Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Γεννήθηκαν σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου με διαφορά 33 χρόνων η Σιμόν ντε Μποβουάρ και η Τζόαν Μπαέζ . Αγωνίστηκαν όμως εξίσου για τα ανθρώπινα δικαιώματα , προκαλώντας αναταράξεις .



Σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου γεννήθηκαν δύο σπουδαίες γυναίκες με διαφορά 33 χρόνων.
Η πρώτη Γαλλίδα συγγραφέας , φιλόσοφος και φεμινίστρια η Σιμόν ντε Μποβουάρ ( η Simone de Beauvoir , 9 Ιανουαρίου 1908  - Απρίλιος 1986 ) , η σύντροφος του διάσημου υπαρξιστή φιλοσόφου Ζαν – Πωλ Σαρτρ . Η δεύτερη είναι η είναι Αμερικανίδα στιχουργός και τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ ( Joan Chandos Baez   (γεν. 1941) Αγωνίστηκαν όμως  εξίσου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μάλιστα προκαλώντας αναταράξεις .
Το γνωστότερο έργο της υπήρξε Το Δεύτερο Φύλο, μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ επιχειρηματολογεί μέσω ενός φεμινιστικού υπαρξισμού στο Δεύτερο Φύλο . Ως υπαρξίστρια η Μποβουάρ αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας. Επομένως δεν γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται. Η ανάλυσή της εστιάζει στην ιδέα του Άλλου. Η κατασκευή της γυναίκας ως το τυπικό παράδειγμα Άλλου είναι για την Μποβουάρ το θεμέλιο της καταπίεσης των γυναικών. Η Μποβουάρ υποστηρίζει πως δια μέσου της ιστορίας οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί ως η παρέκκλιση, η ανωμαλία. Ακόμη και η πρώιμη φεμινίστρια Mary Wollstonecraft θεωρεί τους άντρες ως το ιδανικό στο οποίο θα έπρεπε να ανέλθουν οι γυναίκες. Η Μποβουάρ λέει πως αυτή η στάση έχει κρατήσει πίσω τις γυναίκες διατηρώντας την αντίληψη πως οι γυναίκες είναι η παρέκκλιση από το κανονικό, ότι είναι παρείσακτες που προσπαθούν να εξομοιωθούν με την “κανονικότητα”. Λέει επίσης πως αν ο φεμινισμός θέλει να προχωρήσει, πρέπει να καταρρίψει την υπόθεση αυτή.
Η δεύτερη είναι  η γνωστή Αμερικανίδα τραγουδίστρια της φόλκ η σταρ του Γούντστοκ  Τζόαν Μπαέζ μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων κατά της βίας και του πολέμου , αγωνίστηκε έτσι για τις δημοκρατικές ελευθερίες , φυλακίστηκε , έγινε το σύμβολο της γενιάς της ! Ηχογραφώντας πάνω από 30 άλμπουμς δικά της και άλλων συναδέλφων της και σε διαφορετικές γλώσσες ( όπως Ισπανικά ) τραγουδώντας όμως πάντοτε για την ειρήνη και τις δημοκρατικές ελευθερίες στη Λατινική Αμερική , στη Μέση Ανατολή , στην Ασία , τα Βαλκάνια .   ΄Εχοντας ως όπλα την κιθάρα της και τη φωνή της που εκπέμπει μια μοναδική σαγήνη τραγουδά με σοβαρό και θλιμμένο ύφος  τραγούδια -μηνύματα .
« Για τίποτα δεν αξίζει να σκοτώνεις » .
Ενώ στην ερώτηση γιατί όλα αυτά τα χρόνια πάνε όλο και χειρότερα εκείνη στωικότητα και ρεαλισμό απαντά : « Δεν ξέρεις τι μπορεί κάποτε να βγει από τα ερείπια »