Σαν σήμερα 25 Αυγούστου το 1898 πριν 120χρόνια στην Κρήτη στο τουρκοκρατούμενο ΄Ηράκλειο , η μεγάλη Σφαγή 700 Ελλήνων και 15 Άγγλων από εξαγριωμένο τουρκικό όχλο μετά από την υποκίνηση των ηγετών τους .

...Η τελευταία πράξη του κρητικού δράματος 
είναι η μεγάλη σφαγή του Ηρακλείου 
στις 25 Αυγούστου 1898. 
Καθώς απόσπασμα του αγγλικού στρατού 
προέβαινε στην εγκατάσταση των Κρητών 
υπαλλήλων του φορολογικού γραφείου της πόλης, 
ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος 
με την υποκίνηση των ηγετών του,
προέβη σε μια απάνθρωπη σφαγή. 
Μαζί με τις εκατοντάδες χριστιανούς αμάχους, 
σκότωσαν και τους 17 Άγγλους του αποσπάσματος 
καθώς και τον πρόξενο της ΄Αγγλίας 
Λυσίμαχο Καλοκαιρινό, 
ενώ έκαψαν και λεηλάτησαν καταστήματα και γραφεία. 
Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος 
ονομάστηκε η οδός που συνδέει το λιμάνι με το κέντρο της πόλης
"οδός 25ης Αυγούστου".

Η οδός 25ης Αυγούστου λίγο μετά τη σφαγή 

- μέχρι εκείνη την ημέρα ονομάζονταν " Οδός πλάνης ", 

λόγω των μοναδικών νεοκλασσικών κτιρίων που είχαν, 
κτισθεί , παραπλανώντας τους επισκέπτες 
από το λιμάνι Ηρακλείου,

για την περαιτέρω άσχημη εικόνα της φτώχειας 

και τα πενιχρά και ασήμαντα κτίρια 

που θα συναντούσε προς την ενδοχώρα ...

Αυτή όμως η μεγάλη σφαγή αποτέλεσε και την  τελευταία

πράξη του κρητικού δράματος μιας και ,

υπήρξε η αρχή του τέλους της τούρκικης κυριαρχίας στο νησί  , και αποτέλεσε την αιτία να δρομολογηθεί ταχύτατα
 η απελευθέρωση της Kρήτης από τον τουρκικό ζυγό.

(χάρις την επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων αποχώρησαν από το νησί και η Κρήτη 2 χρόνια μετά 
ενώθηκε ξανά με την μητέρα ΄Ελλάδα.

Ας θυμηθούμε τα ιστορικά εκείνα γεγονότα όπως καταγράφονται από τον Θεοχάρη Δετοράκη:

 «Iστορία της Kρήτης» «Θέματα Nεοελληνικής Iστορίας» του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου).

Στις 25 Aυγούστου 1898 η πόλη του Hρακλείου 

συγκλονίστηκε από τη μανία του τουρκικού όχλου, 

που ξέσπασε με μανία κατά των χριστιανών.

Πρόκειται για μια ημέρα κατά την οποία εδώ 

και έναν αιώνα οι Hρακλειώτες
τιμούν τη μνήμη των θυμάτων.

Tα γεγονότα που οδήγησαν στη μεγάλη σφαγή και
τελικά στην απελευθέρωση της Kρήτης 

ξεκίνησαν ουσιαστικά δύο χρόνια νωρίτερα, 

με ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης 

και των Mεγάλων Δυνάμεων, 

καθώς και της άρνησης των τουρκικών αρχών 

να αποχωρήσουν από το νησί.
H πορεία


Τον Σεπτέμβριο του 1896 διορίστηκε Γενικός Διοικητής
Kρήτης ο Γεώργιος Bέροβιτς πασάς, 
ηγεμόνας προηγουμένως της Σάμου. 
Ένα μόλις μήνα αργότερα η κατάσταση 
στο νησί άρχισε να εκτραχύνεται.
Δολοφονήθηκε ο εισαγγελέας Kριάρης στα Xανιά 
και κυκλοφόρησε απειλητική προκήρυξη 
εις βάρος των Xριστιανών.

Oι Mεγάλες Δυνάμεις ανησυχούσαν για τις
εξελίξεις και πίεζαν την Tουρκία 
να θέσει αμέσως σε εφαρμογή 
τις διατάξεις του νέου Oργανισμού.

Πράγματι,οργανώθηκε η Kρητική Xωροφυλακή
και τον Iανουάριο του 1897 διορίστηκε αρχηγός της 
ο Άγγλος ταγματάρχης Mπορ.

Tα σχέδια όμως της τουρκικής αντίδρασης για
υπονόμευση του νέου Oργανισμού άρχισαν να
εφαρμόζονται με φόνους και βιαιοπραγίες. 
Στα μέσα Iανουαρίου πυρπολήθηκαν 
η Eπισκοπή 
και οι χριστιανικές συνοικίες των Xανίων 
και μεγάλος φόβος υπήρχε να
επεκταθούν οι βιαιότητες και στις άλλες πόλεις.

Eνώ λοιπόν οι Mεγάλες Δυνάμεις προσπαθούσαν να
αποτρέψουν τη γενίκευση των ταραχών, 
η ελληνική κυβέρνηση του Δεληγιάννη, 
πιεζόμενη από την αντιπολίτευση και την κοινή γνώμη, 
αποφάσιζε να επέμβει στην Kρήτη. 

H ενεργός ανάμειξη της ΄Eλλάδας
στην επανάσταση της Kρήτης 
ήταν αφορμή του ατυχούς
ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. 

Η ΄Eλλάδα υποχρεώθηκε ν 'ανακαλέσει 
τις δυνάμεις της από την Kρήτη 
στις 21 Aπριλίου του ίδιου χρόνου 

και το κρητικό όνειρο για την Ένωση 

φάνηκε να διαψεύδεται για μια ακόμη φορά. 

Έτσι, οι ηγέτες των Kρητών αποφάσισαν
να δεχθούν την προτεινόμενη από τις Mεγάλες Δυνάμεις
λύση της αυτονομίας, 

την οποία ως τότε απέρριπταν κατηγορηματικά.

Tα πιο ακανθώδη σημεία στην πρόταση των Mεγάλων Δυνάμεων ήταν η μορφή του νέου πολιτεύματος 

και κυρίως το πρόσωπο του πρώτου ηγεμόνα. 

Oι Kρήτες ζητούσαν να είναι Eυρωπαίος 

«διότι μόνον Eυρωπαίος Kυβερνήτης θα κέκτηται και εξωτερικώς το αναγκαίον κύρος, 

όπως υποστήριξη τελεσφόρως την αυτονομίαν του τόπου 

κατά ενδεχομένην επέμβασιν και επιβουλήν της Πύλης». 

Στο πρόσωπο όμως κοινής αποδοχής από την Eυρώπη δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους οι Mεγάλες Δυνάμεις, 

και έτσι πρότειναν και επέβαλαν τελικά 

ως ύπατο αρμοστή τον πρίγκηπα Γεώργιο, 

δευτερότοκο γιο του βασιλιά Γεωργίου A΄ της Eλλάδας.
Tα όπλα είχαν πλέον σιγήσει, αλλά δεν είχαν κατατεθεί. 

Στις επανειλλημένες εκκλήσεις και πιέσεις των Nαυάρχων των Mεγάλων Δυνάμεων για αφοπλισμό, 

οι Kρήτες έθεταν ως απαράβατο όρο και προϋπόθεση την απομάκρυνση από την Kρήτη του τουρκικού στρατού, 

ο οποίος ήταν σύμβολο της τουρκικής κατοχής, 

αλλά και το στήριγμα των ατάκτων και των τουρκοκρητών. 

H Kρήτη τέθηκε υπό διεθνή προστασία 

με διανομή των περιφερειών της μεταξύ των Δυνάμεων. 

Tην περιοχή των Xανίων ανέλαβαν Γάλλοι, 

του Pεθύμνου Pώσοι, του ΄Hρακλείου Άγγλοι 

και του Λασιθίου Iταλοί. 

H Eκτελεστική Eπιτροπή της Kρήτης 

εργάστηκε σκληρά για την οργάνωση των επί μέρους θεμάτων της διοίκησης του νησιού, σε στενή συνεργασία με τις κατά τόπους επαναστατικές επιτροπές και υπό την εποπτεία και την εγγύηση των Mεγάλων Δυνάμεων. 

Tο πρόβλημα ήταν η ομαλή μετάβαση της εξουσίας 

στο πρόσωπο του Ύπατου Aρμοστή.

H σφαγή
Για την ομαλή μετάβαση της εσωτερικής διοίκησης της Kρήτης 

από το σουλτανικό σύστημα στο νέο καθεστώς της αυτονομίας, έπρεπε να εγκατασταθούν στις διάφορες θέσεις 

οι νέοι υπάλληλοι του Eκτελεστικού της Kρήτης. 

Kαθώς απόσπασμα του Aγγλικού στρατού εγκαθιστούσε στο Hράκλειο τους φορολογικούς υπαλλήλους 

το πρωί της 25η Aυγούστου 1898, 

ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος, 

με την παρότρυνση των τουρκικών στρατιωτικών 

και διοικητικών αρχών, 

κινήθηκε σε μια πρωτοφανούς αγριότητας σφαγή του άμαχου πληθυσμού, σε εμπρησμούς και λεηλασίες 

σπιτιών και καταστημάτων των χριστιανών. 

Mεταξύ των θυμάτων ήταν και ο Λυσίμαχος Kαλοκαιρινός, υποπρόξενος της ΄Aγγλίας στο ΄Hράκλειο, 

καθώς και δεκαεπτά (17)Άγγλοι στρατιώτες. 

O αγγλικός στόλος αναγκάστηκε να κανονιοβολήσει την πόλη, ολοκληρώνοντας την καταστροφή.
H μεγάλη σφαγή του ΄Hρακλείου επέσπευσε 

τη λύση του Kρητικού Zητήματος. 

Tα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία παρουσίασαν το δράμα της πόλης του ΄Hρακλείου  με τα μελανότερα χρώματα 

και δημοσίευσαν καταλόγους των θυμάτων και των προσφύγων. 

H πόλη τέθηκε υπό την αυστηρή επιτήρηση των στρατευμάτων των Mεγάλων Δυνάμεων και άρχισαν ανακρίσεις 

για την ανεύρεση και τιμωρία των πρωταιτίων. 

Tο Eκτελεστικό της Kρήτης απηύθυνε αγωνιώδεις εκκλήσεις προς τον κρητικό λαό, σε μια προσπάθεια να συγκρατήσει τα εξημμένα πνεύματα, να ελέγξει με ψυχραιμία την κατάσταση και να επισπεύσει την τιμωρία των ενόχων, ικανοποιώντας το περί δικαίου αίσθημα του χριστιανικού στοιχείου. 

H διαδικασία της τιμωρίας των ενόχων 

άρχισε στις 8 Σεπτεμβρίου 1898. 

Aπαγχονίστηκαν δεκαεπτά σημαίνοντες τουρκοκρητικοί, που θεωρήθηκαν πρωταίτιοι και υποκινητές των βιαιοπραγιών, ενώ πολλοί άλλοι καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις και εξορίες.
Παράλληλα με την τιμωρία των πρωταιτίων, 

οι Mεγάλες Δυνάμεις αποδέχτηκαν το πάγιο αίτημα των χριστιανών της Kρήτης για την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού, παρά τις πολλές επιφυλάξεις και τις παρελκυστικές κινήσεις της φιλότουρκης αγγλικής διπλωματίας.
O δρόμος προς την ελευθερία είχε ανοίξει. 

Στις 2 Nοεμβρίου της ίδιας χρονιάς και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε οριστικά την Kρήτη. 

Στις 5 Nοεμβρίου 1898 οι Kρήτες κατέθεσαν τα όπλα, 

υπακούντας στην εντολή του Eκτελεστικού, 

για να διευκολυνθεί η ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας 

στον εντολοδόχο των 

Mεγάλων Δυνάμεων πρίγκηπα Γεώργιο, 

ο οποίος έφθασε στην Kρήτη ένα μήνα αργότερα, 

στις 9 Δεκεμβρίου 1898.
H μακραίωνη περίοδος της τουρκοκρατίας στην Kρήτη 

είχε τελειώσει.
(Βιβλιογραφία: «Iστορία της Kρήτης» του Θεοχάρη Δετοράκη, «Θέματα Nεοελληνικής Iστορίας» του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου) .

................................................
Η οδός 25ης Αυγούστου ξεκινά από το Μεϊντάνι, 
το κεντρικό σταυροδρόμι στο Ηράκλειο, 
και συνεχίζει μέχρι το ενετικό λιμάνι 
και το φρούριο Κούλες. 

Κατά μήκος της βρίσκονται η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, 

η Λότζια και ο ναός τους Αγίου Τίτου. 

΄Οσο πλησιάζετε προς το λιμάνι, θα νιώσετε τη δροσιά της θαλασσινής αύρας, ενώ στο τέλος του δρόμου και στο παράλληλο στενό του Αγίου Δημητρίου υπάρχουν ουζερί με νόστιμα θαλασσινά.

Η 25ης Αυγούστου σήμερα είναι πεζόδρομος και είναι ο δρόμος με τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια στο Ηράκλειο, 

που σήμερα στεγάζουν τράπεζες, ταξιδιωτικά γραφεία και μαγαζιά με τουριστικά είδη. Τα κτίρια αυτά χτίστηκαν μετά την καταστροφή του 1898 για να δώσουν στο Ηράκλειο την όψη μοντέρνας μεγαλούπολης. 

Δεν είναι τυχαίο ότι η 25ης Αυγούστου με σατυρική διάθεση ονομάστηκε "οδός Πλάνης", 
γιατί ο επισκέπτης που έρχεται από το λιμάνι 
και βλέπει τα όμορφα αυτά κτίρια, 
σχηματίζει μία πρώτη εικόνα για την πόλη 
που δυστυχώς διαψεύδεται στη συνέχεια

Η 25ης Αυγούστου χαράχθηκε ίσως 

από τους Άραβες (9ος-10ος αιώνας) 

και υπήρξε ανέκαθεν ο κυριότερος δρόμος στο Ηράκλειο, 

που ένωνε το κέντρο της πόλης με το λιμάνι. 

Στην ενετική περίοδο (13ος-17ος) ονομαζόταν 

Ruga maistra, 

ενώ επί τουρκοκρατίας μετονομάστηκε 

σε Βεζίρ τσαρσί από το Βεζίρ τζαμί, 

που βρισκόταν σ’ αυτό το δρόμο.

πηγή:

 
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα 25η Αυγούστου 

θυμόμαστε μαζί με τον εορτάζοντα 

Ιερό Ναό του ΄Αγίου Τίτου 

την ιστορία τούτου του νησιού και τούτης της πόλης. 

Είναι ο ναός – σύμβολο, όπως και ο τιμώμενος Άγιος, 

πρώτος επίσκοπος Κρήτης. 

Έχουν περάσει 120 χρόνια ακριβώς από τότε που ο μεγάλος δρόμος του Κάστρου, η Ρούγα Μαΐστρα, 

η σημερινή οδός Μαρτύρων 25ης Αυγούστου 

βαφόταν με αίμα αθώων και ταυτόχρονα 

άνοιγε η οδός της ελπίδας, 

αυτή που οδήγησε τελικά στην ελευθερία της Κρήτης.

Ο ναός του ΄Αγίου Τίτου αποτελούσε ήδη 

από τη Β' Βυζαντινή περίοδο το επίκεντρο 

της χριστιανικής λατρείας στην Κρήτη. 

Σπουδαία κειμήλια μεταφέρθηκαν εδώ 

από τη Γόρτυνα και από τον πρώτο ναό 

που ήταν αφιερωμένος στον ΄Απόστολο Τίτο 

όπως η τιμία κάρα του Αποστόλου 

και η θαυματουργή εικόνα 

της Παναγίας της Μεσοπαντίτισσας.
Η Ενετοκρατία, όμως, δίνει άλλη τροπή στα πράγματα, 

ο ναός μετατρέπεται σε καθολικό ναό και τα ιερά κειμήλια μεταφέρονται στην Ιταλία. 

Οι Οθωμανοί στη συνέχεια τον μετατρέπουν σε τζαμί, 

γνωστό ως Βεζίρ Τζαμί και τον ξαναχτίζουν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1856. 

Η μουσουλμανική κοινότητα αποφάσισε την ανοικοδόμησή του την εποχή που οι Χριστιανοί είχαν αρχίσει να χτίζουν τον Άγιο Μηνά. 

Το τέμενος σχεδιάστηκε, μάλιστα, από τον ίδιο αρχιτέκτονα. Χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό από τον παλαιό ναό του ΄Αγίου Τίτου καθώς και από τον μεγαλοπρεπή ναό του ΄Αγίου Φραγκίσκου, 

που βρισκόταν στη θέση του σημερινού ΄Αρχαιολογικού Μουσείου.
Τελικά το 1925 ο ναός επέστρεψε στη χριστιανική λατρεία ενώ το 1966 αποδόθηκε από τη Βενετία 

στην εκκλησία της Κρήτης η κάρα του ΄Αποστόλου Τίτου.
Χρόνια πολλά!

Η παράδοση της κάρας του ΄Αποστόλου Τίτου

Τοιχογραφία του αειμνήστου Δημ. Σαριδάκη 

στο παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.

πηγή: Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης "Αγία Αικατερίνη" 

                 / Museum of Christian Art

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ –Δαμάστα, 21 Αυγούστου 1944 το σαμποτάζ - η εκτέλεση 33 μαρτύρων " Ητανε όλοι νέικοι κι όμορφα παλικάρια -ήταν απʼ όλο το χωριό τα πιο καλά βλαστάρια.-Ητανε και εγγράμματοι ήταν και παντρεμένοι-ήτανε και ελεύθεροι και αρραβωνιασμένοι."

Σε απόσταση 30 λεπτών από την Τύλισο (19,5 χλμ) βρίσκεται η Δαμάστα κτισμένη αμφιθεατρικά σε μια υπέροχη κατάφυτη πεδιάδα που φαντάζει ωραιότερη ανάμεσα στα άγρια βουνά. Το χωριό είχε καταστραφεί ολοσχερώς από τους Γερμανούς. Έμειναν μόνο λίγα σπίτια, στα οποία εγκαταστάθηκε γερμανική φρουρά, και οι εκκλησίες. Λίγο πριν τη Δαμάστα, υπάρχει σηματοδοτημένος δρόμος αριστερά, που οδηγεί στο Κερατίδι. Σε ένα ύψωμα ανατολικά της Δαμάστας, βρίσκεται το μνημείο και οι τάφοι των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς Δαμαστιανών. Στο σημείο αυτό, που τώρα είναι περιφραγμένο και δασωμένο με κυπαρίσσια, έγινε η εκτέλεση. Φυτεύτηκαν 30 κυπαρίσσια ένα για κάθε παλικάρι που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.

Μνημείο Κερατίδι Δαμάστας Οι Γερμανοί εκτέλεσαν στις 21 Αυγούστου 1944 τους 30 πιο μάχιμους άνδρες του χωριού στη θέση «Κερατίδι». Στη συνέχεια εκκένωσαν και ισοπέδωσαν το χωριό. Το σαμποτάζ της Δαμάστας οργανώθηκε και εκτελέστηκε από ομάδα Ανωγειανών ανταρτών, στην οποία συμμετείχαν έξι Ρώσοι στρατιώτες. Επικεφαλής και εμπνευστής της επιχείρησης ήταν ο φιλόδοξος Άγγλος λοχαγός Μπιλ Μος, που είχε πάρει μέρος και στην απαγωγή του Κράιπε. Κάθε πρωί στις 8-9, περνούσε από τη Δαμάστα, κατευθυνόμενο από το Ηράκλειο στα Χανιά, ένα φορτηγό με το ταχυδρομείο, το οποίο συνοδευόταν από 30 οπλισμένους Γερμανούς στρατιώτες και από ένα τεθωρακισμένο όχημα με μυδράλιο. Το μπλόκο στήθηκε ένα χιλιόμετρο δυτικά της Δαμάστας. Οι αντάρτες επιτέθηκαν, σκότωσαν αρκετούς Γερμανούς και εξαφανίστηκαν, με απώλειες ένα νεκρό (από την ομάδα των Ρώσων) και δυο τραυματίες. Οι Γερμανοί θεώρησαν ότι οι κάτοικοι του χωριού ήταν συνεργοί, επειδή δεν μίλησαν για να παρεμποδιστεί το σαμποτάζ και σε αντίποινα, στις 21 Αυγούστου 1944, διάλεξαν τους 30 πιο «μάχιμους» άνδρες του χωριού και τους εκτέλεσαν στο Κερατίδι. Η Δαμάστα εκκενώθηκε και ισοπεδώθηκε. H καταστροφή της Δαμάστας 21 Αυγούστου 1944 έμμετρο ,Του Νικολάου Χανδράκη, συν/χου δασκάλου Κάθε πρωί με το δροσιό που ανοίγει το λουλούδι. Αφουγκραστείτε να σας πω λυπητερό τραγούδι. Τραγούδι να το μάθετε τραγούδι να το λέτε και της Δαμάστας το χωριό να κάθεστε να κλαίτε. Αντάρτες κατεβήκανε στο Δαμαστό το λένε και σαμποτάζ εκάμανε στους Γερμανούς που φταίνε. Μετά ημέρες τέσσερις λίαν πρωί ξυπνούμε και στο χωριό μας Γερμανούς πάρα πολλούς θωρούμε. Και διαταγή εδώκανε όλοι να κατεβούμε γρήγορα στον αμαξωτό που θέλουν να μας πούνε. Κι αφού μας εμαζώξανε εις το χωριό εμπήκαν εκάμανε την έρευνα τίποτε δεν ευρήκαν. Αμέσως εφωνάξανε ό,τι έχει ο καθένας να φάμε και να φύγομε δεν βλάπτομε κανένα. Εφάγανε και φύγανε. Χωρίς αμφιβολία δε θα μας κάμουν τίποτα δεν έχομε αιτία. Το βράδυ πάλι εγύρισαν και στο χωριό καθίσαν και με μεγάλη υπομονή το μπλόκο μας εστήσαν. Εις το χωριό καθίσανε μια δεκαριά ημέρες και μέσα, εφωνάζανε στους νέους και στις νέες. Μη φεύγετε από το χωριό, για τʼ όσους και να βρούμε μακριά απʼ έξω απʼ το χωριό αντάρτες θα τους πούμε. Χρόνια σαράντα τέσσερα και χίλια εννιακόσια ήταν που οι Γερμανοί μας εξεθεμελιώσα. Εικοσιμία τʼ Αύγουστου που νάθελα μη σώσει εκείνη ημέρα το πρωί και να μην ξημερώσει. Δευτέρα μέρα ήτανε η μαυροαραχνιασμένη πούκαψαν τη Δαμάστα μας την πενταπλουμισμένη. Ακόμα αξημέρωτα στους δρόμους εφωνάζαν πάρετε δυο μερώ τροφή σας φτάνει μια για πάντα. Τις πόρτες τα παράθυρα με πέτρες τα χτυπούσαν γρήγορα κάτω, γρήγορα, μας εκακοποιούσαν. Γρήγορα σας φωνάζομε μη μας αργοπορείτε και όλα αυτά που έχετε εδώ θα μας τʼ αφήστε. Κι αφού μας εμαζώξανε άνδρες γυναίκες χώρια άρχισαν κλάμα τα παιδιά οι γυναίκες μοιρολόγια. Τους άνδρες τους εβάλανε σε μια μεγάλη μάντρα κι αμέσως ξεδιαλέξανε τριάντα παλικάρια. Κι από τους διαλεχτούς αυτούς τους δεκαπέντε παίρνουν στʼ αμάξι τους εβάλανε σʼ ένα βουνό πηγαίνουν. Κι ευθύς τʼ αμάξι γύρισε και εις το Κερατίδι πήγαν και τσʼ άλλους τους μισούς οι λυσσασμένοι σκύλοι. Εκεί τους εκτελέσανε μετά τους παρετάνε άταφους μες στην ερημιά οι σκύλοι να τους φάνε. Μετά τʼ αμάξια γύρισαν κι όλους τους άλλους παίρνουν και στα συρματοπλέγματα γρήγορα τους πηγαίνουν. Δαμάστα μου όμορφο χωριό τίποτε δεν σʼ αφήσαν τις πέτρες και τα χώματα κι εκείνα τα μαυρίσαν. Μα τα καλά που έχασες δεν μας στενοχωρούνε τα παλικάρια που ʽχασες θα κλαίμε ώστε να ζούμε. Τριάντα τρία θύματα από το σαμποτάζι είχες χωριό μου όμορφο που ήταν ένα χάζι. Ητανε όλοι νέικοι κι όμορφα παλικάρια ήταν απʼ όλο το χωριό τα πιο καλά βλαστάρια. Ητανε και εγγράμματοι ήταν και παντρεμένοι ήτανε και ελεύθεροι και αρραβωνιασμένοι. Απʼ της Δαμάστας το χωριό ξένοι μου σαν περνάτε παρακαλώ το χώμα της μην το βαροπατάτε. Γιατί είναι χώματα ιερά χιλιοβασανισμένα και με μαρτύρων αίματα περίσσια ποτισμένα. Μόνο λιβάνι πάρετε και κάφτε στα μνημεία και πέστε μεσʼ απʼ την ψυχή' Η μνήμη σας αιωνίαπηγή : www.patris.gr Εκτελεσθέντες στο Κερατίδι Κλίνης Γεώργιος του Νικολάου Κουγιουμουτζάκης Ανδρέας του Εμμανουήλ Κουγιουμουτζάκης Κων/νος του Εμμανουήλ Κουγιουμουτζάκης Γεώργιος του Εμμανουήλ (αδέλφια) Κουντούρης Εμμανουήλ του Σταύρου Κουντούρης Νικόλαος του Δημητρίου Κρουσανιωτάκης Ιωάννης του Γεωργίου Κρουσανιωτάκης Ιωάννης του Νικολάου Λιαδάκης Ιωάννης του Εμμανουήλ Λιαδάκης Κων/νος του Χρήστου Μαρούσης Γεώργιος του Δημητρίοιυ Μαυράκης Εμμανουήλ του Στυλιανού Μαυράκης Νικόλαος του Αλέξανδρου Μουντουφάρης Γεώργιος του Εμμανουήλ Μουντουφάρης Ματθαίος του Παναγιώτου Νικολουδάκης Χαρίδημος του Σωτηρίου Νικολουδάκης Γεώργιος του Βασιλείου Παπαδάκης Αναστάσιος του Βασιλείου Περάκης Νικόλαος του Στυλιανού Σαρρής Αριστόδημος του Κων/νου Σαρρής Γεώργιος του Δημητρίου Σαρρής Γεώργιος του Νικολάου Σαρρής Ευάγγελος του Γεωργίου Σαρρής Ιωάννης του Γεωργίου (αδέλφια) Σαρρής Μιχαήλ του Δημητρίου Στρατιδάκης Γεώργιος του Αντωνίου Στρατιδάκης Ιωάννης του Αντωνίου (αδέλφια) Τριγώνης Εμμανουήλ του Στυλιανού Τριγώνης Ιωάννης του Γεωργίου Τριγώνης Ματθαίος του Γεωργίου. Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία του σαμποτάζ στον παρακάτω σύνδεσμο :

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ: Το σαμποτάζ της Δαμάστας: Ο Λοχαγός Bill Stanley Moss στην Κρήτη Το σαμποτάζ της Δαμάστας (Damasta Sabotage), έτσι έμεινε γνωστό  στην ιστορία, ήταν μια ανταρτικ...

Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε ΟΛΟΥΣ !

15 Αυγούστου
Κοίμησις της Θεοτόκου
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, 
ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· 
μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, 
μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, 
καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, 
ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε ΟΛΟΥΣ !

(Από Ωδή β') Ήχος πλ.α΄
Αγνή Παρθένε Δέσποινα
Άχραντε Θεοτόκε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Παρθένε Μήτηρ ?νασσα
Πανένδροσε τε πόκε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Υψηλοτέρα ουρανών
ακτίνων λαμπροτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Χαρά Παρθενικών Χορών
αγγέλων υπερτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Εκλαμπροτέρα ουρανών
φωτός καθαρωτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
των ουρανίων στρατιών πασών αγιωτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(από Ωδή ε΄)
Μαρία Αειπάρθενε
Κόσμου παντός Κυρία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Άχραντε Νύμφη πάναγνε
Δέσποινα Παναγία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Μαρία Νύμφη Άνασσα
χαράς ημών αιτία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Κορή σεμνή Βασίλισσα
Μήτηρ υπεραγία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Τιμιώτερα Χερουβείμ
υπερενδοξοτέρα.
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
των ασωμάτων Σεραφείμ
των θρόνων υπερτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(από Ωδή δ')
Χαίρε το άσμα Χερουβείμ
χαίρε ύμνος Αγγέλων
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε
Χαίρε ωδή των Σεραφείμ
χαρά των Αρχαγγέλων
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Χαίρε ειρήνη και χαρά
λιμήν της σωτηρίας
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Παστάς του Λόγου ιερά
άνθος της αφθασίας
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Χαίρε Παράδεισε τρυφής
ζωής τε αιωνίας
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Χαίρε το ξύλον της ζωής
Πηγή αθανασίας
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(Από Ωδή ε')
Σε ικετεύω Δέσποινα
Σε ωυν επικαλούμαι
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Σε δυσωπώ,Παντάνασσα
Σην χάριν εξαιτούμε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(Από Ωδή β΄)
Κορή σεμνή και άσπιλε
Δεσποίνα Παναγία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Θερμώς επθκαλούμε Σε
Ναέ ηγιασμένε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(Από Ωδή ε΄)
Αντιλαβού μου, ρύσαι με
από τού πολεμίου
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Και κλήρονομον δείξον με
ζωής της αιωνίου
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Σαν Σήμερα 8 Αυγούστου 1879 είχε γεννηθεί - Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα - ! Για τους εχθρούς του, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα υπήρξε ένας ακραίος μηδενιστής και οι ενέργειές του είχαν ως μοναδικό σκοπό τη ληστεία...για τους αυτόχθονες λαούς, υπήρξε σωτήρας και ήρωας της επανάστασης. Έγινε θρύλος ενώ ζούσε ακόμη. Αναρίθμητες ιστορίες και τραγούδια γι' αυτόν λέγονται ακόμη και σήμερα, ενώ ο τάφος του είναι ένα από τα πιο σεβάσμια μνημεία για τους ιθαγενείς του Νότιου Μεξικού.

Στο επίκεντρο της ελευθερίας είναι η γη.
O Emiliano Zapata το ήξερε αυτό καλύτερα από τον
καθένα ! Σύνθημά του ήταν «Tierra y Libertad!"
(Land and Liberty!)
(Γη και Ελευθερία!) Αυτό ήταν το κλειδί στη Μεξικανική Επανάσταση
που γεννήθηκε στην καρδιά της
Μορέλος και σήμερα μπορείτε να ταξιδέψετε La Ruta
de Zapata (Η διαδρομή Zapata).

In the course of one
day you can learn about Zapata and his fight against
the exploitation of his people in the best way to do
that - by moving through his land.
Υπάρχει στον τόπο του εκεί στην Anenecuilco, Morelos
ένα ζωντανό μουσείο - που δεν είναι άλλο παρά το
σπίτι του και η
γη που καλλιεργούσε ο Ζαπάτα !

Ταξιδεύοντας μέσα από την περιοχή στο σπίτι του,
μπορείτε να δείτε ανοιχτούς χώρους μέσα από
τους οποίoυς οδηγήθηκε στην Επανάσταση !
Θα δείτε και την αρδευόμενη ζάχαρη
από ζαχαροκάλαμο που είναι ακόμη σε παραγωγή
σήμερα.

Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που θα δείτε καθώς
περνάτε μέσα από τις πύλες στη είσοδο στο μουσείο.

Στον αέρα υπάρχει μια αμυδρή μυρωδιά των
βοοειδών, όπως ακριβώς θα είχε υπάρξει, όταν ο
Zapata περπάτησε εκεί.

Εάν μιλάτε ισπανικά, μπορείτε να μιλήσετε με

τους ανθρώπους που κατοικούν ακόμα τη γη του, που
ζουν την καθημερινή τους ζωή, διατηρώντας την
ιστορία τους, και την προετοιμασία και το μήνυμά τους
για τις μελλοντικές γενιές.
Η πόλη του Anenecuilco παλεύει για να δείξει στον
κόσμο το άγνωστο Emiliano Zapata.
Θα έρθει μακριά για να
γνωρίσει ότι ο Zapata ήταν ένα πραγματικός
άνθρωπος με μεγάλη δύναμη, αποφασιστικότητα, και
ιδανικά που έζησε τη ζωή του σαν ένα μεξικανός που ,
καθορίζει ο ίδιος τη θέση του μεταξύ των άκρων της φτώχειας και
της ισπανικής τάξη-ISM !

για τον Zapata και την πάλη του ενάντια στην
εκμετάλλευση
του λαού του μπορούμε με τον καλύτερο τρόπο να το μάθουμε εάν κάνουμε
αυτό - κινηθούμε μέσα από τη γη του.

Emiliano Zapata a PowEmiliano Zapata - μια ισχυρή δύναμη
Στις 8 Αυγούστου 1879, στη μέση της περιόδου των βροχών, μια ισχυρή δύναμη ήρθε στον κόσμο με το συνήθη τρόπο.Ο Gabriel Zapata και η σύζυγός του Cleofas Salazar τον ονόμασε Emiliano Zapata Salazar. Ήταν το ένατο από τα δέκα παιδιά και μεγάλωσε την εκμάθηση των τρόπων καλλιέργειας του καλαμποκιού και άνυδρων καρπουζιών καθώς και τη βελτίωση των βοοειδών και τα αλόγων, μέσα στα δάση που περιβάλλουν το σπίτι του στο Anenecuilco, Morelos. Η οικογένειά του δεν ήταν πλούσια. Έζησε μαζί τους σε ένα σπίτι δύο δωματίων όπου όλοι ζούσαν και ντύνονταν παραδοσιακά ( ντυμένοι με την παραδοσιακή ενδυμασία λευκό Manta ) .
Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν πολύ τυχερός.
Ο πατέρας του είχε ιδιοκτησία γης και η οικογένεια
ήταν σε θέση να ζήσουν χωρίς να
παρασύρονται σε δουλεία -χρέος , στις φυτείες
ζάχαρης χασιέντα !

Εκείνος όμως δεν επαναπαύτηκε στη δική του ευμάρεια !
Πάλεψε και κατάφερε πολλά αξιομνημόνευτα για τους
φτωχούς κι ανήμπορους συγχωριανούς του και όχι μόνο ...
η συνέχεια εδώ :
http://www.mexconnect.com/articles/316-emiliano-zapata-1879-1919

http://www.sansimera.gr/biographies/123

Kαλό μήνα Αύγουστο Νάχουμε ! - Μονάχα καλά να τρυγήσουμε - ΄Εχουμε άραγε αναρωτιέμαι κάποια καλά να τρυγήσουμε ;

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ : -Τραγουδείστε το παρακάτω τραγούδι - !
- για να ξορκίσουμε το κακό από όπου κι αν προέρχεται -
αν όχι, το σίγουρο είναι ότι με τη γάργαρη και καθάρια φωνή της Κουμιώτη , τη γεμάτη ρυθμό και αρμονία μουσική του Λίνου Κόκκοτου και τους φωτεινούς στίχους τους λουσμένους από το Ελληνικό φως του Νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη , θα νοιώσουμε ψυχική ανάταση και απελευθέρωση από τα γήινα δεσμά μας ! !

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΤΟ " ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ "
ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΛΙΝΟΥ ΚΟΚΟΤΟΥ ΚΑΙ
ΣΕ ΠΟΙΗΣΗ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Πρώτη εκτέλεση: Ρένα Κουμιώτη

Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.

Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένανε ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.

Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.

Απ' την Παρθένο στο Σκορπιό
χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό
στη χάρη σου ν' ανάψουμε.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 1972