Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Η Αγία Τίμια Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δεσποίνης ημών εορτάζεται σήμερα 31 Αυγούστου! Πρόκειται για ακόμη μία θεομητορική εορτή, που επίσης ονομάζεται η Παναγία των Παίδων!

Η Αγία Ζώνη. 
Δρ Νικόλαος Μπονόβας, Αρχαιολόγος Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού
Η Αγία Ζώνη αποτελεί το κειμήλιο από την επίγεια ζωή της Θεοτόκου και το παλλάδιο της μονής Βατοπαιδίου. 
Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Είναι πλεγμένη με τρίχες καμήλας, σύμφωνα με την παράδοση από τη Θεοτόκο, η οποία την παρέδωσε στον απόστολο Θωμά κατά τη Μετάστασή της στον ουρανό. 
Η Αγία Ζώνη φυλασσόταν στα Ιεροσόλυμα μέχρι τον 4ο αι., όταν οι αυτοκράτορες Μέγας Θεοδόσιος και ο γιoς του Αρκάδιος την αφιέρωσαν στο ναό των Χαλκοπρατείων στην Κωνσταντινούπολη.
Με την ήττα του Ισαάκιου Β’ Άγγελου από τον Βούλγαρο ηγεμόνα Ασάν το 1185, η ζώνη περιήλθε στα χέρια του, για να αποκτηθεί με ανάλογο τρόπο από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο (1371-1389), ο οποίος στη συνέχεια δώρισε την Αγία Ζώνη στη μονή Βατοπαιδίου. 
Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ’ Καντακουζηνός (1347-1355) δώρισε την αγία Ζώνη στη Μονή 2.
Η συλλογή στοιχείων, που προέρχονται από τη μελέτη των εγγράφων για τα ταξίδια των αγιοζωνιτών πατέρων με την αγία Ζώνη και άλλα λείψανα, αλλά και των εισφορών πιστών, βοηθά στην ανίχνευση μετοχίων της μονής Βατοπαιδίου, καθώς η παρουσία των αγιοζωνιτών πατέρων άφησε πίσω της σημάδια σε κοινότητες της Ορθόδοξης Ανατολής. 
Για το λόγο αυτό η σύντομη παράθεση των εγγράφων είναι διαφωτιστική. 
Στη συνέχεια, παρουσιάζονται διάφοροι τόποι και μετόχια της Μονής, όπου στάθμευαν οι αγιοζωνίτες πατέρες. 
Η παρουσίαση των τόπων γίνεται σύμφωνα με τη χρονική διαδοχή και γεωγραφική ενοποίηση του διαθέσιμου επιστολομιαίου υλικού.
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου μεταφέρει την Αγία Ζώνη προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών.
Οι αγιοζωνίτες (Προηγούμενοι Νεόφυτος, Διονύσιος, γέροντας Αθανάσιος) έφθασαν στο Κουσάντασι (3 Μαρτίου 1819), όπου παραδελφός τους υποδέχτηκε και όλοι μαζί επισκέφθηκαν το χωριό Τζεγηλή 3
Ο Προηγούμενος Διονύσιος ανέφερε επόμενη επίσκεψή του (14 Σεπτεμβρίου 1819) 4.
Οι επίτροποι της Μονής έδωσαν την άδεια (26 Νοεμβρίου 1819) στους αγιοζωνίτες (ιεροδιάκονο Παντελεήμονα, γέρο Κωνστάντιο) να ξεχειμωνιάσουν στο Κουσάντασι μετά από αίτημα των κατοίκων 5
Εικ. 1. Επιστολή αγιοζωνιτών πατέρων από το Μελένικο, 14 Σεπτεμβρίου 1819.

Επιτροπή από αυτούς ζήτησε ενημέρωση για την καθυστέρηση αποστολής της αγίας Ζώνης (10 Μαΐου 1820) 6.
Η ύπαρξη παραδελφού σε συνδυασμό με τη διαδοχή των επιστολών καθιστούν πολύ πιθανή την ύπαρξη μετοχίου της Μονής στο Κουσάντασι.


Ο διάκος Παντελεήμων και ο γερο-Κωνστάντιος ολοκλήρωσαν σειρά από αγιασμούς στο Μελένικο (14 Σεπτεμβρίου 1819) (εικ. 1) 7
Προφανώς έγιναν λειτουργίες και στο παρεκκλήσι της Αγίας Ζώνης που είχε απομείνει από την κατεστραμμένη μονή της Παναγίας Σπηλαιώτισσας Μελένικου στο οροπέδιο του Αγίου Νικολάου, το οποίο ονομάζεται και Μικρό Άγιον Όρος. 
Η μονή είχε ιδρυθεί το 1220 και προσηλώθηκε το 1365 στο Βατοπαίδι, γεγονός που επικύρωσε ο Σέρβος δεσπότης Ιωάννης Ούγκλεσης (1365-1371) το 1371 8.

Στο τέλος του 17ου αι. έγινε η μετονομασία της μονής Σπηλαιώτισσας σε μονή Αγίας Ζώνης, η λατρεία της οποίας διαδόθηκε στην περιοχή στις αρχές του 18ου αι. 
Την ίδια περίοδο, δύο άλλα πλησιόχωρα μονύδρια αφιερώθηκαν στο Βατοπαίδι 9
Οι δεσμοί με την κυρίαρχη μονή Βατοπαιδίου διατηρήθηκαν έως τον 20ό αι.10
Επιστολή του αγιοζωνίτη παπά Σάββα με συνοδεία δύο πατέρων της Μονής αναφέρει (11 Μαΐου 1827) ότι στην Καβάλα φιλοξενήθηκαν «κοντά εις την μητρόπολιν την Παναγίαν το σποίτη του χα(τζη) δημήτρι θώμα ογλού»11
Από δύο επόμενες επιστολές του παπά Σάββα (17 και 26 Μαΐου 1827) φαίνεται ότι συνεχίστηκαν οι αγιασμοί σε σπίτια της Καβάλας, μεταξύ των οποίων και το πατρικό του Προηγούμενου Διονύσιου. 
Αυτός δύσκολα θα μπορούσε να ταυτιστεί με τον γνωστό αρχιμανδρίτη που καταγόταν από την Αίνο, υπήρξε διαχειριστής των μετοχίων της Μονής στο Ιάσιο, ανήγειρε κτίσματα και της δώρισε πολύτιμα κειμήλια 12.
Τα ελέη των πιστών στην Καβάλα ανήλθαν σε 1800 γρόσια και παραλήφθηκε αλληλογραφία της Μονής από την Ξάνθη και τη Θάσο 13
Η Παναγία ήταν η μοναδική εκκλησία των Ελλήνων. 
Η ανέγερσή της έγινε ίσως τον 18ο αι., στη θέση της μονής της Παναγίας Καμμυτζιώτισσας (15ος αι.)14, στο εσωτερικό του κάστρου στη χερσόνησο της πόλης. 
Ο ναός κατεδαφίσθηκε πριν το 1960 15.
Το κείμενο αποτελεί εισήγηση του αρχαιολόγου, δρος Νικόλαου Μ. Μπονόβα, στο Θ’ Επιστημονικό Συνέδριο της Αγιορειτικής Εστίας Θεσσαλονίκης που είχε ως θέμα 
«Η εξακτίνωση του Αγίου Όρους στον Ορθόδοξο κόσμο: 
Τα Μετόχια». Η εισήγηση με τίτλο «Έγγραφα από το αρχείο της μονής Βατοπαιδίου σχετικά με περιοδείες μοναχών (19ος αι.): τεκμήρια για την ιστορία των μετοχίων και την πνευματική ακτινοβολία της μονής»* 
δημοσιεύεται στον τόμο των πρακτικών του συνεδρίου.Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ του είναι από ΕΔΩ:
Η Μονή Βατοπαιδίου, η Αγία Ζώνη και οι περιοδείες της, τα μετόχια και η πνευματική ακτινοβολία της μονής
ΔΕΙΤΕ παρακάτω ένα αφιέρωμα από την Κρατική τηλεόραση της Ρωσίας για την Τιμία Ζώνη της Παναγίας.
Γυρισμένο όλο στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Συμπέρασμα:
Οι Θησαυροί της Ελλάδος δεν είναι μόνο ο ήλιος και το Αυγουστιάτικο φεγγάρι πάνω από την Ακρόπολη, 
η το μοναδικό Απολλώνιο φως πάνω από τα αρχαιολογικά μνημεία τα τόσο πλούσια πολιτιστικά, 
δεν είναι μόνο οι μοναδικές ατέλειωτες ακρογιαλιές και τα δειλινά, δεν είναι τα ξενοδοχεία, η το πεντα-νόστιμο φαγητό...
Είναι και τα αμέτρητα και μοναδικά μας μοναστήρια, που μαρτυρούν τα πάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, τις αμαρτίες μας, και τις αδυναμίες μας, 
και σαν Φάροι μας δείχνουν, το δρόμο της μετανοίας, της προσευχής και της λύτρωσης....
που χιλιάδες χρόνια στέκουν, υπομένοντας τα πάθη μας και, περιμένουν όλους εμάς, ν΄ ανακαλύψουμε,
όλους αυτούς τους σπάνιους θησαυρούς που κρύβουν, 
θησαυρούς άλλου είδους, 
πιο εσωτερικούς, και σε αξία πιο πολύτιμους!
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ, μαρτυρούν τα βάθη και τα μεγέθη της ανθρώπινης ύπαρξης, και το πως καταφέρνει να,
 υπερβεί τον εαυτό της, 
και να βρει το Θ Ε Ο ...mariarosa
.................................................................
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ:
 Όταν το 2 0 0 5 είχε έρθει το Θαυμαστό αυτό και μοναδικό ιερό κειμήλιο της Ορθόδοξης εκκλησίας μας, 
Η ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ, από την ιερά μονή Βατοπαιδίου στα Χανιά, για προσκύνημα ολίγων ημερών , 
αποφάσισα, να πάω, να το προσκυνήσω αυθημερόν, 
μιας και δεν επρόκειτο, να έρθει εκείνη τη χρονιά στο Ηράκλειο. 
Πρωί -πρωί λοιπόν αξημέρωτα, ξεκίνησα με το λεωφορείο της γραμμής μόνη μου , διότι κάποιες άλλες φίλες που είχαμε κανονίσει να, πάμε με αυτοκίνητο, το ακύρωσαν.
Βέβαια μέσα στο λεωφορείο βρήκα μια φίλη από τα παλιά, 
που και εκείνη είχε τον ίδιο προορισμό και,
έτσι πήγαμε ωραιότατα παρέα, στο ιερό προσκύνημα!
΄Ετσι και, φτάσαμε λοιπόν 3 ώρες μετά, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Εισοδίων Χανίων, για το ιερό προσκύνημα!

Χανιά, Παναγία Τριμάρτυρη





























Έναν πολύ όμορφο ναό αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, είναι ο καθεδρικός ναός της πόλης των Χανίων που,
χτίστηκε στη θέση ενός παλαιότερου ναού της Θεοτόκου του 14ου αιών. 
Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική, όπου το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στην Παναγία, το βόρειο στον Άγιο Νικόλαο και το νότιο, στους Τρεις Ιεράρχες. 
Περιττό βέβαια να σας πω για την κοσμοσυρροή...
η ουρά των ανθρώπων που περίμεναν όπως και εμείς,
έφτανε μέχρι το λιμάνι...
Πέρασαν φίλοι μου πάνω από 3 ώρες, μέχρι να έρθει, η σειρά μου να προσκυνήσω την Αγία Ζώνη της θΕΟΤΌΚΟΥ...
3 ώρες φίλοι μου που ειλικρινά, ούτε που κατάλαβα,
πως πέρασαν και μάλιστα, κάποια στιγμή και υπό βροχή! 
΄Επρόκειτο για κάποιο μικρό ψιλόβροχο που ξέσπασε ως φαίνεται από τη συγκίνηση του ουρανού, για το σεπτό προσκύνημα....
εγώ δεν κρατούσα ομπρέλα, όπως βέβαια και οι περισσότεροι στην ουρά...
Όμως δεν υπήρξε καμία διαμαρτυρία, καμία φασαρία, κανένα παράπονο...
Όλοι περιμέναμε στωικά αλλά και με εσωτερική βαθιά ανυπομονησία τη σειρά μας... 
Είχε πάει πια αργά το απόγευμα όταν έφτασε και η δική μου σειρά, με συγκίνηση προσκύνησα γρήγορα - γρήγορα, 
όπως και γρήγορα- γρήγορα μετά σεβόμενη το υπόλοιπο πλήθος,
που περίμενε στη σειρά, άναψα τα κεράκια που, είχα τάξει , αγόρασα και κάποιες σχετικές χάρτινες εικόνες,
για να δώσω σε φίλους και συγγενείς,
και έτσι όπως ήρθα βιαστικά - βιαστικά,
για να μην χάσω και το λεωφορείο,
πήρα το δρόμο της επιστροφής για το Ηράκλειο. 
Εν κατακλείδι αυτό που θέλω να πω, φίλοι μου είναι το εξής: 
Σε όλη αυτή την 12 ωρη διαδρομή, δεν ένοιωσα το παραμικρό ίχνος κούρασης και ταλαιπωρίας!
Αντίθετα μάλιστα ένιωθα μεγάλη εσωτερική - βαθιά χαρά 
και συγκίνηση!
Μάλιστα αυτό το συναίσθημα με διακατείχε και τις επόμενες ημέρες, και με κάθε αφορμή το συζητούσα τότε στη δουλειά (εργαζόμουν τότε με σύμβαση) στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 
( όπου έρχονται χιλιάδες άνθρωποι από κάθε μεριά της γης να θαυμάσουν τα μοναδικά ευρήματα ενός μοναδικού πολιτισμού 3500χ.λ χρόνια πριν )
όπως και κάθε φορά που φέρνω όλα αυτά που σας περιγράφω στην μνήμη μου, συνεχίζω ν΄ανακαλώ τα ίδια συναισθήματα, χαράς και συγκίνησης!
΄Επίσης να σας πω ότι το τάμα και οι ευχές που είχα,
κάνει εκείνη τη δεδομένη στιγμή,
πραγματοποιήθηκαν και, εκπληρώθηκαν!
΄Ετσι είναι φίλοι μου, όπως λέει ο απόστολος των Εθνών Παύλος στην προς Εβρ. 11,1 επιστολή!
Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, 
πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων.



Πόσο μάλλον όταν τα πράγματα και τα θαύματα, 
τα βλέπουμε κιόλας! 
Όπως αυτό το σεπτό ιερό προσκύνημα, το μικρό- μικρό κομμάτι, φτιαγμένο και πλεγμένο από την ίδια τη Θεοτόκο από τρίχες καμήλας, ήταν αυτό το ίδιο το κομμάτι που τα μάτια μου αντίκρυζαν, φτιαγμένο και προφυλαγμένο περίτεχνα στο ασημοστόλιστο μπαουλάκι ήταν κομμάτι από τη Ζώνη που φορούσε 2000 και πλέον χρόνια πριν η Θεοτόκος Μαρία,
η Δεδοξασμένη Μαριάμ!!!
Ήταν η Αγία Ζώνη της την οποία και δώρησε, σύμφωνα με την ιερά παράδοση, στον άπιστο μαθητή Θωμά,
όταν το σώμα εκείνης, μετέστη και, ανελήφθη 
άφθαρτο,στον ουρανό!!!
Βοήθειά μας και Ευλογία η Παναγία!!!
΄Εκείνη θα προστρέξει!
Αρκεί με συντριβή και βαθιά πίστη να το ζητήσουμε, φίλοι μου ...
........................................
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ: