Αποτελέσματα αναζήτησης
(Κυριακή σε γνώρισα)
Τραγούδι της Καίτης Γκρέυ
Η Καίτη Γκρέυ τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα υγείας τα οποία και επιδεινώθηκαν όταν έμαθε πως ο γιος της Βασίλης, έφυγε από τη ζωή.
Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη τα ξημερώματα της 9ης Οκτωβρίου όμως, στάθηκε μοιραίο για τη ζωή της.
Ο Βασίλης (πατέρας της Αγγελικής Ηλιάδη) ήταν το πρόσωπο που έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάθε της αφήγηση, ακόμα και στις δυο βιογραφίες που εκδόθηκαν για τη ζωή της, η ίδια μιλούσε με περηφάνια για τα βάσανα που πέρασε για να τον κρατήσει στη ζωή.
Η είδηση του θανάτου του,την καταρράκωσε και έκτοτε, δεν μπόρεσε, να επανέλθει.
Αναδημοσιεύουμε από: gossip-tv.gr
«Θέλω να είναι Κυριακή» - O στίχος από το σουξέ της βγήκε αληθινός
«Κυριακή σε γνώρισα, Κυριακή σε χάνω, θέλω να είναι Κυριακή κι αυτή που θα πεθάνω», είχε τραγουδήσει η Καίτη Γκρέυ το 1961.
«Δουλεύαμε εκείνη την εποχή με τον Τσιτσάνη. Είχε πεθάνει η Μαρίκα η Νίνου. Μια μέρα λοιπόν, ο Βασίλης είχε μια κασέτα στο αυτοκίνητό του και μου λέει: "Καιτούλι, έλα να ακούσεις ένα τραγούδι που έγραψα για τη Μαρίκα". Μόλις το άκουσα ξετρελάθηκα. Αμέσως μου το έδωσε να το ερμηνεύσω εγώ. Όποτε με άκουγε ο Βασίλης να το τραγουδάω, δάκρυζε.» είχε δηλώσει η αείμνηστη Καίτη Γκρέυ για το συγκεκριμένο τραγούδι.
Το τραγούδι κυκλοφορεί σε δίσκο 45 στροφών His master’s voice (7PG 2911), έχοντας στην άλλη πλευρά «Το χαστούκι» του Βασίλη Τσιτσάνη με τον Αντώνη Ρεπάνη και την Καίτη Γκρέυ.
Το «Θέλω να είναι Κυριακή» - ή «Κυριακή σε γνώρισα» όπως έγινε ευρύτερα γνωστό - συμπεριλήφθηκε το Νοέμβρη του 1984 στη συλλογή τραγουδιών της Καίτης Γκρέυ «Αγάπη που σκοτώνει» και αργότερα και σε άλλες συλλογές του συνθέτη και της τραγουδίστριας.
«Θέλω να είναι Κυριακή» - Ακούστε το τραγούδι
Η Καίτη Γκρέυ έκανε το δισκογραφικό της ντεμπούτο το 1953 με το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «Να’ χεις χάρη που σε αγαπώ» ή «Το δικό σου το μαράζι» όπως είναι πιο γνωστό, που ηχογραφήθηκε στις 3 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς με τα μπουζούκια του Γιώργου Μητσάκη και του Γιάννη Τατασόπουλου, οι οποίοι έκαναν και τα σεγόντα. Το τραγούδι με την Καίτη Γκρέυ είναι από τα ελάχιστα πρώτα τραγούδια, που γνώρισαν επιτυχία…
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2025, στις 16:00, στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης.
Διαβάστε επίσης:
Συγκλονίζει ο εγγονός της – Αυτή ήταν η τελευταία της επιθυμία!
Νταλάρας: Το συγκινητικό «αντίο» – «Για μένα & την οικογένειά μου ήταν πάντα παρούσα»
Συντετριμμένος ο Νίκος Νικόλιζας μιλάει στο gossip-tv για την Γκρέυ:
Η τελευταία της φωτογραφία στα 100α γενέθλιά της, 8 μήνες πριν τον θάνατό της
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Καίτη Γκρέυ: Το ιστορικό ντοκουμέντο από τα 99α γενέθλιά της – Βουρκωμένη από συγκίνηση και αγάπη
Με αφορμή τον θάνατο της σπουδαίας Καίτης Γκρέυ, ταξιδεύουμε μαζί πίσω σε μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές της ζωής της, τα 99α γενέθλιά της.
Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, η σπουδαία ερμηνεύτρια γιόρτασε την ξεχωριστή αυτή ημέρα στο σπίτι της στη Νέα Σμύρνη, περιτριγυρισμένη από αγαπημένους φίλους και συνεργάτες.
Η τούρτα με τον αριθμό 99, τα χαμόγελα και οι ζωντανές μελωδίες δημιούργησαν μια ζεστή και μοναδική ατμόσφαιρα.
Οι καλεσμένοι που βρέθηκαν δίπλα της αυτή τη σπουδαία μέρα ήταν η Χρύσα Παπαϊωάννου, κόρη του Γιάννη Παπαϊωάννου, η Γιώτα Γιάννα με τη φυσαρμόνικά της, οι δεξιοτέχνες οργανοπαίκτες Χρήστος Βυδινιώτης και Μάριος Μαυριανός, καθώς και η Σοφία Παπάζογλου. Όταν η Καίτη Γκρέυ έσβησε τα κεράκια της τούρτας, η συγκίνηση κορυφώθηκε. Τα μπουζούκια πήραν «φωτιά» με το εμβληματικό τραγούδι «Βουνό», με την ίδια να βουρκώνει από χαρά και αγάπη.
Η κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα» κατέγραψε τη συγκλονιστική στιγμή, με την ίδια να δηλώνει: «Η πατρίδα αυτή μου χάρισε πολλές χαρές. Ο λαός αυτός με αγάπησε και με σεβάστηκε. Του είμαι ευγνώμων».
Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο:
Διαβάστε επίσης:
Συνθέτης: Τσιτσάνης Βασίλης
Στιχουργός: Τσιτσάνης Βασίλης
Όποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια
κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας το πικρό
αυτός γνωρίζει τι θα πει
να τρως με πόνο το ψωμί
όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή
Είναι πικρά είναι βαριά τα ξένα χέρια
τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια
Και στην αγάπη μου τα όνειρά μου
κι αυτά γκρέμισαν από της μοίρας την οργή
αυτός που μου `χε υποσχεθεί
πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή
κι αυτός δεν είχε μες τα στήθια του ψυχή