Περισσότερο απ΄ό ,τι πρέπει απαρνήθηκα τις ανθρώπινες χαρές . όσο περνάει ο καιρός , η καρδιά μου αγριεύει , ο νους μου καίγεται , μα σα να μετατοπίστηκα πέρα από τη γης ετούτη . ένα cristal de roche μέσα μου μένει καθαρό κι αντικαθρεφτίζει τον κόσμο σαν νά ΄ ταν φεγγάρι . Ν .ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ( Γράμμα 439 , Αντίπολις , 4 - 5 - 57 )
Μήπως ήρθε τώρα ο καιρός ο κατάλληλος και τ΄άστρα συμφωνούν για να βγάλουμε το τσιρότο από το στόμα; Μήπως " ήγγικεν η ώρα; " για να λυθεί η σιωπή των αμνών και ν' άκούσουμε επιτέλους τη φωνή τους; για τη φωνή των αμνών μιλάω κι όχι για τα γνωστά και συνήθη βελάσματα ε! Αυτός είναι ο σκοπός και ο στόχος αυτού του blog. 'Ολοι εμείς τα πρόβατα να αποκτήσουμε φωνή!