Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Η μάνα εν κρύο νερόν... XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!! στις Μανάδες του Πλανήτη σε όσες έχουν αλλά , και σε όσες δεν έχουν παιδιά !!!


Mάνα   ! Προαιώνια Μήτρα ...
΄Ανοιξες  το σώμα σου -  φωλιά να κρυφτώ ...
Απ΄  το μαχαίρι του Θανάτου - ΄Ηρώδη ...
Νάμα γενετήσιου ενστίκτου προσφέροντας ...
Αναγεννώντας τη Ζωώδη  Φύση - Σε φύση  Αναστάσιμη – Πνευματική - Αιώνια !
΄Υλική και ΄Αυλη !
 ΦΥΣΗ - ΜΗΤΡΙΚΗ  ! 
΄Ανέκδοτο ποίημα - Mariarosa

Η μάνα εν κρύο νερό      
Στίχοι:   Γιάννης Τσανάκαλης
Μουσική:   Γιάννης Τσανάκαλης
1. Γιάννης Τσανάκαλης
2. Στέλιος Καζαντζίδης  
3. Πέτρος Γαϊτάνος  
Όταν γερά η μάνα και άλλο κε πορεί 
Ατότε θέλ’ βοήθειαν, ατότε θέλ’ ζωήν
Ατότε θέλ’ ζωήν
Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
Αμαν κι ευτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ’ 

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ’ κε μπαίν’ 
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν 
Η μάνα να μη εν 

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν 
Σον δύσκολον την ώρα σ’ , μανίτσα θα τσαείς
Μανίτσα θα τσαείς
Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί
τ’ ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην
Η μάνα εν κρύο νερόν...

Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα γέρουμε και μεις 
Ατά είναι με τη σειρά κι θα γλιτών’ κανείς
κι θα γλιτών’ κανείς
και ολ’ πρέπ’ να εξέρουμε σ’ αούτο την ζωήν
χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ’ χαΐρ
Η μάνα εν κρύο νερόν...
Η μάνα εν κρύο νερόν...

ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΡΥΨΩ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ
ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΚΟΙ
...
ΠΟΙΗΣΗ : Κώστας Βάρναλης ( ΣΚΛΑΒΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ )
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Νίκος Ξυλούρης ( ΣΑΛΠΙΣΜΑ 1980 )
Μουσική: Λουκάς Θάνου

Πού να σε κρύψω γιόκα μουνα μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του ωκεανού
σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ' άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα χεις την καρδιά
τόσο καλή τόσο γλυκή
που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα'χεις μάτια γαλανά
θα 'χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό

Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης
δεν είσαι συ για μάχητες
δεν είσαι συ για το σταυρό
εσύ νοικοκερόπουλο
όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου
το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε
παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ' την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν
Το τραγουδι γραφτηκε για εναν αθωο τον οποιο κατηγορησαν για φονους που ειχαν γινει στην θεσσαλονικη και φυσικα ο πραγματικος ενοχος ηταν γιος ενος πλουσιου στην θεσσαλονικη 
που δεν πηγαινε καλα στα μυαλα του!!! 
οπως καταλαβαινετε εψαχναν ενα θυμα να κατηγορησουν.... 
ο μονος ανθρωπος που ειχε στον κοσμο ηταν η μανα του και ετσι γραφτηκε αυτο το τραγουδι!!
Σε συνθεση Χατζηδάκι,δυστυχώς ο γιος του δεν επέτρεψε ποτε αυτη την τεράστια διασκευή του Τζιστούδη να μπει σε δίσκο!
Ένας ευαίσθητος ληστής - 1966
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
 Ερμηνεία : Πασχάλης Τερζής

Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα `πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που `χα βρεθεί
με το `να χέρι στο σπαθί
και τ’ άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που `φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;
                                Η εικόνα είναι από : http://www.bostanistas.gr

Μάννα , Χρόνια Πολλά !!!