Μήπως ήρθε τώρα ο καιρός ο κατάλληλος και τ΄άστρα συμφωνούν για να βγάλουμε το τσιρότο από το στόμα;
Μήπως " ήγγικεν η ώρα; " για να λυθεί η σιωπή των αμνών και ν' άκούσουμε επιτέλους τη φωνή τους; για τη φωνή των αμνών μιλάω κι όχι για τα γνωστά και συνήθη βελάσματα ε!
Αυτός είναι ο σκοπός και ο στόχος αυτού του blog.
'Ολοι εμείς τα πρόβατα να αποκτήσουμε φωνή!
Μαχητικός δημοσιογράφος και εκδότης της ελληνικής εφημερίδας του Πόντου«Εποχή», που απαγχονίστηκε από τους Τούρκους για τις πατριωτικές του ιδέες.
Νικόλαος Καπετανίδης (1889 – 1921)
Ο Νικόλαος Καπετανίδης υπήρξε μαχητικός δημοσιογράφος και εκδότης της ελληνικής εφημερίδας του Πόντου «Εποχή».
Γεννήθηκε το 1889 στη Ριζούντα του Πόντου, τότε περιοχή της ΟθωμανικήςΑυτοκρατορίας (σήμερα στην Τουρκία).
Φοίτησε στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά του ποντιακούελληνισμού και μετά τη αποφοίτησή τους εργάστηκε για λίγο ως δάσκαλος και κατόπιν ως δημοσιογράφος στο περιοδικό «Επιθεώρηση», που εξέδιδε ο Φίλων Κτενίδης.
Η έκδοση της εφημερίδας«Εποχή»
Το 1918 ξεκίνησε τη δική του εκδοτική προσπάθεια με την εφημερίδα «Εποχή».
Μέσα από τις στήλες της εφημερίδας του αποκάλυπτε τις τουρκικές διώξεις και τα εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων.
Υπήρξε υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση, και μαζί με άλλους επιφανείς Πόντιους της εποχής, αποτέλεσε την πνευματική ηγεσία του Πόντου, η οποία αγωνίστηκε για την προστασία του ελληνικού στοιχείου.
Η πνευματική δραστηριότητά του δεν περιορίστηκε εκεί, αλλά συμμετείχε και στο γλωσσικό ζήτημα ως υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση.
Επίσης υποστήριζε ότι η εκπαίδευση δεν πρέπει να ελέγχεται από τις θρησκευτικές αρχές.
Στις 20 Μαρτίου 2020 συναντήθηκε με τον σφαγέα των Αρμενίων και Ελλήνων του Πόντου, Τοπάλ Οσμάν (1883-1923).
«Γιατί γράφεις εναντίον μου στην εφημερίδα σου»
του είπε.
«Εγώ αγαπάω τους Έλληνες και υπολήπτομαι αυτούς που κάθονται ήσυχα, αλλά δεν συγχωρώ αυτούς που δεν είναι πιστοί στην πατρίδα μου. Μην γράφεις ψέματα, γράφε την αλήθεια».
Παρά την απειλή του ΤοπάλΟσμάν, ο Καπετανίδης συνέχισε να γράφει για τα δεινά των Ελλήνων του Πόντου.
«Ζήτω η Ελλάς!»
Το τελευταίο φύλλο της «Εποχής» κυκλοφόρησε στις
5 Μαρτίου 1921.
Πέντε ημέρες αργότερα συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του «Δικαστηρίουτης Ανεξαρτησίας» με την κατηγορία ότι βρέθηκε στο σπίτι του ένα γράμμα του εμπόρου ΚωνσταντίνουΚωνσταντινίδη (1856-1930) που αναφερόταν στη δημιουργία ανεξάρτητουΠοντιακού Κράτους.
«Όχι κύριε πρόεδρε. Εγώ θέλω την ένωση του Πόντου με την Ελλάδα» τόνισε εμφατικά και θαρραλέα κατά τη διάρκεια της δίκης του.
Ο Νικόλαος Καπετανίδης καταδικάστηκε σε θάνατο κι εκτελέστηκεδιααπαγχονισμού μαζί με άλλους 68 ελληνοπόντιους στις 21 Σεπτεμβρίου 1921 στην Αμάσεια.
Τα τελευταία του λόγια στην αγχόνη ήταν: «Ζήτω η Ελλάς!»
Ο αδελφός του ΚώσταςΚαπετανίδης κατάφερε να διασώσει το πλήρες αρχείο της εφημερίδας «Εποχή», που αποτελεί μία μοναδικήιστορική πηγή για τα τελευταία χρόνια του Ποντιακού Ελληνισμού.
Στις 7 Μαΐου 2017 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στο Μαρούσι (στη συμβολή των οδών Διονύσου, Σκρα και Μπραχαμίου), που φιλοτέχνησε ο γλύπτηςΓκάγκικ Αλτουμιάν.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2021 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός του στο χώρο του πρώην στρατοπέδου ΠαύλουΜελά στη Θεσσαλονίκη.
Το άγαλμα, που φτάνει τα έξι μέτρα, φιλοτέχνησε ο γλύπτηςΓιώργος Κικώτης.
Στις 2 Μαρτίου 2022, με πρωτοβουλία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς και της ΠανελλήνιαςΟμοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), αποφασίστηκε η 21η Σεπτεμβρίου να ανακηρυχτεί Ημέρα Μνήμης του Νικόλαου Καπετανίδη.
Ο Ιωάννης Συκουτρής ήταν φιλόλογος και πανεπιστημιακός δάσκαλος με διεθνή απήχηση,
«ο οξυνούστατος κριτικός του ελληνικού πεζού λόγου, που παρήγαγε το ελληνικό έθνος μετά τον Κοραήν»,
όπως τον χαρακτήρισε μεταθανάτια ο γερμανός δάσκαλός του Πάουλ Μάας. Παρότι εγκατέλειψε νωρίς τα εγκόσμια, κατέλιπε ένα ογκωδέστατο και πολύμορφοσυγγραφικό, μεταφραστικό και κριτικό έργο. Κατευθυντήρια γραμμή της πνευματικής του δημιουργίας υπήρξε πάντοτε η επίγνωση της διαλεκτικής σχέσης που υφίσταται ανάμεσα στη σύγχρονη εποχή και στην κλασική αρχαιότητα, καθώς και μεταξύ θεωρητικήςφιλολογικής έρευνας και πρακτικών προβλημάτων της καθημερινής πραγματικότητας. Οι σπουδές Ο Ιωάννης Συκουτρής γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου1901 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Γόνος φτωχής και πολυμελούς οικογένειας από τη Χίο, πέρασε δύσκολα παιδικά και νεανικά χρόνια.
Ωστόσο, χάρη στην ακόρεστη δίψα του για μάθηση, κατόρθωσε να ολοκληρώσει με άριστα τις εγκύκλιες σπουδές του στην ΕυαγγελικήΣχολή Σμύρνης το 1918.
Ακολούθως σπούδασε φιλολογία στο ΠανεπιστήμιοΑθηνών και μόλις αποφοίτησε, πάλι με άριστα, το 1922, διορίστηκε στο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας.
Εκεί, παράλληλα με τα διδακτικά του καθήκοντα, εκπόνησε πλήθος φιλολογικών, λαογραφικών και ιστορικών μελετών, τις οποίες δημοσίευσε στο περιοδικό «ΚυπριακάΧρονικά», που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία.
Το 1924 διορίστηκε βοηθός στο ΦιλοσοφικόΣπουδαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον επόμενο χρόνο αναγορεύτηκε διδάκτωρ με τη διατριβή «Μιχαήλ Ψελλού.Βίος και πολιτεία του οσίου Αυξεντίου», εξασφαλίζοντας υποτροφία για περαιτέρω σπουδές στη Γερμανία.
Στα ΠανεπιστήμιαΛειψίας και Βερολίνου παρακολούθησε μαθήματα με καθηγητές σπουδαίουςελληνιστές, όπως ο Ούλριχφον Βιλαμόβιτς, ο ΒέρνερΓέγκερ και ο Πάουλ Μάας. Κατά τη διάρκεια της τετραετούς παραμονής του στη Γερμανία, έγινε ευρύτερα γνωστός για τις πρωτότυπες μελέτες του, που δημοσιεύθηκαν σε έγκριταφιλολογικά περιοδικά.
To 1929 επέστρεψε στην Αθήνα και διορίστηκε καθηγητής στο ΑρσάκειοΠαρθεναγωγείο, καθώς και βιβλιονόμος στην ΑκαδημίαΑθηνών.
Από το 1930 ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα, όταν εκλέχτηκε υφηγητής της Αρχαίας ΕλληνικήςΦιλολογίας στο ΠανεπιστήμιοΑθηνών.
Το εναρκτήριο μάθημά του δόθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1931 με θέμα «Φιλολογία καιΖωή».
Γρήγορα έγινε αρκετάγνωστός και σε κύκλους εκτός της φοιτητικής κοινότητας και στις παραδόσεις του συγκέντρωνε πλήθος ακροατών.
Ο «Φιλολογικός Κύκλος»
Ο Συκουτρής απέφευγε τη στείρα διδασκαλία, οργάνωσε επιστημονικό φροντιστήριο για τη μελέτη και ανάλυση των πηγών της αρχαίαςελληνικής γραμματείας και τον «Φιλολογικό Κύκλο», όπου εκτός από ανάλυση κειμένων νεοελλήνων λογοτεχνών (Σολωμού, Παλαμά κ.ά.), γινόταν συστηματική επεξεργασία των αντιπροσωπευτικότερων έργων της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και φιλοσοφίας (Δάντης, Σαίξπηρ, Νίτσε κ.ά.)
«Συμπόσιον»: Η εκδοτική επιτυχία και οι μεγάλες αντιδράσεις
Έχοντας μελετήσει τον Πλάτωνα από τα μαθητικά του κιόλας χρόνια, το 1934 δημοσίευσε το «Συμπόσιον», εγκαινιάζοντας τις εκδόσεις της «Ελληνικής Βιβλιοθήκης» της Ακαδημίας Αθηνών κι εντυπωσιάζοντας τους ελληνικούς και ξένουςφιλολογικούς κύκλους.
Το βιβλίο σημείωσε εκδοτική επιτυχία, αλλά προκάλεσε και μεγάλες αντιδράσεις από συντηρητικούςπανεπιστημιακούς και εξωπανεπιστημιακούς κύκλους, για την πολυσέλιδη εισαγωγή του, ένα μέρος της οποίας επικεντρωνόταν στην παιδεραστία στην ΑρχαίαΕλλάδα.
Η εναντίον του επίθεση ξεκίνησε από ένα μαθητικόπεριοδικόφυσικής με τον τίτλο «Επιστημονική Ηχώ» και ο Συκουτρής απάντησε στους επικριτές του με το άρθρο του «Η εκστρατεία κατά του Συμποσίου. Τα κείμενα και οι κουλουροπώλαι» (1937),
στο οποίο ανέτρεψε ένα προς ένα τα επιχειρήματα των κατηγόρων του.
Στη συνέχεια, του ανατέθηκε από την Ακαδημία Αθηνών η έκδοση της «Ποιητικής» του
, που κυκλοφόρησε τελικά μετά το θάνατό του σε μετάφραση Σίμου Μενάρδου, με ανολοκλήρωτη την εισαγωγική παρουσίαση του έργου, την οποία είχε γράψει ο ίδιος.
Η αυτοκτονία
Ο Ιωάννης Συκουτρής αυτοκτόνησε με δηλητήριο στις 21 Σεπτεμβρίου 1937 στην Κόρινθο, ύστερα από μία επίσκεψή του στον Ακροκόρινθο.
Το πτώμα του βρήκε την επομένη ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, όπου διέμενε.
Ως αιτία της αυτοκτονίας του έχουν αναφερθεί η συσσωρευμένη ψυχολογική του φόρτιση από την κακόβουλη κριτική που είχε δεχτεί για το «Συμπόσιο», αλλά και από την κοινωνική πραγματικότητα της Γερμανίας, την οποία είχε επισκεφθεί τρεις μήνες νωρίτερα.
Η επικράτηση του Ναζισμού τού είχε αφαιρέσει κάθε ελπίδα ως προς την τελική επικράτηση των ανθρωπιστικών αξιών στη μελλοντικήεξέλιξη της ανθρωπότητας.
Από το 1925 ήταν παντρεμένος με τη ΧαράΠετυχάκη, διευθύντρια της Παιδαγωγικής Ακαδημίας του Αρσακείου.
Από το ογκώδεςσυγγραφικό, μεταφραστικό και κριτικό έργο του ξεχωρίζουν οι μελέτες και μεταφράσεις:
«Φιλολογία και ζωή» (εναρκτήριο πανεπιστημιακό μάθημα, 1931) «Ταντέους Ζιελίνσκι: Ημείςκαι οι Αρχαίοι» (εισαγωγή μετάφραση, 1931) «Η διδασκαλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας» (1932) «Πλατωνικός Ευαγγελισμός» (1932) «Μαξ Βέμπερ: Η επιστήμη ως επάγγελμα» (εισαγωγή και μετάφραση, 1932) «Αρχαίος και νεώτερος λυρισμός» (1932) «Η βιβλιογραφία τής νεοελληνικής λογοτεχνίας» (1933-1934) «Τα σύγχρονα προβλήματα τής πνευματικής μας ζωής» (1935) «Κριτικοί εκδόσεις νεοελληνικών λογοτεχνημάτων» (1935) «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου του Κ. Παλαμά» (1936) «Η ελληνική αρχαιότης και η μεταπολεμική πνευματική ζωή» (1936) «Επιτάφιοι προς τιμήν των πεσόντων εις τας αρχαίας Αθήνας» (1937) «Φιλοσοφία της ζωής» (1937) Πηγή:https://www.sansimera.gr/biographies/2512
" Καταστρέψετε την Επαρχία της Βιάννου. Εκτελέσετε πάραυτα χωρίς διαδικασία τους άρρενες που είναι πάνω από, 16 ετών και όλους που θα συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας ..."
Τα δε χωριά της Ανατολικής Βιάννου λεηλατήθηκαν, κάηκαν και ανατινάχτηκαν με δυναμίτη, μαζί τα σχολεία και οι εκκλησίες των. . .
Τα 3 Μικρά αδελφάκια ( 8,12,15, ετών)από το Κεφαλοβρύση της Βιάννου, που δολοφονήθηκαν άνδρα από τους Γερμανούς γιατί δεν μαρτύρησαν που βρίσκεται ο πατέρας τους.
Οι Γερμανοί οδήγησαν τους άνδρες κατοίκους από τις γειτονιές των Αμιρών στον Κάτω οικισμό του χωριού τα Μελιανά.
Εκτέλεσαν επί τόπου όσους αντιστάθηκαν ή δεν μπορούσαν να κινηθούν από ανημπόρια και έναν άρρωστο ηλικιωμένο άνδρα πάνω στο κρεβάτι του.
Οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τους εκατό.
Οι Γερμανοί χώρισαν τους συγκεντρωμένους σε ομάδες των είκοσι-τριάντα ατόμων. Πήραν την πρώτη ομάδα και σε λίγο ακούστηκαν πυροβολισμού από τη θέση Αμπέλια στο σημείο μιας πεζούλας.
Ακολούθησε η δεύτερη ομάδα που αντίκρισε όταν έφτασε στο σημείο τα στημένα πολυβόλα και το σωρό των εκτελεσμένων της πρώτης ομάδας.
Ακολούθησαν και οι άλλες ομάδες των αντρών που εκτελέστηκαν στο ίδιο σημείο.
Οι Γερμανοί αποχώρησαν αφού πρώτα τους έδωσαν τη χαριστική βολή.
Εκτέλεσαν συνολικά 114 άνδρες του χωριού ηλικίας από 16-60 χρόνων. Οι γυναίκες κατέβηκαν από τα Αμιρά και έφτασαν στον τόπο της εκτέλεσης. Ακολούθησαν σκηνές αλλοφροσύνης.
Ανάμεσα στους εκτελεσμένους αρκετοί τραυματίες, που μεταφέρθηκαν τις επόμενες ημέρες στο Ηράκλειο και επέζησαν αλλά οι περισσότεροι από αυτούς με μεγάλη αναπηρία. Οι γυναίκες μετέφεραν τους νεκρούς στο χωριό, στις αυλές και το νεκροταφείο.
Τα μνήματα δεν τους χωρούσαν και άνοιξαν καινούργιους λάκκους στα γύρω χωράφια.
Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τα βιβλία των α)Γεωργίου Χρηστάκη, συνεργασία Κ.Γ.Στεφανάκη «Επαρχία Βιάννου 1940-1945», & β) Γεωργίου Ε.Δημητριανάκη «Ο Μύρτος & τα γύρω χωριά».
Δόγμα Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντη Σύνταξης της Εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι σταυρικό.
Η θεολογία, η λειτουργική και λατρευτική ζωή, η ορθόπρακτη βιωτή είναι έκφραση του μυστηρίου του Σταυρού.
Είναι σταυρική , όχι γιατί περιορίζεται τυπολογικά σε μια εξωτερική και επιδερμική προσκύνηση του Σταυρού, αλλά γιατί βιώνει μυστηριακά την καθαρτική και φωτιστική ενέργεια του Θεού και χαριτώνει τον άνθρωπο, τον αγιάζει , τον καινοποιεί. Οι προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη και οι Καινοδιαθηκικές μαρτυρίες, σε παραλληλία με την ορθόδοξη πατερική γραμματεία, υπογράμμισαν τη σημασία και σπουδαιὀτητα του Σταυρού και παρακίνησαν τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά να καταθέσει:
«Προανεκηρύττετο και προετυπούτο μυστικώς εκ γενεών αρχαίων, και ουδείς ποτέ κατηλλάγη τω Θεώ χωρίς της του Σταυρού δυνάμεως». Ήταν δε τόση η μανία του Ιουδαϊκού ιερατείου, ώστε μετά τη λαμπρηφόρο Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, να επιχωματίσουν το Γολγοθά και να χτίσουν στο σημείο εκείνο ναό προς τιμήν της θεάς Αφροδίτης, μόνο και μόνο για να εξαλείψουν κάθε στοιχείο αποδεικτικό της Αναστάσεως του Θεανθρώπου. Στη συνέχεια, η αγία ισαπόστολος Ελένη , με την επικουρία και ενίσχυση του υϊού της, Μεγάλου Κωνσταντίνου, θα αξιωθεί της ευρέσεως του Τιμίου και ζωηφόρου Σταυρού και μαζί με τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο θα εορτάσει πανηγυρικά και την πρώτη Του ύψωση, στα Ιεροσόλυμα , γύρω στα 326μ.Χ.
Ακολούθησε η κατάκτηση των Ιεροσολύμων υπό των Περσών και ο Τίμιος Σταυρός οδηγήθηκε με πολλούς αιχμάλωτους στην Περσία , απ΄ όπου ανακτήθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο(611-641μ.Χ.) και τοποθετήθηκε ξανά στην αρχική του θέση.
Η πανηγυρική ύψωση του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα από τον πατριάρχη Ζαχαρία, αποτέλεσε και την ιστορική αφορμή για τον ορισμό της Υψώσεως του Τιμίου Ξύλου, στις 14 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους. Το πολίτευμα της Εκκλησίας, ως τονίσαμε, είναι σταυρικό. Η θεολογία, η πνευματική ζωή κάθε πιστού είναι έκφραση της σταυρικής ζωής, είναι κένωση και αυταπάρνηση.
Ο Σταυρός του Χριστού δηλώνει το εκούσιο Πάθος και τον θάνατό Του υπέρ της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους και ταυτόχρονα σηματοδοτεί και την κένωση του Χριστού που είναι και η δόξα Του.
Γι΄αυτό, η βίωση του Σταυρού είναι εμπειρία Σταυροαναστάσιμη, καθώς η φυγή και η νέκρωση της αμαρτίας προϋποθέτει σταυρική αποξένωση και άσκηση και ακολουθεί η ζωηφόρος Ανάσταση και η πνευματική χαρμονή.
«Ο Σταυρός γίνεται λοιπόν το μέγα μυστήριο της θείας φιλανθρωπίας, το ενέχυρο της θείας ευσπλαχνίας και σωτηρίας, η πιο γήϊνη και ψηλαφητή εικόνα του ουρανίου Σταυρού της αγάπης.
Η αγάπη είναι η κατάλυση του θανάτου και ο θρίαμβος της ζωής.
Ο Σταυρός είναι η αγαπητική τρέλα του Θεού στην τρέλα του ανθρώπου να διαλέξει τον θάνατο, η απελευθερωτική εξουσία του Χριστού πάνω στην παράσιτη εξουσία του Πονηρού, εξουσία θανάτου» [10]. Στην ορθόδοξη θεολογία ο Σταυρός της πράξης και της θεωρίας συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Σταυρική ζωή σημαίνει ζωή μετανοίας, συνειδητή απόφαση και εκτέλεση και αποβολή του θελήματος και της φιλαυτίας και υπέρβαση του ατομισμού μας.
Πνευματική ζωή σημαίνει σταυρική , αυτοθέλητη απομόνωση μέσα στα πλαίσια της ορθόδοξης κοινότητας, υπέρ της λειτουργικής συνοχής του Σώματος της Εκκλησίας, σημαίνει αποβολή της εκκοσμίκευσης, σταύρωση του δικαώματος, αποξένωση και αποδέσμευση από το αντισταυρικό πνεύμα που σήμερα επικρατεί.
Πνευματική ζωή σημαίνει θυσία σταυρική, αλλοίωση και μέθεξη στο μυστήριο της δυνάμεως του Χριστού, που καθιστά τον άνθρωπο πραγματικά ελεύθερο, αν και σταυρωμένο πραγματικά ελεύθερο στην σταυρώνουσα ελευθερία της αγάπης.
« Χαίροις ο ζωηφόρος Σταυρός, της Εκκλησίας ο ωραίος παράδεισος, το Ξύλον της αφθαρσίας, το εξανθήσαν ημίν αιωνίου δόξης την απόλαυσιν». ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ
Πηγή: Dogma.gr
...........................................
«ΕΣΤΑΥΡΩΘΗΣ ΔΙ’ ΕΜΕ,
ΙΝΑ ΕΜΟΙ ΠΗΓΑΣΗΣ ΤΗΝ ΑΦΕΣΙΝ»
#14_Σεπτεμβρίου #Τίμιος_Ζωοποιός_Σταυρός #Τίμιο_Ξύλο ...Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους- να σταυρωθούν, ν' αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η Σταύρωση...
είναι ο μόνος δρόμος..
της Ανάστασης!!
'Αλλον, δεν έχει...»
«Ν΄ανεβαίνεις κάθε μέρα, και όχι μονάχα τη Μεγάλη Παρασκευή, με το Χριστό στο Γολγοθά και να σταυρώνεσαι»
#Νίκος_Καζαντζάκης-
Απόσπασμα από το βιβλίο “ O Χριστός ξανασταυρώνεται”
«όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34).
Διαβάστε περισσότερα εδώ:
14 Σεπτεμβρίου – Η εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού
Η Μεγάλη δεσποτική εορτή της χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός.
Στη χώρα μας γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.
Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός.
Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στο λόφο του Γολγοθά.
Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό.
Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.
Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίστηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε.
Στη θέση αυτήν υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγείρει το 135 ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ.
Η Ελένη, αφού διέταξε να τον γκρεμίσουν, έχτισε στη θέση του τον περικαλλή ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του χριστιανισμού.
Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στο ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.
Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινοπερσικούς Πολέμους (602-628).
Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και, αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό.
Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν το Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν, και τον προσκυνούσαν.
Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών, το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του, και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.
Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος όπου βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό.
Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτήν αυστηρή νηστεία. (Πηγή: sansimera.gr)
με 'Ηθος, και Αξιοπρέπεια, υπακούοντας ναι μεν, στα θέλω του, και στις
επιθυμίες του, μέχρι του σημείου όμως, που να μην βλάπτει τον άλλο συνάνθρωπο δίπλα του, που κι αυτός, με την σειρά του, θα πρέπει,να πράττει τα ίδια, και με τον ίδιο σεβασμό🙏
στους συνανθρώπους του🙏
Αυτόν ακριβώς τον τρόπο της 'Αγωνιστικότητας και της
Δικαιοσύνης είναι που θαυμάσαμε, το βράδυ Τρίτης 20/8/2024, στην εσπερίδα Μνήμης, που διοργάνωσε, η
#Ενωση_Θυμάτων_Ολοκαυτώματος_Δαμάστας
στα πλαίσια των επετειακών
της εκδηλώσεων για τα 80 Χρόνια Μνήμης, στο πρόσωπο της γλυκυτάτης και καλοσυνάτης Γερμανίδας πρώην ευρωβουλεύτριας,
της κας #Χάικε_Χάνσελ
'Ηρθε, κατευθείαν από το αεροδρόμιο της πατρίδας της την Γερμανία, τιμώντας μας στην εσπερίδα Μνήμης ,(ευχαριστούμε τον κο Αριστομένη Συγγελάκη ,γι 'αυτήν την τόσο τιμητική προς το Σωματείο μας, έκπληξη !)
το βράδυ στις 20/8/2024
στην Δαμάστα Μαλεβιζίου,
στην αίθουσα του πολιτιστικού, και μας κατέπληξε θετικά, με τις θέσεις της, και τις τοποθετήσεις της, για τις θηριωδίες, που, είχαν, διαπραχθεί, από τους Γερμανούς συμπατριώτες της, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Εισβολής
& Κατοχής, επάνω στους κατακτημένους λαούς γενικότερα αλλά & ειδικότερα, για το κάθε χωριό, ξεχωριστά!
'Ενθουσίασε όλους τους παρευρισκόμενους, για τις απόψεις της και, τον τρόπο της συμπεριφοράς της γενικότερα, απέναντι στα θύματα & στον Μαρτυρικό τόπος τους !
'Επάνω στο έδρανο των ομιλιών & ακριβώς κάτω, από τις φωτογραφίες των 30 αθώων, εκτελεσθέντων
Εθνομαρτύρων του χωριού, Δαμάστα Μαλεβιζίου, που είχαν,από τους δικούς της συμπατριώτες, φρικτά, εκτελεσθεί...
όταν το 1944, πριν 80 χρόνια είχαν, έρθει χιλιόμετρα μακριά, γι' αυτόν τον σκοπό ... να εκτελέσουν εν ψυχρώ δηλ. εάν, δεν κατάφερναν
να τους Υποτάξουν,
& να τους καταστήσουν
Υποτελείς & Είλωτες...
στις Πολεμικές τους Φάμπρικες...
'Εκείνη (η Χάικε Χάνσελ ) ήρθε, απόψε, αυτό το Πανσέληνο βράδυ του Αυγούστου, 20/8/2024, εδώ, στην Εσπερίδα Μνήμης, του μικρού μας, ηρωικού, χωριού,στη ΔαμάσταΜαλεβιζίου, στο Ηράκλειο,Κρήτης, 80 ακριβώς χρόνια μετά, ήρθε, και στάθηκε, ακριβώς κάτω, από τις φωτογραφίες των εκτελεσθέντων και με Σεβασμό και Ταπεινότητα μας Τόνισε, για το πως:
Δεν Πρέπει, να Πάψουμε,
ν' Αγωνιζόμαστε,
του'ναντίον Πρέπει κι άλλο να Δυναμώσουμε
την Αγωνιστικότητα μας,
γιατί, αυτά που Ζητάμε, είναι από τη #Γερμανική_Κυβέρνηση, είναι τ' Αυτονόητα, & τα Δίκαια !
'Ενώ δεν έπαψε, να επαναλαμβάνει τις Λέξεις: ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ & #ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ & μάλιστα μέσα από Πράξεις!
Είδαμε όλοι οι παρευρισκόμενοι, τις Ηχηρές παρεμβάσεις της στο #Ευρωκοινοβούλιο, πάνω στο θέμα των #Γερμανικών_αποζημιώσεων & όχι μόνο, μέσα από Βίντεο που προβλήθηκε! Φερνοντάς μας το παράδειγμα του #Μίκη_Θεοδωράκη που μέσα από την επιβλητικήΜουσική του, Υπέβαλε, & Ξεσήκωνε τα πλήθη μ' έναν τρόπο Μαγικό, για ν' αγωνισθεί για τα Δίκαια, αιτήματα του!
Αλλά & του #Μανώλη_Γλέζου για την σθεναρή διεκδίκηση, των Γερμανικώναποζημιώσεων!
Αγωνιστικότητα, λοιπόν για
Τώρα, & μέχρι να Δικαιωθούμε,
ήταν η Αρχή & το Τέλος
της Ολόθερμης προς όλους τους παρευρισκόμενους & προς όλους τους Κρητικούς ,η ομιλία της Γερμανίδας πολιτικού!
Δικαιοσύνη-Αγωνιστικότητα-Δικαιοσύνη-Δικαιοσύνη.
Αν πάψουμε να Διεκδικούμε τ' αποτελέσματα
θα είναι δύσκολα & οδυνηρά για όλους,
γιατί θα επαναλαμβάνονται,
ξανά & ξανά, τα εγκλήματα, μέσα στον χρόνο...
Πιο συγκεκριμένα στην τότε (2012, εποχή των σκληρών, κι
απάνθρωπωνμνημονίων ),
μέσα από την έντονη ομιλία της στη Γερμανική βουλή είχε, αναφερθεί πως, ντρέπεται, που η Γερμανική κυβέρνηση φέρνει καθημερινά ολοένα και περισσότερο στην εξαθλίωση, τον Ελληνικό λαό,
η γλυκύτατη αυτή Γερμανίδα
Ευρωβουλευτής ηΧάικε Χάνσελ.
"Είμαστε όλοι Έλληνες "
🗣️ φώναξε πριν 12 χρόνια στην ΓερμανικήΒουλή η Χάικε Χάνσελ!
Ναι! στις Γερμανικές αποζημιώσεις φώναξε κι από εδώ την Κρήτη,
το Ηράκλειο, και το μικρό Μαρτυρικό χωριό ΔαμάσταΜαλεβιζίου όπου ήρθε, για να μας τιμήσει γεμάτη συγκίνηση και σεβασμό για τους Νεκρούς μας, διδοντάς μα ολόθερμα τα χέρια🤝🤝 μαζί με υπόσχεση
Σεβασμού και🫂 Φιλίας 🫂
Μάλιστα καταφέρθηκε τότε κατά της Γερμανικής κυβέρνησης, κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας στην Γερμανική Βουλή για το δεύτεροπακέτο βοήθειας στην Ελλάδα, η βουλευτής των αριστερών Χάικε Χάνσελ.
Ενώ σε άλλο σημείο σχολίασε το γεγονός πως… ο 86χρονος τότε Μίκης Θεοδωράκης (Σημ:τότε ζούσε ο Μίκης Θεοδωράκης) κατεβαίνει και αγωνίζεται ακόμα και τώρα στους δρόμους για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων.
ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΠΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ,
στο παρακάτω Βίντεο :
Ήρθε η κα Χάικε Χάνσελ
και το επόμενο πρωινό Τετάρτηςστις 21/8/2024
και κατέθεσε στεφάνιτιμής στο επίσημο Μνημόσυνο
των 80 χρόνων του
ολοκαυτώματος μαζί με τον κο Αριστομένη Συγγελάκη και τον κο Νότη Μαριά που κι εκείνοι παρευρέθησαν και κατέθεσαν στεφάνι επίσης
🌿🇬🇷
Μενέλαος Μποκέας, Δήμαρχος Μαλεβιζίου
🤗Ευχαριστούμε κα #Χάικε_Χάνσελ🤗Υποσχόμαστε να μην τα παρατήσουμε τόσο Συλλογικά όσο & Ατομικά🤗
Έτσι ώστε να έρθουν ξανά οι δύο Λαοί:
ο Γερμανικός & ο 'Ελληνικός
πάλι ΚΟΝΤΑ & ΦΙΛΙΚΑ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ να πίνουν το κρασί της ΕΙΡΗΝΗΣ & της ΑΓΑΠΗΣ, όχι Θρηνώντας για τους Νεκρούς τους εκατέρωθεν αλλά Γελώντας όπως τους Αξίζει!!!
'Ετσι, ακριβώς όπως εσείς κι εμείς κα #Χάικε_Χάνσελ περάσαμε Μαζί,
& συμφάγαμε στο μικρό όμορφο Μαρτυρικό χωριό Δαμάστα,
Μαλεβιζίου, Ηρακλείου,Κρήτης.
στις Επετειακές του εκδηλώσεις των 80 χρόνων, από το
ολοκαύτωμα της Δαμάστας:
21/8/1944 - 21/8/2024
κρατώντας 🤝'Ασβεστη την Μνήμη🪔
για να μην επαναλάβουμε ,
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τα ίδια ΛΑΘΗ.🤝
Να μην παραλείψω, κλείνοντας την ανάρτηση μου αυτή, να ευχαριστήσω με την σειρά των ομιλιών τους:
1) Τον εξαίρετο, κο Γεώργιο Καρτσωνάκη, Δικηγόρο για την εμπεριστατωμένη,
συγκινητική, και εφ' όλης της ύλης των γεγονότων του ολοκαυτώματος ομιλία του🤗
Κατάγεται κι ο ίδιος από ένα επίσης,
Μαρτυρικό χωριό, τον Σοκαρά, που όμωςυπήρξε, ένα από ταΦρούρια της Εθνικής Αντίστασης, στην Κρήτη.(Διαβάστε σχετικά εδώ:
κι απάνθρωπες, βιοπραγίες,κι εκτελέσεις ( 27 ) από τους Γερμανούς ,
τους προσωρινούς, ευτυχώς, κατακτητές της Κρήτης!
Καρτσωνάκης Γεώργιος, Δικηγόρος, 1ος ομιλητής στην Εσπερίδα Μνήμης στις 20/8/2024 στις Επετειακές εκδηλώσεις των 80 χρόνων από το Ολοκαύτωμα του χωριού Δαμάστα ΜαλεβιζίουΚρήτης
Νότης Μαριάς, καθηγητής θεσμών της Ε.Ε.
ΠανεπιστήμιοΚρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής
2ος ομιλητής ο κος Νότης Μαριάς, στην εσπερίδα Μνήμης των 80 χρόνων από το Ολοκαύτωμα της Δαμάστας Μαλεβιζίου Κρήτης
2) Ευχαριστούμε τον κο Νότη Μαριά, καθηγητή θεσμών της Ε.Ε. στο ΠανεπιστήμιοΚρήτης, πρώην Βουλευτή 'Ηρακλείου, πρώηνΕυρωβουλευτή,για την τόσο μεστή και εμπεριστατωμένη του ομιλία!
Ο κος Μαριάς αναφέρθηκε διεξοδικά και με πολύ γλαφυρό τρόπο στο θέμα των Γερμανικώναποζημιώσεων και του Κατοχικού δανείου.
Είναι εξάλλου ένα θέμα, που το γνωρίζει πάρα - πάρα πολύ καλά, και μάλιστα έχει αγωνισθεί γι' αυτό, τόσο στο 'Ελληνικό όσο και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και συνεχίζει να το κάνει και σήμερα αν και βρίσκεται εκτός κοινοβουλίου.
Μάλιστα στο βιβλίο του «Το μνημόνιο της Χρεοκοπίας και ο Άλλος Δρόμος – Πειραματόζωο – ΗΕλλάς», σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο της κατοχής ο συνολικός αριθμός των θυμάτων που είχε η Ελλάδα λόγω της γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικήςκατοχής ανέρχονται σε 1.106.922 ψυχές.
Ο κος καθηγητής πήρε αναλυτικά το θέμα από την αρχή δηλ. αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μας εξήγησε για ακόμα μια φορά πως έχουν τα πράγματα.
Πώς δηλ. αφ' ενός δόθηκε από την τότε 'Ελληνική κυβέρνηση το κατοχικόδάνειο στη Γερμανία απο την τότε Ε.τ.Ε και ότι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο τόσο από την Γερμανική όσο και από τις 'Ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά, όλα αυτά τα 80 χρόνια!
Αναφέρθηκε,επιχειρηματολογώντας ότι,σήμεραείναι δυνατόν, αυτό να εισπραχθεί, εντόκως, αρκεί, η σημερινή κυβέρνησηαλλά και σύσσωμο το 'Ελληνικό κράτος
να πράξει, τα δέοντα!
Μάλιστα τόνισε, όπως κάθε φορά, ότι:
Οι γερμανικές οφειλές προς τη χώρα μας προέρχονται από:
1) Την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των Επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
2) Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας κυρίως σκαφών (βομβαρδισμοί, τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία) κατά την περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας.
3) Από τις πολεμικέςεπανορθώσεις που μας επιδίκασε η Διεθνής ΔιάσκεψηΕιρήνης των Παρισίων (1946) να μας πληρώσει η Γερμανία για τις καταστροφές που προξένησαν στην ελληνική οικονομία και στη χώρα μας γενικότερα τα κατοχικάγερμανικάστρατεύματα.
4) Την επιστροφή του αναγκαστικούκατοχικούδανείου.
5) Από την καταβολήαποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικούστρατούκατοχής, όπως είναι η περίπτωση του Διστόμου κλπ.
6) Από τις απαιτήσεις των θυμάτων που εκτελέστηκαν από τους Ναζί, λόγω της εθνικοσοσιαλιστικήςιδεολογίας.
Στη τελευταία αυτή περίπτωση ανήκουν οι Έλληνες Εβραίοι, οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι κλπ που εξολοθρεύθηκαν από τους Ναζί διότι θεωρούντο σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία ως κατώτερα όντα. Για την περίπτωση αυτή και μόνο αυτή η γερμανική πλευρά και με αφορμή την υπόθεση Μέρτεν κατέβαλε στη χώρα μας σχετική αποζημίωση.
Εν συνεχεία ο κος Νότης Μαριάς αναφέρθηκε σ 'όλα εκείνα τα λάθη και τις παραλείψεις που έχουν διαχρονικά γίνει όσον αφορά τις ΓερμανικέςΑποζημιώσεις ,στο τι έχουν πράξει τ' άλλα κράτη, που κι εκείνα διεκδικούν τα ίδια, όπως π.χ η Πολωνία...
Αναφέρθηκε επίσης και στις ατομικές προσπάθειες που μέχρι σήμερα μεμονωμένα προσπάθησαν, προσφεύγοντας στην 'ΕλληνικήΔικαιοσύνη να δικαιωθούν και που, έχουν, σκοντάψει, μέχρι σήμερα!
Αναφερόμενος στο δυναμικό παράδειγμα της Πολωνίας, η οποία όπως είναι γνωστό υπέστη, το μεγαλύτερο καταστροφικό πλήγμα, από την επέλαση των Γερμανών, του Γ' Ράιχ, & η οποία διεκδικεί από την ενωμένη πλέον Γερμανία αποζημιώσεις, του ποσού των δις
Προσφάτως όμως και εκεί στην Πολωνία με την αλλαγή της κυβέρνησης τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί γενικότερα με την φιλογερμανική κυβέρνηση
Τούσκ που έχει αναλάβει
( Ο Τούσκ κατάγεται από την Γερμανία ) .
Ειδικότερα για τις Γερμανικές αποζημιώσεις είχαμε την πρόσφατη σύγκρουση του προέδρου της ΑντρέιΝτούντα & του νυν πρωθυπουργού του Ντόναλντ Τουσκ ,ο οποίος κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς στη Βαρσοβία, δήλωσε ότι η Πολωνία, παραιτήθηκε από τις αξιώσεις πολεμικών αποζημιώσεων κατά της Γερμανίας ,που είχε, εγείρει η προηγούμενη κυβέρνηση, του PiS .
Πιο συγκεκριμένα, αυτή η υπαναχώρηση του Τουσκ για τις αποζημιώσεις και οι "αόριστες" υποσχέσεις του Σολτς για τις πολεμικές επανορθώσεις μονάχα σε ατομικό επίπεδο και όχι σε επίσημο κρατικό έχουν προκαλέσει οργή στην Πολωνία, ιδίως στην αντιπολίτευση!
Τόνισε επίσης πως:
όπως έλεγε επανειλημμένα και ο Μανώλης Γλέζος οι Γερμανοί οφείλουν να απαντήσουν πότε δήθεν έκλεισε το θέμα και με ποιόν τρόπο.
Γιατί είναι δεδομένο και δεν αμφισβητείται ότι οι γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι «ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες».
Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, ολοκληρώνοντας ο κος Νότης Μαριάς,
εμείς δεν πρέπει, ποτέ να πάψουμε, να διεκδικούμε τα αυτονόητα,
διότι έχουμε Ηθικό Χρέος, απέναντι στην
Ιστορία και στους Νεκρούς μας!!!
Και από την άλλη μεριά η Γερμανία,
μονάχα όταν, αναγκαστεί,
να πληρώσει έστω και 1e ευρώ,
μονάχα τότε, θα σταματήσει την παραχάραξη της Ιστορίας,
την οποία όλα αυτά τα 80 χρόνια
Μαεστρικά και με επιδεξιότητα ,
Μεθοδεύει και Πράττει
ασύστολα...
Οψόμεθα, λοιπόν για το μέλλον, καθώς όπως τόνισε, κλείνοντας, το κλίμα για την διεκδίκηση των γερμανικώναποζημιώσεων, είναι ακόμη πιο θετικό, μιας και ΗΠΑ και ΕΕ έχουν,ανοίξει το ζήτημα της καταβολής πολεμικώνεπανορθώσεων στην Ουκρανία, εκ μέρους της Ρωσίας.
Και μάλιστα, όχι μόνο στα λόγια αλλά και με πράξεις, στις οποίες έχει, βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της και η γερμανική κυβέρνηση!!!
Διαβάστε περισσότερα για την ομιλία του κ Νότη Μαριά εδώ:
3) Ευχαριστούμε θερμά τον 'ΑριστομένηΣυγγελάκη: Συγγραμματέα του 'ΕθνικούΣυμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών τηςΓερμανίαςπρος την 'Ελλάδα, που πάντοτε μας τιμά με την παρουσία του και τον θερμό του λόγο.
0 ΑριστομένηςΣυγγελάκης,Πανεπιστημιακός, Συγγραμματέας του 'ΕθνικούΣυμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών τηςΓερμανίας προς την Ελλάδα
Ο κος Αριστ.Συγγελάκης αναφέρθηκε όπως πάντα, για να θυμούνται οι παλιοί, και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, στονΜατωμένοΑύγουστοτου1944καιτοΧρέος τηςΜνήμης, όπουταγερμανικάστρατεύματακατοχήςπροχώρησανσ' έναφοβερόναζιστικόπογκρόμστηνΚρήτηκαισεάλλαμέρητηςπατρίδαςμας, διαπράττονταςμερικάαπό τα ειδεχθέστεραεγκλήματακατάτηςανθρωπότηταςωςτραγικόαποτέλεσμα του δολοφονικού σεληνιασμού
τουγερμανικούστρατούΚατοχής, λίγοπρινξεψυχήσειτοτέραςτουναζισμού... Αφήνονταςχιλιάδεςνεκρούς, λεηλατημένακαιολοσχερώςκατεστραμμέναχωριά, πένθος, ορφάνιακαιπροσφυγιάλίγο πριντην ντροπιαστικήτους ήττακαιτηναποχώρησήτους... Ο στόχος του Γ’ Ράιχ ήταν ξεκάθαρος: να εκδικηθεί τον ελληνικό λαό για την Αντίστασή του και να προετοιμάσει την ασφαλή αποχώρηση του γερμανικού στρατού κατοχής από την Ελλάδα.
Όμως στηνΚρήτη η Βέρμαχτ δεν αποχώρησε τον Οκτώβριο του 1944.
Μετά από μία επαίσχυντη συμφωνία με τους Βρετανούς, η γερμανικήκατοχή του νησιού παρατάθηκε για αρκετούς μήνες καθώς οι ηττημένοιΓερμανοί στρατιώτες και αξιωματικοί συγκεντρώθηκαν στονθύλακο των Χανίων υπό τον τίτλο
«Οχυρά Θέσις Κρήτης», όπου παρέμεναν ωςένοπλοι «αιχμάλωτοι» επιδιδόμενοι στη δολοφονία και τρομοκράτηση Ελλήνωνέως και τονΙούνιοτου1945, ένα και πλέονμήναμετάτηνκατάρρευσητουΓ’ Ράιχ!
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως αναφέρει ο Γιάννης Σκαλιδάκης, στην Κρήτη την Άνοιξη του 1943 σημειώθηκε η μεγαλύτερη πυκνότητα κατοχικών στρατευμάτων στην Ευρώπη σε σχέση με τον πληθυσμό!
Η Κρήτη γνώρισε σε υπερθετικό βαθμό την κτηνωδία του ναζισμού: καταναγκαστικήεργασία σε μεγάλη έκταση, μπλόκα, φυλακίσεις, βασανιστήρια, κλοπές, μαζικούς τουφεκισμούς – εν ψυχρώ δολοφονίες αμάχων, Ολοκαυτώματα, λεηλασία και καταστροφή, κήρυξη των πιοεύφορων περιοχών ως απαγορευμένη ζώνη ώστε να αποκοπούν οι λιμοκτονούντες κάτοικοι από τα μέσα επιβίωσή τους, απαγόρευση επιστροφήςστα καμένα χωριά τους, εκτοπισμός και προσφυγιά.
Δεν είναι τυχαίο ότι το 1/3 των αναγνωρισμένων μαρτυρικών χωριών της πατρίδας μας είναι στην Κρήτη.
Αλλά η Μεγαλόνησος δεν κάμφθηκε! Αντιστάθηκε!
Γι' αυτό και ο
αγώνας μας για τις γερμανικές οφειλές είναι συνέχεια του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, είναι αγώνας για Μνήμη και Δικαιοσύνη, για την ανάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, αγώνας για Δημοκρατία και Ειρήνη.
Η Κρήτη κι ολόκληρη η Ελλάδα επέλεξε το φως και όχι το σκοτάδι, την Ελευθερία και όχι τη δουλεία, την Υπερηφάνεια και όχι την υποτέλεια, τη Δημοκρατία και όχι την τυραννία, την Αντίσταση και όχι την Υποταγή.
Παρέχοντας σε όλους μας ένα φωτεινό παράδειγμα αξιοπρέπειας και αγώνα σε μία γκρίζα εποχή!
Αυτή την φορά θέλοντας, να μας τιμήσει, μας έκανε την πιο μεγάλη έκπληξη, που θα μπορούσαμε, να είχαμε εκείνο το Πανσέληνο βράδυ του Αυγούστου, (20/8/2024) στην Εσπερίδα Μνήμης‼️!
Ήρθε, αλλά ήταν εκείνος που είχε, προσκαλέσει, και έφερε κατευθείαν από το αεροδρόμιο, την πρώην ευρωβουλευτή κα Χάικε Χάνσελ
'Οπότε καταλαβαίνετε το πόσο σημαντική ήταν για όλους τους παρευρισκόμενους εκείνη η βραδιά, και το πόσο σημαντικά πράγματα ειπώθηκαν( η ομιλία της έγινε σε άπταιστα Αγγλικά & ο κος Αρ.Συγγελλάκης μας έκανε την καταπληκτική μετάφραση)!
Μάλιστα λίγο πριν το τέλος μαζί με τον πολυαγαπημένο του θείο τον συνονόματο του Αριστομένη Συγγελάκη και μαζί με την πρόεδρό μας κα Καλλιόπη Λιαδάκη της απένειμαν τιμητική πλακέτα ως ευχαριστώ για την ένθερμη υποστήριξη της στον σκοπό της διεκδίκησης & της Δικαίωσης της Μνήμης !
Όταν μάλιστα της παρέδιδαν την τιμητική πλακέτα της εξηγούσε πως ο μεν θείος του ήταν ενός έτους όταν οι Γερμανοί του σκότωσαν τον πατέρα αφήνοντας τον ορφανό ενώ η πρόεδρος μας ήταν μόλις ενός μήνα όταν οι Γερμανοί της στέρησαν για πάντα τον πατέρα της επίσης...
Καταλαβαίνετε πόση ήταν η συγκίνηση εκείνη τη βραδιά...
Η κα Χάικε Χάνσελ
ήταν, ολοφάνερα συγκινημένη αλλά & όλοι οι παρευρισκόμενοι‼️
Ήταν τόσος ο ενθουσιασμός, που επικρατούσε στην αίθουσα που & ο πρόεδρος του Αθλητικού ΣυλλόγουΔαμάστας κος Ιωάννης Περράκης μη έχοντας κάτι άλλο να της προσφέρει, της πρόσφερε την επετειακή αθλητική Φανέλα όπου αναγράφεται το γεγονός των 80 χρόνων, από το ολοκαύτωμα της Δαμάστας!
Βγήκαν μάλιστα και οι σχετικές φωτογραφίες εκατέρωθεν από όλους τους φορείς με ιδιαίτερη συγκίνηση, που θα θυμίζουν πάντοτε, αυτό το όμορφο συναπάντημα στο χωριό μας‼️!
Ο πρόεδρος του Αθλητικού ΣυλλόγουΔαμάστας κος Ιωάννης Περράκης Πρόσφερε την επετειακή φανέλα των 80 χρόνων στην κα Χάικε Χάνσ
Νικόλαος Καπετανίδης (1889 – 1921)
