Άγιος Βλάσιος. Ιερομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται από την Εκκλησία μας στις 11 Φεβρουαρίου.

medlabnews.gr iatrikanea

Άγιος Βλάσιος, Ιερομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται από την Εκκλησία μας στις 11 Φεβρουαρίου.

Εορτολόγιο
Γιορτάζουν ο Βλάσιος και η Βλασία.
O Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λικινίου (308-324).

Σπούδασε ιατρική, όμως την επιστήμη του δεν την εξάσκησε ως επάγγελμα, αλλά ως αγαθοεργία.

Παράλληλα, μελετούσε ασταμάτητα την Αγία Γραφή. Η Εκκλησία, επιβραβεύοντας την όλη του παρουσία και προσφορά, τον δέχθηκε στις τάξεις του κλήρου και τελικά τον ανέδειξε επίσκοπο Σεβαστείας.

Λίγο αργότερα, ο Βλάσιος εγκατέλειψε την επισκοπή του και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σ’ ένα σπήλαιο, όπου αφιερώθηκε στην προσευχή και την άσκηση.

Όταν αργότερα ξέσπασε διωγμός κατά των χριστιανών, ο έπαρχος της περιοχής Αγρικόλας, διέταξε τη σύλληψή του.

Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.

Ο Άγιος Βλάσιος είναι πολιούχος του Ξυλόκαστρου.

Στη Νεράντζα, παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Κορινθίας, βρίσκεται ένας από τους παλαιότερους ναούς της Ελλάδας!

Η εκκλησία του Αγίου Βλάσιου χτίστηκε το μακρινό 1908 και αποτελεί ένα από τα ιστορικά μνημεία της χώρας μας.

Δοξασίες για τον Άγιο Βλάσιο στον Πόντο
Στον Πόντο τιμούσαν πολύ τον Άγιο Βλάσιο και υπήρχαν πολλές δοξασίες γι’ αυτόν.

Στην Αμισό την ημέρα της γιορτής του Αγίου, οι έγκυες δεν έπιαναν στα χέρια τους ψαλίδι ή μαχαίρι, αλλά ούτε έκαναν καμία άλλη δουλειά, ακόμα δε μετέφεραν ούτε νερό, για να μη γεννηθεί το παιδί τους αριστερόχειρο ή κουτσό.

Στην περιοχή της Άρδασσας την ημέρα της γιορτής του Αγίου δεν έκαναν καμιά εργασία, αφού ακόμη και το ψωμί το έκοβαν την προηγούμενη ημέρα, για να μην αναγκαστούν να πιάσουν μαχαίρι ανήμερα. Και αυτό, γιατί πίστευαν πως εάν έπιαναν μαχαίρι θα γεννούσαν ελαττωματικά παιδιά. Μάλιστα, για να είναι ήσυχοι πως δε θα πάθουν τίποτα τα παιδία τους, αλλά ούτε τα ζώα τους, έπαιρναν μια χούφτα αλάτι, το οποίο ανακάτευαν με κολοκυθόσπορους και τα παράχωναν σ’ έναν λάκκο, μακριά από το σπίτι.

Οι σπόροι που θα φύτρωναν πίστευαν πως θα τραβούσαν όλο το κακό πάνω τους.

Αν κάποια γυναίκα ξεχνιόταν και κρατούσε στα χέρια της κόσκινο, πίστευαν πως τα παιδία που θα γεννούσε θα γίνονταν ζαρωτά, δηλαδή στρεβλά. Και επειδή τη στρέβλωση τη θεωρούσαν σαν οργή που Αγίου Βλασίου, γι’ αυτό και τον ονόμαζαν Αε-Ζαρέας, δηλαδή άγιος στρεβλωτής.

Επίσης και στα Κοτύωρα αποκαλούσαν τον Άγιο Βλάσιο Αε-Ζαρέα και δεν επιτρεπόταν καμία δουλειά ανήμερα της γιορτής του από τις έγκυες και τους δικούς τους. Αν όμως κατά λάθος έκανε κάποια δουλειά, έπρεπε να φυτέψει τρία φασόλια σ’ ένα υγρό μέρος, συνήθως κάτω από το νεροχύτη, για να πάει εκεί το κακό. Διαφορετικά έλεγαν τον εξής εξορκισμό:

«Ήντιαν κακόν θα έρται, σην κωσσούν ή σα κατοπούλια να κρούει», δηλαδή, ό,τι κακό θα έρθει, να χτυπήσει στην κλώσα ή στα γατάκια.

Στη Ματσούκα θεωρούσαν τον Άγιο Βλάσιο προστάτη της βράσας, της ευλογιάς.

Έτσι, κάθε χρόνο έκαναν λειτουργιές και μετά το τέλος της λειτουργίας παρέθεταν τραπέζι σε όλους τους εκκλησιαζομένους. Πρόσφεραν χασίλ, φαγητό με κορκότο σιταρένιο, (χονδροαλεσμένο σιτάρι) , σαν πιλάφι, μαζί με μέλι και βούτυρο. Γι’ αυτό και κάθε οικογένεια φύλαγε ξεχωριστά την ποσότητα μελιού που θα πρόσφερε στον Άγιο την ημέρα της γιορτής του.

Στη Χόψα τιμούσαν ιδιαίτερα τον Άγιο Βλάσιο, που τον θεωρούσαν προστάτη των εγκύων, των βρεφών, αλλά και των ζώων. 

Αν δεν τιμούσαν τη μνήμη του πίστευαν ότι θα τους ζάρωνε, δηλαδή θα έκανε τα βρέφη να γεννηθούν ζαρωτά, κουλά, κουτσά, ακόμη και φρενοβλαβή.

Επίσης τα ζώα θα γεννούσαν τέρατα με δυο κεφάλια, ένα μάτι και πολλά πόδια.

Γι’ αυτό και εδώ τον αποκαλούσαν Αε-Ζαρέα.

Στη Χόψα δεν τιμούσαν τον Άγιο μόνο οι έγκυες και οι άντρες τους, αλλά και όλοι οι κάτοικοι, γιατί εάν δεν είχαν εγκυμονούσες στην οικογένειά τους είχαν πρόβατα και αγελάδες και την ημέρα μνήμης του αγίου συνέπιπτε να γεννούν πολλά ζώα.

Στη Λιβερά, όταν χανόταν κανένα ζώο, για να μην το φάει ο λύκος, έλεγαν το εξής γήτεμα, πιστεύοντας ότι έτσι δένεται το στόμα του λύκου και δεν μπορεί να το ανοίξει για να φάει το ζώο:

Πίστευαν σ’ όλο τον Πόντο, ότι ο Άγιος Βλάσης προστατεύει ανθρώπους και ζώα από το λύκο, τα τσακάλια και γενικότερα από τα αγρίμια. Για όλα αυτά οι Πόντιοι τιμούσαν ευλαβικά τη μνήμη του και απέφευγαν να εργάζονταν τη μέρα αυτή.
Με πληροφορίες από τον pontosnews.gr
Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2025/02/o-agios-ieromartis-blasios-o-giatros-pou-ekane-mono-agathoergies.html#ixzz8zxLp0CYS

Ο Άγιος Χαράλαμπος, προστάτης από τις λοιμώδεις νόσους και όλων των ζώων Από τα σύγχρονα θαύματα του Αγίου η διάσωσης των κατοίκων του Πύργου από την φοβερή επιδημία πανώλης το 1860.

επιμέλεια medlabnews.gr

Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας ο Θαυματουργός εορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου – Ο Άγιος Χαράλαμπος τιμάται ιδιαίτερα σε πολλά μέρη της Ελλάδος
Γιορτάζουν τα εξής ονόματα
Χαράλαμπος, Χαρίλαος, Χαραλάμπης, Χάρης, Χάμπος, Λάμπης, Λάμπος, Λαμπίας, Μπάμπης, Μπάμπος, Χαραλαμπία, Χαραλαμπή, Χαρά, Λαμπή, Λάμπω, Μπαμπίνα, Μπήλιω, Μπιλιώ, Μπία, Χάμπη

Σύμφωνα με την Ορθοδοξία, ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του.

Όμως ο Άγιος ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας.

Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον Θεό.

Έπειτα, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Αργότερα ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να τα βγάλει πέρα μαζί του, τον αποκεφάλισε σε ηλικία 113 ετών.

Η θρησκεία καταγράφει και σύγχρονα θαύματα του Αγίου. Για παράδειγμα, την περίπτωση της διάσωσης των κατοίκων του Πύργου από την φοβερή επιδημία πανώλης το 1860.

Σύμφωνα με την Ορθοδοξία, η νόσος αυτή εξαλείφθηκε από τον Αγιο Χαράλαμπο μετά από θερμή προσευχή προς αυτόν και παράκληση.

Λένε μάλιστα ότι οι Πύργιοι βρέθηκαν μπροστά σε ένα καταπληκτικό θέαμα: Ο Άγιος με την ράβδο του έσπρωχνε ένα λευκό σαν βαμβάκι νέφος στον ουρανό, μέχρι που το έρριψε στην θάλασσα. Ήταν η ασθένεια που καταδίωξε.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας απεικονίζεται πατώντας την πανώλη, η οποία παρουσιάζεται, σαν ένα τερατόμορφο γύναιο που ξερνάει καπνούς από το στόμα. Γι’ αυτό του έδωσε ο Θεός την χάριν αυτήν.

Άγιος Χαράλαμπος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και πολιούχος του Πύργου.

Και σε άλλα μέρη όμως κατά καιρούς ήταν εμφανής η παρουσία του Αγίου Χαραλάμπους στην εκδίωξη της πανώλης, όπως στην Θεσσαλία στο χωριό Σαβάλια και στη Δημητσάνα όπου μετονομάστηκε ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου σε Ναό Αγίου Χαραλάμπους, εξαιτίας της θαυματουργικής παρέμβασής του.

Ήτανε μεγάλη η υπηρεσία, που προσέφερε ο Άγιος Χαράλαμπος στους γεωργούς τότε που δεν υπήρχαν κτηνίατροι, τα δε βόδια ήταν αναγκαιότατα στην οικογένεια.

Παλαιότερα οι ζευγολάτες, την παραμονή της γιορτής του Αγίου Χαραλάμπους άναβαν στα σπίτια τους μια μεγάλη λαμπάδα από καθαρό κερί εις μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους του Ιερομάρτυρα και καιγότανε όλη νύχτα. Το δε πρωί πηγαίνανε πρόσφορο στην Εκκλησία για να λειτουργηθεί. Και όλα αυτά για να φυλάξει ο Άγιος Χαράλαμπος τα βόδια τους γερά καθ’ όλη τη χρονιά.

Είναι προστάτης και όλων των ζώων. Γι’ αυτό στη Κρήτη οι τσοπάνηδες, όταν τα ζωντανά τους δεν πάνε καλά, τον παρακαλούνε να τα θεραπεύσει.

Στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου μάλιστα την ημέρα της γιορτής του, σφάζουνε ένα ταύρο και κάνουμε αγώνες ιπποδρομίας.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea

Διαβάστε ακόμα:

Τι είναι η Υπαπαντή του Κυρίου που εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου;

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος. Ο γιατρός που έκανε μόνο αγαθοεργίες. Ο προστάτης των εγκύων, των βρεφών και των ζώων στον Πόντο