Γάζα: Μέσα σε τρεις εβδομάδες πέθαναν περισσότερα παιδιά από όσα σκοτώνονται στις ένοπλες συρράξεις όλου του πλανήτη μέσα σε ένα χρόνο...

Αναδημοσιεύουμε από:

Daynight.gr
Δημοσιεύτηκε
στις 30 Οκτωβρίου 2023

Μετά από τρεις εβδομάδες συγκρούσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, περισσότερα από 3.340 παιδιά και ανήλικοι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα, 33 στη Δυτική Όχθη και άλλα 29 στο Ισραήλ, ξεπερνώντας σε απόλυτους αριθμούς το νούμερο των παιδιών που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολεμικές συγκρούσεις σε όλον τον κόσμο από το 2019, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ανθρωπιστική οργάνωση Save the Children.
Τα παιδιά που έχουν σκοτωθεί στη Γάζα αντιπροσωπεύουν το 40% του συνόλου των Παλαιστινίων που έχουν χάσει τη ζωή τους από τη στιγμή που το Ισραήλ ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς. Σε διαρκείς ενημερώσεις, το υπουργείο Υγείας της Λωρίδας της Γάζας, υπό τον έλεγχο της Χαμάς, ανεβάζει πλέον τον αριθμό των νεκρών σε πάνω από 8.000.


Η μη κυβερνητική οργάνωση συμπληρώνει ότι δυστυχώς ο απολογισμός αυτός μπορεί να αυξηθεί κατά πολύ γιατί αυτή τη στιγμή αγνοείται η τύχη περισσότερων των χιλίων παιδιών στη Γάζα και εκφράζονται φόβοι ότι πολλά μπορεί να βρίσκονται θαμμένα κάτω από τα ερείπια.
Παράλληλα, η μη κυβερνητική οργάνωση ενημέρωσε ότι περισσότεροι από 6.300 ανήλικοι βρίσκονται τραυματίες στη Γάζα, 180 στη Δυτική Όχθη και 74 στο Ισραήλ.


«Ο θάνατος ενός παιδιού είναι ήδη από μόνος του πολύ σοβαρό γεγονός, όμως εδώ μιλάμε για επικών διαστάσεων παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων» υπογράμμισε ο διευθυντής της ΜΚΟ στην Παλαιστίνη, Τζέισον Λι, ο οποίος σε δραματικό τόνο κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να υπολογίζει περισσότερο τους ανθρώπους από την πολιτική, αφού κάθε μέρα που περνά, «αφήνει πίσω της παιδιά νεκρά και τραυματισμένα».
3,195 children killed in #Gaza in just three weeks has surpassed the annual number of children killed across the world’s conflict zones since 2019. We are calling for an immediate ceasefire.

  pic.twitter.com/vrEQ846tPB

— Save the Children International (@save_children) October 29, 2023



«Οι αριθμοί είναι συνταρακτικοί και δεδομένου ότι η βία όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά εξαπλώνεται όλο και περισσότερο στη Γάζα, πάρα πολλοί άνθρωποι και ιδιαίτερα ανήλικοι διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο. Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται ανά πάσα στιγμή, ακόμη περισσότερο όταν αναζητούν ασφάλεια και καταφύγιο σε σχολεία και νοσοκομεία» είπε ο Τζέισον Λι, που κατέληξε ζητώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους.
Πηγές: CNN, EFE

Πηγή:

'Ενώ σύμφωνα με την ανακοίνωση της UNICEF πριν 6 ημέρες, δηλ.μέχρι τις 25 Οκτωβρίου 2023, 2.360 παιδιά ήταν νεκρά 

στη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε 18 ημέρες...

Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF) ανακοίνωσε την Τρίτη 24 Οκτωβρίου, ότι 2.360 παιδιά σκοτώθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας, τον παλαιστινιακό θύλακα ο οποίος βομβαρδίζεται ακατάπαυστα από τον ισραηλινό στρατό από την 7η Οκτωβρίου, σε αντίποινα για την επίθεση του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για τα παιδιά πρόσθεσε πως άλλα 5.364 παιδιά τραυματίστηκαν, επικαλούμενη πληροφορίες της, χωρίς να κατονομάσει πηγές. Η UNICEF έκανε λόγο για «αδυσώπητες επιθέσεις» του ισραηλινού στρατού.
Μετά την αιφνιδιαστική, άνευ προηγουμένου επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, που είχε απολογισμό πάνω από 1.400 νεκρούς, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο αριθμό που έχουν δημοσιοποιήσει οι ισραηλινές αρχές, εξαπολύθηκαν ασταμάτητοι βομβαρδισμοί από αέρος και με το πυροβολικό σε αντίποινα, ενώ ο ισραηλινός στρατός ετοιμάζεται να προχωρήσει σε χερσαία εισβολή στον θύλακα υπό πολιορκία.
«Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας αποτελεί κηλίδα που μεγεθύνεται στη συλλογική μας συνείδηση. Ο ρυθμός των θανάτων και των τραυματισμών είναι απλά απίστευτος», ανέφερε η Αντέλ Χοντρ, επικεφαλής της διεύθυνσης της Γιούνισεφ που είναι αρμόδια για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Η ολοένα οξύτερη έλλειψη πόσιμου νερού, τροφής, καυσίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης στον παλαιστινιακό θύλακα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για τα παιδιά, που αποτελούν περί το 50% του πληθυσμού (2,3 εκατ.), τόνισε η υπηρεσία.
Η UNICEF κάλεσε τα μέρη να κηρύξουν κατάπαυση του πυρός, ώστε να μπορέσει να διανεμηθεί απρόσκοπτα ανθρωπιστική βοήθεια. Κάλεσε επίσης να αφεθούν ελεύθεροι οι όμηροι που κρατούν η Χαμάς και άλλες ένοπλες οργανώσεις, δεκάδες από τους οποίους είναι παιδιά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, dpa

Πηγή:

Διαβάστε επίσης:

Ισραήλ: Οι συγκινητικές στιγμές επανένωσης της ομήρου που απελευθερώθηκε με την οικογένειά της

Ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις μπήκαν στη Γάζα μέσα στη νύχτα – Άρματα μάχης εκτόξευσαν οβίδες | BINTEO

UNICEF: Τουλάχιστον 2.360 νεκρά παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε 18 ημέρες

Εισβολή ενόπλων της Χαμάς στο Ισραήλ από την θάλασσα – Σκληρές συγκρούσεις και 8 νεκροί

Απίθανη ομολογία μέλους της Χαμάς: «Μου έταξαν ένα σπίτι και 10.000 δολάρια για κάθε όμηρο που θα έφερνα πίσω» | ΒΙΝΤΕΟ

Απειλές από τις ΗΠΑ: Θα δράσουμε στρατιωτικά σε όποιον εμπλακεί στη διαμάχη Ισραήλ-Χαμάς

Ισραήλ: Οι συγκινητικές στιγμές επανένωσης της ομήρου που απελευθερώθηκε με την οικογένειά της

"Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι". – Θουκυδίδης, από το έργο του: "Επιτάφιος του Περικλή".

 #28η_Οκτωβρίου_1940 🌿🇬🇷 #ΟΧΙ 🌿🇬🇷

Συνέλληνες #ΧΡΟΝΙΑ_ΠΟΛΛΑ🌿🇬🇷

'Ημέρα Εθνικής μνήμης🌿🇬🇷 & Τιμής 🌿🇬🇷

Τιμή & δόξα στους 'Ηρωες αγωνιστές του 1940🌿🇬🇷

Η Ελλάς🇬🇷🌿υπήρξε η μόνη χώρα που νίκησε τον Άξονα, την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη είχε υποταχθεί ή συμμαχήσει με αυτόν.

Πάμε να δούμε τι ακριβώς είπε ο ίδιος ο Μεταξάς σε αυστηρά απόρρητο λόγο του προς τους Έλληνες εκδότες εφημερίδων την 30η Οκτωβρίου 1940 : 

"Μη νομίσετε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή... Από τον περασμένον Μάιον είπα καθαρά εις τον Γκράτσι, ότι αν προσεβαλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι΄όλων των μέσων μας... Μη φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνη δια να τον αποφύγωμεν. Από την εποχήν της καταλήψεων της Αλβανίας, το Πάσχα πέρυσι, το πράγμα ήρχισεν να φαίνεται. Μου έδωσαν καθησυχαστικάς διαβεβαιώσεις.Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από τα Τίρανα, από την Ρώμην, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι.... Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους του Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνατόν να θεωρηθή από την Ιταλίαν ως πρόκλησις... Έκαμα το παν δια να μην δώσωμεν αφορμήν...ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα ότι καθήκον μου ήτο να ίδω αν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τον τόπον από αυτόν, έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος θα συνεβιβάζετο όμως με τα γενικότερα συμφέροντα του έθνους..." Μεταξύ πολλών άλλων ακόμη που είπε ανέφερε : "Έκανα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου... Και θέλω φεύγοντας από την αίθουσαν αυτήν, να πάρετε μαζί σας όλην την ιδικήν μου απόλυτον βεβαιότητα ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις, πρέπει να σας επαναλάβω, ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν.Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την δόξαν και την τιμήν της. Έχει υποχρέωσίν προς τον εαυτό της να μείνη άξια της ιστορίας της.Αυτό φθάνη να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα εις τον πόλεμον.

Χαρακτηριστικό της αποφασιστικοτητάς του να πορευθεί με αυτόν τον τρόπο απέναντι σε κάθε εισβολέα είναι και η απαντησή του σε ερώτηση του Έλληνα πρέσβη στην Ρώμη Ιωάννη Πολίτη, στο τι θα πράξει, η ελληνική κυβέρνηση σε περίπτωση ιταλικής επίθεσης, ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε :

"Τι άλλος από την ομόθυμον θέλησιν του λαού μας να αμυνθή κατά της Ιταλίας.

Ο λαός ούτος ούτε επ΄ουδενί λόγω θα εδέχετο αμαχητί υποδούλωσιν αυτού.
Θα πολεμήσωμεν μέχρις εσχάτων, έστω κι αν προβλέψωμεν ότι τελικώς θα καμφθώμεν προ ισχυροτέρων στρατιωτικών εχθρών..."

και έτσι έγιναν τα γεγονότα που ακολούθησαν  επιβεβαιώνουν τον Ιωάννη Μεταξά,στο έπακρον!

Η Στάση που σχηματίζουν κατά το προσκύνημα στον άγνωστο στρατιώτη οι εύζωνες ανά μια ώρα σχηματίζει το “ΟΧΙ”, το κεφάλι του πρώτου εύζωνα είναι το “Ο”,τα διασταυρωμένα τουφέκια είναι το “Χ” και το λεγόμενο μαύρο δάκρυ που κρέμεται από το φέσι του δεύτερου είναι το “Ι”

Τιμή & δόξα στους 'Ηρωες αγωνιστές του 1940🌿🇬🇷

Η Ελλάς🇬🇷🌿υπήρξε η μόνη χώρα που νίκησε τον Άξονα, την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη είχε υποταχθεί ή συμμαχήσει με αυτόν. 

Ο μεγάλος 'Εθνικός αγώνας που άρχισε στις 28/10/1940 υπήρξε ένας αγώνας μοναδικός όπου η Ελλάδα είχε τις περισσότερες Ημέρες Αντίστασης🌿🇬🇷

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Ελλάς:           219  ημέρες
Νορβηγία        61 ημέρες
Γαλλία              43 ημέρες(Υπερδύναμη της
                                              εποχής)
Πολωνία           30 ημέρες
Βέλγιο                 8 ημέρες
Ολλανδία            4 ημέρες
Γιουγκοσλαβία  3 ημέρες
Δανία                   0 ημέρες
(Οι Δανοί παραδόθηκαν σ' έναν μοτοσικλετιστή του #Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά, αίτηση του #Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο, στον Χίτλερ)
Τσεχοσλοβακία  0 ημέρες
Λουξεμβούργο    0 ημέρες

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ 
Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών  στους 13.676.
Αλβανοί:1165 (Πάργα ,Μαργαρίτιο, Παραμυθία)
Ιταλοί:8χ.λ. Boύλγαροι:25χλδ, Γερμανοί:50χ.λδ
Συνολικές απώλειες σε %επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες).Κατά την διάρκεια της 4πλής κατοχής που ακολούθησε, οι ανθρώπινες απώλειες πάσης φύσεως, ήσαν: 'Ελλάδα=10% 750χ.λ. Σοβ. Ένωση= 2,8% Ολλανδία = 2,2%.Γαλλία =2%  Πολωνία=1,8%
Γιουγκοσλαβία=1,7%Βέλγιο=1,5%.

Την  επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 δεν πρέπει να την προσπερνάμε επιπόλαια & χωρίς εθνική υπερηφάνεια. 

'Αντίθετα, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά που απειλείται η εθνική μας ανεξαρτησία & η εδαφική μας ακεραιότητα πρέπει να την κάνουμε λάβαρο ιερό &αφετηρία των προσπαθειών μας για τη διαφύλαξη της εθνικής
μας υπόστασης!

Σήμερα, πάνω απ' όλα, πρέπει να δείξουμε το δρόμο των ιδανικών που δημιούργησε το ‘’1940’’ & να μεταδώσουμε όλα αυτά στις νέες γενιές.

Είναι το χρέος μας, ο φόρος τιμής, στις ηρωικές στρατιές των προγόνων μας.

Γιατί όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του χάνεται!

Ποτέ δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ότι εκείνοι οι ήρωες εκτός από την πίστη στην πατρίδα είχαν ακλόνητη πίστη στην #Παναγία & εκείνη έκανε το θαύμα της έχοντάς τους υπό την Σκέπη της την Αγία & την Ιερή Προστασία της🙏

 

 

#ΤΑ_ΘΑΥΜΑΤΑ_ΤΗΣ_ΑΓΙΑΣ_ΣΚΕΠΗΣ

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940🇬🇷🌿

Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο σημαντικότερες εθνικές γιορτές του έθνους μας έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να συν-εορτάζονται με μία γιορτή της Παναγίας.

Την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και 

την 28η Οκτωβρίου

την Αγία Σκέπη της Θεοτόκου.

Η γιορτή αυτή μετατέθηκε από την εκκλησία μας το 1952 από την 1η Οκτωβρίου στην 28η ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη μητέρα του Θεού για τη σκέπη και την προστασία της στον αγώνα των Ελλήνων απέναντι στον αλαζονικό ιταλικό στρατό.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η εποποιία του 1940, αποτελεί ένα θαύμα, είναι ένα από τα πολλά θαύματα στην ιστορία των Ελλήνων. Δεν μπορεί να είναι καρπός αποκλειστικά ανθρώπινου αγώνα. Η θεϊκή χάρη συνεργάσθηκε με την ανθρώπινη προσπάθεια. Και είναι δίκαιο που μαζί με τα θριαμβευτικά σαλπίσματα πάνω από τους τάφους των ηρώων, σήμαναν δοξαστικές καμπάνες για ένα ‘’ευχαριστώ’’ στην Παναγία, σ' εκείνη, στην οποία η εθνική συνείδηση απέδωσε για μια ακόμα φορά ‘’τα νικητήρια’’. Τη Σκέπη των αγωνιστών. Την Ελευθερώτρια των σκλαβωμένων.

Γιατί στα κρίσιμα χρόνια του πολέμου οι Έλληνες εμπιστεύθηκαν στα χέρια της Παναγίας τον αγώνα τους. Ζήτησαν τη μητρική προστασία της για να υπερασπιστούν τα δίκαιά τους. Και ήταν τόση η πίστη τους, ώστε την έβλεπαν να τους εμψυχώνει και να τους σκεπάζει, καθώς πολεμούσαν απεγνωσμένα στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας. Η άλλοτε Υπέρμαχος Στρατηγός των Ρωμηών γίνεται η Αγία Σκέπη των αγωνιστών και το θαύμα επαναλαμβάνεται. Χάρη στην πίστη που θερμαίνει τις ψυχές τους οι μαχητές περιφρονούν τη λογική των αριθμών και αντιστέκονται στις σιδερόφρακτες εχθρικές στρατιές με ηρωισμό που κινεί τον παγκόσμιο θαυμασμό.

Στὸ μέτωπο, σ᾿ ὅλη τὴ γραμμή, ἀπὸ τὴ γαλανὴ θάλασσα τοῦ Ἰονίου μέχρι ψηλὰ τὶς παγωμένες Πρέσπες, ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς ἄρχιζε νὰ βλέπει παντοῦ τὸ ἴδιο ὅραμα: Ἔβλεπε τὶς νύχτες μία γυναικεία μορφὴ νὰ βαδίζει ψηλόλιγνη, ἄλαφροπερπατητη, μὲ τὴν καλύπτρα τῆς ἄναριγμενη ἀπὸ τὸ κεφάλι στοὺς ὤμους. Τὴν ἀναγνώριζε, τὴν ἤξερε ἀπὸ παλιά, τοῦ τὴν εἶχαν τραγουδήσει ὅταν ἦταν μωρὸ κι ὀνειρευόταν στὴν κούνια. Ἦταν ἡ μάνα ἡ μεγαλόψυχη στὸν πόνο καὶ στὴν δόξα, ἡ λαβωμένη τῆς Τήνου, ἡ ὑπέρμαχος Στρατηγός.

Γράμμα ἀπὸ τὴ Μόροβα

Ὁ Τάσος Ρηγοπούλας, στρατευμένος στὴν Ἀλβανία τὸ 1940, ἔστειλε ἀπὸ τὸ μέτωπο τὸ παρακάτω γράμμα στὸν ἀδελφό του. «Ἀδελφέ μου Νίκο.

Σοὺ γράφω ἀπὸ μία ἀετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη ἀπὸ τὴν κορυφὴ τῆς Πάρνηθας. Ἡ φύση τριγύρω εἶναι πάλλευκη. Σκοπός μου ὅμως δὲν εἶναι νὰ σοῦ περιγράψω τὰ θέλγητρα μίας χιονισμένης Μόροβας μὲ ὅλο τὸ ἄγριο μεγαλεῖο της. Σκοπός μου εἶναι νὰ σοῦ μεταδώσω αὐτὸ ποὺ ἔζησα, ποὺ τὸ εἶδα μὲ τὰ μάτια μου καὶ ποὺ φοβᾶμαι μήπως, ἀκούγοντας τὸ ἀπὸ ἄλλους, δὲν τὸ πιστέψεις.

Λίγες στιγμὲς πρὶν ὁρμήσουμε γιὰ τὰ ὀχυρὰ τῆς Μόροβας, εἴδαμε σὲ ἀπόσταση καμιὰ δεκαριὰ μέτρων μία ψηλὴ μαυροφόρα νὰ στέκει ἀκίνητη.

- Τὶς εἶ; Μιλιά...

Ὁ σκοπὸς θυμωμένος ξαναφώναξε: Τὶς εἰ;

Τότε, σὰν νὰ μᾶς πέρασε ὅλους ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, ψιθυρίσαμε: Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Ἐκείνη ὅρμησε ἐμπρὸς σὰν νὰ εἶχε φτερὰ ἀετοῦ. Ἐμεῖς ἀπὸ πίσω της. Συνεχῶς τὴν αἰσθανόμασταν νὰ μᾶς μεταγγίζει ἀντρειοσύνη. Ὁλόκληρη ἑβδομάδα παλέψαμε σκληρά, γιὰ νὰ καταλάβουμε τὰ ὀχυρὰ Ἰβάν-Μόροβας.

Ὑπογραμμίζω πὼς ἡ ἐπίθεσή μας πέτυχε τοὺς Ἰταλοὺς στὴν ἀλλαγὴ τῶν μονάδων τους. Τὰ παλιὰ τμήματα εἶχαν τραβηχτεῖ πίσω καὶ τὰ καινούργια... κοιμοῦνταν! Τὸ τί ἔπαθαν δὲν περιγράφεται. Ἐκείνη ὁρμοῦσε πάντα μπροστά. Κι ὅταν πιὰ νικητὲς ροβολούσαμε πρὸς τὴν ἀνυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε ἡ Ὑπέρμαχος ἔγινε ἀτμός, νέφος ἁπαλὸ καὶ χάθηκε».

Θαῦμα στὸ Μπούμπεση

Ζωντανὸ θαῦμα τῆς Παναγίας ἔζησαν στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο οἱ στρατιῶτες τοῦ 51ου ἀνεξαρτήτου τάγματος, μὲ διοικητὴ τὸν ταγματάρχη Πετράκη, στὴν κορυφογραμμὴ τοῦ Ροντένη, δεξιά της θρυλικῆς Κλεισούρας.

Κάθε βράδυ, ἀπὸ τὶς 22-1-1941 καὶ ἔπειτα, στὶς 9.20 ἀκριβῶς, τὸ βαρὺ ἰταλικὸ πυροβολικὸ ἄρχιζε βολὴ ἐναντίον τοῦ τάγματος Πετράκη καὶ τοῦ δρόμου, ἀπ᾿ ὅπου περνοῦσαν τὰ μεταγωγικά. Πέρασαν ἡμέρες καὶ τὸ κακὸ συνεχιζόταν, δημιουργώντας ἐκνευρισμὸ καὶ ἀπώλειες. Τολμηροὶ ἀνιχνευτὲς τῶν ἐμπροσθοφυλακῶν καὶ ἀεροπόροι ἐξαπολύθηκαν μέχρι βαθιὰ στὶς ἰταλικὲς γραμμές, ἀλλὰ ἐπέστρεψαν ἄπρακτοι. Δὲν μποροῦσαν νὰ ἐντοπίσουν τὰ ἰταλικὰ πυροβόλα, ἴσως γιατὶ οἱ Ἰταλοὶ κάθε βράδυ τὰ μετακινοῦσαν.

Ἦταν ὅμως ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ ἐντοπισθοῦν οἱ ἐχθρικὲς θέσεις. Ἕνα βράδυ τοῦ Φεβρουαρίου ἀκούστηκαν πάλι οἱ ὁμοβροντίες τῶν ἰταλικῶν κανονιῶν.

 Παναγία μου, φώναξε τότε ὁ ταγματάρχης ἐντελῶς αὐθόρμητα, βοήθησέ μας! Σῶσε μας ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς δαίμονες.

Ἀμέσως στὸ βάθος πρόβαλε ἕνα φωτεινὸ σύννεφο. Σιγὰ-σιγὰ σχημάτισε κάτι σὰν φωτοστέφανο. Καὶ κάτω ἀπ᾿ αὐτὸ μερικὰ ἀσημένια συννεφάκια σχημάτισαν τὴ μορφὴ τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία ἄρχισε νὰ γέρνει πρὸς τὴ γῆ καὶ στάθηκε σ᾿ ἕνα φαράγγι, ἀνάμεσα σὲ δυὸ ὑψώματα τοῦ Μπούμπεση. Τὸ ὅραμα τὸ εἶδαν ὅλοι στὸ τάγμα καὶ ρίγησαν.

- Θαῦμα! βροντοφώναξε ὁ ταγματάρχης.

- Θαῦμα! Θαῦμα! ἐπανέλαβαν οἱ στρατιῶτες καὶ σταυροκοπήθηκαν.

Ἀμέσως ἔφυγε ἕνας σύνδεσμος μὲ σημείωμα τοῦ Πετράκη γιὰ τὴν πυροβολαρχία τοῦ Τζήμα. Σὲ δέκα λεπτὰ βρόντησαν τὰ ἑλληνικὰ κανόνια καὶ σὲ εἴκοσι ἐσίγησαν τὰ ἰταλικά. 

οἱ ὀβίδες μας εἶχαν πετύχει ἀπόλυτα τὸν στόχο.

Περισσότερα εδώ σε προηγούμενη ανάρτησή μας:

https://voiceofthelambs.blogspot.com/search/label/%CE%97%20%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91%20%CE%A3%CE%9A%CE%95%CE%A0%CE%97%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%A4%CE%9F%CE%9A%CE%9F%CE%A5

Τιμή και Δόξα στούς 'Ηρωες του '40 🌿🇬🇷🌿
🇬🇷 Ψηλά τη Σημαία 🇬🇷
#Επος_του_40 #ΕποςτουΣαράντα
https://voiceofthelambs.blogspot.com/search/label/28%CE%B7%20%CE%9F%CE%9A%CE%A4%CE%A9%CE%92%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A5%201940

#28η_Οκτωβρίου_1940 🌿🇬🇷 #ΟΧΙ 🌿🇬🇷

Συνέλληνες #ΧΡΟΝΙΑ_ΠΟΛΛΑ🌿🇬🇷

"Alors, c’est la guerre!". "Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος!"είναι η ιστορική φράση με την οποία δήλωσε ο #Ιωάννης_Μεταξάς στη διπλωματική γλώσσα της εποχής εκείνης, το "ΟΧΙ" στο ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο τότε Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα #Εμμανουέλε_Γκράτσι, τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

" Alors, c’est la guerre!". "Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος!"είναι η ιστορική φράση με την οποία δήλωσε ο #Ιωάννης_Μεταξάς στη διπλωματική γλώσσα της εποχής εκείνης, το "ΟΧΙ" στο ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο τότε Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα

#Εμμανουέλε_Γκράτσι, τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Λίγο μετά τις 03:00 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Με συγκλονιστική γλαφυρότητα και ευθύτητα αφηγείται στο βιβλίο του ο Εμμανουέλε Γκράτσι, ιταλός πρέσβης στην Αθήνα το 1940, τη συνάντησή του με τον Ιωάννη Μεταξά την ιστορική ημέρα του «Όχι». Εμφανώς φορτισμένος συναισθηματικά και ο ίδιος, ο Γκράτσι αναφέρει την άσχημη ψυχολογική κατάσταση στην οποία περιήλθε ο Μεταξάς αντιλαμβανόμενος ότι ο πόλεμος της Ελλάδας με την Ιταλία ήταν αναπόφευκτος.

Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος» τονίζει χαρακτηριστικά. 

«Η ευθύνη του πολέμου αυτού βαρύνει αποκλειστικά την ιταλική κυβέρνηση» υπογραμμίζει στον αμήχανο Γκράτσι ο Μεταξάς, αφότου έχει αναφέρει το ιστορικό «Alors, c'est la guerre!»

Ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του θα περιέγραφε τη στιγμή ως εξής: 

Εμμανουέλε Γκράτσι, Ιταλός πρέσβης
στην Αθήνα,1940

Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση:

Μόλις καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου μού είχε αναθέσει να του κάνω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια του έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή φωνή: «Alors, c'est la guerre!» (λοιπόν έχουμε πόλεμο) .Τού απάντησα ότι η ιταλική κυβέρνηση ήλπιζε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα δεχόταν τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους στις 6 το πρωί. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε πως θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ακόμα και αν είχε πρόθεση να ενδώσει θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις διαταγές του βασιλιά και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων.

Η συνάντηση Μεταξά - Γκράτσι δεν πρέπει να κράτησε περισσότερο από 10-15 λεπτά. "Ο Μεταξάς σηκώθηκε και άφησε τον Γκράτσι να προηγηθεί και να φύγει από την ίδια πόρτα, χωρίς όμως να τον χαιρετήσει αυτή τη φορά. Ο Γκράτσι έγραψε τέσσερις γραμμές τελειώνοντας την περιγραφή του ιστορικού τετ α τετ με τον Μεταξά, λέγοντας χαρακτηριστικά: "Ποτέ στη ζωή μου δεν αισθάνθηκα πιο ταπεινωμένος βλέποντας τον πρεσβύτη", εννοώντας τον Μεταξά, "να προτιμάει την πολεμική σύγκρουση από την ατίμωση"...

Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως".

— Εμμανουέλε Γκράτσι, Η αρχή του τέλους, Εστία. 1980, σελ. 285 

Μόλις 3 μήνες μετά στις 29 Ιανουαρίου 1941, ο #Ιωάννης_Μεταξάς( Ιθάκη,12 Απριλίου 1871 - 29 Ιανουαρίου 1941, Αθήνα ), θα φύγει από τη ζωή χωρίς να προλάβει να, δει την 'Ελλάδα μας ελεύθερη🌿🇬🇷🕊️

Ο Ιωάννης Μεταξάς είναι ο Εθνικός Κυβερνήτης της Ελλάδας (1936- 1941), που διαμόρφωσε την ουδέτερη εξωτερική πολιτική της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και με δικτατορική διακυβέρνηση αντιστάθηκε στα φασιστικά καθεστώτα Ιταλίας και Γερμανίας με το σύνθημα 

«Για τους Έλληνες Υπέρ την Νίκη η Δόξα».
H μεγαλύτερη στιγμή της ζωής του είναι τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 και η απάντηση που έδωσε στο ιταμό τελεσίγραφο, που του επέδωσε ο Ιταλός Πρέσβυς Εμμανουέλε Γκράτσι, στην οικία του στην Κηφισιά, ζητώντας του να επιτρέψει την διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος.
Η απάντηση του Ιωάννη Μεταξά «Alors c' est la guerre» (επομένως έχουμε πόλεμο), με την οποία κήρυξε τον υπέρ βωμών και εστιών πόλεμο, ενάντια στην Ιταλία, μία απόφαση που είχε πάρει μόνος του τον Μάρτιο του 1939, έχει μείνει στην ιστορία ως το "ΟΧΙ" των Ελλήνων στο φασισμό και την υποδούλωση της πατρίδας τους. Ο αγώνας, η ανδρεία και ο ηρωισμός ανδρών και γυναικών έως τις 6 Απριλίου 1941, άλλαξαν την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας.
Ο Ιωάννης Μεταξάς (1871-1941) κεφαλληνιακής καταγωγής, υπήρξε ένας διορατικός στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης (statesman), διακεκριμένος επιτελικός αξιωματικός, με ικανότητα αιφνιδιασμού του εχθρού και γνώστης διπλωματικών χειρισμών. Ένας κατ' εξοχήν πνευματικός άνθρωπος, του οποίου το όνομα έχει μείνει στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία, για την αντίσταση της Ελλάδος κατά του Αξονος..
Ως άνθρωπος είχε τη φήμη προσώπου με ιδιαίτερο ήθος, πάθος για την πατρίδα του και σεβασμό στην ιστορία της. Τον διέκρινε συναισθηματικός πλούτος, οξυδέρκεια, διορατικότητα και ευθύτητα κρίσεως, αναλυτική φιλοσοφική σκέψη, αγάπη για διάλογο και άμεση πρακτική αντίδραση, αφού είχε εξαντλήσει τα θέματα με τους ειδήμονες. Πραγματοποίησε τις εκάστοτε αποφάσεις του με γενναιότητα και

αυταπάρνηση, αποφασιστικότητα, μέτρο και σταθερότητα. Ευπατρίδης, αριστοκράτης και οπαδός του πλατωνισμού. Προ πάντων υπήρξε άνθρωπος του πνεύματος, λάτρης της φύσεως, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών, αφοσιωμένος σύζυγος και τρυφερός οικογενειάρχης και πατέρας.
Τίμησε τον όρκο του σαν αξιωματικός στους Βαλκανικούς Πολέμους και ποτέ δεν ανέμειξε τον στρατό στην πολιτική ή στη δικτατορία. Με διορατικό πνεύμα προείδε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με επιτελικό πνεύμα και πρόνοια σε όλους τους τομείς, οργάνωσε την στρατιωτική και ηθική άμυνα της Ελλάδας και την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική της. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που έκανε τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936, σε συνεννόηση και συνεργασία με τον βασιλέα Γεώργιο Β'. Ο περιορισμός των κομουνιστών, όπως και κάθε αυστηρό μέτρο που έλαβε κατά την δικτατορική διακυβέρνηση, είχε σχέση με την ετοιμασία και την ολοκλήρωση της άμυνας της Ελλάδος και την άρτια στρατιωτική προπαρασκευή. Η Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, της οποίας ήταν αρχηγός, είχε στόχο την εθνική ομοψυχία, την κοινωνική και ηθική ετοιμασία και την εθελοντική οργάνωση των νέων για την άμυνα.
Η απάντηση που έδωσε στον Γκράτσι, ήταν για τους Έλληνες το έναυσμα, για να συνταχθούν με φρόνημα και πειθαρχία και να αγωνισθούν με ηρωισμό, ενωμένοι για τα ιδεώδη της φυλής.
"Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας και τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν Υπέρ πάντων ο αγών."
(διάγγελμα Ι. Μεταξά 28ης Οκτωβρίου)

Ολόκληρο το 

Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)

Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως

Ιωάννης Μεταξάς

Σύμφωνα με το χρονολόγιο εκείνης της ιστορικής ημέρας τα γεγονότα έχουν ως εξής:

28 Οκτωβρίου 1940

Ώρα 3:00 π.μ τελεσίγραφο της Ιταλίας, ΟΧΙ του Μεταξά.

Ώρα 5:30 π.μ η Ιταλία εισβάλει από την Αλβανία στην Ελλάδα.

Ο στρατηγός Παπάγος με 300.000 στρατό αμύνεται.

Οι Ιταλοί βομβαρδίζουν το Τατόι, την Πρέβεζα και την Πάτρα.

Συνάντηση Χίτλερ Μουσολίνι στη Φλορεντία.

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα για τον Ιωάννη Μεταξά

δημιουργία της εγγονής του

Ιωάννας Φωκά

Ο Ιωάννης Μεταξάς στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία έχει μείνει ως ο εμπνευστής και δημιουργός της αντίστασης των Ελλήνων κατά του 'Αξονος στον
Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και ως ο άνθρωπος που πρώτος εξέφρασε το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού.
Χωρίς αμφιβολία, είτε το αναγνωρίζουν και τιμούν την μνήμη του, είτε λησμονούν το όνομά του, αλλά παρόλα γιορτάζουν την 28η Οκτωβρίου, το γεγονός παραμένει ότι αυτός ήταν ο αρχηγός, ο Κυβερνήτης και μάλιστα δικτάτωρ. Αυτός προετοίμασε την άμυνα, με στρατιωτική προπαρασκευή, κοινωνική εγρήγορση, ηθική υποστήριξη. Αυτός συνάντησε τον Ιταλό Πρέσβυ στις 3 τα χαράματα, και ήταν έτοιμος από καιρό.

Αδιαμφισβήτητη παραμένει η στρατιωτική του ικανότητα ως άριστου επιτελικού.
Είτε αυτό πιστοποιήθηκε στις σπουδές του στην Ελλάδα είτε όταν σπούδασε στην Ακαδημία Πολέμου στο Βερολίνο στη Γερμανία.
Πρακτικά εφήρμοσε τις γνώσεις του στα πεδία των μαχών των Βαλκανικών Πολέμων, 1912-1913. Ελασσώνα, Γιαννιτσά, Τσαρίτσανη, Σέρβια, Κιρδζαλάρ, Μπιζάνι, Μπάλτζα, Κιλκίς, Δοιράνη, Λιβόνοβο. Ας μην λησμονούμε και το ρόλο του ως πρώτου Υπασπιστού του Ε. Βενιζέλου. Και την Σύνταξη των Πρωτοκόλλων Παραλαβής της Θεσσαλονίκης 26 Οκτωβρίου 1912, των Ιωαννίνων 22 Φεβρουαρίου 1913 και τις υπογραφές των στρατιωτικών συνθηκών, με Βουλγαρία και Σερβία..
Ο Ιωάννης Μεταξάς έσωσε τον ελληνικό στρατό από την συμμετοχή και καταστροφή στα Δαρδανέλια. Αν είχαν ακούσει τον Ιωάννη Μεταξά ίσως η Μικρασιατική καταστροφή να μην είχε γίνει ή αν είχε εισακουσθεί έστω στο τέλος η γνώμη του.

Στον Β' Παγκόσμιο λειτούργησε με τριπλό ρόλο, του Διπλωμάτη, του Στρατιωτικού και του Πολιτικού, σαν η μοίρα του να τον είχε ετοιμάσει σταδιακά, μέσα από όλες αυτές τις εμπειρίες της ζωής του και τις σύνθετες ευθύνες που είχε επωμισθεί, για να αντιμετωπίσει την μεγάλη ώρα του «ΟΧΙ».
ΚΡΙΣΕΙΣ από Έλληνες και ξένους Ιστορικούς, Διπλωμάτες, Πολιτικούς,
Στρατιωτικούς Αξιωματούχους, Ανθρώπους του Πνεύματος και των Τεχνών.

Μαρίκα Κοτοπούλη. Ηθοποιός
«Το μεγάλο πνεύμα του Ιωάννη Μεταξά δεν άφησε καμμία πτυχή Ελληνικής ζωής χωρίς να ρίξει επάνω της το στοργικό και δημιουργικό φώς του».

Μανώλης Καλομοίρης. Μουσικοσυνθέτης.
«Η νέα ελληνική τέχνη, σε όλες της τις μορφές βρήκε την πιο στοργική φροντίδα όχι μόνο από τον δυνατό Κυβερνήτη, αλλά και από τον άνθρωπο τον ασύγκριτο σε πραότητα και αγάπη, που την φανέρωνε σε κάθε εργάτη σε κάθε αγωνιστή της τέχνης της Ελληνικής».

Πέτρος Χάρης. Λογοτέχνης. Εκδότης Νέα Εστία.
«Ο Ιωάννης Μεταξάς έκαμε λαική πολιτική και λαική νομοθεσία που δεν την είχε δώσει στον εργάτη τόσο ριζοσπαστική και τόσο συγχρονισμένη, κανένας άλλος αστός πρωθυπουργός».

Μ. Καραγάτσης. Λογοτέχνης.
«Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν ο πρώτος πραγματικά δημοτικιστής πρωθυπουργός, που πίστευε και που μεταχειριζόταν την δημοτική».

Θ. Ν. Συναδινός. Δημοσιογράφος. Εκδότης. Λογοτέχνης.
«Ο Ιωάννης Μεταξάς μας θύμισε κάτι που το είχαμε λησμονήσει: Πως πρέπει να είμαστε αληθινοί κι' όταν μιλάμε, κι όταν γράφουμε, κι όταν δουλεύουμε, κι όταν δημιουργούμε, κι όταν πολεμάμε. Οφείλουμε να του είμαστε ευγνώμονες».

Αποσπάσματα από δημοσιεύματα
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Καθ. Πανεπιστημίου. Λόγιος. Πρωθυπουργός 1967.
Τα Χρόνια του Μεγάλου Πολέμου.
«Πρέπει να είμεθα χωρίς άλλο ευγνώμονες στον Ιωάννη Μεταξά διότι είπε ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός το μέγα ΟΧΙ . Λέγουν όσοι αντικρίζουν με εμπάθεια και αυτά τα γεγονότα της ιστορίας, ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς , ότι το είπεν ο Ελληνικός λαός . Ναί το είπε ο Ελληνικός λαός αλλά αφού το είχε πεί ο Μεταξάς. Εάν έλεγε ο Μεταξάς ΝΑΙ , πως θα έλεγε ΟΧΙ ο Ελληνικός λαός που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε βέβαια μέσα του και θα το εξεδήλωνε έμπρακτα όταν θα ωργάνωνε μυστικά την αντίστασίν του , αλλά η Αλβανική εποποιία δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμαστε λοιπόν τίμιοι απέναντι της ιστορίας. Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ι. Μεταξά».

Αλέξανδρος Παπάγος. Αρχιστράτηγος
Ο ελληνικός στρατός και η προς πόλεμον προπαρασκευή του 1923-1940.Σελ. 8-9.
«Ουδείς σκοπός και ουδεμία βάσις είχε τεθεί εις την στρατιωτικήν προπαρασκευήν της χώρας εκ μέρους των υπευθύνων πολιτικών μέχρι του έτους 1936 ...Αναλαβών την Αρχηγίαν του Γενικού Επιτελείου Στρατού από Αυγούστου 1936 εζήτησα να εύρω κάπου διατυπωμένον τον σκοπόν της μέχρι του έτους τούτου ακολουθηθείσης στρατιωτικής πολιτικής. Ουδαμού ανεύρον τι το σχετικόν. ....Προ του 1928 , ουδεμία μελέτη τοιαύτη υπάρχει ενώ εδαπανήθησαν δια τον πολεμικόν εφοδιασμόν από του έτους 1923, μέχρι του έτους τούτου, περί τα δύο δισεκατομμύρια δραχμών ....Το Ανώτατον Στρατιωτικόν Συμβούλιον , περί άλλα ασχολούμενον, ουδέν μέχρι του Δεκεμβρίου 1932 υπέδειξεν ή ανέφερεν».
Σελ. 18. «Μέχρι το 1935 το ζήτημα της οχυρώσεως ουδεμίαν είχε σημειώσει πρόοδον, ούτε είχεν, ως φαίνεται, απασχολήσει τους αρμοδίους και υπευθύνους, δια την αμυντικήν της χώρας οργάνωσιν, Στρατιωτικούς Αρχηγούς».
Σελ.20. «Το 1927 δια του νόμου 3406 *προεβλέφθη εφαρμογή ενός συστηματικού προγράμματος οδοποιίας καθ όλον το κράτος, εις ο περιελήφθησαν και αι κυριώτεραι οδοί στρατιωτικού ενδιαφέροντος εν Θράκη, Μακεδονία και Ηπείρω».
* Υπουργός Συγκοινωνίας το 1927 ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς

Α.Γ. Σπανίδης. Ναύαρχος
Αναμνήσεις και μαρτυρίες. Εκδόσεις Παπαζήση 1985. (Κίνημα του Ναυτικού 1935).
Σελ.88. «Από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης του κινήματος, ο Πρωθυπουργός Π. Τσαλδάρης ανέθεσε την καταστολή του σε δύο πεπειραμένους ηγέτες . Τον Ιωάννη Μεταξά που εγκαταστάθηκε στο Υπουργείο Ναυτικών και τον Γ. Κονδύλη που παρέμεινε στο Υπουργείο Στρατιωτικών».
Σελ. 106. «Η ομοψυχία που έδειξε ο ελληνικός λαός στην αντιμετώπιση του ιταλικού φασισμού την 28η Οκτωβρίου 1940 οφείλεται βέβαια, κατά κύριο λόγο, στον πατριωτισμό και το αίσθημα της άδικης επίθεσης την ημέρα εκείνη, αλλά και στην ψυχική προετοιμασία την οποίαν είχε επιτύχει ο Ι. Μεταξάς με τους χειρισμούς του, που εμπόδισαν να εκραγεί πρόωρα η οργή των Ελλήνων από τις συνεχείς ιταλικές προκλήσεις με αποκορύφωμα την τη βύθιση στην Τήνο του καταδρομικού Έλλη την και την συσσώρευσαν για να εκδηλωθεί με κατάλληλο τρόπο την κατάλληλη στιγμή.
Η στιγμή αυτή που βαπτίσθηκε με μόνο μια λέξη «ΟΧΙ» ήταν η επισφράγιση μιας πολιτικής, την οποία το καθεστώς είχε συστηματικά ακολουθήσει κατά την διάρκεια της τετραετίας( 1936-1940), και η τιμή ανήκει στον ελληνικό λαό, και στον κ. Μεταξά......Και η μεν αμφισβήτηση της συμβολής του κ. Μεταξά στην αποφασιστική στάση της Ελλάδος τον Οκτώβριο του 40, παρά τον παραλογισμό της, ήταν ανεκτή ως αντιπολίτευση στην δικτατορία. Η καθύβριση όμως της προσωπικότητάς του και οι πανηγυρισμοί για τον θάνατό του, έδειχναν πρωτόγονο φανατισμό και έλλειψη του μέτρου που πρέπει να διακρίνει όσους θέλουν να λέγονται άνθρωποι πολιτισμένοι».

Σελ. 169. «Η απώλεια του Μεταξά υπήρξε μεγάλο πλήγμα τόσο για την ισχυρή του διοίκηση όσο και γιατί ως εξαίρετος επιτελικός εθεωρείτο και ο ιθύνων νους σε στρατιωτικές αποφάσεις που επηρέαζαν την πορεία των επιχειρήσεων . Θλίψη και απώλεια ηθικού ήταν τα πρώτα συμπτώματα στο λαό και στις ένοπλες δυνάμεις. Και οι δύο πίστευαν στις ικανότητες του να διευθύνει έναν τόσο δυσχερή αγώνα τόσο στο διπλωματικό πεδίο όσο και στο πεδίο της μάχης».

Π. Ε. Κώνστας. Αντιναύαρχος.
Η Ελλάς δεκαετίας 1940-1950. Αθήνα 1955.
Σελ. 17. «Ανευ της αποκαταστάσεως της βασιλείας εν Ελλάδι δεν θα ήτο δυνατή η χάραξις σταθεράς εξωτερικής πολιτικής και η επιβολή ισχυράς κυβερνήσεως, η οποία θα προετοίμαζε την Έλλάδα, ψυχολογικώς και στρατιωτικώς προς τον επερχόμενον πόλεμον. Μόλις ο Μεταξάς εγκαθιστά την δικτατορίαν του, στρέφει αμέριστον την προσοχήν του προς τας ενόπλους δυνάμεις. Κατά τα τέλη Οκτωβρίου (1936), παρίσταται κατά την συνεδρίασιν του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου προς μελέτην του Ναυτικού προγράμματος, όπου δράττεται της ευκαιρίας δια να δηλώσει επισήμως τα ακόλουθα. «Αυτό που θα σας είπω, δεν θα το ανακοινώσητε εις κανένα. Προβλέπω πόλεμον μεταξύ αγγλικού και γερμανικού συγκροτήματος. Πόλεμον πολύ χειρότερον από τον προηγούμενον . Εις τον πόλεμον αυτόν θα κάμω ότι μπορώ δια να μην εμπλακεί η Ελλάς, αλλά τούτο δυστυχώς θα είναι αδύνατον. Είναι περιττόν να σας είπω ακόμη ότι η θέσεις μας εις την σύρραξιν αυτήν θα είναι παρά το πλευρόν της Αγγλίας».

Αλέξανδρος Ε. Σακελλαρίου Υποναύαρχος. Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.
Η θέσις της Ελλάδος εις τον Δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον. Cosmos Greek American Printing Company New York.USA 1944.
Σελ.111. «Παρόλα τα ελαττώματά του Μεταξά, παρά την απολυταρχική διακυβέρνησι της χώρας στα τεσσεράμισυ χρόνια της δικτατορίας του, έχω την πεποίθησι ότι η ιστορία θα αναγράψει ότι ήτο η ισχυροτέρα διάνοια της εποχής του. Ήτο καμωμένος από την στόφα εκείνων που η φύσις τους έταξε να διοικούν τους συνανθρώπους των. Με την γερή του μόρφωσι, και με την μεγάλη του ταχύτητα αντιλήψεως, όταν παρέλαβε την εξουσίαν ήταν ώριμος από πάσης απόψεως και πραγματικά ήξερε τι ήθελε. Γι' αυτό και κατηύθυνε την εξωτερική πολιτική της χώρας μας σταθερώς προς τον δρόμον που εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα. Γι αυτό και κατόρθωσε να έχει ολόκληρον τον λαόν σύμφωνον να αντιμετωπίσει μαζί του την σκληροτέραν εθνικήν δοκιμασίαν. Και ήταν ο ίδιος ο Μεταξάς δημιουργός της τύχης που τον έφερε Αρχηγόν του Έθνους όταν το Έθνος εν εξάρσει έπαιζε τον κοσμοιστορικόν του ρόλον».

Χρήστος Χατζηιωσήφ. Ιστορικός
Ιστορία της Ελλάδος του 20ου αιώνα. Όψεις πολιτικής και οικονομικής ιστορίας1900-1940 -
Σ.σ.333-334. «Όπως και στην πολιτική έτσι και στην οικονομία η δικτατορία του Μεταξά ήρθε να δώσει μία προσωρινή λύση στα αδιέξοδα του ελληνικού οικονομικού συστήματος
...Η δεύτερη διαφορά της οικονομικής πολιτικής της δικτατορίας από εκείνη των προηγουμένων κυβερνήσεων ήταν η μεγαλύτερη έμφαση που δόθηκε στην βιομηχανία στο πλαίσιο της επιδίωξης της οικονομικής αυτάρκειας. Ο κλάδος στον οποίον η δικτατορία καινοτόμησε ήταν η ανάπτυξη της σιδηρουργίας....
...Παρόλη την διστακτικότητα του το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν σταμάτησε τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση και στις παραμονές της ιταλικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδος έκανε σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση της υλοποίησης των βιομηχανικών σχεδίων. Εκτός από την σύμβασή της Cooper το 1940 το καθεστώς ανέθεσε την μελέτη των κοιτασμάτων της Πτολεμαίδος στον γερμανό καθηγητή ορυκτολογίας Kegel και έκανε τις προκαταρκτικές ενέργειες για την εκμετάλλευση του λιγνίτη από κρατική εταιρεία, ενώ, τέλος ίδρυσε τα ναυπηγεία στο Σκαραμαγκά....Παράλληλα, ιδιώτες άρχισαν για πρώτη φορά στην Eλλάδα την παραγωγή χάλυβα με ηλεκτρικούς κλιβάνους. Ο χάλυβας αυτός μετατρεπόταν σε χαλυβδόφυλλα και σιδερόβεργες».

Δημήτρης Κιτσίκης. Καθηγητής Ιστορίας Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Οτάβας.
Η Ελλάς της 4ης Αυγούστου και οι μεγάλες δυνάμεις.
Σελ.39. «Να επιδοκιμάσωμε ή να καταδικάσωμε τον Μεταξά αναλόγως του αν τον θεωρούμε αγγλόφιλο ή γερμανόφιλο, είναι συλλογισμός που βασίζεται σε νοοτροπία Μεγάλης Δυνάμεως. Μία ηθική κρίσις του είδους αυτού μπορεί να διαστρέψει εντελώς την ιστορική κατανόησι. Αλλά αν οπωσδήποτε θέλωμε να «κρίνωμε» τον Μεταξά, μου φαίνεται ότι θα ημπορούσαμε να το πράξωμε, επιχειρούντες να προσδιορίσωμεν αν ήταν ή όχι φιλλέλην».

Λόυντ Τζώρτζ. Πρόεδρος του British Council.
Ημερολόγιο.1939. Εισαγωγή Ουίνστων Τσώρτσιλ.
Μετά από επίσκεψη στην Αθήνα 5.3. 1939 «Ουδέποτε αντιμετώπισα κατάστασιν της οποίας η στάθμισις ήτο δυσχερεστέρα και το μόνον που ελπίζω είναι να έχω φθάσει εις ορθά συμπεράσματα. Επί του εκπολιτιστικού τομέως νομίζω να έχω εργασθή καλώς, διότι επέτυχον όπως ο Μεταξάς συναινέση εις την σύναψιν μορφωτικής συμφωνίας μετά της Αγγλίας. Αμφιβάλλω κατά πόσον οι Γερμανοί ή οι Ιταλοί θα είναι τόσον ευχαριστημένοι όσον εγώ, αλλά αυτό δεν με αφορά. Επιπλέον, επέτυχα όπως ο Μεταξάς αναθέση την αθλητικήν εκπαίδευσιν της Νεολαίας του Ε.Ο.Ν εις χείρας μας».

Εμμανουέλε Γκράτσι. Πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα 19/4/1939-28/10/1940)
Η Αρχή του τέλους. ΕΣΤΙΑ 1980,
Σελ 32. «Η εμφάνιση του Έλληνα δικτάτορα δεν είχε απολύτως τίποτε το δικτατορικό και το στρατιωτικό. Βλέποντας τον μικρόσωμο μάλλον παχύ, ντυμένο πάντοτε πολιτικά, ακόμα και στις πιο επίσημες τελετές, χωρίς θεατρινισμούς, με ένα καλοκάγαθο χαμόγελο καλού οικογενειάρχη και με μάτια που έλαμπαν πίσω από τα ασημένια του γυαλιά και που υγραίνοντο συχνά, γιατί ήταν πολύ ευσυγκίνητος, κανείς δεν θα έλεγε ποτέ ότι ο άνθρωπος αυτός με την ήπια και ταπεινή εμφάνιση ήταν όχι μόνο ένας γενναίος στρατιώτης αλλά και ένας άνθρωπος προικισμένος με ισχυρά θέληση και ικανός να διατηρήσει τον απόλυτο έλεγχο μιας εξαιρετικά δύσκολης καταστάσεως. Η ομιλία του και η έκφρασή του προσώπου του ενέπνεαν μια εξαιρετική ειλικρίνεια για την ειλικρίνια δε αυτή, τόσο σπάνια στους πολιτικούς άνδρες, δεν μου έδωσε ποτέ αφορμή να αμφιβάλλω. .....Είμαι βέβαιος ότι αντίθετα με άλλους δικτάτορες ο Μεταξάς δεν ανέλαβε την Κυβέρνηση ούτε ανέστειλε τις συνταγματικές ελευθερίες από καθαρό πάθος για εξουσία αλλά από ακλόνητη και ειλικρινή πεποίθηση ότι με αυτό τον τρόπο θα ωφελήσει τη χώρα του και θα θέσει τέρμα στις βίαιες εσωτερικές ταραχές που χαρακτήρισαν πάντοτε την ελληνική πολιτική ζωή και που ήσαν ιδιαίτερα έντονες τα μεταπολεμικά χρόνια».

Sir Michael Palairet Σερ Μάικελ Πάλαιρετ. Πρεσβευτής της Μ. Βρετανίας στην Αθήνα.
Eγγραφο προς το Φόρειν Οφις.

«Η πολιτική του στρατηγού Μεταξά έχει δικαιωθεί πλήρως. Ενώ επιμελώς απέφυγε να προκαλέσει οιονδήποτε διοργάνωσε αθορύβως την άμυνα του με αποτέλεσμα ότι όταν βρέθηκε αντιμέτωπος του ιταλικού τελεσίγραφου ακόμη σε μίαν απροσδόκητη στιγμή, ήταν σε θέση να προβάλει επαρκή αντίσταση στη βόρειο μεθόριό του».

Sir Reginald Leeper.Πρεσβευτής Μεγάλης Βρετανίας στην Αθήνα 1943.
When Greek meets Greek. (Π. Βατικιώτης.Μία πολιτική Βιογραφία του Ιωάννη Μεταξά).
« Η Ελλάδα γνώρισε πολλές δικτατορίες πριν αναλάβει ο Μεταξάς την εξουσία και καταργήσει την Βουλή, και θα ήταν λάθος να φανταστεί κανείς ότι το καθεστώς του Μεταξά προκάλεσε σε όλη τη χώρα την έντονη εχθρότητα για την οποίαν προσπάθησαν να σας πείσουν οι Έλληνες πολιτικοί. Ο Μεταξάς δεν επέδειξε καθόλου υπομονή με τους Έλληνες πολιτικούς και εκτόπισε τους περισσότερους από τους πιο προβεβλημένους, από αυτούς σε νησιά του Αιγαίου, όπου η πιό σοβαρή του ταλαιπωρία ήταν ότι είχαν απομακρυνθεί από το παιγνίδι της πολιτικής, τον βασιλιά των σπορ στην Ελλάδα. ...Παρόλα αυτά, ας μην ξεχνάμε ότι ο Μεταξάς ήταν αυτός που είπε όχι στον Μουσολίνι, αυτός που όχι μόνο έβαλε τους Έλληνες στον πόλεμο άλλα είχε ήδη μετατρέψει τον στρατό στη δύναμη που κατάφερε να κατατροπώσει τους Ίταλούς και αυτός που με την εκπληκτική στρατιωτική του ευφυία, χάραξε την στρατηγική της όλης εκστρατείας. Όταν ακολούθησα την ταραχώδη πορεία της ελληνικής πολιτικής για τρία χρόνια δεν μου φάνηκε τόσο περίεργο ότι ο βασιλιάς Γεώργιος είχε παραχωρήσει στον Μεταξά πλήρη ελευθερία κινήσεων το 1939»

Antony Eden the Rt. Hon the Earl of Avon. Υπουργός Εξωτερικών Μ. Βρεταννίας.
The Eden memoirs. Cassel & Company Ltd.1965.1941
Page.188.A heavy day, during a great part of which I was afflicted by a most unpleasant headache. News of Metaxas' death, a heavy blow. A small country like Greece cannot be expected to produce two such men in a generation, and the political field is sparse....General Metaxas had prepared his country for the war he believed inevitable, an led it with a remarkable discrimination and courage....
Σερ Άντονυ Ηντεν. Υπουργός Εξωτερικών
Ο Μεταξάς πέθανε, σκληρό πλήγμα. Μία μικρή χώρα όπως η Ελλάς δεν δύναται να αναδείξη δύο άνδρες της ολκής αυτής εντός της ίδιας γενεάς και πολιτικός χώρος είναι αραιοκατοικημένος. Ο Στρατηγός Μεταξάς ετοίμασε τη χώρα του για τον πόλεμο που πίστευε αναπόφευκτο και τον οδήγησε με μία αξιομνημόνευτη διορατικότητα και γενναιότητα»

Ζωρζ Καστελάν. Καθηγητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Γλωσσών και Πολιτισμών της Ανατολής. Η ιστορία τ ων Βαλκανίων.

Σελ. 593. «Η Ελλάδα του 1940 ήταν συνεπώς μια φτωχή χώρα. Οι κάτοικοί της κατατάσσονταν ανάμεσα στους τελευταίους ερχόμενοι ακριβώς πριν απ τους Πορτογάλους και τους |Αλβανούς, στο θέμα της διατροφής τους. 2400 θερμίδες κατά κεφαλήν ημερησίως, το ένα τέταρτο της κατανάλωσης κρέατος των αμερικάνων . αυτή η χώρα, η τόσο υπερήφανη για το ένδοξο παρελθόν της, ανήκε στην ομάδα των χωρών με τα πιο υψηλά ποσοστά αναλφαβητισμού στην Ευρώπη: 41% το 1928 και 58 % για τις γυναίκες, ποσοστό που έπεσε στο 27 % το 1940 μετά τις προσπάθειες που έγιναν στον τομέα αυτό επί δικτατορίας Μεταξά».

John Bitzes. Phd. University of Nebraska
Greece in World War II until April 1941. Sun flower University Press. Kansas 1982.

«Although Metaxas was the organizer and largely the director of the Greek victories in Albania, not one street in the whole country bears his name and not one bust of him exists. Yet " strange thing about it is, that no one doubts the capability, great value, and patriotism of John Metaxas". My experiences and research since 1976 have served to confirm the general (Margaritis) observations
Τζων Μπίτζες. Καθηγητής Πανεπιστήμιο Νεμπράσκας.
«Παρόλο που ο Μεταξάς ήταν ο οργανωτής και γενικά ο διευθυντής των ελληνικών νικών στην Αλβανία, ούτε ένας δρόμος σε όλη την χώρα φέρει το όνομά του και ούτε μία προτομή δική του υπάρχει. Παρόλα είναι παράξενο ότι κανείς δεν αμφισβητεί την ικανότητα του, την μεγάλη του αξία και τον πατριωτισμό του Ιωάννη Μεταξά. Η εμπειρία μου και η έρευνα μου από το 1976 επιβεβαιώνουν αυτές τις γενικές παρατηρήσεις».

CN. Hadjipateras M.S. Fafalios
Greece 1940-1941. Eywitnessed. 1995
P.114 An Englishman in Chania

« I found myself in the section sent to Crete at the end of December 1940.
My first impressions were unfavourable. We were under canvas in an olive grove beside the main Chania -Suda road and it rained incessantly our encampment became a morass, and we were wet and miserable.
The sudden death of the Prime Minister, General Metaxas, chose heroic rejection of the Italian ultimatum on the 28th October 1940 brought Greece into the second World War as Britain's only ally at that time caused consternation in Chania. I have never before or since that date, seen people crying openly in the streets, and this was the more remarkable in, of all places, Chania the birthplace of Venizelos, whose followers professed then as their successors still do hatred for the right wing in general and dictators on particular»
«...O ξαφνικός θάνατος του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, του οποίου η ηρωική απόρριψη του ιταλικού τελεσίγραφου την 28η Οκτωβρίου έβαλε την Ελλάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ως μόνο σύμμαχο της Αγγλίας, γέμισε με δέος τα Χανιά. Ποτέ πριν ή έκτοτε δεν έχω ξαναδεί κόσμο να κλαίει στους δρόμους και αυτό γίνεται ακόμα πιο αξιοσημείωτο γιατί συνέβαινε ακριβώς στα Χανιά, τον τόπο γέννησης του Ε. Βενιζέλου, του οποίου οι οπαδοί, ως διάδοχοι του δεν έιχαν μίσος για την δεξιά γενικά και δικτάτορες ειδικά».

Κωνσταντίνος Σαράντης. Con. Sarandis Lawer. D.Phil.St. Edmund Hall, Oxford
Metaxas ideology & character
Aspects of Greece 1936-1940 The Metaxas Dictatorship.
Edited by Robin Higham and Thanos Veremis. Eliamep.Vryonis Center. 1993
Ο Μεταξάς και η εποχή του. Εκδόσεις Ευρασία 2009.

Σελ. 71 «Τελικά όμως, ποιό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το κυρίαρχο στοιχείο της διακυβέρνησης του Μεταξά. Ο ίδιος ο δικτάτορας - πάλι στις τελευταίες σημειώσεις του-δηλώνει ότι μετά την 4η Αυγούστου 1936 η Ελλάδα έγινε ένα Κράτος αντικομουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό «χωρίς κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά». Αν αυτή ήταν η αντίληψη και η πρόθεση του Μεταξά για το καθεστώς, είναι επίσης μια πολύ σωστή περιγραφή του. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του παραπέμπουν όχι τόσο σε ένα φασιστικό κράτος, όσο σε μία νέα δεξιά του Μεσοπολέμου σε αντιπαραβολή με τη συντηρητική παλαιοκομματική κοινοβουλευτική Παλαιά Δεξιά Φαίνεται μάλιστα ότι η διακυβέρνηση του Μεταξά θα πρέπει ίσως να θεωρηθεί ως μία πατερναλιστική, καλοπροαίρετη δικτατορία αυτής της Νέας Δεξιάς που ποτέ δεν έφτασε στο στάδιο του Φασισμού....»

Σελ. 59. «Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του ο Μεταξάς αντιμετώπισε το λαό με παρόμοιο τρόπο (πατερναλιστικό) αν και βέβαια σε ευρύτερη κλίμακα. Το γεγονός ότι εκείνη την εποχή ήταν ήδη μεγάλος σε ηλικία, καθιστούσε πιο εύκολο το να θεωρεί ο ίδιος τον εαυτόν του, και οι άλλοι να τον αποδέχονται, σαν ένα στοργικό «πατέρα». Πράγματι ο πατερναλισμός του έμελλε να χαρακτηρίσει ολόκληρη την διακυβέρνηση του και το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Στραμμένος κυρίως στις ασθενέστερες τάξεις και φυσικά προς τους νέους, ο πατερναλισμός του συνοψίζεται στη σημείωση στο ημερολόγιό του «χαρά μου είναι οι φτωχοί και τα παιδιά» και διαφαίνεται τόσο σε άλλες παρόμοιες καταχωρήσεις στις σελίδες του ημερολογίου του όσο και στους λόγους του. Οι τελευταίοι ήταν γραμμένοι συνήθως σε ένα ήπιο πατρικό τόνο και ταίριαζαν περισσότερο σε ένα ηλικιωμένο, καλοκάγαθο σύμβουλο παρά σε ένα δικτάτορα που ήθελε να κινητοποιήσει το έθνος. Συχνά απευθυνόταν στους εργάτες και τους αποκαλούσε «παιδιά μου». Κυρίως όμως στην Ε.Ο.Ν ήταν που βρήκε διέξοδο για να εκφράσει τα συναισθήματά του, επειδή η οργάνωση αυτή συνδύαζε τα στοιχεία της νεότητος και της λαικής καταγωγής των περισσοτέρων μελλών της. Όλα τα όνειρα και οι προσδοκίες για την Νεολαία της χώρας προσωποποιούνταν στην Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, την ΕΟΝ».

Έκθεσις Πρεσβευτού Μάικλ Πάλαιρετ προς τον κ. Ήντεν.
«Ο θάνατος του Ι. Μεταξά» ελήφθη την 6η Μαρτίου.
«Ο θάνατος του Ιωάννη Μεταξά την 29η Ιανουαρίου, εις ηλικία 72 ετών, κλείει
Ένα ένδοξο κεφάλαιον εις την Ιστορίαν της Ελλάδος. Έχομεν κάθε λόγο να ελπίζωμεν και να πιστεύωμεν ότι τα επόμενα κεφάλαια θα είναι εξ ίσου ένδοξα και θα οδηγήσουν εις νικηφόρον τέρμα, αλλά ουδέν μελλοντικόν γεγονός θα δυνηθή ποτέ να αμυρώσει την τιμήν η οποία οφείλεται εις τον Στρατηγόν Μεταξάν, δια την σοφίαν και την σωφροσύνην με τας οποίας προετοιμάσθη δια τον κίνδυνον, δια το θάρρος με το οποίον τον αντιμετώπισε κατά τας πρωινάς ώρας της 28ης Οκτωβρίου 1940, και δια την επιδεξιότητα και επιμονή με τας οποίας εχειρίσθη το εκπληκτικόν θάρρος και την ορμητικότητα των ελληνικών στρατευμάτων, δια να απωθήσει και κατανικήσει τον εισβολέα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα τον τοποθετήσουν μεταξύ των μεγάλων ανδρών της Ελλάδος και ακόμη της Ευρώπης, αφού αι πράξεις του και η προσωπικότης του καιρίως επηρέασαν την πορείαν του πολέμου. Από την στιγμή της αφίξεώς μου εις την Ελλάδα τον Ιούνιο του 1939 ήμην πεπεισμένος περί της ειλικρίνειας του Στρατηγού Μεταξά, εις έκφρασιν της καλής θελήσεώς του και της φιλικότητος του έναντι της Μ. Βρετανίας και όταν εξερράγη ο πόλεμος, τον Σεπτέμβριο του έτους εκείνου, κατέστησεν αμέσως φανερόν εις εμέ, όχι μόνον ότι αι συμπάθειά του ήσαν εξ' ολοκλήρου με ημάς, αλλά και ότι εγνώριζεν ότι τα συμφέροντά και αυτή η ύπαρξις της Ελλάδος, ως ανεξαρτήτου κράτους, ήσαν συνδεμένα με την νίκην μας. Εν μέσω των δυσκολιών που του είχαν επιβληθή λόγω της ουδετερότητος της Ελλάδος κατά το πρώτον έτος του πολέμου, ουδέποτε αμφεταλαντεύτηκε εις την πεποίθησιν αυτήν. Και όταν ήρθε η στιγμή να την θέσει εις εφαρμογήν , ουδ' επί στιγμήν εδίστασε. Απέρριψε το τελεσίγραφον του Ιταλού πρέσβεως χωρίς καν να συμβουλευθεί τον Βασιλέα η την Κυβέρνησιν και η πρώτη του ενέργεια μετά την αναχώρησιν του Γκράτσι, εκ της οικίας του ήταν να ζητήσει την βοήθειάν μας».


Την επομένη του θανάτου του στις 30 Ιανουαρίου 1941, ο Διευθυντής της Καθημερινής,
Γεώργιος Βλάχος, έγραψε το κύριο άρθρο με τίτλο «Προ του Νεκρού».

ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, 15η Φεβρουαρίου 1941, Τεύχος Αφιερωμένο στον Ιωάννη Μεταξά,
ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΒΕΑΚΗΣ
Ακόμα και στις ύστερες στιγμές σου,
Στην ύστατη που σε φωτούσε αχτίδα
δε νοιάστηκες για σένα. Οι Έλληνες σου,
στερνή σου ανάσα και στερνή σου ελπίδα

ΕΙΡΗΝΗ ΑΘΗΝΑΙΑ
Όχι δεν σε έστειλε ένας,
Όλοι οι Θεοί σε στείλαν της Ελλάδας.

Ποίημα του Σ. Σκίπη
Πηγή:Ιστοσελίδα για τον Ιωάννη Μεταξά

δημιουργία της εγγονής του

Ιωάννας Φωκά

Ioanna Phoca

#Ιωάννα_Φωκά_Μεταξά, Η ιστορικός & συγγραφέας, εγγονή
του πρωθυπουργού-δικτάτορα ανοίγει την ιστορική κατοικία της Κηφισιάς,το σπίτι του «Όχι» για να υποδεχθεί το κοινό