Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

3 του Ιούνη 1941 , «ΕΔΩ ΥΠΗΡΧΕ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ...». Ανεξίτηλα σφραγίζουν με τις επιγραφές που άφησαν, τη θηριωδία τους οι Γερμανοί κατακτητές...

ΚΑΝΔΑΝΟΣ, ΚΑKΟΠΕΤΡΟΣ. Η ΦΟΝΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ
from MHXANH TOU XRONOU on Vimeo.
Η ΜτΧ συνεχίζει τη μεγάλη έρευνα για τη Μάχη της Κρήτης και τα σκληρά αντίποινα των γερμανών σε βάρος του κρητικού λαού που αντιστάθηκε στον εισβολέα.
Το χωριό Κάνδανος κοντά στα Χανιά, όπου σε μάχες έχασαν τη ζωή τους αρκετοί γερμανοί, ήταν το πρώτο χωριό στην Ευρώπη, το οποίο έκαψαν ολοσχερώς, προσπάθησαν να εκθεμελιώσουν κάθε πέτρα οικήματος και απαγόρευσαν στους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους όσο διαρκούσε η κατοχή. Μάλιστα μια επιγραφή των γερμανών έγραφε: «Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών». Είναι η μοναδική περίπτωση εγκλήματος πολέμου, όπου ο θύτης όχι μόνον αναγνωρίζει το έγκλημά του, αλλά το προπαγανδίζει προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.
Λίγο πριν από την Κάνδανο, στον Κακόπετρο, γερμανικό απόσπασμα εισέβαλε μέσα σ΄ενα αγροτόσπιτο και σκότωσε πέντε ανυπεράσπιστες γυναίκες και ένα νήπιο. Στο μαρτυρικό χωριό των Χανίων τα εγκλήματα της Βέρμαχτ ήταν πολλά. Η οικογένεια της Ολυμπίας Δεσποτάκη ξεκληρίστηκε. Η μητέρα της Μαρία, εν αγνοια της έκανε το τραπέζι στους δολοφόνους των τεσσάρων αγοριών της! Μαγείρεψε στους γερμανούς στρατιώτες τις κότες που είχαν αρπάξει, αλλά δεν ήξερε ότι λίγο πριν οι άνδρες της Βέρμαχτ είχαν στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα τα παιδιά της.


ΚΑΝΔΑΝΟΣ. Η ΕΚΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ from MHXANH TOU XRONOU on Vimeo.Η ΜτΧ έκανε ενδελεχή έρευνα για την τιμωρία όσων διέπραξαν εγκλήματα πολέμου στη Κρήτη. Οι υπεύθυνοι δεν λογοδότησαν ποτέ. Ο πτέραρχος Στουντέντ καταδικάστηκε σε μόλις πέντε χρόνια φυλάκιση, ενώ μεταπολεμικά έγινε σύμβουλος του γερμανού καγκελάριου Αντενάουερ. Ο αντικαταστάτης του στην Κρήτη, στρατηγός Αντρέ ,ενώ αρχικά είχε καταδικαστεί σε τέσσερις φορές ισόβια, αφέθηκε ελεύθερος την δεκαετία του 50 μετά από έντονες πιέσεις που δέχθηκε η Ελλάδα από την πλευρά της Γερμανίας.

--------------------------------
Kάντανος 3 Ιούνη 1941
Δημοσιεύθηκε 03-06-2011
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΝΙΚ. ΓΡΥΦΑΚΗ*
Κάντανος 3 του Ιούνη 1941.

Εβδομήντα χρόνια επεράσανε και οι πληγές ακόμη τρέχουνε ασταμάτητα και πονούν αφόρητα. Τα δάκρυα, αστείρευτα ποτίζουν τα ένδοξα αιματοβαμμένα χώματα της Καντάνου. Στο καταπράσινο λουλουδιασμένο, ιστορικό και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους φαράγγι και στον χειροποίητο λιθόκτιστο επαρχιακό δρόμο, έγραψαν μια από τις πιο ένδοξες ιστορίες που εδόξασε παγκόσμια την Κάντανο, με τη θυσία τους, οι άμαχοι πολίτες, οι άντρες, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι παπάδες.
Τα θεριά όμως του Χίτλερ μάς άφησαν μια αιώνια κληρονομιά που σήμερα τους ενοχλεί και τους απασχολεί... Σχεδιάζουν και προσπαθούν με διάφορους δόλιους τρόπους να εξαφανίσουν τους μάρτυρες που άφησαν και είναι αδιάψευστοι απέναντί τους. Κυνικά οι ίδιοι επιβεβαιώνουν, τον εαυτό τους για τις αποτρόπαιες πράξεις, που έχουν κάνει στον τόπο μας. Χωρίς ποτέ να μας αποζημιώσουν, αν και μας χρωστούν τόσα πολλά...
«ΕΔΩ ΥΠΗΡΧΕ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ...». Ανεξίτηλα σφραγίζουν με τις επιγραφές που άφησαν, τη θηριωδία τους οι Γερμανοί κατακτητές...
Ηταν χρονιά που η γη της Καντάνου με την εργατικότητα των Καντανιωτών είχε γεμίσει τους μαγατζέδες και τα πιθάρια με κάθε λογής γεννήματα και αγαθά. Τα λάδια ετρέξανε ποταμός, εγεμίσανε οι δρόμοι, τα λιόφυτα και οι κολύμπες, με όσα δεν εκάηκαν. Εναν μήνα και παραπάνω η φωτιά έκαιγε κι εκαπνίζανε τα χαλάσματα και οι τροχάλοι. Πολλά πυρπολημένα ερείπια στέκονται μέχρι και σήμερα, 70 χρόνια μετά.
΄Οχι όμως αμίλητα, δεν σταματούν ούτε λεπτό να λένε και να διηγούνται για τη φωτιά, τον θάνατο και την ορφάνια, για τους βασανισμούς, τον πόνο και τα δάκρυα, για τον ξεσπιτωμό, την προσφυγιά και την επικήρυξη, για τα χαλάσματα, τους καπνούς και τα αποκαΐδια, για τις εκτελέσεις, την πείνα, τη δίψα και τη φτώχεια και την ατέλειωτη δυστυχία... Που όλα αυτά ακόμη και σήμερα δεν τα έχει ξεπεράσει η Κάντανος...
Το φαράγγι της Καντάνου έχει μόνιμους κατοίκους τους αετούς που φωλεύουν στα πανέμορφα απόκρημνα χαράκια του. Ομως μπροστά στον βωμό του χρήματος, αδίσταχτα, χωρίς ενοχές και σεβασμό, το αίμα και τα κόκαλα των εδικών μας, βεβηλώθηκαν και ξεπουλήθηκαν...
Η θέα του πληγιασμένου και κακοποιημένου φαραγγιού είναι φάτσα και απέναντι στον κάθε περαστικό, που βγάνει τα συμπεράσματά του για την αγνωμοσύνη και το έγκλημα που βλέπει μπροστά του...
Τιμή και δόξα σε όλους αυτούς που γέμισαν την ιστορική και μαρτυρική Κάντανο με μυρτιές και δάφνες, με τη μεγαλοπρεπή υποδοχή που έκαναν στους Γερμανούς κατακτητές...
Τιμή και δόξα σ? αυτούς που έζησαν με αξιοπρέπεια τα βάσανα και τα μαρτύρια του κατακτητή...
Τιμή και δόξα για την απέραντη και ανεκτίμητη μεγαλοσύνη των εδικών μας, που ανοικοδόμησαν, εκ θεμελίων την Κάντανο, με τον κόπο τους και τον ιδρώτα τους, χωρίς καμιά βοήθεια ή συμπαράσταση...
΄Εχτισαν όλες τις υπηρεσίες, τα σχολειά, τους συνεταιρισμούς, τις εκκλησίες, τα εργοστάσια και τα ρημαγμένα σπίτια τους. Ποτέ εμείς δεν θα σταματήσουμε να υπερηφανευόμαστε για την αστείρευτη αρετή, την αντρεία και τη δύναμη ψυχής που είχαν οι εδικοί μας εκείνης της εποχής...
Σήμερα, όμως, όλα αυτά τα ανεκτίμητα έργα χαρίστηκαν ανεύθυνα, με ελαφρά τη καρδία, μα και με συνείδηση νηφάλια στον ξενόφερτο παμφάγο και αχόρταγο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ... Ομως η Ιστορία γράφεται... Τιμή και δόξα στους νεκρούς και ζωντανούς μας ήρωες όλων των εποχών της Καντάνου.
*τέως αντιπρόεδρος
Κοινότητας Καντάνου