρκοκρατούμενο #Ηράκλειο, η μεγάλη Σφαγή 700 Ελλήνων και 15 Άγγλων από εξαγριωμένο τουρκικό όχλο μετά από την υποκίνηση των ηγετών τους .
https://voiceofthelambs.blogspot.com/2012_08_25_archive.html#1947704919417342708

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Ο Πατέρας του Γένους, ο μεγαλύτερος μετά Χριστόν προφήτης!

 

24 Αυγούστου εορτή

#Αγίου_Κοσμά_του_Αιτωλού βοήθεια μας🙏

Με αφορμή την μεγάλη καταστροφή των πολύτιμων δένδρων της χώρας μας εδώ και δύο μήνες που καίγονται ανεξέλεγκτα απ'άκρη σ' άκρη...

ας θυμηθούμε μερικές από τις διδαχές του

Πατέρα και διδασκάλου του γένους μας Κοσμά του Αιτωλού του Πατροκοσμά 

που όπου πήγαινε,

έφτιαχνε κι ένα σχολείο ελληνικό🇬🇷
"Να φυλάγετε τα δέντρα και τα δάση, όπως τα παιδιά σας. Το κάθε δέντρο θα σώσει κι έναν άνθρωπο."
O Άγιος Πατροκοσμάς επίσης προφήτευσε:
«Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θάχουν αγάπη στα δέντρα»!
“Σας παρακαλούμε πολύ , αν τρώτε φρούτα, μην πετάτε τους σπόρους και τον πυρήνα τους, αφήστε τους να στεγνώσουν και να τους κρατήσετε σε μια μικρή σακούλα, μια χαροπετσέτα ή σε μια τσαντούλα στο αυτοκίνητο σας …
Όταν βγείτε με το καλό, έξω στο δρόμο, πετάξτε τους έξω από το παράθυρο σε σημεία όπου δεν υπάρχουν δέντρα…
Οπουδήποτε …!!!!
Τουλάχιστον έναν σπόρο πετάξτε και μετά ξεχάστε το … θα φροντίσει η μητέρα φύση !!!!Στη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη και άλλες ασιατικές χώρες έχουν αποδεχθεί αυτή την ιδέα και τώρα έχουν παντού φρούτα.
Ας προσπαθήσουμε να τα καταφέρουμε κι ΄μεις !!!!!!
Πετάμε όλα τα κουκούτσια ξανά εκεί που ανήκουν στο ΧΩΜΑ και ΠΟΤΕ στους πλαστικούς κάδους …
Θα δείτε και μόνοι σας το κουκούτσι που πετάξατε πριν 3 χρόνια να βγάζει καρπούς !!!!
Και αυτόματα θα το αγαπήσετε σαν δικό σας δημιούργημα …
Αυτή είναι άλλωστε και η προτροπή του Πατέρα του Γένους μας, Αγίου Πατροκοσμά του Αιτωλού:
“Να φυλάγετε τα δέντρα και τα δάση, όπως τα παιδιά σας. Το κάθε δέντρο θα σώσει κι έναν άνθρωπο”!
Τι λέτε, μπορούμε να τα καταφέρουμε; Ας ξεκινήσουμε!
Ο Άγιος Πατροκοσμάς να μας ευλογεί!

Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφιλοχρηματία. Έλεγε επί λέξει:

"Δεν έχω άλλο ράσο από αυτό που φορώ".

Αντίθετα πίστευε πολύ στην αξία της απόκτησης τη γνώσης και της μάθησης!

Αναφέρεται ότι μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 200 σχολεία.

Στις Διδαχές του παρότρυνε τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας».

«Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν.

Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας

Γυ

Μετάβαση στο περιεχόμενοΑναζήτηση γ

ΗΑΈνα από τα χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφιλοχρηματία. Έλεγε επί λέξει:

«Δεν έχω άλλο ράσο από αυτό που φορώ».

Αντίθετα πίστευε πολύ στην αξία της απόκτησης τη γνώσης και της μάθησης!

Αναφέρεται ότι μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 200 σχολεία.

Στις Διδαχές του παρότρυνε τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας».

«Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν.

Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μαςΈνα από τα χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφιλοχρηματία. Έλεγε επί λέξει:

«Δεν έχω άλλο ράσο από αυτό που φορώ».

Αντίθετα πίστευε πολύ στην αξία της απόκτησης τη γνώσης και της μάθησης!

Αναφέρεται ότι μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 200 σχολεία.

Στις Διδαχές του παρότρυνε τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας».

«Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν.

Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μαςΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Uncategorized Άγιοι Άγιος Ισαάκ ο Σύρος Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης Άγιος Νεκτάριος Άγιος Νικόλαος ΒελιμίροβΆγιος Παΐσιος  Άγιος Πορφύριος Βίντεο Βίοι Αγίων Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας Διδαχές Εθνικά Θέματα Εισαγωγή στην ορθόδοξη θεία λατρεία Θαύματα Θεία Ευχαριστία Θεραπεία των παθών Μητέρα Πρόσεχε Μοναστική ζωή Νέα Νοερά Προσευχή Ομιλίες Ομολογία Πίστεως ΠΑΣΧΑ Παναγία Περί Αγάπης Περί διακρίσεως Περί εξομολογήσεως Περί θλίψεων Περί μετανοίας Περί πειρασμών Περι αγωγής παιδιών Περι γάμου Πνευματική Ζωή Πολυμέσα Προσευχή Προφητείες Τα λειτουργικά των Κυριακών και των μεγάλων εορτών Ταπείνωση Το νόημα των εορτών Χρήσιμα Κείμενα Χριστούγεννα Ωφέλιμα

Copyright © 2023 Άγιος Πατροκοσμάς – www.agiospatrokosmas.gr.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ

 

ΑΓΙΟΙ

 

ΑΓΛλ

“Θα δείτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Όσοι θα ζουν τότε θα τρέξουν στα μνήματα και θα φωνάξουν: Εβγάτε σεις οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί”.

Γράφει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος, ο επονομαζόμενος μέγας άγιος Χρυσόστομος των εσχάτων χρόνων, ο οποίος εκοιμηθεί στις 17 Μαρτίου 1956, για την παραπάνω προφητεία του Αγίου μας Πατροκοσμά:

«Ένας από τους προφήτες μας προφήτεψε με μαθηματική ακρίβεια τι θα συμβεί στα επόμενα εκατό χρόνια. Δεν θα αναφερθώ σ’ όλες τις προφητείες του αλλά θα αναφερθώ σε μια μόνο: Ο λαός μας, είπε, θα βασανιστεί τόσο πολύ στον πρώτο και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ώστε όσοι θα είναι ζωντανοί θα ζηλεύουν τους πεθαμένους, θα πηγαίνουν στο νεκροταφείο και θα φωνάζουν στους νεκρούς: Σηκωθείτε εσείς να ξαπλώσουμε εμείς.

Σε τέτοια λοιπόν χρόνια λοιπόν εμείς ζήσαμε και επιβιώσαμε. Οι πιο νέοι έζησαν έναν παγκόσμιο πόλεμο και οι πιο παλιοί έζησαν και τους δυο παγκοσμίους πολέμους. Όλα αυτά σε διάστημα είκοσι χρόνων.

Όταν ήμασταν παιδιά και διαβάζαμε αυτήν την προφητεία, αναρωτιόμασταν και δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε, πως είναι δυνατόν οι ζωντανοί να ζηλεύουν τους νεκρούς και πως είναι δυνατόν να θέλουν να αλλάξουν θέση με τους νεκρούς;

Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, μέχρι που τα ζήσαμε όλα αυτά.

Αδελφοί μου, εμείς οι πιο μεγάλοι ζήσαμε δυο φορές αυτές τις προφητείες, τη φρίκη ο ζωντανός να ζηλεύει τους πεθαμένους και ο καθένας που περπατά στη γη να θέλει να βρεθεί κάτω από τη γη.

Βλέπουμε τώρα, μετά από όλα όσα περάσαμε ο ένας φίλος τον άλλο φίλο, και μας φαίνεται σαν να είμαστε γέροι 1.000 ετών.

Δύσκολα αναγνωριζόμαστε… Λίγο μοιάζουμε με εκείνα τα άτομα που ήμασταν πριν είκοσι χρόνια, Όργωσε το πρόσωπο μας το άροτρο της φρίκης του πολέμου. Οδοστρωτήρες πέρασαν από πάνω μας και μας ίσιωσαν σαν φίλα από χαρτί.

Αδελφοί μου δεν κατηγορούμε κανένα, Εμείς σφάλαμε ενώπιον του Θεού. Σφάλλαμε, επειδή προσκυνήσαμε τον πολιτισμό ως θεό, και έτσι ο Θεός επέτρεψε να πέσουμε στην κόλαση και να δούμε, πως είναι να ζει κανείς χωρίς Αυτόν. Το είδαμε λοιπόν και το ζήσαμε. Γι’ αυτό το λόγο αναστημένοι τώρα θέλουμε να πιστεύουμε μόνο σ’ Αυτόν. Όλα τα υπόλοιπα εκτός από Αυτόν είναι ψέμα και θάνατος, Μόνο κοντά στον Θεό υπάρχει ζωή και δύναμη. Δόξα στο Θεό, εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος, «Μέσα από το παράθυρο της Φυλακής, μηνύματα στο λαό», Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη.

Αδελφοί ο Άγιος Νικόλαος μας εξηγεί μέσα από γεγονότα που έζησε στην πολυκύμαντη ζωή του, ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο τραγικό από τον άνθρωπο που έχασε το φόβο του Θεού. Το φόβο του Θεού χάνει όποιος καταπατάει τις εντολές του Θεού, δεν ζει σύμφωνα με τις εντολές Του, αλλά ζει σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες. Με άλλα λόγια το φόβο του Θεού τον χάνει όποιος τοποθετεί τον εαυτό του στη Θέση του Θεού.

Ποια είναι η αμοιβή του;

Η αμοιβή του μας λέγει ο Άγιος, είναι να τον καταλάβουν χιλιάδες φόβοι, φόβοι για σκιές, για φωνές, φόβοι ακόμα για το θρόισμα των φύλλων από τον αέρα. Το καλύτερο είναι για τον άνθρωπο να έχει φόβο Θεού, γιατί έχοντας φόβο Θεού ο άνθρωπος, δεν φοβάται κανέναν και τίποτα.

Ο λαός μας δόξασε τους αγωνιστές και τους ήρωες που είχανε τον φόβο του Θεού. Επίσης δόξασε τους Αγίους και όσους μαρτύρησαν για την πίστη στο Χριστό.

Είναι ώρα να κάνουμε και ΄μεις την αυτοκριτική μας. Αλήθεια που βαδίζουμε στις μέρες μας; Έχουμε φόβο Θεού; Μήπως δεν προσκυνούμε σε χειρότερο βαθμό από τους προγόνους μας τον πολιτισμό ως θεό και μοιραία ο Θεός θα επιτρέψει να πέσουμε στην κόλαση για να δούμε πως είναι να ζει κανείς χωρίς Αυτόν.

Βλέπουμε αδελφοί μου πως ο Άγιος Νικόλαος, γνώστης των προφητειών του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, μας εξηγεί πως μια προφητεία του που φαινόταν ακατανόητη εκείνη την εποχή, την έζησαν οι άνθρωποι των δυο παγκοσμίων πολέμων στο πετσί τους.

Ο Πατέρας του Γένους μας είναι ο μεγαλύτερος προφήτης των εσχάτων χρόνων και ένας μεγάλος αριθμός των προφητειών του έχει πραγματοποιηθεί, ενώ οι υπόλοιπες είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο πως θα πραγματοποιηθούν στο ερχόμενο διάστημα.

Ας αναρωτηθούμε αν θα πρέπει να γνωρίζουμε τις προφητείες του, αλλά κυρίως τις Διδαχές του που είναι νάματα ζωής αιωνίου και μας οδηγούν στη μετάνοια και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως λαός του Θεού, ή αν θα παραμείνουμε αμετανόητοι, μακριά από την Αλήθεια, τρομαγμένοι και φοβισμένοι να περιμένουμε να ζήσουμε την ίδια και χειρότερη ίσως ακόμα φρίκη, όπως την έζησαν οι πρόγονοι μας, επειδή προσκύνησαν τον πολιτισμό ως θεό, γιατί ας μη ξεγελιώμαστε σήμερα ο κόσμος μας βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τότε.

Ας ευχηθούμε ο Πατέρας του Γένους μας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, να μας φωτίσει να αποκτήσουμε το πνεύμα της μετάνοιας ενώπιον του Θεού. Το μέλλον θα δείξει αν θα μετανοήσουμε, αν θα ακούσουμε τον Πατέρα μας και αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν λαός του Θεού. Κύριε βοήθησε μας και ευλόγησε μας. Μη μας αφήνεις Θεέ μου και μην απομακρύνεσαι από εμάς. Δόξα στο Θεό εις τους αιώνες αμήν.

Για να διαβάσετε τις Διδαχές του Αγίου Πατροκοσμά πατήστε εδώ

Για να διαβάσετε τις Προφητείες του Αγίου Πατροκοσμά πατήστε εδώ

Διαβάστε περισσότερα εδώ:h

Διαβάστε περισσότερα εδώ: