Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024

14 Σεπτεμβρίου 1943 - Bιάννος 'Ηρακλείου Κρήτης , 81 χρόνια πριν, 'Ημέρα γιορτής του Τιμίου Σταυρού για τον Ορθόδοξο Ελληνικό Λαό και ΑΠΟΦΡΑΔΑ ημέρα για τα χωριά της Βιάννου όπου διαπράττεται ένα από τα δύο μεγαλύτερα Ολοκαυτώματα της Ελλάδας! 462 νεκροί - εκτέλεση όλων των ανδρών & πυρπόληση - ανατίναξη όλων των οικιών της😥😡😠

Κρήτη, Βιάννος,
14 Σεπτέμβρη 1943, 
Διαταγή Στρατηγού Μύλλερ,
διοικητή των Γερμανικών δυνάμεων
κατοχής Ηρακλείου Κρήτης:
" Καταστρέψετε την Επαρχία της Βιάννου. Εκτελέσετε πάραυτα χωρίς διαδικασία τους άρρενες που είναι πάνω από, 16 ετών και όλους που θα συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας ..."
Τα δε χωριά της Ανατολικής Βιάννου λεηλατήθηκαν, κάηκαν και ανατινάχτηκαν με δυναμίτη, μαζί τα σχολεία και οι εκκλησίες των. . .
#Σαν_Σήμερα #Βιάννος 










Τα 3 Μικρά αδελφάκια ( 8,12,15, ετών)από το Κεφαλοβρύση της Βιάννου, που δολοφονήθηκαν άνδρα από τους Γερμανούς γιατί δεν μαρτύρησαν που βρίσκεται ο πατέρας τους.




Διαβάστε περισσότερα εδώ:
 "https://voiceofthelambs.blogspot.com/search/label/%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%9A%CE%91%CE%A5%CE%A4%CE%A9%CE%9C%CE%91%20%CE%92%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%9F%CE%A5

Αμιρά, 14 Σεπτεμβρίου 1943


Οι Γερμανοί οδήγησαν τους άνδρες κατοίκους από τις γειτονιές των Αμιρών στον Κάτω οικισμό του χωριού τα Μελιανά.
Εκτέλεσαν επί τόπου όσους αντιστάθηκαν ή δεν μπορούσαν να κινηθούν από ανημπόρια και έναν άρρωστο ηλικιωμένο άνδρα πάνω στο κρεβάτι του.

Οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τους εκατό.
Οι Γερμανοί χώρισαν τους συγκεντρωμένους σε ομάδες των είκοσι-τριάντα ατόμων. Πήραν την πρώτη ομάδα και σε λίγο ακούστηκαν πυροβολισμού από τη θέση Αμπέλια στο σημείο μιας πεζούλας.
Ακολούθησε η δεύτερη ομάδα που αντίκρισε όταν έφτασε στο σημείο τα στημένα πολυβόλα και το σωρό των εκτελεσμένων της πρώτης ομάδας.
Ακολούθησαν και οι άλλες ομάδες των αντρών που εκτελέστηκαν στο ίδιο σημείο.
Οι Γερμανοί αποχώρησαν αφού πρώτα τους έδωσαν τη χαριστική βολή.
Εκτέλεσαν συνολικά 114 άνδρες του χωριού ηλικίας από 16-60 χρόνων.
Οι γυναίκες κατέβηκαν από τα Αμιρά και έφτασαν στον τόπο της εκτέλεσης. Ακολούθησαν σκηνές αλλοφροσύνης.
Ανάμεσα στους εκτελεσμένους αρκετοί τραυματίες, που μεταφέρθηκαν τις επόμενες ημέρες στο Ηράκλειο και επέζησαν αλλά οι περισσότεροι από αυτούς με μεγάλη αναπηρία.
Οι γυναίκες μετέφεραν τους νεκρούς στο χωριό, στις αυλές και το νεκροταφείο.
Τα μνήματα δεν τους χωρούσαν και άνοιξαν καινούργιους λάκκους στα γύρω χωράφια.
Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τα βιβλία των
α)Γεωργίου Χρηστάκη, συνεργασία Κ.Γ.Στεφανάκη «Επαρχία Βιάννου 1940-1945»,
& β) Γεωργίου Ε.Δημητριανάκη «Ο Μύρτος & τα γύρω χωριά».

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

https://www.dmko.gr |




Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες , , ,

Σταυρός Υψούται σήμερον και κόσμος Αγιάζεται!



Αναδημοσιεύουμε από:
Δόγμα 
Του Δημητρίου Λυκούδη,
Δ/ντη Σύνταξης της Εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»

Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι σταυρικό.
Η θεολογία, η λειτουργική και λατρευτική ζωή, η ορθόπρακτη βιωτή είναι έκφραση του μυστηρίου του Σταυρού.
Είναι σταυρική , όχι γιατί περιορίζεται τυπολογικά σε μια εξωτερική και επιδερμική προσκύνηση του Σταυρού, αλλά γιατί βιώνει μυστηριακά την καθαρτική και φωτιστική ενέργεια του Θεού και χαριτώνει τον άνθρωπο, τον αγιάζει , τον καινοποιεί.
Οι προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη και οι Καινοδιαθηκικές μαρτυρίες, σε παραλληλία με την ορθόδοξη πατερική γραμματεία, υπογράμμισαν τη σημασία και σπουδαιὀτητα του Σταυρού και παρακίνησαν τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά να καταθέσει:
«Προανεκηρύττετο και προετυπούτο μυστικώς εκ γενεών αρχαίων, και ουδείς ποτέ κατηλλάγη τω Θεώ χωρίς της του Σταυρού δυνάμεως».
Ήταν δε τόση η μανία του Ιουδαϊκού ιερατείου, ώστε μετά τη λαμπρηφόρο Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, να επιχωματίσουν το Γολγοθά και να χτίσουν στο σημείο εκείνο ναό προς τιμήν της θεάς Αφροδίτης, μόνο και μόνο για να εξαλείψουν κάθε στοιχείο αποδεικτικό της Αναστάσεως του Θεανθρώπου.
Στη συνέχεια, η αγία ισαπόστολος Ελένη , με την επικουρία και ενίσχυση του υϊού της, Μεγάλου Κωνσταντίνου, θα αξιωθεί της ευρέσεως του Τιμίου και ζωηφόρου Σταυρού και μαζί με τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο θα εορτάσει πανηγυρικά και την πρώτη Του ύψωση, στα Ιεροσόλυμα , γύρω στα 326μ.Χ.
Ακολούθησε η κατάκτηση των Ιεροσολύμων υπό των Περσών και ο Τίμιος Σταυρός οδηγήθηκε με πολλούς αιχμάλωτους στην Περσία , απ΄ όπου ανακτήθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο(611-641μ.Χ.) και τοποθετήθηκε ξανά στην αρχική του θέση.
Η πανηγυρική ύψωση του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα από τον πατριάρχη Ζαχαρία, αποτέλεσε και την ιστορική αφορμή για τον ορισμό της Υψώσεως του Τιμίου Ξύλου, στις 14 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Το πολίτευμα της Εκκλησίας, ως τονίσαμε, είναι σταυρικό. Η θεολογία, η πνευματική ζωή κάθε πιστού είναι έκφραση της σταυρικής ζωής, είναι κένωση και αυταπάρνηση.
Ο Σταυρός του Χριστού δηλώνει το εκούσιο Πάθος και τον θάνατό Του υπέρ της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους και ταυτόχρονα σηματοδοτεί και την κένωση του Χριστού που είναι και η δόξα Του. 
Γι΄αυτό, η βίωση του Σταυρού είναι εμπειρία Σταυροαναστάσιμη, καθώς η φυγή και η νέκρωση της αμαρτίας προϋποθέτει σταυρική αποξένωση και άσκηση και ακολουθεί η ζωηφόρος Ανάσταση και η πνευματική χαρμονή.
 «Ο Σταυρός γίνεται λοιπόν το μέγα μυστήριο της θείας φιλανθρωπίας, το ενέχυρο της θείας ευσπλαχνίας και σωτηρίας, η πιο γήϊνη και ψηλαφητή εικόνα του ουρανίου Σταυρού της αγάπης.
Η αγάπη είναι η κατάλυση του θανάτου και ο θρίαμβος της ζωής.
Ο Σταυρός είναι η αγαπητική τρέλα του Θεού στην τρέλα του ανθρώπου να διαλέξει τον θάνατο, η απελευθερωτική εξουσία του Χριστού πάνω στην παράσιτη εξουσία του Πονηρού, εξουσία θανάτου» [10].
Στην ορθόδοξη θεολογία ο Σταυρός της πράξης και της θεωρίας συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Σταυρική ζωή σημαίνει ζωή μετανοίας, συνειδητή απόφαση και εκτέλεση και αποβολή του θελήματος και της φιλαυτίας και υπέρβαση του ατομισμού μας.
Πνευματική ζωή σημαίνει σταυρική , αυτοθέλητη απομόνωση μέσα στα πλαίσια της ορθόδοξης κοινότητας, υπέρ της λειτουργικής συνοχής του Σώματος της Εκκλησίας, σημαίνει αποβολή της εκκοσμίκευσης, σταύρωση του δικαώματος, αποξένωση και αποδέσμευση από το αντισταυρικό πνεύμα που σήμερα επικρατεί.
Πνευματική ζωή σημαίνει θυσία σταυρική, αλλοίωση και μέθεξη στο μυστήριο της δυνάμεως του Χριστού, που καθιστά τον άνθρωπο πραγματικά ελεύθερο, αν και σταυρωμένο πραγματικά ελεύθερο στην σταυρώνουσα ελευθερία της αγάπης.
« Χαίροις ο ζωηφόρος Σταυρός, της Εκκλησίας ο ωραίος παράδεισος, το Ξύλον της αφθαρσίας, το εξανθήσαν ημίν αιωνίου δόξης την απόλαυσιν».
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ
Πηγή: Dogma.gr
...........................................

«ΕΣΤΑΥΡΩΘΗΣ ΔΙ’ ΕΜΕ,
ΙΝΑ ΕΜΟΙ ΠΗΓΑΣΗΣ ΤΗΝ ΑΦΕΣΙΝ»



#14_Σεπτεμβρίου #Τίμιος_Ζωοποιός_Σταυρός
#Τίμιο_Ξύλο
...Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του.
Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους- να σταυρωθούν, ν' αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους.
Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν,
και δεν ξέρουν πως η Σταύρωση...
είναι ο μόνος δρόμος..
της Ανάστασης!!
'Αλλον, δεν έχει...»



«Ν΄ανεβαίνεις κάθε μέρα, και όχι μονάχα τη Μεγάλη Παρασκευή,
με το Χριστό στο Γολγοθά
και να σταυρώνεσαι»
#Νίκος_Καζαντζάκης-
Απόσπασμα από το βιβλίο
“ O Χριστός ξανασταυρώνεται”

«όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34).

Διαβάστε περισσότερα εδώ:



14 Σεπτεμβρίου – Η εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού

Η Μεγάλη δεσποτική εορτή της χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός.

Στη χώρα μας γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός.

Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στο λόφο του Γολγοθά.

Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό.

Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίστηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε.

Στη θέση αυτήν υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγείρει το 135 ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ.

Η Ελένη, αφού διέταξε να τον γκρεμίσουν, έχτισε στη θέση του τον περικαλλή ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του χριστιανισμού.

Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στο ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.

Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινοπερσικούς Πολέμους (602-628).

Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και, αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό.

Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν το Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν, και τον προσκυνούσαν.

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών, το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του, και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.

Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος όπου βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό.

Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτήν αυστηρή νηστεία.
(Πηγή: sansimera.gr)
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες , ,
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)