Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Γιορτή της Μητέρας: Η σκοτεινή, αληθινή ιστορία της Anna Jarvis που εμπνεύστηκε τον εορτασμό





Είναι κάτι παραπάνω από μια αφορμή για να ξοδευτούν περισσότερα από 19 δισεκατομμύρια δολάρια (μόνο στις ΗΠΑ) και να υπενθυμίσουμε τη σημαντικότητα της μητέρας στη ζωή μας. Η Ημέρα της Μητέρας που φέτος κλείνει 101 χρόνια από την πρώτη φορά του εορτασμού της έχει ρίζες ιστορικές, αγωνιστικές και εάν συμφωνήσουμε ότι η σημερινή Ημέρα είναι η επίσημη γιορτή, ας μας υπενθυμίζουμε την αλήθεια πίσω από το συναισθηματισμό.
Διαβάστε επίσης

Η μάχη της μητέρας στον πόλεμο

“Η αλήθεια είναι πως η γιορτή αυτή έχει πολύ πιο μελαγχολικές ρίζες” σημειώνει ο Brian Handwerk για το National Geographic. “Ξεκίνησε σαν μέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους στο πόλεμο και υπενθύμιζε πως υπήρχε πολύ και σκληρή δουλειά να γίνει για την ειρήνη. Όταν η επέτειος άρχισε να παίρνει εμπορικό χαρακτήρα, η μεγαλύτερη υποστηρίκτριά της Αnna Jarvis, έκανε τα πάντα για να το πολεμήσει καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και απένταρη σε ένα σανατόριο”.

Η ίδια δεν απέκτησε δικά της παιδιά
Ο θάνατος της μητέρας της όμως το 1905 της έδωσε όποια αφορμή ήθελε για να οργανώσει τους πρώτους εορτασμούς της Μέρας της Μητέρας το 1908. “Όλα ξεκίνησαν στη δεκαετία του 1850, όταν η μητέρα της Anna ξεκίνησε μαζί με άλλες γυναίκες της δυτικής Βιρτζίνια να διοργανώνει ομάδες εθελοντισμού. Η πρώτη Ημέρα της Μητέρας ήταν αφιερωμένη στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και την προσπάθεια μείωσης της βρεφικής θνησιμότητας με την καταπολέμηση των ασθενειών και τον περιορισμό της μόλυνσης του γάλακτος. Σύμφωνα με την ιστορικό Katharine Antolini του Wesleyan College οι γυναίκες φρόντιζαν και τους τραυματισμένους στρατιώτες και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου (1861-1865).
Στα μεταπολεμικά χρόνια η Jarvis και οι υπόλοιπες γυναίκες οργάνωναν πικνίκ ‘Φιλίας’ και συμβολικές εκδηλώσεις με μηνύματα γύρω από την ειρήνη και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών.
Ήταν τότε όταν η Julia Ward Howe, γνωστή για τη σύνθεση του Ύμνου μάχης για τη Δημοκρατία συνέταξε τη Διακήρυξη για τη Γιορτή της Μητέρας καλώντας τις γυναίκες να αναλάβουν ενεργό πολιτικό ρόλο στην προώθηση της ειρήνης, προσθέτει ο Ηandwerkc. Όμως κυρίως υπεύθυνη για αυτό που ονομάζουμε σήμερα Ημέρα της Μητέρας ήταν η κόρη της, Anna -που θα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της μετέπειτα ζωής της αγωνιζόμενη αυτό που τελικά κατέληξε να είναι.

Στις 10 Μαΐου εκείνης της χρονιάς, οικογένειες συγκεντρώθηκαν σε εκδηλώσεις στη γενέτειρα της Jarvis στο Grafton της West Virginia – μια εκκλησία που τώρα έχει μετονομαστεί σε Διεθνή Βωμό της Ημέρας της Γυναίκας – καθώς και στη Φιλαδέλφεια, όπου η Jarvis ζούσε εκείνη την εποχή, και σε πολλές άλλες πόλεις. Σε μεγάλο βαθμό κυρίως μέσω των προσπαθειών της Jarvis η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε περισσότερες πόλεις, μέχρι που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Woodrow Wilson το 1914 καθιέρωσε επίσημα την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

“Για την Jarvis ήταν η μέρα που πήγαινες σπίτι για να περάσεις χρόνο με τη μητέρα σου και να την ευχαριστήσεις για όσα έκανε”, γράφει η Wesleyan Antolini από τη Δυτική Βιρτζίνια στη διδακτορική της διατριβή με τίτλο Γιορτάζοντας τη Μητρότητα: η Anna Jarvis και η υπεράσπιση της Ημέρας της Μητέρας της. “Δεν έγινε για να εορταστούν όλες οι μητέρες. Ήταν για να εορταστεί η καλύτερη μητέρα που έχεις γνωρίσει ποτέ – η δική σου μητέρα – ως ο γιος ή ως η κόρη της”. Γι’ αυτό η Jarvis επέμενε στον ενικό αριθμό Mother’s Day και όχι στον πληθυντικό Mothers’ Day”, διευκρινίζει η Antolini.

Αυτό που όμως ξεκίνησε σαν επιτυχία της Jarvis σύντομα ήταν μια αποτυχία, τουλάχιστον στα δικά της μάτια.
Επίθεση στη Γιορτή της Μητέρας




“Η αρχική ιδέα της Anna Jarvis σύντομα μετατράπηκε σε χρυσωρυχείο για το εμπόριο” συνεχίζει ο Handwreck για τη σταυροφορία της Jarvis ενάντια στην εκμετάλλευση μιας υπόθεσης προσωπικής. Αποφασισμένη και μαχητική, “οργάνωσε μποϊκοτάζ, απείλησε με μηνύσεις, επιτέθηκε ακόμα και στην Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Eleanor Roosevelt, επειδή χρησιμοποίησε την Ημέρα της Μητέρας για να αντλήσει κεφάλαια για φιλανθρωπίες. 'Το 1923 εισέβαλε σε ένα συνέδριο εμπόρων ζαχαροπλαστικής στη Φιλαδέλφεια', λέει η Antolini. Μια παρόμοια διαμαρτυρία συνέβη δύο χρόνια αργότερα όταν οι Μητέρες του Αμερικανικού Πολέμου, μια οργάνωση που υπάρχει ακόμα, χρησιμοποίησαν την Ημέρα της Μητέρας για να συγκεντρώσουν κεφάλαιο και κάθε χρόνο πουλούσαν γαρίφαλα. Η Anna αγανάκτησε ξανά και το 1925 εισέβαλε σε ένα συνέδριο που έγινε στη Φιλαδέλφεια και τελικά συνελήφθη για διατάραξη της κοινής ησυχίας'.

Το 1948 πεθαίνει σε ηλικία 84 ετών σε ένα σανατόριο της Φιλαδέλφεια, φτωχή και εξαντλημένη από την εναντίωση της στη Γιορτή που η ίδια δημιούργησε.
Γιορτή του Εμπορίου

Σήμερα, η Ημέρα της Μητέρας συνεχίζει να είναι μια γιορτή του καταναλωτισμού. Σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου οι Αμερικάνοι θα ξοδέψουν κατά μέσο όρο 168,94 δολάρια (περίπου 6 δολάρια λιγότερα από πέρσι) ενώ οι συνολικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν τα 19.9 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η εταιρία Hallmark Cards που πούλησε την πρώτη επετειακή κάρτα για την Ημέρα της Μητέρας στις αρχές του 192ο αναφέρει ότι είναι η τρίτη πιο δημοφιλής αφορμή για ανταλλαγή ευχών τυπωμένες σε χαρτί μετά τα Χριστούγεννα και τη Γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, φτάνοντας περίπου τις 133 εκατομμύρια αποστολές.
Νίκη της μητρότητας

“Σχεδόν όλοι οι θάνατοι μητέρων μπορεί να προληφθούν όπως αποδεικνύεται από τις τεράστιες ανισότητες που εμφανίζονται μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων χωρών” αναφέρει στο σημείωμα της με αφορμή τη σημερινή ημέρα η UNICEF Ελλάδος.

Η πιθανότητα που έχει μια γυναίκα να πεθάνει από επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού κατά τη διάρκεια ζωής της, είναι στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου 1 στις 41 ενώ στις αναπτυγμένες χώρες είναι 1 στις 3.300. H μητρική θνησιμότητα έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό μεταξύ 1990 (532.000) και 2015 (303.000) "όμως η υγεία και ευημερία των μητέρων, από την οποία εξαρτάται άμεσα η επιβίωση και ανάπτυξη των παιδιών, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες του κόσμου, απέχει πολύ από το να είναι εξασφαλισμένη" σημειώνει.

Ακόμη, πάνω από 800 γυναίκες πεθαίνουν καθημερινά από επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή του τοκετού. Για κάθε γυναίκα που πεθαίνει, περίπου 20 άλλες υποφέρουν από σοβαρούς τραυματισμούς, μολύνσεις , ή αναπηρίες. Σχεδόν όλοι οι μητρικοί θάνατοι (το 99%) παρατηρούνται στις αναπτυσσόμενες περιοχές.

Δύο περιοχές, η υπό-Σαχάρια Αφρική και η Νότια Ασία, ευθύνονται για το 88% των μητρικών θανάτων παγκοσμίως. Στην υπό-Σαχάρια Αφρική παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό: 546 θάνατοι μητέρων, ανά 100.000 ζώντα νεογνά, ή 201.000 μητρικοί θάνατοι ετησίως. Αυτό, αποτελεί τα δύο τρίτα (66%) όλων των μητρικών θανάτων παγκοσμίως, σε ετήσια βάση.

Στην Ελλάδα ο δια βίου κίνδυνος θανάτου μιας μητέρας από επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού είναι σε χαμηλότερη θέση σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Το 2015, ήταν 3 στις 100.000 γεννήσεις (ίδιος με της Πολωνίας), ενώ αντίστοιχα στην Πορτογαλία ήταν 10, στη Γερμανία 6, στην Κύπρο 7 και στη Γαλλία 8.


Πηγή:http://www.cnn.gr/style/politismos/story/31414/giorti-tis-miteras-h-skoteini-alithini-istoria-tis-anna-jarvis-poy-empneystike-ton-eortasmo#ixzz485aXaGEB

«Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να είναι παντού, γι’ αυτό έφτιαξε τη μητέρα» είχε αναφέρει κάποτε ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο πρεσβύτερος.

Διάσημοι ζωγράφοι, οι οποίοι τίμησαν 
τη μητέρα τους 
βάζοντάς την στους πίνακές τους.
Από την Ντέμη Αυλωνίτη

«Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να είναι παντού, γι’ αυτό έφτιαξε τη μητέρα» είχε αναφέρει κάποτε ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο πρεσβύτερος. Διότι η δύναμη μιας μητέρας είναι αναμφισβήτητη. Θα σε φροντίσει, θα σε συμβουλεύσει, θα σε συγχωρέσει και θα σε προστατέψει χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα. Είναι εκείνη που αντικρίζεις για πρώτη φορά όταν ανοίγεις τα μάτια. Κι όταν μια μητέρα σε αφήνει στην πορεία ελεύθερο να εκφραστείς και να αποκαλύψεις κρυφά ταλέντα, τότε εσύ μπορεί να μεταμορφωθείς ακόμη και σε έναν Πικάσο, έναν Σεζάν ή έναν Βαν Γκογκ. Όσον αφορά στους ίδιους, μέσα στο ανεκτίμητης αξίας ζωγραφικό έργο τους, συγκαταλέγονται και πίνακες με τα πρόσωπα των γυναικών που τους έφεραν στον κόσμο. Ας δούμε μερικούς από αυτούς, με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας:
PABLO PICASSO









«Όταν ήμουν παιδί η μητέρα μου μου είπε: 
Αν είσαι στρατιώτης, θα γίνεις στρατηγός. 
Αν είσαι ένας μοναχός, θα γίνεις ο Πάπας. 
Αντ’ αυτού, ήμουν ζωγράφος, κι έγινα ο Πικάσο» 
είχε δηλώσει ο Pablo Picasso, 
ο οποίος δεν παρέλειψε να δημιουργήσει πορτραίτα 
με πρωταγωνίστρια τη γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο, 
με την οποία είχε στενό δεσμό. 
Εδώ βλέπουμε ένα πρώιμο έργο το οποίο φιλοτεχνήθηκε το 1896, όταν ακόμη ο Picasso υπέγραφε τους πίνακές του με το επίθετο του πατέρα του Don Jose Ruiz y Blasco. 
Το όνομα της μητέρας του, Maria Picasso y Lopez, 
άρχισε να το χρησιμοποιεί από το 1901.
PAUL CÉZANNE















Ο Paul Cezanne είχε πάντα καλή σχέση με τη μητέρα του, 
η οποία φρόντιζε να τον στηρίζει σε κάθε του βήμα 
όσον αφορά στην καριέρα του, σε αντίθεση με τον αυστηρό πατέρα του. 
Η Anne Elisabeth Honorine Aubert, όπως ήταν το όνομά της, ήταν κι εκείνη που ‘γέννησε’ με τον Cezanne και το όραμα της ζωής του, την τέχνη της ζωγραφικής, καθώς και η ίδια τη λάτρευε. 
Η προσωπογραφία της μητέρας του – η οποία ήταν ζωηρή και ρομαντική συνάμα – είναι φιλοτεχνημένη το 1867.
LUCIEN FREUD









Ο Lucien Freud είχε σπαταλήσει πάνω 
από 4.000 ώρες ζωγραφίζοντας τη μητέρα του, 
κυρίως το διάστημα 1972 – 1984. 
Άρχισε να δημιουργεί τα πορτραίτα της 
(πίνακες, χαρακτικά, σχέδια) λίγο μετά 
το θάνατο του πατέρα του, 
γεγονός το οποίο την είχε οδηγήσει σε βαριά κατάθλιψη. 
Και η ζωγραφική ήταν ένας τρόπος για να την καταπολεμήσει. Ανάμεσα στα έργα του με κεντρική φιγούρα τη Lucie, είναι και το έργο “Resting” (λάδι σε καμβά, 1976), στο οποίο η μητέρα του αναπαύεται στο κρεβάτι της έχοντας μια μελαγχολική έκφραση.
REMBRANDT
















Ο Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης Rembrandt 
είχε χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές τη μητέρα του 
Cornelia Neeltgen Willemsdr van Zuytbrouck ως μοντέλο. 
Ο συγκεκριμένος πίνακας, φιλοτεχνημένος γύρω στο 1629, αποτυπώνει το πόσο γοητευτικά έβρισκε ο δημιουργός τα σημάδια της τρίτης ηλικίας της στο πρόσωπό της. 
Ενώ εντυπωσιακά ήταν και τα κοστούμια που χρησιμοποιούσε και τα ζωντανά εφέ φωτισμού.
JAMES WHISTLER








Από τα πιο διάσημα πορτραίτα του Αμερικανού καλλιτέχνη James Whistler, ο οποίος είχε ως έδρα τη Βρετανία, 
είναι αυτό στο οποίο βλέπουμε την πρωταγωνίστρια της ζωής του, δηλαδή τη μητέρα του, να είναι καθισμένη σε μια καρέκλα. 
Η Anna Matilda Whistler έγινε το κεντρικό θέμα του ζωγραφικού έργου με τίτλο “Arrangement in Grey and Black, No1», συχνά ονομαζόμενο και ως 
«Η μητέρα του Whistler” (1871).
ANDY WARHOL









Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης Andy Warhol 
στη διάρκεια της καριέρας του δημιούργησε προσωπογραφίες διασημοτήτων – σύμβολα 
της αμερικανικής ποπ κουλτούρας – 
σε φανταχτερά χρώματα και συχνά ως μεταξοτυπίες. 
Κι από αυτά τα πρόσωπα δεν θα μπορούσε 
να απουσιάζει κι εκείνο της μητέρας του, 
της Julia Warhola, η οποία αποτέλεσε επίσης 
πηγή έμπνευσής του, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει 
και στην ταινία του “Mrs Warhol”. 
Εδώ βλέπουμε ένα από τα πορτραίτα που φιλοτέχνησε ο Warhol το 1974, 
δύο χρόνια μετά τον θάνατό της, στη Νέα Υόρκη. 
Και χαρακτηρίζεται από απλότητα και ομορφιά.
MARC CHAGALL
















Η μητέρα του Marc Chagall, Ida, δούλευε στο σπίτι της οικογένειας και ‘έτρεχε’ ένα μανάβικο. 
Τα πρώτα έργα τέχνης του ήταν εμπνευσμένα από την παιδική του ηλικία, τον οικογενειακό του κύκλο και τη γενέτειρά του, θέματα τα οποία επανήλθαν και σε μεταγενέστερους πίνακές του. 
Το έργο με τίτλο “Mother By The Oven”, φιλοτεχνήθηκε το 1914 και παρουσιάζει τη μητέρα του μπροστά από έναν φούρνο. 
Μεγάλη μούσα του ωστόσο υπήρξε η σύζυγός του Bella, στην οποία ήταν αφιερωμένοι αρκετοί από τους πίνακές του. Σε έναν από αυτούς μάλιστα η Bella κάθεται σε ένα τραπέζι, παρέα με την Ida.
DAVID HOCKNEY









Ένα από τα πολλά πορτραίτα που έκανε ο David Hockney, 
με τη μητέρα του Laura όλα αυτά τα χρόνια, 
είναι και το “Portrait of Mother III (1985), το οποίο φιλοτεχνήθηκε μια περίοδο όπου ο Hockney διερευνούσε εναλλακτικές λύσεις για τον νατουραλισμό. 
Πρόκειται για έργο εμπνευσμένο από τον κυβισμό, το οποίο ενσωματώνοντας διάφορες οπτικές στην απεικόνιση του προσώπου, αποτυπώνει την προσωπικότητα της Laura με αγάπη και στοργή.
VINCENT VAN GOGH
















Η μητέρα του Vincent Van Gogh είχε κλίση στα γράμματα και τις τέχνες γι’ αυτό και η ίδια στάθηκε μια σημαντική επιρροή για τον καλλιτέχνη. 
Για τη δημιουργία του συγκεκριμένου πορτραίτου της (1888) ο Ολλανδός ζωγράφος χρησιμοποίησε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία της, στην οποία θέλησε να βάλει χρώμα. 
Όσον αφορά στο συνολικό έργο του Van Gogh, 
αναμένεται να ολοκληρωθεί η πρώτη παγκοσμίως μεγάλου μήκους ταινία, η οποία θα αποτελείται αποκλειστικά από έργα (πάνω από 56.800 συνολικά καρέ) εμπνευσμένα από την τεχνοτροπία του, τα οποία θα δημιουργήσουν περίπου εκατό ζωγράφοι. 
Το πρότζεκτ φέρει τον τίτλο “Loving Vincent” και αποτελεί μια επινόηση της εταιρίας BreakThru.
LOUISE BOURGEOIS






Στάθηκε σχεδόν αδύνατο να μην συμπεριλάβουμε σε αυτή τη λίστα την αξέχαστη Γαλλο-Αμερικανίδα γλύπτρια 
και ζωγράφο Λουίζ Μπουρζουά και το κορυφαίο γιγαντιαίο γλυπτό της “Maman” (1999), 
αφιερωμένο στη μνήμη της μητέρας της Josephine, 
την οποία έχασε στην ηλικία των 21 ετών. 
«Η αράχνη είναι μια ωδή στη μητέρα μου» 
έλεγε η Bourgeois. 
Μέσω του έργου της αναφέρεται στη δύναμη της μητέρας, 
με τη μεταφορική της έννοια και μιλάει για την κλώση, 
την ύφανση, την ανατροφή και την προστασία. 
Η Josephine επισκεύαζε ταπετσαρίες σε εργαστήριο κλωστοϋφαντουργίας. 
Και όπως η αράχνη, ήταν υφάντρα, ισχυρή και προστατευτική.
πηγή:

H δική μου ΜΑΝΑ ... Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ... Η ΜΑΝΑ η δική μου ...



H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ...
Είναι μια " χαροκαμένη" ΜΑΝΑ ...
... έχασε απ΄τα κορίτσια της τα δυo  ...
το ένα στα 23 του το έντυσε νυφούλα στο φέρετρο 
και το άλλο έφυγε μια μέρα τ΄Απρίλη ξαφνικά και αναπάντεχα ...
αφηνοντάς της  πίσω ορφανά  τις δυο ενήλικες εγγονές της  ,  
όμορφα κοριτσόπουλα και τα δυο ...
Ο πόνος αβάσταχτος για όλη την οικογένεια  ...
για εκείνην την ΜΑΝΑ μας όμως, έκτοτε ο πόνος ντύθηκε κατάσαρκα επάνω της ...
δεν έβγαλε ποτέ της τα μαύρα ...
δεν έπαψε ποτέ της ν΄ανάβει καθημερινά το καντηλάκι στο υπνοδωμάτιό της κάτω από τις φωτογραφίες των παιδιών της ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ...
γέννησε πολλά παιδιά εγώ ήμουν το δεύτερο 
αλλά το πρώτο της κορίτσι ,
μετά από τον μοναχογιό της που΄ ναι η αδυναμία της ...
αδιαμφισβήτητα του έχει μια αδυναμία παραπάνω...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
γεννήθηκε εκεί γύρω στον πόλεμο του 40 σε ένα ορεινό  χωριό στο Ρέθυμνο στην Κρήτη 
όπου μεγάλωσε και  παντρεύτηκε τον πιο όμορφο και περιζήτητο τότε νέο συγχωριανό της ...
μπαίνοντας απ΄την αρχή σε δυσμένεια από τις υπόλοιπες υποψήφιες " νυφάδες " που μείνανε στον άσσο ...
αφού ο πατέρας μου διάλεξε εκείνην που δεν ήταν ούτε η πλουσιότερη ούτε και 
εμφανισιακά η ομορφότερη ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
 έμεινε στο χωριό  για 4 χρόνια 
όπου γέννησε και εμένα με την βοήθεια της έμπειρης 
μαμής στο σπίτι μιας και δεν πρόλαβε 
να πάει στο νοσοκομείο της πόλης ...
συνθήκες δύσκολες τότε για όλους ...
σε ένα χωριό δίχως ρεύμα και νερό στα σπίτια ...
δύσκολες ακόμα περισσότερο οι συνθήκες για τις γυναίκες νοικοκυρές 
που έπλεναν όπως βλέπουμε στις ταινίες 
στα ποτάμια και έφερναν το  νερό στο σπίτι με τις στάμνες ...
και μου μόλις έδυε ο ήλιος άναβαν τον λίχνο να φέγγει στις βραδινές "βεγγέρες "...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
ύφαινε και ξή-φαινε καθημερινά στον αργαλειό 
όπως ήταν η επιτακτική και απαραίτητη συνήθεια
όλων των  γυναικών  σε όλα τα χωριά της εποχής της ...
ζύμωνε  το πεντανόστιμο ψωμί της εβδομάδας ...
...μαγείρευε για πολλούς καθημερινά πολλές φορές 
και δυο φορές την ίδια ημέρα ,
διότι δύσκολα - δύσκολα αλλά το σπίτι 
ήταν κοινωνικό και ως εκ τούτου 
πάντοτε ανοικτό για όλους ...
και αυτοί ήταν πάντοτε πολλοί ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
 δούλευε ακατάπαυστα στο χωριό ...
δούλευε ακατάπαυστα και στην πόλη ...
την Αθήνα την πρωτεύουσα ...
όπου μετακομίσαμε 4 χρόνια μετά τον γάμο της 
με τον πατέρα μου προς αναζήτηση μέλλοντος 
και καλύτερων συνθηκών για την οικογένεια ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
έκτοτε έγινε ζευγάρι αχώριστο με τη δουλειά ...
 απ΄το πρωί μέχρι το βράδυ στις 
επιχειρήσεις που δημιούργησε ο πατέρας μου ...
24 ώρες το 24ωρο δουλειά ασταμάτητα για ώρες ,
μερόνυχτα, μήνες , δεκαετίες, εικοσαετίες ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
για προσωπική της διασκέδαση και ευχαρίστηση 
ούτε λόγος ...
ποτέ και πουθενά ...
όταν μεγαλώσαμε έστελνε εμάς 
να εκπροσωπήσουμε εκείνην
σε όλες τις προσκλήσεις τις κοινωνικές 
στο πλάι του πατέρα μας ...
ποτέ δεν την θυμάμαι να πάει ένα ταξίδι αναψυχής και διακοπών 
να πάει μια εκδρομή ...
ακόμα και στο φαγητό της ήταν εγκρατής και λιτοδίαιτη ...
ποτέ της δεν θυμάμαι να λαχτάρησε
έντονα να φάει ή να φορέσει
κάτι παραπάνω... κάτι ιδιαίτερο ...
εκείνη είπαμε ...δουλειά ...δουλειά ...δουλειά ...
για να μην μας λείψει τίποτα ...
και το κατάφερε ποτέ να μην μας λείψει τίποτα.

H μόνη της χαρά η δική της  είμαστε εμείς τα παιδιά της 
που μας έβλεπε να προοδεύουμε να ανοίγουμε τα φτερά μας 
και να φτιάχνουμε τις δικές μας προσωπικές οικογένειες ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
ποτέ της δεν θυμάμαι να κακολογήσει κανένα ούτε καν να κουτσομπολέψει το οτιδήποτε ...
ούτε και με τον πατέρα μου να διαπληκτίζεται
και να μαλώνει 
ενώ αν ήταν άλλη γυναίκα - σύζυγος 
στη θέση της λόγους γι΄αυτό θα' βρισκε,  πολλούς ... 
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
υπήρξε βράχος για την οικογένειά της 
βράχος ηθικής , σεμνότητας , αγνότητας και αξιοπρέπειας ...
βράχος υπομονής και καρτερικότητας 
που υπέμενε αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα τις δυσκολίες  
και τα βάσανα  της ζωής ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
αφού όπως σας είπα ήταν ο βράχος και το στήριγμα  για 
την οικογένεια δεν ήταν ιδιαιτέρως διαχυτική σε 
χάδια και αγκαλιές σε εμάς στα παιδιά της ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
μιλούσε και συμβούλευε εμάς τα παιδιά της 
πολύ περισσότερο 
με τη γενικότερη στάση της στη ζωή και
με το προσωπικό της παράδειγμα ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ... 
ο βράχος της οικογένειας πάνε 5-6 χρόνια τώρα που έσπασε ...
αναγκάζοντάς την ψυχή της την " δουλευτερού " 
να παραμένει σε αδράνεια και το " πονεμένο σαρκίο " της 
να΄ναι σχεδόν κατάκοιτο...
...να πονά και να υπομένει  πόνους αβάσταχτους...
ήταν λες σαν τη σκληρή τιμωρία και την σκληρή ανταμοιβή της
 για όλη αυτή την ασταμάτητη  δουλειά όλων των χρόνων
 της ζωή της ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ...
24 ώρες το 24ωρο πονά και υποφέρει παντού πια ...
σε όλο της το βασανισμένο σώμα λες και έχει θρονιαστεί ο πόνος ...
όλα εκείνα τα αμέτρητα χρόνια δουλειάς την ανταμείβουν τώρα 
με πόνους ακάματους που την χτυπούν αλύπητα ...
H δική μου ΜΑΝΑ ...
Η ΜΑΝΑ που με γέννησε ...
Η ΜΑΝΑ η δική μου ...
ζώντας πλέον με μια μικρή σύνταξη που παίρνει μαζί με εκείνη του πατέρα μου 
την ξοδεύει στα φάρμακά της 
που όμως δεν την ανακουφίζουν καθόλου από τους πόνους ...
ούτε εκείνη ούτε τον πατέρα μου που την συντροφεύει  και εκείνος 
σε αυτό το " παράξενο ταξίδι του πόνου " της κοινής τους ζωής και 
συμπόρευσης σ΄ένα μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα ...

ΜΑΝΑ τα χρόνια ΠΟΛΛΑ δεν είναι αρκετά για σένα ...
δεν φτάνουν να ανταποδώσουν ούτε ένα τόσο δα, κομμάτι 
απ΄όλα όσα εσύ , αμέτρητα πρόσφερες , στο στίβο της ζωής ...

ΜΑΝΑ για σένα που όλες οι εποχές 
χειμώνες -καλοκαίρια -άνοιξη και φθινόπωρα ...
είχαν για εσένα μονάχα ΕΝΑ ΧΡΩΜΑ -ΕΝΑ ΣΚΟΠΟ 
εκείνο το χρώμα που δεν ξέρω πως να το χρωματίσω ...
το χρώμα ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ και της ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ 
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ...
δεν φτάνουν όλα τα σ΄αγαπώ και οι ευχές του κόσμου 
και ένα απλό  Χρόνια Πολλά για εσένα ΜΑΝΑ ...
όλα αυτά είναι λίγα και σαν ένα τίποτα ...
γιατί εσύ είσαι ένας κόσμος ολόκληρος μια ζωή ολόκληρη 
εκείνη η δική σου η ζωή που αγόγγυστα μας χάρισες 
μοιράζοντάς την σε εμάς τα παιδιά σου ...
Απλά ΜΑΝΑ- μανούλα μου -μικρή μου και ανήμπορη πια ΜΑΝΑ 
θέλω να σου πω ένα μικρό τοοοσο δα ...μικρό ....
Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ !!!