Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

6 Αυγούστου 1945 - 66 χρόνια πριν : Το αμερικανικό βομβαρδιστικό «Enola Gay» ρίχνει την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, καταστρέφοντας το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και σκοτώνοντας περίπου 70.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Αμερικανών.


Kανείς δε φανταζόταν, ούτε ο ίδιος ο Λήο Ζίλαρντ, ο εφευρέτης της πυρηνικής ενέργειας, την καταστροφή που θα προκαλούσε στην ανθρωπότητα η σύλληψη μιας ιδέας. Ότι δηλαδή, ήταν δυνατό να βρεθεί ένα στοιχείο που να διασπάται ο πυρήνας του, καθώς βομβαρδίζεται από νετρόνια, έτσι ώστε να συντηρήσει μια αλυσωτή πυρηνική αντίδραση.

Αρχικά η λαμπρή κατά τ’ άλλα επιστημονική ανακάλυψη του Ζίλαρντ έμεινε σε πειραματικό στάδιο. Παράλληλα ο ναζισμός άπλωνε τις μαύρες φτερούγες του απειλητικά πάνω απ’ την Ευρώπη. Τα πάντα όμως άλλαξαν, όταν στις 7 Δεκεμβρίου 1941 εκατοντάδες ιαπωνικά αεροπλάνα κατέστρεψαν τ’ αμερικανικά πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στο Περλ Χάρμπορ. Σύντομα οι εργασίες πάνω στις πυρηνικές αντιδράσεις χρηματοδοτήθηκαν γενναία από την αμερικανική κυβέρνηση και το σχέδιο κατασκευής της ατομικής βόμβας χαρακτηρίστηκε πρώτης προτεραιότητας.

Από την κατασκευή της βόμβας μέχρι τη ρίψη της μεσολάβησαν διάφορα γνωστά και μη πολιτικά γεγονότα. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι τον Απρίλιο του 1945 οι μυστικές δυνάμεις των Συμμάχων απέσπασαν από Γερμανούς επιστήμονες την πληροφορία ότι το ατομικό πρόγραμμα του Χίτλερ είχε μείνει πολύ πίσω. H απειλή της ναζιστικής ατομικής βόμβας είχε πάψει να υφίσταται. Παρόλα αυτά λίγο αργότερα, η Ιαπωνία άρχισε ν’αναφέρεται ως πιθανός στόχος, ενώ στην πραγματικότητα η χρήση της βόμβας δεν πρόσφερε καμιά βοήθεια στον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας, επειδή οι Ιάπωνες είχαν ήδη ηττηθεί και ήταν έτοιμοι να παραδοθούν εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού και των συμβατικών βομβαρδισμών.

Ο πόλεμος όμως, όπως κάθε πόλεμος άλλωστε, δε βρισκόταν στα χέρια “φυσιολογικών” ανθρώπων. Στην Ιαπωνία η εξουσία ήταν στα χέρια αξιωματικών από παλιές οικογένειες σαμουράι μ’ ένα κώδικα τιμής που τους επέβαλλε να πεθάνουν μαχόμενοι. Αλλά και οι Αμερικάνοι στρατιωτικοί ηγέτες δεν ήταν όλοι εξίσου ισορροπημένοι. Έτσι τα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικών υλικών παρήγαγαν πολύ περισσότερο πλουτώνιο παρά ουράνιο και για να δοκιμαστεί η λειτουργία του πυροδοτικού μηχανισμού της βόμβας, αποφασίστηκε η πρώτη δοκιμή στο Αλαμαγκόρντο, μια έρημη έκταση της νοτιοδυτικής πολιτείας Νέο Μεξικό. Η δοκιμαστική βόμβα πλουτωνίου εξερράγη στις 5. 29’ την 16η Ιουλίου 1945 με μια λάμψη που έγινε ορατή από 400 χιλιόμετρα και ωστικό κύμα που έσπασε τζάμια σε απόσταση 200 χιλιομέτρων. Η τεράστια θερμοκρασία έλιωσε το αμμώδες έδαφος και σχημάτισε τραχύ πράσινο γυαλί. Από τον ψηλό χαλύβδινο πύργο πάνω στον οποίο ήταν τοποθετημένη η βόμβα έμεινε μόνο ένα μικροσκοπικό κομμάτι της βάσης. Οι μετρήσεις που έγιναν, έδειξαν εκρηκτική ισχύ αντίστοιχη προς 21 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ(τρινιτροτολουόλη).

Οι έντονες διαμαρτυρίες των επιστημόνων που είχαν αντιληφθεί πως η βόμβα δεν είναι ένα απλό στρατιωτικό όπλο αλλά μέσο ολοκληρωτικής καταστροφής, αντιμετώπισαν τους πανηγυρισμούς των στρατιωτικών που είχαν επιτέλους στα χέρια τους το υπέρτατο όπλο. Τρεις βδομάδες αργότερα, η Χιροσίμα είχε σβήσει από το χάρτη της Γης και λίγο μετά ( 9 Αυγούστου ) ακολούθησε το Ναγκασάκι.
περισσότερα :http://lyc30th.tripod.com/pirinika/atomikivomva.htm